Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İngiltere'de Kalkınma Ajansları

Yıl 2024, , 91 - 110, 16.04.2024
https://doi.org/10.59445/ijephss.1440982

Öz

Günümüz dünyasında bölgeler arası dengesizlik, gelişmiş ve gelişmekte olan tüm ülkelerin karşı karşıya oldukları önemli bir problem haline gelmiştir. Bu problem daha çok az gelişmiş ülkelerde kendini daha belirgin bir şekilde göstermekle birlikte sosyoekonomik gelişmişlik düzeyi bakımından gelişmiş ülkelerin içinde de kendi aralarında göreli olarak gelişme farklılıkları bulunan bölgeler ortaya çıkmıştır. Ülke içinde zamanla ortaya çıkan bu gelişmişlik farkları pek çok sosyal ve ekonomik sorunları beraberinde getirmiş ve bu nedenle ülke düzeyinde sosyoekonomik entegrasyonu sağlamak amacıyla, bölgeler arasındaki farklılıkları azaltmaya yönelik uygulamalar hayata geçirilmeye başlanmıştır. Bu minvalde özellikle küreselleşme sürecinde daha da ön plana çıkan değişim ve dönüşümler kalkınma politikalarının amaç ve uygulamalarında da değişimlere sebebiyet vermiş ve bu durum beraberinde yeni bir yönetim ve örgütlenme yapısının zorunluluğunu ortaya çıkarmıştır. Yaşanan bu paradigma değişimi zaman içerisinde merkeziyetçi bir yaklaşımdan ziyade âdem-i merkezi bir yapıya doğru dönüşmeye başlamış ve bu süreç dahilinde kalkınma ajansları ortaya çıkmıştır. İngiltere’de de bölgesel gelişmişlik farklarının giderilmesi adına kalkınma ajansları kurulmuştur. Bununla birlikte 2000’li yılların başı itibariyle başlayan etkinlik tartışmaları çerçevesinde yaşanan tartışmalar ve 2010 yılında iktidara gelen koalisyon hükümetinin bölge ölçeğini terk etmesi sonucunda 2011 yılı itibariyle İngiltere’de kalkınma ajanslarının faaliyetlerine son verildiği görülmüştür. Bu çalışmanın konusunu İngiltere’deki kalkınma ajansları oluşturmaktadır. Çalışma ile İngiltere’deki kalkınma ajanslarının tarihsel gelişimi ve mevcut durumunun ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada literatür taramasına dayalı nitel bir araştırma yöntemi takip edilmiştir.

Etik Beyan

Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur.

Destekleyen Kurum

Çalışma, kamusal, özel, ticari nitelikte ya da kâr amacı gütmeyen herhangi bir kurumdan destek alınmadan hazırlanmıştır.

