BEHAVIOURAL STRATEGY EXPERIENCES OF HOTEL MANAGERS IN THE CRISIS TERMS

Yıl 2016, Cilt: 12 Sayı: 28, 39 - 60, 01.04.2016

Muammer Mesci Süleyman Ağraş Elif Aslantürk

https://doi.org/10.17130/ijmeb.20162819845

Cited By: 2

Öz

Organizations form particular strategies in order to prevent or decrease the negative effect of various crisis that threaten their performance or goals. Forming strategy in times of crisis is closely related to individual properties and behaviors of managers. At this point, behavioral strategies come into play. Behavioral strategy includes the processes and methods that are shaping the decisions of organizations regarding sustainability and profit. The goal of this study is to scoping the behavioral strategy experiences of hotel managers at the crisis terms. These experiences of hotel managers have been scoped on the basis of four dimensions of behavioral strategy as the result of the study, it has been revealed that the behavioral strategy experiences of hotel managers differ depending on their positions. In the terms of crisis, behaviors and attitudes of hotel managers have been characterized as momentum, feedback, inferential and anticipatory strategies

Anahtar Kelimeler

Behavioral Strategy, Crisis Management, Hotel Managers

OTEL YÖNETİCİLERİNİN KRİZ DÖNEMLERİNDEKİ DAVRANIŞSAL STRATEJİ DENEYİMLERİ

Öz

İşletmeler performanslarını ve amaçlarını tehdit eden çeşitli krizlerin yol açacağı olumsuz unsurlara engel olmak veya etkilerini azaltabilmek amacıyla belirli stratejiler oluşturmaktadırlar. Kriz dönemlerindeki stratejileri yöneticilerin davranışları çerçevesinde değerlendirilebilmektedir. Bu noktada davranışsal stratejiler devreye girmektedir. Davranışsal strateji, işletmelerin sürdürülebilirlik ve kâra yönelik kararlarını şekillendiren süreç ve yöntemleri içermektedir. Bu araştırmanın amacı, otel yöneticilerinin kriz dönemlerindeki davranışsal strateji deneyimlerini incelemektedir. Otel yöneticilerinin deneyimleri davranışsal stratejinin dört boyutuna dayalı olarak incelenmiştir. Araştırma sonucunda otel işletmesi yöneticilerinin kriz dönemlerindeki davranışsal strateji deneyimlerinin otel yöneticilerinin bulundukları pozisyona göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Otel yöneticilerinin kriz dönemlerindeki davranış ve tutumları momentum, geribildirim, çıkarımsal ve beklentisel stratejiler çerçevesinde betimlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Davranışsal Strateji, Kriz Yönetimi, Otel Yöneticileri

