THE RELATIONSHIP BETWEEN ORGANIZATIONAL SILENCE EDUCATION EXPERIENCED IN SECONDARY EDUCATION INSTITUTIONS AND SCHOOL CULTURE

Yıl 2023, , 46 - 59, 31.12.2023

Fatma Karaca Güzel , Süleyman Göksoy

https://doi.org/10.25233/ijlel.1235484

Öz

Organizations can be thought of as small social examples created by people. In order for the organization to make progress in the rapidly changing and developing world, it may be necessary for the members of the organization to be in effective communication and to express their opinions without hesitation on every issue that concerns the organization. Silence is one of the most important factors preventing the development and change of the organization. Organizational silence may occur in organizations where there are members who cannot express their opinions and where effective communication is not dominant. However, just as different societies around the world have different cultures, each organization has its own unique culture. Culture is the most important organizational element that enables the organization to survive and maintain its existence against various changes in its environment. The cultures of organizations whose ultimate aim is to survive and adapt to every development can be affected by situations such as organizational silence and this effect can be reflected in the development of the organization. The purpose of this study is to determine the relationship between organizational silence in secondary education institutions and school culture according to teachers' opinions. The relationship between organizational silence and school culture was examined according to the variables of gender, type of school they work and professional seniority of teachers working in secondary education institutions. The population of the research consists of 859 teachers working in secondary education institutions in the Central district of Düzce, and the sample consists of 402 teachers working in 23 public schools in the Central district of Düzce. All of the general high schools in the central district of Düzce were included in the study, and the teachers to whom the measurement tool was applied were determined by easy sampling method. In the study, Organizational Silence scale and School Culture scale were used to collect data. The collected data were analyzed in the SPSS program. The role and relationship of organizational silence on school culture; independent samples t-test, one-way analysis of variance and kruskal wallis tests were applied to determine whether teachers differ according to gender, type of school and professional seniority. Pearson Correlation analysis was conducted to determine whether there is a significant relationship between organizational silence and school culture. The results obtained as a result of the research can be summarized as follows: According to the opinions of teachers working in secondary education institutions in the central district of Düzce, a low-level negative significant relationship was found between organizational silence and school culture. There is no significant difference between the views of teachers on organizational silence and its sub-dimensions and their gender. There was no significant difference between organizational silence and its sub-dimensions and school type. A significant relationship was found between organizational silence sub-dimensions, silence for the benefit of the organization and professional seniority. There is no significant difference between the views of teachers on school culture and all its sub-dimensions, and their gender. A significant difference was found between all sub-dimensions of school culture and the school type variable. A significant difference was determined between the other sub-dimensions of the school culture variable except the support culture sub-dimension and the professional seniority variable. Organizational silence and sub-dimensions were found to have a moderately significant negative relationship with success culture and support culture. A low-level significant positive correlation was found between organizational silence and sub-dimensions and bureaucratic culture. Organizational silence is not a significant predictor of task culture.

Anahtar Kelimeler

Organizational Silence, School Culture, Teachers, High School

Kaynakça

• Altınkurt, Y. (2014). The Relationship Between School Climate And Teachers’organizational Silence Behaviors. Anthropologist, 18(2), 289-297.
• Atmaca, T. (2021). Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Örgütsel Özdeşleşmeleri Arasındaki İlişki. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 11(1), 367-389. https://doi.org/10.18039/ajesi.759378.
• Aydın, F. (2016). Ortaokul yöneticilerinin kullandıkları örgütsel güç türleri ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik davranışları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Bayer Demirhan, N. (2020). Anaokullarındaki öğretmenlerin okul kültürü algıları ile örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145-162.
• Dönmez, E. (2016). Örgütsel sosyalleşme ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Dyne, L.V., Ang, S. and Botero, I.C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
• Erdem, S., Çavdar, M., Elhazar, M. ve Erdem, Ö. (2021). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik algılarının belirlenmesi (Diyarbakır ili örneği). Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(20), 310-320.
• George, D. and Mallery, P. (2010). SPSS for windows step by step: a simple study guide and reference(17th Edition), United States: Allyn and Bacon Inc.
• Güngör, B. (2019). Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Algıları ile Okul Kültürü Algıları Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Güngör, B. ve Gündüz, Y. (2021). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları ile okul kültürü algıları arasındaki ilişki. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(40), 2586-2614.
• Harrison, R. (1972). Understanding your organisations culture. Harvard Business Review, 50, 119 – 128.
• Haşhimi, H. S. (2019). Öğretmenlerin örgütsel sessizliklerinin bazı değişkenler arasında incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Henriksen, K. and Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health Services Research, 41(4), 1539-1554.
• Kahveci, G. (2010). İlköğretim okullarında örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 50-64.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi (10.Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kilian, C. (1999).The two sides of the school culture coin. Technos Quarterly, 8(3). 21-23.
• Knoll, M. and Dick, R.V. (2012). Do I hear the whistle? a first attempt to measure four forms of employee silence and their correlates. Journal Business Ethics, 113, 349-362.
• Konakcı Göven, E. (2018). İlkokullarda örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
• Kono, T. (1992). Corporate culture and long-range planning. Strategic Management in Japanese Companies, 23(4), 9-19.
• Köse, S. ve Çavuşoğlu, S. (2019). Örgütsel sessizlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 365- 387.
• Milliken, F.J., Morrison, E.W. and Hewlin, P.F. (2003). An exploratory study of employee silence: ıssues that employees don’t communicate upward and why. Journal Of Management Studies, 40(6), 1453- 1476.
• Morrison, E. W. and Milliken, F. J., (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management Review, 25(4), 706- 725.
• Nartgün, Ş. ve Kartal, V. (2013). Öğretmenlerin örgütsel sinizm ve örgütsel sessizlik hakkındaki görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 47-67.
• Özdemir, S. (2012). İlköğretim okullarında okul kültürü ile örgütsel sağlık arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi (Educational Administration: Theory and Practice), 18(4), 599-620.
• Öztürk, N. (2015). Eğitim örgütlerinde örgüt kültürü ve öğretmen liderliği: lider üye etkileşiminin aracılık rolü. Yayımlanmamış doktora tezi, Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Pheysey, D. (1993). Organizational cultures: types and transformations. New York: Routledge Sezgin, F. (2010). Öğretmenlerin örgütsel bağlılığının bir yordayıcısı olarak okul kültürü. Eğitim ve Bilim, 35(156), 142-159
• Şahin, H. (2016). Örgütsel sessizlik ve çalışanların performansları arasındaki ilişki: İzmir ili Çiğli ilçesi devlet ilkokullarına ilişkin bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
• Tatar, H. (2019). Örgüt İklimi İle Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Terzi, A. R. (2005). İlköğretim okullarında örgüt kültürü, Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi, 43(43) 423-442.
• Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe Sözlük (Genişletilmiş baskı). Ankara. http://www.tdk.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Türk Dil Kurumu. (2019). Türkçe Sözlük (Genişletilmiş baskı). Ankara. http://www.tdk.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Yangın, D. (2015). Etkileşim adaleti ve yöneticiye güven ile öğretmenlerin örgütsel sessizlik davranışları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Yüksel, R. F. (2014). Okul çalışanlarının örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik düzeylleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.