Kaynakça

  • Acar, T. (2006). Bölgesel Kalkınma Potansiyelinin Harekete Geçirilmesinde İnsan Kaynağının Rolü ve Balıkesir İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Akiş, E. (2011). Küreselleşme Sürecinde Bölgesel Kalkınma Yaklaşımındaki Gelişmeler ve Bölgesel Kalkınma Ajansları. İstanbul Journal of Sociological Studies, 44: 237-256.
  • Apali, A. ve Yıldız, R. (2015). Bölgesel Kalkınma Ajansları: Fransa ve İngiltere Örnekleri. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 1(23): 66-88.
  • Avaner, T. (2005). BKA Siyasal Rejim Sorunu Yaratır Mı?. M. Turan (Ed.), Bölge Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir? (239-262), Paragraf Yayınevi, Ankara.
  • Baykal, N. (2010). Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Açısından Kalkınma Ajanslarının Misyonu: Kayseri Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • BESC. (2009). Regional Development Agencies. House of Commons Business & Enterprise Select Committee, London.
  • BIS. (2012). Closıng The RDAs, Lessons from the RDA Transition and Closure Programme. Departmant for Business Innovation & Skills, London.
  • Cankorkmaz, Z. (2011). Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Bu Ajanslara Yönelik Eleştiriler. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:26, Sayı:1: 113-138.
  • Çelik, F. (2017). Bölgesel Kalkınma Ajansı (BKA) Deneyimlerinin Karşılaştırmalı Analizi: İngiltere ve Türkiye Örnekleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 2: 145-171.
  • Demirci, A.G. (2003). Bölgesel Kalkınma Ajansları. Kamu Yönetimi Dünyası Dergisi, Yıl:4, Sayı:15: 16-20.
  • Demirel, D. (2015). İngiltere’de 1990 Sonrası Bölgeselleşme Politikaları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2): 85-94.
  • Demiroğlu, M. ve Demiroğlu, E. T. (2014). Türkiye ve İngiltere Kalkınma Ajansları: İngiltere Deneyiminden Alınabilecek Dersler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 48: 176-199.
  • DPT. (2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyon Raporu. Ankara.
  • Dura, Y.C. (2007). Dünya Uygulamaları Bağlamında “Kalkınma Ajansları”nın Yapısal Analizi. Türk İdare Dergisi, Haziran, Sayı:455: 141-171.
  • Edwards, G. (2010). The future of RDAs. CEM Occasional Paper Series, The College of Estate Management.
  • Eren, F. (2016). Regional Development Agency Experiences in UK. International Journal of Social Science and Economic Research, Volume:01, Issue:09: 1411-1435.
  • Eren, H. ve Cidecigiller, A. (2011). Bölgesel Kalkınma Ajansları. İÜHFM, C. LXIX, S.l-2: 391-409.
  • Halkıer, H. (2006). Regional Development Agencies and Multilevel Governance: European Perspectives. Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu (3-15), TEPAV, Ankara.
  • Harding, R. (2006). İngiltere ve Romanya’da Bölgesel Kalkınma Ajansı Deneyimleri, Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu (137-160), TEPAV, Ankara.
  • HM Government. (2018). Strengthened Local Enterprise Partnerships. Ministry of Housing, Communities and Local Government, London.
  • House of Commons. (2019). Local Enterprise Partnerships: Progress Review One Hundred And Fifth Report Of Session 2017–19. House of Commons, London.
  • Institute for Government. (2023, 02 Ağustos). Local Enterprise Partnership. https://www.instituteforgovernment.org.uk/article/explainer/local-enterprise-partnerships.
  • Kalkınma Bakanlığı. (2018). Avrupa Birliğinde Kalkınma Ajansları. Bölgesel Gelişme ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Karasu, K. (2005). İngiltere’de Bölge Kalkınma Ajansları. M. Turan (Ed.), Bölge Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir? (197-238), Paragraf Yayınevi, Ankara.
  • Karasu, K. (2015). Kalkınma Ajansları: “Modelimi Kaybettim. Hükümsüzdür” (Ölçek Siyasetinin Yerelliği). Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 70, No. 2: 273 – 316.
  • Keleş, R. ve Mengi, A. (2013). Avrupa Birliği’nin Bölge Politikaları. Cem Yayınevi, İstanbul.
  • Kumral, N. (1993). Bölgesel Gelişme Politikası Aracı Olarak Ekonomik Kalkınma Ajansları ve Girişimciliğin Teşviki. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Kuran, İ. (2019). Kalkınma Ajanslarının Kurumsal Sorunları ve Çözümlerine İlişkin Ampirik Analiz: Türkiye Örneği. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Morgan, K. (2002). The English Question: Regional Perspective On A Fracturenation. Regional Studies, (797-810).
  • National Audit Office. (2010). Regenerating The English Regions: Regional Development Agencies’ Support To Physical Regeneration Projects. The Stationery Office, London.
  • OECD. (2023, 31 Temmuz). Regional Development Policy In The United Kingdom. OECD Regional Outlook 2019: Leveraging Megatrends for Cities and Rural Areas, https://www.oecd.org/cfe/_United%20Kingdom.pdf.
  • Özen, P. (2005, 04 Temmuz). Bölge Kalkınma Ajansları. TEPAV, https://www.tepav.org.tr/upload/files/1271245092r8246.Bolgesel_Kalkinma_Ajanslari.pdf.
  • Öztürk, S. ve Sözdemir, A. (2014). Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye'deki Uygulama Süreci. Küresel İstikrar ve Büyüme ve İktisadın Durumu Uek-Tek Konferansı, Antalya. Politics. (2024, 21 March). Regional Development Agencies, https://www.politics.co.uk/reference/regional-development-agencies/.
  • Rösch, İ.A. (1992). Almanya’da Bölgesel Kalkınma Yaklaşımları. DPT Yayınları. Ankara.
  • Sezgin, A. (2013). Kalkınma Ajansı Uygulamasının Gelişmiş ve Az Gelişmiş Ülke Örnekleri Açısından Sonuçları. Yüksek Lisans Tezi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum.
  • Shared Intelligence. (2017). The Future Of Local Enterprise Partnerships. London.
  • The National Archives. (2012). Records Of The Regional Development Agencies 1999 – 2012. London.
  • Turan, S. (2007). Bölgesel Kalkınma Ajansları Dünyadaki Uygulamalar ve Türkiye Modeli. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • UK 2070 Commission. (2019). Lessons for Policy from Establishing and Running the former Northwest Development Agency. The Heseltine Institute for Public Policy Pratice and Place, University of Liverpool.
  • Yıldırım, M. M. (2015). Türkiye’de Kalkınma Ajansları. Yüksek Lisan Tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Diyarbakır.
  • Yılmaz, B. (2011). Bölgesel Politikaların Tarihsel Gelişimi ve Yeni Bir Model Olarak Kalkınma Ajansları. Journal of Management and Economics Research, 9 (15): 29-41.
  • Yorku. (2023, 01 Ağustos). England’s Regional Development Agencies Proposed Model Publicatıon Scheme Prepared in Accordance Wıth Sectıon 19 Of The Freedom Of Informatıon Act 2000, http://www.yorku.ca/ishd/LEDCD.SP/Links%20BQ/U1_UK%20RDA.pdf.

