Öz
Toplumların
başka ırk, din dil ve kültürlere sahip farklı toplumlarla bir arada huzurlu bir
şekilde yaşamaları için şüphesiz eğitime büyük görevler düşmektedir. Farklı
kültürlerden gelen ve aynı ortamda eğitim gören
öğrencilerin sorunsuz bir şekilde bir arada çalışmaları ve bu öğrencileri çeşitliliğin var olduğu bir
dünyaya hazırlamak için pedagojik yaklaşımların da buna göre düzenlenmesi
gereklidir. Bu amaçla kültürlerarası eğitim yaklaşımı ortaya çıkmıştır.
Kültürlerarası eğitimi daha iyi anlayabilmek ve içselleştirebilmek adına
yapılan bu çalışmada; kültürlerarası eğitim ile ilgili kuramsal görüşlerden, kültürlerarası
eğitimin özelliklerinden, kültürlerarası
eğitim modellerinden, Türkiye'de ve dünyada kültürlerarası eğitimin
yansımalarından ve kültürlerarası eğitim
kapsamında Türk eğitim sisteminde yapılacaklardan söz edilmiştir. Araştırmada kültürlerarası
eğitim ile ilgili Türkçe ve yabancı tezler, makaleler ve kitaplar incelenerek bir derleme çalışması yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altaş, N. (2003). Çokkültürlülük ve din eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları Altaş, N. (2005) Çokkültürlü din eğitimi modeli geliştirmede işlem basamakları için bir deneme., R. Yılmaz (Ed.), Kültürel çeşitlilik ve din. Ankara: Sinemis Yayınları Auernheimer, G. (2003). Einführung in die İnterkültürelle Paedagogik. 3 Baskı. Darmstadt: Wissensschaftliche Buchgesellschaft Bozan, İ.&Morgül, T.&Şener, N.&Toprak, B. (2009). Türkiye’de Farklı Olmak. İstanbul: Metis Yayınları. Coşkun, H. (2006). Türkiye‟de kültürlerarası eğitim. M. Hesapçıoğlu ve A.Durmuş (Der.), Türkiye‟de eğitim bilimleri: Bir bilanço denemesi (s.276-295). Ankara: Nobel. Erpulat, D. (2003). Tarih Eğitiminin İyileştirilmesi Çalışmaları. İç: Oya Köymen (Yay. Haz.). Tarih Eğitimine Eleştirel Yaklaşımlar. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yay. Gillart, Arne ve diğerleri (2000). Kültürlerarası Ögrenme- Egitim Kılavuzu, Çev. A. Akyüz. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları Gogolin, ‹&Krüger-Potratz, M. (2006). Einführung in die İnterkulturelle Paedagogik. Opladen&Farmington Hills: Verlag Barbara Budrich. Gomolla, M.&Radtke, F.-O. (2002).İnstitutionelle Diskriminierung. Die Herstellung ethnischer Differenz in der Schule. Opladen: Leske&Budrich. Krüger-Potratz, M. (2005). Interkulturelle Bildung. Eine Einführung. Münster&New York&München&Berlin: Waxmann Küçük, M. (2002). Cemaat, Yurttaş ve Sivil Toplum Meseleleri Işığında Aleviler ve Cem Vakfı. İç: Türkiye’de Sivil Toplum ve Milliyetçilik. İstanbul: İletişim Yayınları. Lanfranchi, A. (2002) Interkulturelle kompetenz und paedagogische Professionalitaet. Opladen: Leske-Budrich. Nohl, A. M. (2009). Kültürlerarası pedagoji. (R. N. Somel, Çev.) İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları. Oğuzkan, F. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü, Ankara: Emel Matbaacılık. Önder,M. Prof.Dr. Beyza Bilgin, Din Eğitiminde Yeni Yöntem Çalışmaları, AÜSBE, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 1997 s.51–72 Özyurt, C. (2008) Küreselleşme, ulusal eğitim ve siyasal toplumsallaşma. 21. Yüzyılda kimlik, vatandaşlık ve tarih eğitimi. (211-227) İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi
- Parekh, B. (2002) Çokkültürlülüğü yeniden düşünmek kültürel çeşitlilik ve siyasi teori. Ankara: Phoenix Yayınları Tosun, C. “Türkiye de Din Eğitimi ve Öğretimine Genel bir Bakış”, Tartışılan Değerler Açısından Türkiye, Ankara 1996, s.98 TTKB, http://ttkb.meb.gov.tr .[18.02.2014] Yıldız, N., “Kültürler Arası Eğitim” Eğitim Bilim Toplum Dergisi Cilt:6 Sayı: 22 s. 52-89, 2008.
Ayrıntılar
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 1 |
