Enterprises pursue mergers for various strategic purposes such as increasing their competitiveness, maintaining their presence in the sector and growing. Especially in international markets, actors that implement merger strategies gain strength, and merged enterprises can stand out in the sector with the synergy created. However, an important issue in mergers is intra-organizational resistance. Intra-organizational resistance is caused by the resistance of the employees in the merged enterprises to the change in the organizational climate caused by the merger, and for this reason, the merger often fails. The aim of this study is to classify the reasons for resistance to change in mergers and for this purpose, the case of the Daimler-Chrysler merger, which took place in 1998 and dissolved in 2007, is analyzed. Accordingly, the reasons for resistance to organizational change in the Daimler-Chrysler Merger are divided into two as institutional and individual reasons. Cultural differences, integration incompatibilities in operational processes, interdepartmental and interpersonal conflicts, uncertainties in power sharing and employment policies are the reasons for resistance. Habits, concerns about the future, and disbelief in the success of the business after the merger can be counted among the reasons for individual resistance to change.
İşletmeler rekabet edebilirliklerini yükseltmek, sektörde varlıklarını korumak ve büyümek gibi çeşitli stratejik amaçlarla birleşme yoluna gitmektedirler. Özellikle uluslararası piyasalarda birleşme stratejisi uygulayan aktörler güç kazanmakta, birleşen işletmeler yaratılan sinerji ile sektörde öne çıkabilmektedir. Ancak işletme birleşmelerinde öne çıkan önemli bir konu örgüt içi dirençtir. Örgüt içi direnç birleşen işletmelerdeki çalışanların birleşme nedeniyle oluşan örgüt iklimindeki değişmeye direnmeleri ve bu sebeple işletme birleşmesinin çoğu zaman başarısızlığa uğramasına neden olmaktadır. Bu çalışmanın amacı işletme birleşmelerinde değişime direnç nedenlerinin genel bir sınıflandırmasını yapmak olup, bu amaçla 1998 yılında gerçekleşip başarısız olması nedeniyle dağılan Daimler-Chyrsler birleşmesi vakası analiz edilmiştir. Buna göre Daimler-Chrysler Birleşmesinde örgüt içi değişime direnç sebepleri kurumsal ve bireysel sebepler olarak ikiye ayrılmaktadır. Kurumsal sebeplerin başında kültür farklılıkları gelmektedir. Bunun dışında, operasyonel süreçlerdeki uyumsuzluklar, bölümler ve kişiler arası çatışmalar, güç paylaşımındaki belirsizlikler ile istihdam politikalarındaki aksaklıklar da diğer örgütsel değişime direnç sebepleri arasındadır. Alışkanlıklar, geleceğe ilişkin kaygılar, işletmenin birleşme sonrası başarısına inançsızlık ise bireysel değişime direnç sebepleri arasında sayılabilir. Bu araştırma ilgili vakayı çalışanlar ve örgüt içi politikalar bağlamında ele alması bakımından özgündür. Çalışmada elde edilen bulgulardan yola çıkılarak birleşme stratejisi izleyen veya izlemeyi planlayan işletmelere yönelik çeşitli öneriler geliştirilmiştir.
İşletme Birleşmeleri değişime direnç vaka analizi DaimlerChrysler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İş Sistemleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 24 Ekim 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 4 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 25 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 20 Sayı: ICMEB'24 Özel Sayı |