Development Agencies in England

Yıl 2024, , 91 - 110, 16.04.2024
https://doi.org/10.59445/ijephss.1440982

Öz

In today's world, interregional imbalance has become an important problem faced by all developed and developing countries. Although this problem manifests itself more clearly in underdeveloped countries, regions with relative development differences among themselves have emerged within developed countries in terms of socioeconomic development level. These differences that have emerged over time within the country have brought about many social and economic problems, therefore, in order to ensure socioeconomic integration at the country level, practices have begun to be implemented to reduce the differences between regions. In this regard, the changes and transformations that have become more prominent, especially in the globalization process, have also caused changes in the goals and practices of policies, and this has revealed the necessity of a new management and organizational structure. Over time, this paradigm shift began to transform from a centralist to a decentralized structure, and development agencies emerged within this process. Development agencies have been established in England to eliminate regional development differences. As a result of the debates within the framework of the effectiveness that started in the early 2000s and the abandonment of the regional scale by the coalition government that came to power in 2010, the activities of development agencies in England were terminated as of 2011. The subject of this study is development agencies in England. The aim of the study is to reveal the historical development and current situation of development agencies in England. A qualitative research method based on literature review was followed in the study.

Etik Beyan

It is declared that scientific and ethical principles have been followed while carrying out and writing this study and that all the sources used have been properly cited.

Destekleyen Kurum

This research received no specific grant from any funding agency in the public, commercial, or not-for-profit sectors.

