Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

VIEWING INDIA FROM TURKEY

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 3, 71 - 85, 30.12.2015

Öz

The views of Western World on the East and thus on the Ottoman and Turkey within the framework of orientalism are obvious. But how did the Ottoman and then Turkey viewed India which is located in far more east? It is worth studying how India is viewed by Turkey with regards to the recent concept of “Ottoman Orientalism”. In order to answer this question, it would be wise to look at the Indian travel books from 18th century until the end of 20th century. Owners of these travel books form a group changing from statesmen to the intellectuals, from newsmen to authors. All these travelers were looking for a similar fabulous context when they first met India. While some of the travelers who had grown up with the Eastern tales such as the 1001 Nights were disappointed with what they found, some others were able to get the mystical context they were expecting to find. It is interesting that, almost all authors view India through an orientalist perspective. The architecture of the country and its developed city centres bring about the comparison between Turkey and India. Then, when one sees the life away from the city centre, the concept of “Civilization” is questioned. So it is seen that, Turkish people who are regarded to be uncivilized by the Western people, think the same for the Indians. There are prejudices against the Indian life style and beliefs. Consequently; Turkey’s view on India is similar to the view of the Western World on Turkey.

Kaynakça

  • Adıvar, H. E. (2014). Hindistan’a Dair. İstanbul: Can Yayınları. Âli Bey. (2003). Dicle’de Kelek ile Bir Yolculuk - Seyahat Jurnali [İstanbul’dan Bağdad’a ve Hindistan’a]. İstanbul: Büke Yayınları. Felek, B. (1943). Hint Masalları. İstanbul.

HİNDİSTAN’A TÜRKİYE’DEN BAKMAK

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 3, 71 - 85, 30.12.2015

Öz

Batının oryantalizm ekseninde Doğu’ya, dolayısıyla Osmanlı’ya ve Türkiye’ye bakışı bellidir. Peki, Osmanlı ve sonrasında Türkiye, daha doğusundaki Hindistan’ı nasıl görmektedir? Son yıllarda tartışılmaya başlanan “Osmanlı Oryantalizmi” kavramından yola çıkarak bir bakış açısı meselesi temelinde Hindistan’ın Türkiye’den nasıl görüldüğü sorusu cevaplanmaya değerdir. Bu sorunun cevabını verebilmek için 18. Yüzyıldan 20. Yüzyılın sonlarına kadarki Hindistan seyahatnamelerine bakmak yol göstericidir. Bu seyahatnamelerin sahipleri, devlet görevlilerinden aydınlara, gazetecilerden yazarlara kadar çeşitlilik gösteren bir grubu oluştururlar. Tüm bu seyyahların Hindistan’la ilk karşılaşmalarında benzer şekilde masalsı bir ortam aradıkları görülür. Bin Bir Gece Masalları gibi Doğu hikâyeleriyle yetişen seyyahların bir kısmı gördükleri karşısında hayal kırıklığına uğrarken bir kısmı da bekledikleri mistik ortamı yakalamışlardır. İlginç olan nokta hemen hemen tüm yazarların Hindistan’a oryantalist bir bakış açısıyla yaklaşmalarıdır. Ülkenin mimari yapısı ve gelişmiş şehir merkezleri Türkiye ile Hindistan’ın karşılaştırılmasını beraberinde getirir. Sonrasında, merkezden uzaklaşıldığında görülen hayat karşısında “Medeniyet” kavramının sorgulandığı görülür. Yani Batı tarafından medeni olmadığı ifade edilen Türklerin, Hindistan halkı için aynı şekilde düşündükleri ortaya çıkar. Hint yaşam tarzı, inanışları ve bu farklı inançlara karşı önyargılı bir tutum sergilenir. Sonuçta Batı Türkiye’yi hangi pencereden değerlendiriyorsa Türkiye de Hindistan’ı benzer bir pencereden değerlendirmektedir.

Kaynakça

  • Adıvar, H. E. (2014). Hindistan’a Dair. İstanbul: Can Yayınları. Âli Bey. (2003). Dicle’de Kelek ile Bir Yolculuk - Seyahat Jurnali [İstanbul’dan Bağdad’a ve Hindistan’a]. İstanbul: Büke Yayınları. Felek, B. (1943). Hint Masalları. İstanbul.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Alparslan Oymak

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 3 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Oymak, A. (2015). HİNDİSTAN’A TÜRKİYE’DEN BAKMAK. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 3(3), 71-85.