Evaluation of Some Bromus Species Collected from Nature in Terms of Quality Characteristics

Yıl 2025, Cilt: 5 Sayı: 1, 15 - 21, 30.03.2025

Mehmet Basbag , Erdal Çaçan

Öz

Bromus species are among the important forage crops belonging to the grasses family. This study was carried out to determine the herbage quality characteristics of some Bromus species collected from nature and to compare Bromus species in terms of these characteristics. Six Bromus species, namely Bromus japonicus, Bromus lanceolatus, Bromus ramosus, Bromus rigidus, Bromus tectorum and Bromus sp. were examined in the study and all six species were collected from Diyarbakır region. The collected Bromus species were evaluated and compared in terms of some quality elements that are important for animal nutrition. In general, it was observed that the collected Bromus species had different values from each other in terms of quality characteristics. It was concluded that among the six species, Bromus ramosus species showed superior characteristics compared to the other species in terms of important quality criteria such as DM, CP, NDF, ADF, DDM, DMI and RFV and gave ideal results in terms of P, K and Ca:P.

Anahtar Kelimeler

Poaceae, bromes, quality, elements

Doğadan Toplanan Bazı Bromus Türlerinin Kalite Özellikleri Açısından Değerlendirilmesi

Öz

Bromus türleri, buğdaygiller familyasına ait önemli yem bitkileri grubunda yer almaktadır. Doğadan toplanan bazı Bromus türlerinin ot kalite özelliklerini tespit etmek ve bu özellikler açısından Bromus türlerini karşılaştırmak amacıyla bu çalışma yürütülmüştür. Çalışmada; Bromus japonicus, Bromus lanceolatus, Bromus ramosus, Bromus rigidus, Bromus tectorum ve Bromus sp. olmak üzere toplan altı adet Bromus türü incelenmiş ve çalışma konusu olan bu altı tür de Diyarbakır bölgesinden toplanmıştır. Toplanan Bromus türleri, hayvan besleme açısından önem arz eden bazı kalite unsurları açısından değerlendirilmiş ve karşılaştırılmıştır. Genel olarak toplanan Bromus türlerinin kalite özellikleri açısından birbirlerinden farklı değerlere sahip oldukları görülmüştür. Önemli kalite kriterleri olan KM, HP, NDF, ADF, SKM, KMT ve NYD açısından da altı tür arasında Bromus ramosus türünün diğer türlere göre daha üstün özellikler gösterdiği ve P, K ve Ca:P açısından da ideal sonuçlar verdiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Buğdaygiller, bromlar, kalite, elementler