Kaynakça

  • Acar, T. (2006). Bölgesel Kalkınma Potansiyelinin Harekete Geçirilmesinde İnsan Kaynağının Rolü ve Balıkesir İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Akiş, E. (2011). Küreselleşme Sürecinde Bölgesel Kalkınma Yaklaşımındaki Gelişmeler ve Bölgesel Kalkınma Ajansları. İstanbul Journal of Sociological Studies, 44: 237-256.
  • Apali, A. ve Yıldız, R. (2015). Bölgesel Kalkınma Ajansları: Fransa ve İngiltere Örnekleri. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 1(23): 66-88.
  • Avaner, T. (2005). BKA Siyasal Rejim Sorunu Yaratır Mı?. M. Turan (Ed.), Bölge Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir? (239-262), Paragraf Yayınevi, Ankara.
  • Baykal, N. (2010). Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Açısından Kalkınma Ajanslarının Misyonu: Kayseri Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • BESC. (2009). Regional Development Agencies. House of Commons Business & Enterprise Select Committee, London.
  • BIS. (2012). Closıng The RDAs, Lessons from the RDA Transition and Closure Programme. Departmant for Business Innovation & Skills, London.
  • Cankorkmaz, Z. (2011). Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Bu Ajanslara Yönelik Eleştiriler. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:26, Sayı:1: 113-138.
  • Çelik, F. (2017). Bölgesel Kalkınma Ajansı (BKA) Deneyimlerinin Karşılaştırmalı Analizi: İngiltere ve Türkiye Örnekleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 2: 145-171.
  • Demirci, A.G. (2003). Bölgesel Kalkınma Ajansları. Kamu Yönetimi Dünyası Dergisi, Yıl:4, Sayı:15: 16-20.
  • Demirel, D. (2015). İngiltere’de 1990 Sonrası Bölgeselleşme Politikaları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2): 85-94.
  • Demiroğlu, M. ve Demiroğlu, E. T. (2014). Türkiye ve İngiltere Kalkınma Ajansları: İngiltere Deneyiminden Alınabilecek Dersler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 48: 176-199.
  • DPT. (2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyon Raporu. Ankara.
  • Dura, Y.C. (2007). Dünya Uygulamaları Bağlamında “Kalkınma Ajansları”nın Yapısal Analizi. Türk İdare Dergisi, Haziran, Sayı:455: 141-171.
  • Edwards, G. (2010). The future of RDAs. CEM Occasional Paper Series, The College of Estate Management.
  • Eren, F. (2016). Regional Development Agency Experiences in UK. International Journal of Social Science and Economic Research, Volume:01, Issue:09: 1411-1435.
  • Eren, H. ve Cidecigiller, A. (2011). Bölgesel Kalkınma Ajansları. İÜHFM, C. LXIX, S.l-2: 391-409.
  • Halkıer, H. (2006). Regional Development Agencies and Multilevel Governance: European Perspectives. Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu (3-15), TEPAV, Ankara.
  • Harding, R. (2006). İngiltere ve Romanya’da Bölgesel Kalkınma Ajansı Deneyimleri, Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu (137-160), TEPAV, Ankara.
  • HM Government. (2018). Strengthened Local Enterprise Partnerships. Ministry of Housing, Communities and Local Government, London.
  • House of Commons. (2019). Local Enterprise Partnerships: Progress Review One Hundred And Fifth Report Of Session 2017–19. House of Commons, London.
  • Institute for Government. (2023, 02 Ağustos). Local Enterprise Partnership. https://www.instituteforgovernment.org.uk/article/explainer/local-enterprise-partnerships.
  • Kalkınma Bakanlığı. (2018). Avrupa Birliğinde Kalkınma Ajansları. Bölgesel Gelişme ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Karasu, K. (2005). İngiltere’de Bölge Kalkınma Ajansları. M. Turan (Ed.), Bölge Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir? (197-238), Paragraf Yayınevi, Ankara.
