Olgu Sunumu: 17 Yaşındaki Erkek Ergenin Küçük Bir Kız Çocuğu Olma Arzusu

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 242 - 252, 31.10.2017

Enil Afşaroğlu-eren

Öz

Çocuk ve anne-baba arasındaki bilinçli ve bilinç dışı etkileşimler sonucunda çocuğun cinsiyet rolü kimliği

oluşmaktadır. Bu olgu sunumuyla hem ender rastlanılan hem de atipik özelliklerin yansıdığı Cinsel Kimliğinden

Yakınma (Hoşnut Olmama) durumuna dikkat çekilmek istenmiştir. Olgu olarak 17 yaşında erkek, özel bir

okulda lise öğrencisi olan A sunulmaktadır. Ödipal çatışma 3-6 yaşları arasında yaşanır ve daha sonraki

dönemlerde çocuk aynı cins anne veya babasının cinsel kimliğini benimseyip özdeşim kurarak ödipal çatışmasını

çözer. Çocuğun ensest arzularından vazgeçmesi, cinsiyet ve kuşak farkını anlamlandırabilmesi ödipal süreci

uygun bir şekilde tamamladığını gösterir. Bu olguda özdeşim nesnesinin anne olduğu açıkca görülmekte ve

babanın ilgisizliğinin baba ile özdeşimi engellediği öne sürülmektedir. Anne ve baba arasındaki sağlıksız ilişki

A’nın, annesinin kocasıyla ilgili olumsuz nesne tasarımını içe almasını ve bunu erkek cinsiyetine genellemesine

neden olmuştur. Bu olguda gelişimsel krizlerin zamanında ve uygun yaşanmamış olduğu belirgindir. A’nın

küçük yaşlarda kalma arzusunun nedeninin babasına karşı duyduğu arzunun suçluluk duygusuyla baş edebilmek

için kullandığı inkar savunma düzeneğiyle ilişkili (büyüme inkarı, ergenliğe girmeyi ve ödipal çatışmanın

tekrardan alevlenmesini engelleme çabası) olabileceği düşünülmektedir. Büyümezse kendisi için “karmaşık”

olan duygularla baş etmek zorunda kalmayacaktır. Bu olgu sunumu nesne ilişkileri kuramı çerçevesinde

tartışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Cinsel kimliğinden yakınma (hoşnut olmama), nesne ilişkileri, ses inceltmesi, büyüme direnci

Kaynakça

• Amerikan Psikiyatri Birliği (2013). Ruhsal bozuklukların tanımsal ve sayımsal elkitabı (Beşinci Baskı DSM-5) (çev.: E Köroğlu). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
• Carroll, R. A. (2000). Assessment and treatment of gender dsyphoria. In S. R. Leiblum & R. C. Rosen (Eds.), Principles and Practice of Sex Therapy, (pp. 368-397). New York: The Guilford Press.
• Freud, S. (1982). Bildende Kunst und Literatur. Band X. Frankfurt am Main: Fisher.
• Kayalp, L. (2006). Ergenlikte cinsel kimlik dalgalanmaları. Yansıtma: Psikopatoloji ve Projektif Testler Dergisi, 3(5-6), 17-24.
• Lacan, J. (2006). Namen des Vaters. Wien: Verlag Turia & Kant.
• Laplanche, J., & Pontalis, J. B. (1980). Das Vokabular der Psychoanalyse. Frankfurt am Main: Suhrkamp.
• Mahler, M.S. (1998). Symbiose und Individuation. Psychosen im frühen Kindesalter. Stuttgart: Klett-Cotta.
• Mahler, M.S., Pine, F., & Bergman, A. (1975). İnsan yavrusunun psikolojik doğumu (çev.: AN Babaoğlu). İstanbul: Metis Yayıncılık Ltd.
• Odağ, C. (2005). Ergenler. İzmir: Halime Odağ Psikanaliz ve Psikoterapi Vakfı Yayınları.
• Öztürk, M.Ö., & Uluşahin, N.A. (2015). Ruh sağlığı ve bozuklukları. Ankara: Nobel Tıp Kitabevleri.
• Parman, T. (2006). Ailenin Yaşamsal Döngüsünde Ergenlik Krizinin Yeri. Yansıtma: Psikopatoloji ve Projektif Testler Dergisi, 3(5-6):11-16.
• Stoller, R. (1968). Male childhood transsexualism. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 7, 193-201.
• Winnicott, D.W. (1962). Adolescence. the family and ındividual development. (çev.: J Kalmaonvitch). Paris: Payol.
• Winnicott, D.W. (1990). Babys und ihre Mütter. Stuttgart: Klett-Cotta.
• Zucker, K. J., Bradley S. J., & Sanikhani, M. (1997). Sex differences in referral rates of children with gender identity disorder: some hypotheses. J abnorm Child psychol, 25, 217-227.