OKUL MÜDÜRLERİNİN KUANTUM LİDERLİK DAVRANIŞLARINI GERÇEKLEŞTİRME DÜZEYLERİ

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 109 - 124, 21.12.2018

Şefika Şule Erçetin , Mehmet Sabir Çevik , Methi Çelik

Öz

Bu
araştırmanın amacı ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan okul müdürlerinin
kuantum liderlik davranışlarını gerçekleştirme düzeylerini öğretmen görüşleri
bağlamında bazı değişkenlere göre tespit etmektir. Araştırmanın
çalışma grubunu, maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemiyle seçilmiş olan ve
2017-2018 eğitim-öğretim yılında Ankara ili Çankaya ilçesinde 12 ilkokulda
görev yapan 324 öğretmen, 11 ortaokulda görev yapan 292 öğretmen ve 13 lisede
görev yapan 306 öğretmen olmak üzere toplam 922 öğretmen oluşturmaktadır.
Araştırmada okul müdürlerinin kuantum liderlik davranışlarını sergileme
düzeylerini belirlemek amacıyla Erçetin, Potas, Açıkalın ve Turan (2017)
tarafından geliştirilen “Okul Yöneticilerinin Kuantum Liderlik Davranışları
Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde non-parametrik testler kullanılmış
olup ikili kategoriler için Mann-Whitney U testi, iki kategoriden fazla
değişkenler arasındaki farklılığa bakmak için ise Kruskal-Wallis H testi
uygulanmıştır. Çoklu karşılaştırmalardaki anlamlı
farklılıklar Mann-Whitney U testi sınaması yoluyla tespit edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, okul
müdürlerinin kuantum liderlik davranışlarını gösterme düzeyleri genel olarak
“çoğu zaman” düzeyindedir. Buna ilaveten öğretmenlerin okul müdürlerinin
kuantum liderlik davranışı gerçekleştirmeye ilişkin görüşleri cinsiyet, mesleki
kıdem, eğitim durumu ve okul müdürüyle çalışma süresine göre anlamlı bir
farklılık göstermemekteyken; öğretim kademesine göre ilkokul ve ortaokullar
arasında, ilkokullar lehine anlamlı bir farkın olduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kuantum Liderlik, Liderlik, Okul Müdürleri