  • Karasu, K. (2015). Kalkınma Ajansları: “Modelimi Kaybettim. Hükümsüzdür” (Ölçek Siyasetinin Yerelliği). Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 70, No. 2: 273 – 316.
  • Keleş, R. ve Mengi, A. (2013). Avrupa Birliği’nin Bölge Politikaları. Cem Yayınevi, İstanbul.
  • Kumral, N. (1993). Bölgesel Gelişme Politikası Aracı Olarak Ekonomik Kalkınma Ajansları ve Girişimciliğin Teşviki. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Kuran, İ. (2019). Kalkınma Ajanslarının Kurumsal Sorunları ve Çözümlerine İlişkin Ampirik Analiz: Türkiye Örneği. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Morgan, K. (2002). The English Question: Regional Perspective On A Fracturenation. Regional Studies, (797-810).
  • National Audit Office. (2010). Regenerating The English Regions: Regional Development Agencies’ Support To Physical Regeneration Projects. The Stationery Office, London.
  • OECD. (2023, 31 Temmuz). Regional Development Policy In The United Kingdom. OECD Regional Outlook 2019: Leveraging Megatrends for Cities and Rural Areas, https://www.oecd.org/cfe/_United%20Kingdom.pdf.
  • Özen, P. (2005, 04 Temmuz). Bölge Kalkınma Ajansları. TEPAV, https://www.tepav.org.tr/upload/files/1271245092r8246.Bolgesel_Kalkinma_Ajanslari.pdf.
  • Öztürk, S. ve Sözdemir, A. (2014). Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye'deki Uygulama Süreci. Küresel İstikrar ve Büyüme ve İktisadın Durumu Uek-Tek Konferansı, Antalya. Politics. (2024, 21 March). Regional Development Agencies, https://www.politics.co.uk/reference/regional-development-agencies/.
  • Rösch, İ.A. (1992). Almanya’da Bölgesel Kalkınma Yaklaşımları. DPT Yayınları. Ankara.
  • Sezgin, A. (2013). Kalkınma Ajansı Uygulamasının Gelişmiş ve Az Gelişmiş Ülke Örnekleri Açısından Sonuçları. Yüksek Lisans Tezi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum.
  • Shared Intelligence. (2017). The Future Of Local Enterprise Partnerships. London.
  • The National Archives. (2012). Records Of The Regional Development Agencies 1999 – 2012. London.
  • Turan, S. (2007). Bölgesel Kalkınma Ajansları Dünyadaki Uygulamalar ve Türkiye Modeli. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • UK 2070 Commission. (2019). Lessons for Policy from Establishing and Running the former Northwest Development Agency. The Heseltine Institute for Public Policy Pratice and Place, University of Liverpool.
  • Yıldırım, M. M. (2015). Türkiye’de Kalkınma Ajansları. Yüksek Lisan Tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Diyarbakır.
  • Yılmaz, B. (2011). Bölgesel Politikaların Tarihsel Gelişimi ve Yeni Bir Model Olarak Kalkınma Ajansları. Journal of Management and Economics Research, 9 (15): 29-41.
  • Yorku. (2023, 01 Ağustos). England’s Regional Development Agencies Proposed Model Publicatıon Scheme Prepared in Accordance Wıth Sectıon 19 Of The Freedom Of Informatıon Act 2000, http://www.yorku.ca/ishd/LEDCD.SP/Links%20BQ/U1_UK%20RDA.pdf.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Avrupa ve Bölge Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Koca 0000-0002-3500-519X

Yayımlanma Tarihi 16 Nisan 2024
Gönderilme Tarihi 21 Şubat 2024
Kabul Tarihi 23 Mart 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Koca, M. (2024). İngiltere’de Kalkınma Ajansları. Uluslararası Ekonomi Siyaset İnsan Ve Toplum Bilimleri Dergisi, 7(2), 91-110. https://doi.org/10.59445/ijephss.1440982

International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences – IJEPHSS Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.