Kaynakça

• Algan, D., & Aydın, İ. (2017). The macro element and nitrate contents of plants on overseeded and fertilized rangeland. Anadolu Journal of Agricultural Sciences, 32(3), 374-382. https://doi.org/10.7161/omuanajas.297144
• Ayan, I., Mut, H., Onal-Asci, O., Basaran, U., & Acar, Z. (2010). Effect of manure application on the chemical composition and nutritive value of rangeland hay. Journal of Animal and Veterinary Advances, 9(13), 1852-1857. https://doi.org/10.3923/javaa.2010.1852.1857
• Aydın, İ., & Uzun, F. (2002). Çayır Mera Amenajnamı ve Islahı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, Ders Kitabı No:9, Samsun.
• Aygün, C., Kara, İ., Oral, H. H., Erdoğdu, İ., Atalay, A. K., & Sever, A. L. (2018). Bazı çalı bitkilerinin sezonluk (ilkbahar, yaz, sonbahar) yaprak örneklerindeki makro ve mikro besin elementi içerikleri. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 7(1), 51-65.
• Cevheri, C., Küçük, Ç., Avcı, M., & Atamov, V. (2013). Element content, botanical composition and nutritional characteristics of natural forage of Şanlıurfa, Turkey. Journal of Food, Agriculture & Environment, 11(3&4), 790-794.
• Çaçan, E., Aydın, A., & Başbağ, M. (2015). Bingöl Üniversitesi yerleşkesinde yer alan bazı buğdaygil yem bitkilerine ait kalite özelliklerinin belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 2(2), 214-219.
• Ersoy, Y., Çıngay, B., Şekerciler, F., Demir, O., & Cabi, E. (2019). İstanbul ili’ndeki buğdaygillerin (Poaceae Barn.) tür listesi. Acta Biologica Turcica, 32(3), 14-159.
• FAO. (2019). The state of food and agriculture. R. FAO.
• JMP. (2018). Statistical Discovery from SAS, USA.
• Kellogg, E. A. (2001). Evolutionary history of the grasses. Plant Physiology, 125(3), 1198-1205.
• Kellogg, E. A. (2015). Flowering Plants. Monocots: Poaceae. Springer International Publishing.
• Lacefield, G. D. (1988). Alfalfa Hay Quality Makes the Difference. University of Kentucky Department of Agronomy AGR-137. Lexington. KY.
• May, K. W., Stout, D. G., Willms, W. D., Mir, Z., Coulman, B., Fairey, N. A., & Hall, J. W. (1998). Growth and forage quality of three Bromus species native to western Canada. Canadian Journal of Plant Science, 78(4), 597-603. https://doi.org/10.4141/p98-009
• MGM. (2024). Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı, Meteoroloji Genel Müdürlüğü. Retrieved 28.11.2024 from www.mgm.gov.tr
• Morrison, J. A. (2003). Hay and Pasture Management, Chapter 8. Retrieved 20.05.2019 from http://iah.aces. uiuc.edu/pdf/Agronomy_HB/08chapter.pdf
• Motsara, M. R., & Roy, R. N. (2008). Guide to laboratory establishment for plant nutrient analysis. FAO Fertilizer and Plant Nutrition Bulletin No. 19, pp. 1-78.
• Nasiri, A., Kazempour-Osaloo, S., Hamzehee, B., Bull, R. D., & Saarela, J. M. (2022). A phylogenetic analysis of Bromus (Poaceae: Pooideae: Bromeae) based on nuclear ribosomal and plastid data, with a focus on Bromus sect. Bromus. PeerJ, 10, e13884.
• Polat, H., & Bayraklı, F. (2019). Konya bölgesi doğal meraları içerisindeki bazı bitkilerin ham protein ve besin elementi içerikleri. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 8(1), 132-147.
• Sayar, M. S., Başbağ, M., & Çaçan, E. (2018). Bazı buğdaygil bitki türlerinin yem kalite değerlerinin belirlenmesi ve biplot analiz yöntemi ile özelliklerarası ilişkilerin değerlendirilmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 27(2), 92-101. https://doi.org/10.21566/tarbitderg.501484
• Serin, Y. (2008). Türkiye'nin Çayır ve Mera Bitkileri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Çayır, Mera, Yem Bitkileri ve Havza Geliştirme Daire Başkanlığı, Ankara.
• Serin, Y., & Tan, M. (2009). Brom Türleri ve Domuz Ayrığı. In R. Avcıoğlu, R. Hatipoğlu, & Y. Karadağ (Eds.), Yem Bitkileri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir.
• Smith, P., & Olesen, J. E. (2010). Synergies between the mitigation of, and adaptation to, climate change in agriculture. Journal of Agricultural Science, 148(5), 543-552.
• Soreng, R. J., Peterson, P. M., Romaschenko, K., Davidse, G., Teisher, J. K., Clark, L. G., & Gillespie, L. J. (2015). A worldwide phylogenetic classification of the Poaceae (Gramineae). Journal of Systematics and Evolution, 53(2), 117-137.
• Soya, H., Avcıoğlu, R., & Geren, H. (2004). Yem Bitkileri. Hasad Yayıncılık, İstanbul.
• TOB. (2019). Buğdaygil Yem Bitkileri Tarımsal Değerleri Ölçme Denemeleri Teknik Talimatı. Tarım ve Orman Bakanlığı Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü. Retrieved 29.11.2024 from www.tarimorman.gov.tr