ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN MEDYA ARAÇLARINI KULLANMA DURUMLARINA GÖRE GÜVENGENLİK ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 3, 93 - 114, 31.10.2017

Ömer Zengin Birol Alver

Öz

Bu araştırmada, Atatürk üniversitesi
öğrencilerinde medya araçlarını kullanma biçimleri, amaçları, süreleri, anne
baba eğitim düzeyi ve cinsiyetleri gibi değişkenlere göre alarak bunların
güvengenlik özellikleri üzerinde ki etkileri sınanmıştır. Araştırmanın evrenini
Erzurum Atatürk Üniversitesi'nde öğrenim gören öğrenciler oluştururken,
örneklemini Atatürk üniversitesinin çeşitli bölümlerinde 2013-2014 öğretim
yılında öğrenim gören; 258 kadın, 318 erkek olmak üzere toplam 576 öğrenci
oluşturmuştur. Araştırmada kişisel bilgi formu ve “Kendini Belirleme (Güvengenlik)
Envanteri” (Voltan-Acar ve Öğretmen, 2007)
kullanılmıştır. Elde edilen bilgiler SPSS paket programıyla incelenmiştir. Üniversite öğrencilerinin anne eğitim durumlarına göre, baba
eğitim durumlarına göre, internete
girme amacına göre,  güvengenlik puan ortalamaları arasında, televizyon izleme sıklığına göre,   anlamlı farklılaşma
olduğu görülmüştür. Üniversite öğrencilerinin cinsiyetlerine göre güvengenlik
puan ortalamaları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Üniversite öğrencilerinin ailelerinin
birlikte ya da ayrı olmasına göre, algılanan ekonomik durumlarına göre, internete girme sıklıklarına göre, internette kalma süresine göre, radyo dinleme sıklığına göre, televizyon
izleme amacına göre, gazete okuma sıklığına göre, gazete okuma amacına göre güvengenlik puan ortalamaları arasında anlamlı farklılık
bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Güvengenlik, medya araçları, üniversite öğrencileri

Kaynakça

• Akıncı, D. A. (2006). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin atılganlık puanları ile algılanan ana-baba tutumları ve annelerin sürekli kaygı puanları arasındaki ilişkinin ve cinsiyete göre atılganlık puanlarının farklılaşmasının incelenmesi. Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Akkaya, S. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Popüler Kültür Etkinlikleri ve Boş Zaman Alışkanlıkları, Anadolu Üniversitesi (AÜ), Sosyal Bilimler Enstitüsü(SBE), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi(YYLT), Eskişehir, 2008, s.52
• Aksakal, N. (1997). Üniversite sınavına giren lise son sınıf öğrencilerinin atılganlık ve depresyon düzeylerinin araştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Arı, R. (1989). Üniversite Öğrencilerinin Baskın Ben Durumları ile Bazı Özlük Niteliklerinin Ben Durumlarına, Atılganlık ve Uyum Düzeylerine etkisi. Yayınlamamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Arslan, A. (2001). Dünyada ve Türkiye’de Medya Gerçeği, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü (Yayına hazır kitap).
• Avcı, R. (2006). Şiddet davranışı gösteren ve göstermeyen ergenlerin ailelerinin aile işlevleri, öfke ve öfke ifade tarzları açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Baltaş, A., Ürkmez İ. ve Sevil İ. (2007). Satışta İletişim ve Beden Dili.(1 Basım)İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Cüceloğlu, D. (2004). İnsan ve Davranışı. (13.basım). İstanbul: Remzi Kitapevi
• Dökmen, Ü. (2006). İletişim Çatışmaları ve Empati.(32. Basım)İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Durmaz, G. (2015). İktidar ve Kitle İletişim Araçları Üzerinden Rıza Üretimi: Bir Söylem Analizi Uygulaması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara
• Ercan, Ç. (2010). Ergenlerin spor yapma alışkanlıklarının kişilik ve atılganlık özellikleri açısından incelenmesi. Doktora tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü İzmir.
• Erdoğdu, M. Y. (2005). Suça önlendirilen ve yönlendirilmeyen çocukların aile ilişkileri ile saldırganlık davranışlarının karşılaştırılması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi (12).
• Gazi Üniversitesi. (2003). Türk Üniversite Gençliği Araştırması. Üniversite Gençliğinin Sosyo-Kültürel Profili. Gazi Üniversitesi Yayınları.
• Görüş, Y. (1999). Bir grup lise öğrencisinin atılganlık düzeyi ile stresle başa çıkma yolları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Güler, Ö. (2006). İlköğretim 5. ve 8. sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeyi ile akademik basarı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• İnceoğlu D. ve Aytar G. (1987). “Bir Grup Ergende Atılgan Davranış Düzeyi Araştırması”, Psikoloji Dergisi, Cilt:6, Sayı:21, s. 23-24.
• Kalender, A. (2005). Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri (İkinci Basım). Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları, 77-78.
• Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri.(11. Baskı). Ankara: Bilim Yayıncılık.
• Kaya, Z. (2001). Meslek lisesi öğrencilerinin atılganlık ve sürekli kaygı düzeylerinin karsılaştırılması üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Kılıç, G. (2009). Üniversite öğrenimi görmekte olan ergenlerin atılganlık düzeylerinin ebeveynlerine bağlanma örüntülerine ve bazı demografik değişkenlere göre incelenmesi: Darıca ilçesi örneği. Yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kuloğlu, Y. (2015). “Genç Kuşakta Riskli Sağlık Davranışları (Kırklareli Üniversitesi Öğrencileri Örneği), Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Oskay, Ü. (1992). İletişimin ABC'si, Birinci Basım, İstanbul: Simavi Yayılan.
• Öngün, S. K. (2000). Anne-baba tutumları ile 8. sınıf öğrencilerinin benlik saygıları ve atılganlıkları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Özen, F. F. (2001). Anaokuluna giden ve gitmeyen ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeyi ve bağımlılık eğilimlerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Özpınar, B. (2016). Geleneksel Medyanın Gündem Belirlemesinde Sosyal Medyanın Etkisi: Soma Örneği. Yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tataker, T. (2003). Ergenlerin atılganlık düzeyleri ile ruhsal sorunları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Toruk, İ. (2008). Üniversite gençliğinin medya araçlarını kullanma alışkanlıkları üzerine bir analiz. Konya; Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi.
• Voltan, N. (1981). “Rathus Atılganlık Envanterinin Hacettepe Üniversitesi Öğrencilerine Uygulanması ve Elde Edilen Bulgular”, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 4, s. 72-75.
• Voltan-Acar, N. (2004). Ne Kadar Farkındayım?- Gestalt Terapi. Ankara: Babil Yayınları, 2. baskı
• Voltan-Acar, N. ve Öğretmen, T. Kendini belirleme (güvengenlik) ölçeği geliştirme çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt 3.
• Voltan-Acar, N. Arıcıoğlu, A. Gültekin, F. ve Gençtanırım, D. (2008). Üniversite öğrencilerinin güvengenlik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt (35), 342-350