BibTex RIS Kaynak Göster

The Ecotourism Perception of Graduate and Postgraduate Tourism Students for Antalya Destination

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 1, 17 - 24, 01.05.2017

Öz

Ecotourism, a new term in tourism literature, is defined as an approach that sustains using natural sources while preserving them in the context of ensuring their sustainability and accordingly economic development of local residents by providing them tourism activities while preventing from natural, social and cultural degradation. The comprehension of ecotourism phenomenon plays an important role for tourism students especially for the ones who are going to take part in decision maker positions in the future. The present study is aimed to explore Akdeniz University undergraduate and postgraduate students’ perception of ecotourism and Antalya destination. The questionnaire contains 24 items to measure students’ vacation preferences, their considerations about ecotourism and ecotourism perceptions for Antalya destination. The questionnaire is administered to a total of 227 tourism students, 197 undergraduate, 30 postgraduate. Data gathered from 227 students are tested with specific statistical analyses methods and the results are considered as beneficial for the literature. According to the results, 53.3% of participants define ecotourism as “a tourism that explains nature and teaches it practically” and 47.1% of them define it as “a tourism that includes nature trips and related activities”. It is determined that there is a significant difference between the perceptions of students who have participated in ecotourism activities before and the perception of the ones who haven’t. In addition, the perception mean of the students who have participated in ecotourism activities is higher than the perception mean of the others.

Kaynakça

  • BAKA 2012. (West Mediterranean Development Agency). Ekoturizm Sektör Raporu. From 11EYLUL.pdf> (Retrieved on February 28 2016)
  • Bozok D, Özdemir Yılmaz Ö 2008. Turistik Ürün Çeşitlendirmesi. Editor: Hacıoğlu, N. ve Avcıkurt. C, In, “Ekoturizm” Nobel Yayınları, Ankara.
  • Ceylan T 2001. Turizm ve Sürdürülebilir Gelişme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12: 169-177.
  • Kasalak M.D, Akıncı Z 2015. Ekoturizmin Yerel Halk Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(1): 230-239.
  • Kervankıran İ, Bulut E 2015. Antalya İli Turizminin Gelişimini ve Etkilerini Yerel Halk Nasıl Değerlendirmektedir?, Türk Coğrafya Dergisi, 65: 35-45.
  • Kılıç B, Kurnaz A 2010. Alternatif Turizm ve Ürün Çeşitliliği Oluşturmada Ekolojik Çiftlikler: Pastoral Vadi Örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(4): 39-56.
  • KTM. 2016 (Antalya Provincial Directorate of Culture and Tourism). Tourism Report From 2012 to 2015. From <http://antalyakulturturizm.gov.tr/TR,150327/aralik.html> (Retrieved on March 03 2016).
  • Kuter N, Ünal H E 2009. Sürdürülebilirlik Kapsamında Ekoturizmin Çevresel, Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Etkileri. Kastamonu Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, 9 (2): 146-156. Ross M R 2004. Introduction to Probability and Statistics For Engineers and Scientists.
  • Elsevier Academic Press, San Diago.
  • Sarı C 2007. Antalya’nın Alternatif Turizm Kaynakları ve Planlaması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Soyak M 2013. Uluslararası Turizmde Son Eğilimler ve Türkiye’de Turizm Politikalarının Evrimi. Marmara Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4:1-18.
  • Taş S 2012. Trabzon Ve Ekoturizm: Yerli Ziyaretçilerin Yöreyi Değerlendirmesine Yönelik Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • TÜİK 2016. Turizm raporu 2001-2016. From <http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistik Tablo.do
  • ?istab_id=1609> (Retrieved on March 03).
  • Uluçeçen T H 2011. Özel İlgi Turizmi: Kapsamı, Çeşitleri ve Türkiye’de Uygulanabilirliği. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Koordinasyon Daire Başkanlığı, Ankara.
  • Weaver D B 2005. Comprehensive and Minimalist Dimensions of Ecotourism. Annals of Tourism Research, 32(2): 439-455.
  • Weaver D B 2001. Ecotourism. Brisbane, Australia: Wiley
  • Yazıcıoğlu Y, Erdoğan S 2004. SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Yayıncılık, Ankara.
Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 1, 17 - 24, 01.05.2017

Öz

Kaynakça

  • BAKA 2012. (West Mediterranean Development Agency). Ekoturizm Sektör Raporu. From 11EYLUL.pdf> (Retrieved on February 28 2016)
  • Bozok D, Özdemir Yılmaz Ö 2008. Turistik Ürün Çeşitlendirmesi. Editor: Hacıoğlu, N. ve Avcıkurt. C, In, “Ekoturizm” Nobel Yayınları, Ankara.
  • Ceylan T 2001. Turizm ve Sürdürülebilir Gelişme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12: 169-177.
  • Kasalak M.D, Akıncı Z 2015. Ekoturizmin Yerel Halk Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(1): 230-239.
  • Kervankıran İ, Bulut E 2015. Antalya İli Turizminin Gelişimini ve Etkilerini Yerel Halk Nasıl Değerlendirmektedir?, Türk Coğrafya Dergisi, 65: 35-45.
  • Kılıç B, Kurnaz A 2010. Alternatif Turizm ve Ürün Çeşitliliği Oluşturmada Ekolojik Çiftlikler: Pastoral Vadi Örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(4): 39-56.
  • KTM. 2016 (Antalya Provincial Directorate of Culture and Tourism). Tourism Report From 2012 to 2015. From <http://antalyakulturturizm.gov.tr/TR,150327/aralik.html> (Retrieved on March 03 2016).
  • Kuter N, Ünal H E 2009. Sürdürülebilirlik Kapsamında Ekoturizmin Çevresel, Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Etkileri. Kastamonu Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, 9 (2): 146-156. Ross M R 2004. Introduction to Probability and Statistics For Engineers and Scientists.
  • Elsevier Academic Press, San Diago.
  • Sarı C 2007. Antalya’nın Alternatif Turizm Kaynakları ve Planlaması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Soyak M 2013. Uluslararası Turizmde Son Eğilimler ve Türkiye’de Turizm Politikalarının Evrimi. Marmara Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4:1-18.
  • Taş S 2012. Trabzon Ve Ekoturizm: Yerli Ziyaretçilerin Yöreyi Değerlendirmesine Yönelik Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • TÜİK 2016. Turizm raporu 2001-2016. From <http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistik Tablo.do
  • ?istab_id=1609> (Retrieved on March 03).
  • Uluçeçen T H 2011. Özel İlgi Turizmi: Kapsamı, Çeşitleri ve Türkiye’de Uygulanabilirliği. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Koordinasyon Daire Başkanlığı, Ankara.
  • Weaver D B 2005. Comprehensive and Minimalist Dimensions of Ecotourism. Annals of Tourism Research, 32(2): 439-455.
  • Weaver D B 2001. Ecotourism. Brisbane, Australia: Wiley
  • Yazıcıoğlu Y, Erdoğan S 2004. SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Yayıncılık, Ankara.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA82YC92RB
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

İlker Günay Bu kişi benim

Zeki Akıncı Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2017
Gönderilme Tarihi 1 Mayıs 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Günay, İ., & Akıncı, Z. (2017). The Ecotourism Perception of Graduate and Postgraduate Tourism Students for Antalya Destination. International Journal on Lifelong Education and Leadership, 3(1), 17-24.