İnsanlar, tarih boyunca resim sanatını yaşam tarzlarını, inançlarını ve kültürlerini ifade etmek için bir araç olarak kullanmıştır. İlk örnekleri yaşam alanlarının duvarlarına yapılan resimler olan bu sanat, zamanla dini yapılar, saraylar ve evlerde önemli bir kültürel miras haline gelmiştir. Ancak, duvar resimleri doğal malzemelerin bozulmaya yatkınlığı ve çevresel faktörlerin etkisiyle zaman içinde hasar görmektedir. En yaygın bozulmalar, renk solması, boya tabakasının dökülmesi ve intonaco tabakasındaki boşluklar nedeniyle meydana gelen bütünlük kayıplarıdır.
Duvar resimlerinin korunması, tarih boyunca önemle ele alınmış bir konudur. 1964 Venedik Tüzüğü ve 2003 ICOMOS ilkeleri, duvar resmi restorasyonunda özgünlüğü koruma ve minimum müdahale anlayışını benimsemiştir. Bu ilkeler, estetik bütünlemenin hasar görünümünü azaltmak için özgün olmayan kısımlar üzerinde yapılmasını, müdahalelerin geri döndürülebilir olmasını ve üstten boyamadan kaçınılmasını öngörür. Cesare Brandi’nin "Restorasyonun Teorisi" ve Almanya’da gelişen Gestalt kuramı, bu alanda Batı’da referans alınan önemli kaynaklardır.
Throughout history, humans have used the art of painting as a means to express their lifestyles, beliefs, and cultures. Initially practiced on the walls of living spaces, this art form gradually became an essential part of cultural heritage, particularly in religious structures, palaces, and homes. However, wall paintings are prone to deterioration due to the perishable nature of their materials and environmental factors. The most common forms of damage include color fading, flaking of the paint layer, and integrity losses caused by voids in the intonaco layer.
The conservation of wall paintings has historically been a subject of significant focus. The 1964 Venice Charter and the 2003 ICOMOS Principles have emphasized the preservation of authenticity and the adoption of minimal intervention in wall painting restoration. These principles advocate for aesthetic integration to mitigate the visibility of damage, ensuring that interventions are reversible and avoiding overpainting. Cesare Brandi’s Theory of Restoration and the Gestalt theory developed in early 20th-century Germany are key references in this field.
Wall paintings integration techniques conservation cultural heritage.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sanat Eserleri Restorasyonu ve Korunması (Diğer) |
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 23 Aralık 2024 |
| Kabul Tarihi | 16 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 10 Sayı: 4 |