Dilemma of Developing Countries: Human Development Index vs Tax Burden

Yıl 2020, , 91 - 104, 31.03.2020

Hakan Ay Mehmet Latif Haydanlı

https://doi.org/10.24988/ije.202035107

Cited By: 1

Öz

In what ways can the gap in economic welfare be explained as we move from the USA to Mexico? How does Smith’s economic theory transform today? It is not easy to foresee whether economic stability or social change will succeed to ensure human development by reaching a welfare society and playing a more efficient role in economic development in the long term. The relationships between growth, development, and distribution are among the social policy issues of both developed and developing countries. With the participation of 189 United Nations countries in 2000, the UN Heads of State and Government Summit (Millennium Summit) acknowledged the need to develop a global partnership for the development within the scope of 8 development goals to be achieved by 2015. The study aims to reveal that human development index needs to be taken into consideration as much as the tax burden and economics exists for "human". To this end, the repercussions of "welfare" perception in developing countries were analyzed in this study with comparative analysis method.

Anahtar Kelimeler

Economic Development, Tax Policies, Tax Burden, Human Development Index

Teşekkür

This study is an developed version of the notification presented at the 5th International Annual Meeting on 25 October 2018, in Milan.

Gelişmekte Olan Ülkelerin İkilemi: Vergi Yüküne Karşı İnsani Gelişme Endeksi

Öz

ABD’den sınırı geçip Meksika’ya ulaştığımızda ekonomik refahta karşılaştığımız uçurumu nasıl açıklayabiliriz? Smith’in iktisadi kuramından günümüze neler değişmiştir? Uzun dönemde ekonomik istikrarın mı yoksa toplumsal değişimin mi ekonomik kalkınmada daha etken bir rol oynadığı, refah toplumuna ulaşıp insani gelişme sağlama noktasında hangi politika seçiminin başarı sağlayacağını kestirmek zor bir süreci barındırmaktadır. Büyüme, kalkınma ve bölüşüm ilişkileri gerek gelişmiş gerekse de gelişmekte olan ülkelerin sosyal politika meselelerindendir. 2000 yılında Birleşmiş Milletlerin 189 ülkesi, BM Devlet ve Hükümet Başkanları Zirvesi (Binyıl Zirvesi - Millennium Summit), 2015 yılına kadar başarılması gereken 8 kalkınma hedefi içinde, kalkınma için küresel bir ortaklığın geliştirilmesini gerekli görmüştür. Çalışmamızda vergi yükü kadar insani gelişme endeksinin de dikkate alınması gerektiği, iktisat biliminin “insan” için var olduğu gerçeği amaçlanmıştır. Bunun için de karşılaştırmalı analiz yöntemi ile “refah” algısının gelişmekte olan ülkelerdeki yansıması değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ekonomik Kalkınma, Vergi Politikaları, Vergi Yükü, İnsani Gelişme Endeksi