Kaynakça

• Akıncı, Z. (2010). Konaklama işletmelerinde kriz yönetimi: Alanya bölgesindeki konaklama işletmelerinde kriz sürecinde karşılaşılan sorunların tespit ve çözümüne yönelik bir araştırma. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Akıncı, Z. (2011). Konaklama işletmelerinde kriz sürecinde insan kaynakları yönetiminin rolü ve önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 3(4), 132-152.
• Aksoy, İ. (2004). Çok uluslu şirketlerde kriz yönetimi. İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Arıkan, R. (2011). Araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Asunakutlu, T., Safran, B. & Tosun, E. (2003). Kriz yönetimi üzerine bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 141-163.
• Atagün, A. (2010). Aile işletmelerinde kriz yönetimi ve Kütahya organize sanayi bölgesinde bir uygulama. Kütahya, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Ataman, G. (2001). İşletme yönetimi temel kavramlar ve yeni yaklaşımlar. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Avgan, S. (2010). Kriz yönetimi ve Türkiye’de krizlerin tarihsel gelişimi: Bursa’daki işletmelerde kriz yönetimi üzerine bir araştırma. Bursa, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Aymankuy, Y. (2001). Turizm sektöründe kriz yönetimi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 105-118.
• Çetin, A. (2001). Örgüt-çevre etkileşimi açısından kriz yönetimi. Erzurum, Atatürk Üniversitesi
• Darnton, A. (2008). GSR behaviour change knowledge review. Reference report: An overview of behaviour change models and their uses. London: HMT Publishing Unit.
• Demir, İ. (2011). Nitel araştırma yöntemleri. İçinde K. Böke (ed.), Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (ss. 275-304). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Demirtaş, H. (2000). Kriz yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2, 353- 373.
• Ekmekçioğlu, E. B. (2013). Aile işletmeleri yönetim devir sürecinde öncül ve ardılın gösterdikleri roller üzerine niteliksel bir çalışma, Ankara, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Esen, Ş. & Uyar, H. (2011). Küresel krizin yerel ekonomilere etkileri: Bartın ve Karabük ili otel işletmeleri üzerine bir araştırma. Ekev Akademi Dergisi, 15(46), 357-370.
• Filiz, E. (2006). Türk kamu yönetiminde kriz yönetimi. Malatya, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Greve, H. R. (2013). Microfoundations of management: Behavioral strategies and levels of rationality in organizational action. The Academy of Management Perspectives, 27(2), 103-119.
• Haşit, G. (2013). Kriz sürecinin aşamaları, etkileri ve kriz yönetimi kavramı. İçinde G. Haşit (ed.), Kriz iletişimi ve yönetimi (ss. 26-43). Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayını.
• Helvacı, M. A. (2002). Performans yönetim sürecinde performans değerlendirmenin önemi- The importance of performance appraisal inperformance managament process. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 155-169.
• Irvine, R. B. (1987). What’s a crisis, anyway. Midyear Special, 4.
• İslamoğlu, A. H. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (SPSS uygulamalı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Kaya, S. (2009). Kriz yönetimi ve ekonomik krizlerin işletmeler üzerindeki etkileri. İstanbul, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Kaymaz, K. (2007). Davranış boyutuyla performans geribildirim olgusu ve süreci. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(4), 141-178.
• Kıngır, S., Sancar, M. F. & Akay, B. (2012). Turizm işletmelerinde insan kaynakları yönetiminin krizlerden etkilenme düzeyleri üzerine bir araştırma: Şanlıurfa örneği. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(4), 7-30.
• Köroğlu, A. (2004). Turizmde kriz yönetimi (Otel işletmelerinde ve seyahat acentalarında bir uygulama). Balıkesir, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Lovallo, D. & Sibony, O. (2010). The case for behavioral strategy. McKinsey Quarterly, 2, 30-43.
• Mitroff, I. I. (1988). Crisis management: cutting through the confusion. Sloan Management Review, 29(2), 15-20.
• Mitroff, I. I., Shrivastava, P. & Udwadia, F. E. (1987). Effective crisis management. The Academy of Management Executive (1987-1989), 1(4), 283-292.
• Örnek, A. Ş. & Aydın, Ş. (2006). Kriz ve stres yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 323-343.
• Özdevecioğlu, M. (2002). Krizin işletmelerin yönetsel ve örgütsel yapısı üzerindeki olumsuz etkileri ve Kayseri sanayi işletmelerinde yapılan bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19, 93-114.
• Öztürk, Y. & Türkmen, F. (2006). Turizm işletmelerinin kriz dönemlerinde uyguladıkları pazarlama stratejilerine yönelik bir araştırma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 74-93.
• Patan, N. P. (2009). İşletmelerde kriz yönetimi ve stratejisinin önemi. Konya, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Pearson, C. & Clair, J. (1998). Reframing crisis management. Academy of Management Review, 23(1), 59–76.
• Powell, T., Lovallo, D. & Fox, C. (2011). Behavioral strategy. Strategic Management Journal, 32, 1369-1386.
• Seçilmiş, C. & Sarı, Y. (2010). Kriz dönemlerinde konaklama işletmelerinin kriz yönetimi uygulamaları üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 501-520.
• Singh, K. (2012). Organizational behaviour. For Chaudhary Charan Singh University, India: Pearson.
• Smith, R. L. & Round, D. K. (1998). A strategic behaviour approach to evaluating competitive conduct. Agenda, 5(1), 25-36.
• Soysal, A., Karasoy, H. A. & Alıcı, S. (2009). Kobi’lerde kriz yönetimi: K.Maraş’ta teksil sektöründeki kobi’lerde bir uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 431-446.
• Tanrısevdi, A. & Hançer, M. (2003). Krizlere yönelik stratejiler ve bu stratejilerin uygulanması: Türkiye seyahat acenteleri örneği. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 14(2), 119- 131.
• Theriou, N. G. & Tsirigotis, G. (2001). International journal of computing anticipatory systems. University of Liege, Belgium, 9, 127-142.
• Topuz, Ç. (2009). Kriz yönetimi ve turizm sektörüne etkileri (Belek bölgesindeki otel işletmelerine yönelik bir uygulama). Konya, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Ulutaş, S. (2010). Kriz yönetimi ve dönüşümcü liderlik. İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Van Aken, J. E. & Opdenakker, R. (2005). Strategic momentum: the ımmediate outcome of an effective strategy formation process, Eindhoven Centre for Innovation Studies, The Netherlands, No. 05.17. 13 pp.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 9.Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, G. A. (2010). Kriz ve kriz yönetiminde liderin rolü. Kocaeli, Kocaeli Üniversitesi