Çukurova’da Ana Ürün Koşullarında Bazı Tanelik Mısır Çeşitlerinin Verim Performansının Belirlenmesi

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 31 - 38, 20.06.2020

Recep Akgün Tevrican Dokuyucu

Öz

Araştırmayla, Çukurova koşullarında ana ürün olarak yetiştirilen tane mısır çeşitlerinde bazı verim unsurları ve tane verimini incelemek amaçlanmıştır. Deneme, 2014 yılında Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Doğankent işletmesinde, tesadüf blokları deneme deseninde dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada materyal olarak, orta erkenci (FAO 600-700 olum grubundan) 4 adet hibrit mısır çeşidi (71MAY69, 72MAY80, 32 T83 ve 31P41) kullanılmıştır.
Çalışmada elde edilen ortalama değerlere göre bitki boyu 181.3-226.1 cm, bitki kuru ağırlığı 3055-4028 kg da-1, hasat indeksi %32.0-41.6, koçanda tane sayısı 709-817 adet koçan-1, 1000 tane ağırlığı 317.5-358.6 g, tane verimi 1296-1416 kg da-1 arasında değişmiştir. Araştırma sonuçlarına göre 72MAY80 çeşidi 1831 kg da-1 ile en yüksek tane verimi veren çeşit olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Tanelik mısır, Çukurova, verim

Kaynakça

• Alan, Ö., Sönmez, K., Budak, Z., Kutlu, İ., & Ayter, N.G. (2011). Eskişehir ekolojik koşullarında ekim zamanının şeker mısırın (Zea mays saccharata Sturt.) verim ve tarımsal özellikleri üzerine etkisi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi. 25(4):34-41.
• Anonim. (2003). Türkiye tahıl ve yemeklik tane baklagil üretiminin bugünkü ve gelecekteki boyutları. www.zmo.org.tr/etkinlikler.
• Anonim. (2014). Adana meteoroloji istasyonu iklim değerleri (1960–2014). Meteoroloji Genel Müdürlüğü Kayıtları, Ankara
• Anonim. (2015a). FAO. http://www.faostat.org
• Anonim. (2015b). TUİK. Bitkisel üretim istatistikleri. T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul (Erişim tarihi: 21 Mayıs 2015)
• Aşar, A. (2014). Batman ili Kozluk ilçesi koşullarında ikinci ürün silajlık mısır üretiminde uygun çeşitlerin belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Van.
• Aydın, Y. (2011). Tokat Kazova koşullarında bazı at dişi melez mısır (Zea mays indentata L.) çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Tokat.
• Ayrancı, R., & Sade, B. (2004). Konya ekolojik şartlarında yetiştirilebilecek at dişi melez mısır (Zea mays L. indentata Sturt.) çeşitlerinin belirlenmesi. Bitkisel Araştırma Dergisi, 2:6-14.
• Demiray, Y. G. (2012). Bingöl ekolojik şartlarına uygun tane mısır çeşitlerinin belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Bingöl.
• Duvick, D. N. (2005). The contribution of breeding to yield advances in maize (Zea mays L.). Advances in Agronomy, 86:83-145.
• Gürel, F. (2007). Kastamonu ekolojik şartlarına uygun silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Tokat.
• Hallauer, A. B., & Miranda, J. B. (1987). Quantative genetics in maize breeding. Lowa State Unıv. Press, Ames, Lowa. pp:118-119.
• Holzkämper, A., Calanca, P., & Fuhrer, J. (2013). Identifying climatic limitations to grain maize yield potentials using a suitability evaluation approach. Agricultural and Forest Meteorology, 168:149-159.
• İdikut, L., Nesrin, S., & Kara, A. (2013). Tane ürünü için yetiştirilen ikinci ürün mısır çeşitlerinin bazı verim öğeleri ile tane nişasta oranlarının belirlenmesi. KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi 16(1):8-15.
• Kaya, Ç., & Kuşaksız, T. (2004). Manisa havzası ekolojik koşullarında farklı ekim zamanlarında yetiştirilen mısır çeşitlerinde verim ve verimle ilgili bazı özelliklerin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı.
• Kuşçu, H. (2010). Bursa koşullarında yetiştirilen mısır bitkisinde kısıntılı sulamanın verim ve kalite üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarımsal Yapılar ve Sulama Ana Bilim Dalı Doktora Tezi, Bursa.
• Li, J. Z., Zhang, Z. W., Li, Y. L., Wang, Q. L., & Zhou, Y. G. (2011). QTL consistency and meta-analysis for grain yield components in three generations in maize. Theoretical and Applied Genetics, 122(4):771-782.
• Li, Y., Zhou, Q., Zhou, J., Zhang, G., Chen, C., & Wang, J. (2014). Assimilating remote sensing information into a coupled hydrology-crop growth model to estimate regional maize yield in arid regions. Ecological Modelling, 291:15-27.
• Shi, W., & Tao, F. (2014). Vulnerability of African maize yield to climate change and variability during 1961–2010. Food Security, 6(4):471-481.
• Shiferaw, B., Prasanna, B. M., Hellin, J., & Bänziger, M. (2011). Crops that feed the world 6. Past successes and future challenges to the role played by maize in global food security. Food Security, 3(3):307.
• Şirikçi M. (2006). Kahramanmaraş koşullarında üç mısır çeşidinde farklı bitki sıklığının verim ve bazı özelliklere etkisi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi, Adana.
• Uçak, A. B., Gençoğlan, C., & Değirmenci, H. (2013). The effect of direct and traditional seeding methods and different water levels on the water–yield relationship of drip ırrigated corn. JFAE, 11(3&4):828-833.