İNOVASYON VE LİDERLİK

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 15 - 24, 06.04.2020

Muhammet İbrahim Akyürek

Öz

Günümüzde örgütlerin büyümesinin en önemli yolu inovasyonu başarılı bir biçimde yürütmektir. Bu durum da
ancak uygun bir liderlik ile mümkün olabilecektir. Lider konumundaki yöneticiler doğru zamanda, doğru yerde
ve doğru kişileri bulundurarak yeniliği yürütmeye açık kişilerdir. Bu yöneticiler kişileri etkileyerek harekete
geçiren ve onların verimli çalışmasını sağlayan, örgütü hedeflerine ulaştıran liderlerdir. Bu araştırmada,
inovasyon ve liderlik arasındaki durum betimlenmiştir. Liderlikte değişim çok önemlidir. Değişime bağlı
birtakım bireysel ve örgütsel yenilikler yapmak şarttır. Bu değişim ve yenilikleri de öncelikle yapacak inovatif
liderliğin kişi unsuru olan liderlerdir. Bu liderler inovatif liderler olarak ifade edilebilir. İnovatif liderler,
grubunun amaçlarını gerçekleştirmek istiyorsa; küreselleşme ve beraberinde getirdiği yenilikleri göz ardı
edemez. Küreselleşmeye bağlı birtakım gelişmeler yoluyla inovasyon gerçekleştirebilmelidir. Bu şekilde bireysel
ve örgütsel olarak çağa ayak uydurulabilir.

Anahtar Kelimeler

İnovasyon, liderlik, inovatif liderlik

Kaynakça

• Ağca, V., & Büyükaslan, D. (2016). Aile işletmelerinde iç girişimciliğin sosyal girişimciliğe etkisi: Afyonkarahisar'da bir araştırma. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13, 201-220.
• Aksay, K. (2011). Yenilikçilik kültürünün örgütsel yenilikçilik üzerine etkisi: Konya ilinde faaliyet gösteren özel hastanelerde bir uygulama. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Albeni, M., & Karagöz, M. (2003). Ekonomik kalkınma ve modern yenilik teorisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(3), 27-48.
• Aydın, M. (2010). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu.
• Aykanat, Z. (2010). Karizmatik liderlik ve örgüt kültürü ilişkisi üzerine bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Barutcugil, İ. (2014). Liderlik. İstanbul: Kariyer.
• Basılgan, M. (2011). Ekonomik gelişmenin yaratıcı yıkımı: Schumpeteryan girişimci, Amme İdaresi Dergisi, 44(3), 27-56.
• Baysal, T. (2016). Türkiye’de kamu yöneticilerinin yetiştirilmesi, sorunlar ve çözüm önerileri. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(1), 186-213.
• Bülbül, T. (2012). Developing a scale for innovation management at schools: A study of validity and reliability. Educational Sciences: Theory & Practice, 12(1), 168-174.
• Canbolat, S. (2016). Yöneticilerin liderlik tarzlarına ilişkin çalışan algıları, çedaş grup şirketleri örneği (Çorumgaz, Sürmeligaz, Kargaz). Yüksek Lisans Tezi, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum.
• Caner, E. (2012). Durumsal lider. Doktora Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Covey, S. R. (2011). Etkili insanların 7 alışkanlığı. (Çev. O. Deniztekin ve F. N. Deniztekin). Varlık Yayınları (Orijinal çalışmanın yayın tarihi 2004).
• Çakar, U., & Arbak, Y. (2003). Dönüşümcü liderlik duygusal zeka gerektirir mi? Yöneticiler üzerinde örnek bir çalışma. D.E.Ü.İ.İ.B.F.Dergisi, 18 (2), 83- 98.
• Damanpour, F., & Aravind, D. (2011). Managerial innovation: Conceptions, processes, and antecedents. Management and Organization Review, 8(2), 423-454.
• Deliveli, Ö. (2010). Yönetimde yeni yönelimler bağlamında lider yöneticilik. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi SBE, Isparta.
• Dinçer, Ö., & Fidan , Y. (2015). İşletme yönetimine giriş. İstanbul: Alfa.
• Erdoğan, İ. (2012). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem.
• Fullan, M. (2005). The meaning of educational change: A quarter of a century of learning. The Roots of Educational Change (Ed. A. Liberman), Springer, Netherlands.
• Graham-Leviss, K. (2016). The 5 skills that innovative leaders have in common. https://hbr.org/2016/12/the-5-skills-that-innovative-leaders-have-in-common sayfasından erişilmiştir.
• Gümüşlüoğlu, L. (2009). İnovasyon ve liderlik. Savunma Sanayii Gündemi (Ekim). https://docplayer.biz.tr/4067945-Inovasyon-ve-liderlik.html sayfasından erişilmiştir.
• Gürkan, G., & Demiralay, T. (2017). Bireysel yenilikçiliğin çalışanın yenilikçi davranışı üzerindeki etkisinde içsel motivasyonun aracılık etkisi. Journal of Entrepreneurship And Innovation Management, 6(1), 65-90.
• Kırali, M. (2013). Liderlik davranış tiplerinin örgütsel iletişim üzerine etkisi Edirne ilinde bir alan araştırması. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Koçel, T. (2014). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta.
• Moreira, M. F. (2016). Change and innovation: An observable relationship in services? RAI Revistade Administração e Inovação, 13(2), 135-144.
• Oslo Kılavuzu (2005). Yenilik verilerinin toplanması ve yorumlanması için veriler. http://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/BTYPD/kilavuzlar/Oslo_3_TR.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Schlechty, P. C. (2011). Okulu yeniden kurmak. (Çev. Y. Özden). Ankara: Nobel. (Orijinal çalışmanın yayın tarihi 2000).
• Senge, P. M. (2013). Beşinci disiplin. (Çev. A. İldeniz, A. Doğukan ve B. Pala). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. (Orijinal çalışmanın yayın tarihi 2010).
• Sweezy, P. (1943). Professor Schumpeter’s theory of innovation. The Review of Economic Statistics, 25(1), 93-96.
• Taşkıran, E. (2006). Otel işletmelerinde çalışan yöneticilerin liderlik yönelimleri: İstanbul’daki beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 17(2), 169-183.
• TDK (2020). Güncel Türkçe sözlük. https://sozluk.gov.tr/ sayfasından erişilmiştir.
• Üsküplü, Ö. K. (2011). Anaokul müdürlerinin etkili liderlik özelliklerine sahip olma düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Zel, U. (2001). Durumsallık yaklaşımında kişiliğin baskın boyut olarak bir model kapsamında teorik olarak incelenmesi. Amme Dergisi, 34(2), 33-45.