THE CAUSES AND EFFECTS OF THE ORGANIZATIONAL SILENCE: ON WHICH ISSUES THE NURSES REMAIN SILENT?

Yıl 2014, , 131 - 153, 01.05.2014

Gülsün Erigüç Özlem Özer İlkay Sevinç Turaç Cuma Sonğur

https://doi.org/10.11122/ijmeb.2013.9.19.459

Öz

This study was conducted in order to determine on which issues the nurses remain silent in a medical institution. The study also analyses why they are silent on particular issues and how they perceive consequences of this silence. The study was conducted between January and February 2013, and the questionnaire, which was developed by Çakıcı 2010 , was completed to 137 nurses. In the study, the issues of silence, the reasons for remaining silent and perceptional consequences of the silence were subjected to factor analysis. With regard to responsibility, the analyses revealed that the nurses, who are younger than 25 and who have less than four years of experience, remain more silent than the others. Concerning employees’ performance and administrative issues, female nurses remain more silent than the others. Female nurses remain more silent due to administrative reasons and, fears of isolation and damaging the relationships.

Anahtar Kelimeler

Silence, Organizational Silence, Hospital

ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞİN NEDENLERİ VE SONUÇLARI: HEMŞİRELER HANGİ KONULARDA SESSİZDİRLER?

Öz

Bu çalışma bir sağlık kurumunda, hemşirelerin hangi konularda ve neden sessiz kaldıkları ayrıca sessizliğin sonuçlarını nasıl algıladıklarını belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma Ocak-Şubat 2013 tarihleri arasında yapılmış ve Çakıcı 2010 tarafından geliştirilmiş olan anket formu kullanılarak 137 hemşireye uygulanmıştır. Çalışmada hemşirelerin hangi konularda sessiz kaldıkları, neden sessiz kaldıkları ve sessizliğin algılanan sonuçları faktör analizine tabii tutulmuştur. Yapılan analizler sonucunda sorumluluk konusunda 25 ve daha genç yaşlardaki ve hizmet süresi 0-4 yıl olan hemşirelerin daha sessiz kaldıkları bulunmuştur. Çalışan performansı ve yönetim sorunu konusunda kadın hemşireler daha sessiz kalmaktadırlar. Kadın hemşireler, yönetsel nedenlerle ve izolasyon ve ilişkilerin zedeleneceği korkusu ile daha sessiz kalmaktadırlar.

Anahtar Kelimeler

Sessizlik, Örgütsel Sessizlik, Hastane

Kaynakça

• Altınöz, M., & Çöp, S. (2012). Örgütsel sessizliğin yetenek yönetimi üzerine etkisi: bir alan araştırması. 20. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 574-579.
• Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145-162.
• Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular, sessizliğin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.
• Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Dyne, L. V., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies 40(6), 1359- 1392.
• Erigüç, G. (2012). Sağlık kurumlarında insan kaynakları yönetimi ve tıbbi personelin önemi, İçinde M. Tatar (Ed.). Sağlık kurumları yönetimi-1. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Gül, H., & Özcan, N. (2011). Mobbing ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişkiler: Karaman il özel idaresinde görgül bir çalışma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 107-134.
• Henriksen, K., & Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health Services Research, 41(4), 1539-1554.
• Kahveci, G., & Demirtaş, Z. (2013). Okul yönetici ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 50-64.
• Kahveci, G. (2010). İlköğretim okullarında örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Lingard, L. (2012). Productive complications: emergent ideas in team communication and patient safety. Healthcare Quarterly, 15, 18-23.
• Morrison, E. W., & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: a barrier to change and development ın a pluralistic world. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
• Morrison, E. W. (2011). Employee voice behavior: integration and directions for future research. The Academy of Management Annals, 5(1), 373-412.
• Nikmaram, S., Yamchi, H. G., Shojaii, S., Zahrani, M. A., & Alvani, S. M. (2012). Study on relationship between organizational silence and commitment in Iran. World Applied Sciences Journal, 17(10), 1271-1277.
• Pinder, C. C., & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescence as responses to perceived ınjustice. Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (1996). Using multivariate statistics. Third Edition, New York: Harper Collins College Publisher.
• Tikici, M., Derin, N., & Kalkın, G. (2011). Örgütsel sessizliğin duygusal tükenmişliğe etkisi. 7.Kobi’ler ve Verimlilik Kongresi Bildiri Kitabı, T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları Yayın No: 155.
• Özdemir, L., & Uğur, S. S. (2013). Çalışanların “örgütsel ses ve sessizlik” algılamalarının demografik nitelikler açısından değerlendirilmesi: kamu ve özel sektörde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 257-281.
• Vakola, M., & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organisational silence: an empirical investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.