Öz
Until recent times, translating humor has mostly been limited to prescriptive and subjective statements that have underlined the “untranslatability” of humorous elements. Most of the previous studies generally focused on the linguistic and cultural problems observed in the transference process and dealt mainly with the translation of only one specific humorous element (e.g. irony). In other words, there did not exist comprehensive studies that provided detailed information regarding the translation of different humorous elements. However, with the emergence of Descriptive Translation Theories, humor translation was studied in accordance with its cognitive and social aspects through more systematic and theoretical research tools. In order to discuss its interdisciplinary nature, this study examines the application of a general theory of verbal humor (GTVH) to the analysis of humor translation. In other words, this study aims to question the function of a verbal humor theory in interpreting and transferring humor during translation process. For this purpose, the parameters of the theory have been applied to the translation of wordplays in the famous film, Ice Age. With these parameters, humorous elements in the source and target text have been compared. The analyses have shown that these parameters help the translators the recreate the humorous effect of the source text in the target text in a more successful way.
Anahtar Kelimeler
Translating humor GTVH wordplay translation humorous elements
Kaynakça
- Attardo, Salvatore. (1994). Linguistic theories of humor. Berlin and New York: Mouton de Gruyter.
- Attardo, Salvatore and Victor Raskin. (1991). Script theory revis(it)ed: Joke similarity and joke representation model. Humor: International Journal of Humor, 4(3-4), 293-347.
- Boria, Monica. (2009). Translating humor: The case of Stefano Benni. In Ashley Chantler and Carla Dente (Eds.), Translation practices: Through language to culture (pp. 85-98). Amsterdam and New York: Rodopi B.V.
- Chiaro, Delia. (2005). Foreword. Verbally expressed humor and translation: An overview of neglected field. Humor 18(2), 135-145.
- Pelsmaekers, Katja and Fred Van Besien. (2002). Subtitling irony. The Translator 8(2), 241-266.
- Raskin, Victor. (1979). Semantic mechanisms of humor. In C. Chiearello et al. (Eds.), Proceedings of the fifth annual meeting of the Berkeley Linguistic Society, (pp. 325-335). Berkeley, CA: University of California.
- Raskin, Victor. (1985). Semantic mechanisms of humor. Dordrecht, Boston, Lancaster: D. Reidel.
- Vandaele, Jeroen. (2002). Introduction: (Re-)constructing humour: Meanings and means, The Translator 8(2), 149-172.
Öz
Yakın zamana kadar mizah çevirisi, mizah unsurlarının “çevrilemezliğini” vurgulayan kuralcı ve öznel açıklamalarla sınırlı kalmıştır. Geçmişteki çalışmaların çoğu genellikle aktarım sürecinde gözlemlenen dilsel ve kültürel sorunlara odaklanmış ve sadece belli bir mizahi unsurun (örn. hiciv) çevirisini ele almıştır. Diğer bir deyişle, farklı mizahi unsurların çevirisiyle ilgili ayrıntılı bilgi sunan kapsamlı çalışmalar bulunmamaktaydı. Ancak Betimleyici Çeviri Kuramlarının ortaya çıkışıyla birlikte, mizah çevirisi daha dizgesel ve kuramsal araştırma araçları sayesinde bilişsel ve sosyal yönleriyle çalışılmıştır. Mizah çevirisinin disiplinlerarası doğasını tartışmak amacıyla, bu çalışma genel sözlü mizah kuramının mizah çevirisi incelemelerine uygulanmasını incelemektedir. Diğer bir deyişle, bu çalışmada sözlü mizah kuramının çeviri sürecinde mizahın anlaşılması ve aktarılmasındaki işlevinin sorgulanması amaçlanmaktadır. Bu amaçla, kuramın değişkenleri ünlü film Buz Dağı’nda geçen kelime oyunlarının çevirisine uygulanmıştır. Bu değişkenler aracılığıyla, kaynak ve erek metindeki mizahı unsurlar karşılaştırılmıştır. Yapılan incelemeler kuramın değişkenlerinin çevirmenlerin kaynak metindeki mizahi etkiyi erek metinde daha başarılı bir şekilde yeniden yaratmalarına yardımcı olduğunu göstermiştir.
Anahtar Kelimeler
Mizah çevirisi Genel Sözlü Mizah Kuramı kelime oyunu çevirisi mizahi unsurlar
Kaynakça
- Attardo, Salvatore. (1994). Linguistic theories of humor. Berlin and New York: Mouton de Gruyter.
- Attardo, Salvatore and Victor Raskin. (1991). Script theory revis(it)ed: Joke similarity and joke representation model. Humor: International Journal of Humor, 4(3-4), 293-347.
- Boria, Monica. (2009). Translating humor: The case of Stefano Benni. In Ashley Chantler and Carla Dente (Eds.), Translation practices: Through language to culture (pp. 85-98). Amsterdam and New York: Rodopi B.V.
- Chiaro, Delia. (2005). Foreword. Verbally expressed humor and translation: An overview of neglected field. Humor 18(2), 135-145.
- Pelsmaekers, Katja and Fred Van Besien. (2002). Subtitling irony. The Translator 8(2), 241-266.
- Raskin, Victor. (1979). Semantic mechanisms of humor. In C. Chiearello et al. (Eds.), Proceedings of the fifth annual meeting of the Berkeley Linguistic Society, (pp. 325-335). Berkeley, CA: University of California.
- Raskin, Victor. (1985). Semantic mechanisms of humor. Dordrecht, Boston, Lancaster: D. Reidel.
- Vandaele, Jeroen. (2002). Introduction: (Re-)constructing humour: Meanings and means, The Translator 8(2), 149-172.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Çeviribilim |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 9 Sayı: 4 |
