TÜİK verilerine göre suça sürüklenen çocuklar ve sıklıkla işlenen suç türleri

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 2, 91 - 113, 30.12.2023

Mehmet Erten , Yener Ertay

Öz

Bu araştırmanın amacı TÜİK'ten elde edilen verilere dayanarak 2015-2021 yılları arasında suça karışan çocuk sayısını ve işlenen suç türlerini analiz etmektir. TÜİK verileri 25 farklı suç türünün ayrı ayrı incelenmesini kapsamakta olup, bu suçlara karışan çocukların cinsiyetlerine göre ele alınmıştır. Çalışmada ayrıca çocukların suça karışmasına katkıda bulunan faktörlerin araştırılması da yer alıyor ve olası önleyici tedbirler öneriliyor. Bu araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden biri olan doküman analizi modeli benimsenmiştir. Araştırma bulguları, 2015-2021 yılları arasında Türkiye'de suça karışan çocuk sayısı ve işlenen suç türlerine ilişkin TÜİK verilerinden elde edilmiştir. Bulgular, TÜİK verilerine göre çocukların her yıl çeşitli suç türlerine karıştığını, salgın hastalıklar, ekonomik koşullar, sosyolojik durumlar gibi faktörlere bağlı olarak sayılarının değiştiğini göstermektedir. Özellikle 15-17 yaş grubundaki genç suçluların sayısındaki artış dikkat çekicidir. Çocukların karıştığı en yaygın suç türü fiziksel saldırıdır, en az görüleni ise çevreye karşı işlenen suçlardır.

Anahtar Kelimeler

Suça sürüklenen çocuk, TÜİK, Eğitim

Children driven to crime and types of crimes frequently committed according to TUIK data

Öz

The aim of this study is to analyse the number of children involved in crime and the types of crimes committed between 2015-2021 based on the data obtained from TurkStat. TURKSTAT data covers the analysis of 25 different types of offences separately, and boys and girls involved in these offences are analyzed according to their gender. The study also includes an investigation of the factors contributing to children's involvement in crime and suggests possible preventive measures. This research adopts the document analysis model, which is one of the qualitative research methods. The research findings were obtained from TurkStat data on the number of children involved in crime and the types of offences committed in Turkey between 2015 and 2021. The findings show that according to TurkStat data, children are involved in various types of crimes every year, and their numbers change depending on factors such as epidemics, economic conditions, sociological situations. Especially the increase in the number of young offenders in the 15-17 age group is striking. The most common type of crime that children are involved in is physical assault, while the least common is crimes against the environment.

Anahtar Kelimeler

Child Driven to Crime, TurkStat, Education

Kaynakça

• Acay, F. (2021). Sosyal medya aracılığıyla hakaret suçu ve suçun tespitine ilişkin uygulamalar. Hukuk Fakültesi Dergisi, 7(1), 71-140.
• Aközer, M. Nuhrat, C., & Say, Ş. (2011). Türkiye'de yaşlılık dönemine ilişkin beklentiler araştırması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 27(27), 103-128.
• Aksu, H. Karakoç Demirkaya, S, Gürbüz Özgür, B., & Gün, B. (2013). Aydın ilinde bir yıldaki çocuk ve ergen adli olguların değerlendirilmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 14(4), 369-377.
• Arabacı, L. B. Taş, G., & Dikeç, G. (2017). Çocuk ve ergenlerde madde kullanımı, suça yönelme, ruhsal bozukluklar ve hemşirelik bakımı. Bağımlılık Dergisi, 18(4), 135-144.
• Azarkan, E. (2009). Uluslararası antlaşmalar ve uluslararası mahkeme kararları çerçevesinde çocuk askerlerin korunması. Uluslararası Hukuk ve Politika, 19, 89-107.
• Büyüköztürk, Ş. Kılıç Çakmak, E. Akgün, Ö. Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem.
• Çabuk, G. (2022). Çocuk suçluluğu bağlamında çocuğu suça iten nedenler. Sosyal Politika ve Sosyal Hizmet Çalışmaları Dergisi, 3(1), 129-143.
• Çavuş, F., & Çalış, N. (2021). İhmal ve istismarı önlemeye yönelik çocuk koruma politikalarında uzmanlaşmış koruyucu aile modelinin Yeri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 32(4), 1565-1586.
• Dinç, A. (2020). Türkiye’de çocuk mahkemelerinin çocuk adalet sistemindeki yeri. Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi, 5, 62-79.
• Çapur, E. Ö. Ulutaşdemir, N., & Balsak, H. (2015, Mayıs). ‘Çocuk ve Suç’, Hacettepe Universty Faculty of Health Sciences Journal, 120-123.
• Eren, S., & Demiray, N. (2019). Çocuk suçluluğunu etkileyen muhtemel faktörler: suç korkusu, kentleşme ve aile yapıları Samsun ilkahım ve Canik ilçeleri örneği. Researcher, 7(4), 132-161.
• Erciyas, H. İ. (2020). Türkiye’de çocuk suçluların topluma kazandırılmasına yönelik yapılan çalışmalar ve alınan önlemler. [Yüksek Lisans Tezi], Bozok Üniversitesi, Yozgat.
• İçli T. G. (2007). Kriminoloji. Seçkin.
• Millî Eğitim Bakanlığı İstatistikleri, 2011
• Öntaş, Ö. (2011). Cinsel suça yönelen çocukların karakteristikleri ve tedavi programları. Aile ve Toplum, 11(6), 47-56.
• TÜİK. (2023). No Title. Türkiye İstatistik Kurumu. www.tuik.gov.tr.
• UNICEF (1998). Çocuk haklarına dair sözleşme uygulama el kitabı. Ajans Türk Basın ve Basım A.Ş., Ankara
• Uzan, Y., & Akgül, D. (2022). Türkiye’nin göçmen kaçakçılığı ile mücadelesi ve Suriyeli düzensiz göçmenler üzerine bir değerlendirme. Fırat Üniversitesi. İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(1), 201-222.
• Üzümcü, A. F. (2017). Çıraklık eğitiminin suça sürüklenmiş çocukların topluma kazandırılmasındaki rolü: Ankara Çocuk Eğitimevi örneği. [Doktora Tezi], Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Yavuzer, H. (1998). Çocuk ve suç. Remzi Kitabevi.