Kaynakça

• Akerlof, G. A. & Kranton, R. E. (2000). “Economics and Idendity”, The Quarterly Journal of Economics, Vol. CXV, August, Issue.3
• Akyıldız, H.(2006). “Freud’çu Liberal ve Marksist Kişilik Kuramlarının Türevi Olarak Toplum, İktisat ve Siyaset Teorileri”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi
• Aydemir, Mehmet Ali ve Özşahin, M. Cüneyt (2011). “Türk Demokrasisinde Kayıp Halkayı Keşfetmek: Türkiye Örneği Üzerinden Sosyal Sermaye - Demokrasi Bağlantısını Yeniden Düşünmek”.
• Bazerman, M. H. ve D. Malhotra. (2006). “EconomicsWins, Psychology Loses, and Society Pays”, Ed. David De Cremer, Marcel Zeelenberg ve J. KeithMurnighan, Social Psychology and Economics, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
• Bianchi, M.(2003). “A Questioning Economist: Tibor Scitovsky’s Attempt to Bring Joy into Economics”, Journal of Economic Psychology, 24(3)
• Chelliah, R. J. (1986). “Changes in Tax Revenue Structure: A Case Study of India. Changes Tax Revenue Structure”, Proceeding of the 42nd Congress of the International Institute of Public Finance, Athens
• Coatsworth, John H. (2010). Obstacles to Economic Growth in the Nineteenth Century Mexico”, American Historical Review, 1978, 83:80-100’ den akt. North, Douglass C., “Kurumlar, Kurumsal Değişim ve Ekonomik Performans”, (Çev.) G. Ç.Güven, Sabancı Üniversitesi, 2. Basım, İstanbul
• Cural M. ve Çevik, N. K. (2015). “Ekonomik Kalkınmanın Vergi Yapısı Üzerindeki Etkisi: 1924-2013 Dönemi Türkiye Örneği”, Amme İdaresi Dergisi, 48(3)
• Çetin, T.(2010) “İktisadi Etkinlik Üzerine Bir Deneme: X Etkinlik Yaklaşımı”, Doğuş Üniversitesi Dergisi.
• Demir, İ., C. (2013). “Türkiye’de Vergi Yükü (Objektif ve Sübjektif Yönleriyle)”Dora Yay. Afyonkarahisar.
• Demircan, E., S. (2003). “Vergilendirmenin Ekonomik Büyümeye ve Kalkınmaya Etkisi” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 21, Temmuz-Aralık.
• Diamond, Peter A. and James A. Mirrlees (1971a). “Optimal Taxation and Public Production I: Production Efficiency”. The American EconomicReview 61(1): 8-27’den akt. Seçilmiş, E., Didinmez, İ.(2016). “Vergi Reformlarının Davranışsal İktisat Perspektifinden Değerlendirilmesi: Türkiye Örneği”, Ahmet Yesevi Üniversitesi, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, Bahar, S.77
• Doğru, E. (2018). “Davranışsal Ekonomi Kurumsal Yönetime Ne Katabilir?”, Türkiye Kurumsal Yönetim Derneği, Kış, s. 22-24
• DPT (2001). Gelir Dağılımının İyileştirilmesi ve Yoksullukla Mücadele, Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
• Erkan, H., Erkan, C. (2007). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Kalkınma, Üniversite ve Araştırma Kütüphanecileri Derneği.
• Hall, Robert E. ve Charles I. Jones (1998). “Why Do Some Countries Produce So Much More Outputper Worker than Others?”, National Bureau of Economic Research, NBER Working Paper No: 6564
• Haydanlı, M., L. (2015). “Sosyolojik Yaklaşımla Vergi Yükü Üzerindeki Kültürel Ve Politik Etmenler: Tarihselliği Bağlamında Türkiye Analizi”, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Hirschman, A. (1958).“Strategy of Economic Development”, Yale UniversityPress: New Haven, Conn,
• Kaynak, M. (2005). Kalkınma İktisadı. Ankara, Gazi Kitabevi.
• Matsuyama, N., “Relativity of Alfred Marshall’s Psychological Research and Economics”, http://room409-1.ih.otaru-uc.ac.jp/~yss2009/papers/Matsuyama% 2020090325.
• Nahapiet, Janine ve Ghoshal, Sumantra, “Social Capital, Intellectual Capital and the Organizational Advantage”, Knowledge and Social Capital; Foundations and Applicaitons içinde. (Editör: Eric L. Lesser), Boston: Butterworth-Heinemann
• North, D. (1986). “The New Institutional Economics”, Journal of Institutional and Theoretical Economics.
• North, D. (1993). “Institutions and Credible Commitment”, Journal of Institutional and Theoretical Economics.
• North, D. (2005). Understanding the Process of Economic Change, Princeton University Press.
• OECD, Revenue Statistics 1965-2015.
• Önder, İ. (2004). “İktisat ve Psikoloji İlişkisi Üzerine”, İktisat Dergisi, 463(9).
• Özdemir, B., (2009), Vergi Sistemlerinde Dolaylı Vergilerden Dolaysız Vergilere Kayış Ya da Tüketim Vergilerinin Artan Ağırlığı, Maliye Dergisi, Sayı:157, Temmuz-Aralık.
• Sent, E. M. ((2004). “Behavioral Economics: How Psychology MadeIts (Limited) Way Back Into Economics”, History of Political Economy, 36(4).
• Shiller, Robert V. (2006). “Behavioral Economics and Institutional Innovation”, Southern Economic Journal, Cilt: 72, Sayı: 2.
• Toffler, A. (1996). Şok; Gelecek Korkusu. (Çev: S. Sargut). 4. Baskı, İstanbul.
• Tosun, S. ve Abizadeh, S. (2005). “Economic Growth and Tax Components: An Analysis of Tax Changes in OECD”, Applied Economics.
• UNDP, (2014). Human Development Report.
• Wallis, J. (1989). “Towards a Positive Economic Theory of Institutional Change”, Journal of Institutional and Theoretical Economics.