DEMOGRAPHIC VARIABLES AFFECTING EMOTIONAL INTELLIGENCE LEVELS OF TOURISM SECTOR MANAGERS IN TERMS OF MICRO PERSPECTIVE

Yıl 2017, ICMEB17 Özel Sayısı, 120 - 130, 01.12.2017

Halime Göktaş Kulualp Sibel Erol

Öz

This study aims to determine the demographic characteristics that affect emotional intelligence levels of managers in the TR 81 NUTS II region tourism sector. Manager's level of emotional intelligence have is crucial in their success both in competing against their external environment and in increasing their contribution to the country's economy. Çünkü, duygusal zeka, örgüt başarısını doğrudan etkileyen temel unsurlardan biridir Ruderman vd. 2001, Ahmadi, 2014, Nisbett, vd., 2012; Wigglesworth, 2011; Kulkarni, 2014 . The data set of the work consists of 389 hotel managers. In the analysis of obtained data, t-test, Anova and Tukey tests were used. In the study, emotional intelligence level differentiations of managers were examined in terms of 5 dimensions of emotional intelligence personal skills, interpersonal skills, compatibility, stress coping, general mood

Anahtar Kelimeler

Emotional Intelligence, Manager, Tourism Sector, Demographic Variables

MİKRO AÇIDAN TURİZM SEKTÖRÜ YÖNETİCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİNİ ETKİLEYEN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER

Öz

Bu çalışma, TR 81 Düzey 2 bölgesi turizm sektöründe görevli yöneticilerin duygusal zekâ düzeylerini etkileyen demografik özellikleri belirlemeye yöneliktir. Örgütlerin gerek dış çevresiyle rekabet ederken başarılı olmasında ve gerekse ülke ekonomisine sağlayacağı katkının artmasında, yöneticilerin sahip olduğu duygusal zeka düzeyi büyük önem taşımaktadır. Çünkü, duygusal zeka, örgüt başarısını doğrudan etkileyen temel unsurlardan biridir Ruderman vd. 2001, Ahmadi, 2014, Nisbett, vd., 2012; Wigglesworth, 2011; Kulkarni, 2014 . Çalışmanın veri seti 389 otel yöneticisinden oluşmaktadır. Elde edilen verilerin analizinde t-testi, Anova ve Tukey testleri kullanılmıştır. Araştırmada, duygusal zekanın 5 boyutu kişisel beceriler, kişilerarası beceriler, uyumluluk, stresle başa çıkma, genel ruh durumu açısından yöneticilerin duygusal zeka düzeyi farklılaşmaları incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Duygusal Zekâ, Yönetici, Turizm Sektörü, Demografik Değişkenler

Kaynakça

• Acar, F. (2001). Duygusal zekâ yeteneklerinin göreve yönelik ve insana yönelik liderlik davranışları ile ilişkisi: Banka şube müdürleri üzerine bir alan araştırması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme ve Personel Yönetim- Organizasyon Doktora Programı, İstanbul.
• Ahmadi, A. (2014). Surveying the relationship between teacher’s emotional intelligence and self-efficacy in first region of Tabriz education department. Singaporean Journal of Business Economics and Management Studies, 2(11), 202- 206.
• Bar-On, R. (2006). The Bar-On model of emotional-social intelligence (ESI). Psicothema, 18, Supl., 13-25.
• Demir, M. (2009). Konaklama işletmelerinde duygusal zekâ, örgütsel sapma, çalışma yasamı kalitesi ve işten ayrılma eğilimi arasındaki ilişkinin analizi.
• Doğan, S., & Şahin, F. (2007). Duygusal zekâ: Tarihsel gelişimi ve örgütler için önemine kavramsal bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 231-252.
• Gül, H., İnce, M., & Korkmaz, O. (2014). Çalışma yaşamında duygusal zekâ ve bireylerin duygusal zekâ düzeylerini kullanabilme becerileri üzerine bir araştırma. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 30-49.
• Güngör, S. (2008). Üniversite öğrencilerinde duygusal zekânın psikolojik sıkıntı belirtileri üzerindeki etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı, İstanbul.
• Karmyshakova, K. (2006). Ekip çalışmasında liderin duygusal zekâsının önemi ve bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, İstanbul.
• Kulkarni, S. (2014). Emotional intelligence: An essential part of leadership effectiveness. Impact: International Journal of Research In Business Management (Impact: Ijrbm), 2(1), 13-22.
• Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. R. (2000). Competing Models of Emotional Intelligence. In R. Sternberg (Ed.). New York: Handbook of Human Intelligence Cambridge University Press, 396–420.
• Mumcuoğlu, Ö. (2002). Bar-On duygusal zekâ testi’nin türkçe dilsel eşdeğerlik, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Nisbett, R., Aronson, J., Blair, C., Dickens, W., Flynn, J., Halpern, F., D., & Turkheimer, E. (2012). Intelligence new findings and theoretical developments. American Psychologist, 67(2), 129-159. DOI: 10.1037/A0026699.
• Özyer, K., & Alici, İ. (2015). Duygusal zekâ ile örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışı ilişkisi üzerine ampirik bir araştırma. Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks, 7(1), 69- 85.
• Ruderman, M.N., Hannum, K., Leslie, J.B. & Steed, J. L. (2001). Making the connection leadership skills and emotional intelligence. LIA 5(21) 1-5.
• Salovey, P., & Mayer, J. (1990). Emotional intelligence. Imagination. Cognition and Personality, (9), 185–211.
• Scherer, R. F. (1988). Dimensionality of coping: Factor stability using the ways of coping questionnaire. Psychological Report, (62), 76-770.
• Schutte, N.S., Malouff, J.M., Hall, L.E., Haggerty, D., Cooper, J.T., Golden, G. J., & Dornheim, L. (1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personalitya Nd Individual Difference, 25(2) ,167-177.
• Sönmez, S. (2010). Örgütlerde duygusal zekânın dönüşümsel liderlik üzerindeki etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Zonguldak.
• Tetik, S., & Açıkgöz, A. (2013). Duygusal zekâ düzeyinin problem çözme becerisi üzerindeki etkisi: Meslek Yüksekokulu öğrencileri üzerine bir uygulama. Electronic Journal of Vocational Colleges: Umyos Özel Sayı, 87-97.
• Türkay, O. & Solmaz, S. A. (2011). Liderlik yeteneği ve kariyer değerlerinin turizmde kariyer yapma isteği üzerindeki etkileri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 46-71.
• Wigglesworth, C. (2011). Spiritual intelligence and why it matters. Deep change. Erişim Tarihi: 08.12.2015, Distinctiveresults,http://godisaserialentrepreneur.com/uploads/2/8/4/4/2844368/spiritual_intelligence__e motional_intelligence_2011.pdf
• Yıldırım, N.B. (2012). Liderlik özellikleri ve liderlik tarzlarının duygusal zekâ perspektifinden incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Kocaeli.