Kaynakça

• Adair, J. (2005). Kışkırtıcı liderlik. İstanbul: Mart Matbaası.Akçakaya, M. (2010). 21. yüzyılda yeni liderlik anlayışı. Ankara: Adalet Yayınevi. Alatlı, A. (2006). 'Hayır' diyebilmeli insan. İstanbul: Zaman Kitap.Alşal, A. (2009). Bir kamu kurumundaki orta düzey yöneticilerin, kuantum liderlik davranışlarını gerçekleştirme düzeyleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ufuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.Altın, V. (2006). Kuantum ölçeği. http://www. bilimteknik. tubitak. gov.tr /system / files / kuantum_olcegi.pdf (Erişim Tarihi: 25.02.2018). Baker, S. B. (1995). Chaos theory in educational systems: Principals’ perceptions of sensitive dependence on initial conditions. (Unpublished Doctoral Dissertation). East Tennessee State Univer¬sity.Bloch, D., P. (2005). Complexity, Chaos and Nonlinear Dynamics: A New Perspective on Career Development Theory. The Career Development Quarterly, 53, 194-207.Bohm, D. (1989). Quantum theory. New York: Dover Publications.Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York & London: The Guilford Press.Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PIRELIS and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programming. Hillsdale: Lawrens Erbaum Associates.Capra, F. (1991). Fiziğin taosu. (Çev.: Kaan H. Ökten). İstanbul: Arıtan Yayınevi.Chadwick, M. M. (2010). Creating order out of chaos: a leadership approach. Association of Operating Room Nurses Journal, 91(1), 154-170.Cramer, F. (1998) Kaos ve düzen. (Çev.: Veysel Atayman). İstanbul: Alan Yayıncılık.Çelik, V. (2003). Eğitimsel liderlik. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Dargahi, H. (2013). Quantum leadership: the ımplication for ıranian nursing leaders. Acta medica Iranica, 51(6), 411-417.Diker, N., Ökten, A. N. (2009). Kaos’dan düzene; sinerjetik toplum, sinerjik yönetim ve sinerjist planlama-örnek olay: 1999 Marmara depremleri sonrası kaos ve kendi-kendine organizasyon süreci içinde bir ilkokulun yapımı. Megaron Journal, 4(3), 147-162.Erçetin, Ş. Ş. (1999). Kuantum liderlik paradigması ile eğitim liderliğinin açımlanması, Cumhuriyet döneminde eğitim, Talim ve Terbiye Dairesi. Ankara: MEB Yayınevi.Erçetin, Ş. Ş. (2000). Lider sarmalında vizyon. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Erçetin, Ş. Ş., Potas, N., Açıkalın Ş. N., Turan, S. (2017). A study for developing a viable quantum leadership scale. International Congress On Political, Economic and Social Studies Abstracts Book. 9-11 November, 2017 Ankara-TURKEY (Baskıda).Ertürk Kayman, E. A. (2008). Türkiye’deki mesleki eğitim ve öğretimin güçlendirilmesi projesi (MEGEP) içindeki yaygınlaştırıcı okul yöneticilerinin, kuantum liderlik davranışlarını gerçekleştirme düzeyleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Fris, J., & Lazaridou, A. (2006). An additional way of thinking about organizational life and leadership: the quantum perspective. Canadian Journal of Educational Administration and Policy, 48(5), 1-29.Hall, H. P. (2008). Development of a quantum leadership model and quantum leadership questionnaire in south africa. (Unpublished Doctoral Dissertation). University of Johannesburg. Faculty of Economic and Management Science, Johannesburg.Haris, I., Afdaliah, Budiman, A., Haris, K. (2016). Exploring quantum perspective in school leadership: a review of effective principal leadership in the changing nature of school management. International Journal of Social Sciences & Educational Studies, 2(4), 38-53.Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.Jöreskog, K., & Sörborn, D. (1993). Lisrel 8: Structural equation modelling with the SIMPLIS command language. USA:Scientific Software International, Lincolnwood.Karaçay Şevik, M. (2012). İlköğretim okulları müdürlerinin liderlik stilleri ile öğretmenlerin örgütsel örgütsel güven algıları arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Kayman, E. A., Erçetin, Ş. Ş. (2011). The level of the trained school principals’ fullfillment of quantum leadership behaviors with strengthening vocational education and training (SVET) project in Turkey. Humanity & Social Sciences Journal, 6(1),16-21.Keskinkılıç Kara, S. B. (2013). Yeni bilim ve liderlik. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 34, 1-13.Kılınçarslan, S. (2013). Okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (İzmir ili Karabağlar ilçesi örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Mansfield, D. (2003). Complexity theory and educational leadership. https:// docuri .com / download/complexity-theory-and-educational-leadership59a7cb4 9 f58171db1 d427 1a6_pdf (Erişim Tarihi: 26.02.2018). Morrison, K. (2002). School leadership and and Complexity Theory. London: Routledge Falmer.Meydan, C. H. ve Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık. Özdemir, N. (2016). Okul müdürünün yönetsel davranışlarının akademik başarıyla ilişkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Papatya, G., Dulupçu, M. (2000). Thinking quantum leadership for true transformation: the talisman of "not to know" at the threshold of new leadership." International Joint Symposium On Business Administration, Gökçeada, Çanakkale Onsekiz Mart University-Silesian University.Peat, F. D. (1991). The philosopher’s stone: chaos synchronicity and the hidden order of the world. New York. Bantam.Penrose, R. (1999). Büyük, Küçük ve İnsan Zihni. (Çev.: Cenk Türkmen). İstanbul: Sarmal Yayınları.Porter-O'Grady T., Malloch, K. (2010) Quantum leadership: advancing innovation, transforming health care. Third Edition. Jones & Bartlett Learning.Radford, M. (2006). Researching classrooms: complexity and chaos. British Educational Re-search Journal, 32(2), 177-190.Reilly, D. H. (1999). Non-linear systems and educational development in Europe. Journal of Educational Administration, 37(5), 424-440.Shelton, C. (1999). Quantum leaps: 7 skills for workplace recreation. Butterworth-Heinemann.Schuster, J. (2012). Quantum leadership of religious congregations: a model for interesting times. Human Development, 33(4), 22-26. Sullivan, T. J. (1999). Leading people in a chaotic world. Journal of Educational Administra-tion, 37(5), 408-423.Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). USA: Pearson and Allyn and Bacon.Tahaoğlu, F ve Gedikoğlu, T. (2009). İlköğretim okulu müdürlerinin liderlik rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 58(58), 274-298.Taslaman, C. (2008). Kuantum teorisi felsefesi ve tanrı. İstanbul: İstanbul Yayınevi.Trichler, D. H., Carmichael, R. D. (2004). The six sigma path to leadership. ASQ Quality Press Milwaukee, Wisconsin.Turan, S. (2017). Okul yöneticilerinin kuantum liderlik davranışlarının örgütsel zekâ düzeyine etkisi (Zonguldak ili örneği). (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Turan, S., Erçetin, Ş. Ş. (2017). The effect of school managers' quantum leadership behaviors on the level of organizational intelligence. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(6), 762-782. Tutar, H. (2016). Örgütsel davranış (örgüt teorileri ve çağdaş yaklaşımlar açısından. Ankara: Detay Yayıncılık. Uzunçarşılı, Ü., Toprak, M., Ersun, O. (2000). Şirket kültürü ve iş prensipleri. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.Yalçınkaya Akyüz, M. (2002). Çağdaş okulda etkili liderlik. Ege Eğitim Dergisi, 1(2), 109-119. Yasin, M., Mustamin., Mohd, T. L. (2013). Principal competencies and the achievement of national education standard in ındonesia. International Journal of Humanities and Social Science Invention, 2(8), 31-36.Yavaş, T. ve Polat, M. (2013). Eğitimde örgütsel gelişme ve kuantum örgütler. 8. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi, 07-09 Kasım 2013, Marmara Üniversitesi, İstanbul.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.Zohar, D. (1998). Aklı yeniden kurmak. (Çev.: Zülfü Dicleli). İstanbul: Türk Henkel Dergisi Yayınları.Zohar, D. (2007). Kuantum benlik. (Çev.: Seda Kervanoğlu). İstanbul: Doruk Yayımcılık.