An Examination of The Views of Science and Pre-School Teachers on Non-Formal Learning Environments

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 1, 18 - 38, 22.06.2018

İjlal Ocak , Çağdaş Korkmaz

Öz

Nonformal learning environments offer many
opportunities for students and teachers. Laçin Şimşek (2011) defines nonformal
learning environments as ‘’places that can be used as learning environments
outside the school’’. The purpose of this research is to determine the views of
secondary school science teachers and preschool teachers on nonformal learning
environments. Participants of the research are 12 science teachers and 16 preschool
teachers working in Afyonkarahisar province. One of the purposeful sampling
methods, the easily accessible case sampling, was used to select participants.
As a means of data collection in the survey, a semi-structured interview form
prepared by the researcher based on the qualitative method was used. The
content of the obtained data from interviews was analyzed. A written record of
the data obtained from interviews with secondary school science teachers and
preschool teachers was created and content was analyzed. According to the
results of the research, teachers stated that nonformal learning environments
provide lifelong and permanent learning for students, embody abstract
knowledge, and positive contributions to the development of students. Teachers
have expressed financial situation and crowded classes as a disadvantage of
nonformal learning environments. Teachers expressed the importance of ensuring
safety during the planning phase, taking administrative and parental
permission, and student and parental involvement while benefiting from
nonformal learning environments. Teachers who do not find adequate nonformal
learning environments in the settlements have stated that these environments
should be increased. Teachers are not able to use these environments adequately
due to their inadequacy and hesitation. It is necessary to increase the nonformal
learning environments and eliminate the hesitations of the teachers.

Anahtar Kelimeler

Non-School Learning, Science, Teacher Opinions

Fen Bilimleri ve Okul Öncesi Öğretmenlerinin Okul Dışı Öğrenme Ortamları Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi

Öz

Okul dışı öğrenme ortamları öğrencilere ve öğretmenlere birçok fırsat sunmaktır. Laçin Şimşek (2011), okul dışı öğrenme ortamlarını ‘’okul dışında bulunan ve öğrenme ortamları olarak kullanılabilecek olan mekânlar’’ olarak tanımlamıştır. Araştırmanın amacı  okul dışı öğrenme ortamları hakkındaki ortaokul fen bilimleri öğretmenlerinin ve okul öncesi öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmanın katılımcıları Afyonkarahisar ilinde görev yapan 12 fen bilimleri ve 16 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Katılımcıların seçimi için amaçlı örneklem yöntemlerinden biri olan kolay ulaşılabilir (convenience) durum örneklemesi kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, nitel yöntem esas alınarak araştırmacı tarafından hazırlanan bir yarı-yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmeden elde edilen verilerin dökümü içerik analizine tabi tutulmuştur. Ortaokul fen bilimleri ve okulöncesi öğretmenleri ile gerçekleştirilen mülakatlardan elde edilen verilerin yazılı dökümü oluşturulmuş, içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucuna göre; öğretmenler okul dışı öğrenme ortamları öğrenciye yaparak-yaşayarak ve kalıcı öğrenme sağladığı, soyut bilgileri somutlaştırdığı ve öğrencilerin gelişimlerine olumlu katkıları olduğunu belirtmiştir. Öğretmenler okul dışı öğrenme ortamlarının dezavantajı olarak tehlike yaratabilecek durumları, maddi durumu  ve sınıfın kalabalık olmasını  ifade etmişlerdir. Öğretmeler okul dışı öğrenme ortamlarından faydalanırken planlamada aşamasında güvenliğin sağlanmasnın, idari  ve veli izinin alınmasının, öğrenci ve veli katılımının önemli olduğunu ifade etmiştir. Yaşanılan yerleşim yerindeki  okul dışı öğrenme ortamlarını yeterli bulmayan öğretmenler bunların arttırılması gerektiğini belirtmiştir. Öğretmenler bu ortamların yetersiz olması ve çekincelerinin bulunmasından dolayı yeterince kullanamamaktadır. Yetersiz bulunan okul dışı öğrenme ortamları çoğaltılması ve öğretmenlerin çekincelerinin giderilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Okul Dışı Öğrenme, Fen Bilimleri, Öğretmen Görüşleri

Kaynakça

• Aktaş Arnas, Y., Günay Bilaloğlu, R. & Aslan D.(2007). Okul Öncesi Dönemde Fen Eğitimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Ay, Y., Anagün, Ş. S. & Demir, Z. M. (2015). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Fen Öğretiminde Okul Dışı Öğrenme Hakkındaki Görüşleri. Electronic Turkish Studies, 10(15).
• Bozdoğan, A. E. (2008). Planning and Evaluation of Field Trips to İnformal Learning Environments: Case of the'Energy Park'. Journal of Theory and Practice in Education.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, E. Ö., Karadeniz Ş. & Demirel F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Çepni, O., & Aydın, F. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Sınıf Dışı Okul Ortamlarına İlişkin Görüşleri. International Journal of Social Science, (39), 317-335.
• Demiriz, S., Ulutaş, İ. (2001),”Okulöncesi eğitim kurumlarındaki fen ve doğa etkinlikleri ile ilgili uygulamaların belirlenmesi”, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, Bildiriler, Ankara: M.E. s 86.
• Dillon, J., Rickinson, M., Teamey, K., Morris, M., Choi, M. Y., Sanders, D., & Benefield, P. (2006). The Value of Outdoor Learning: Evidence From Research in the UK and Elsewhere. School science review, 87(320), 107.
• Ertaş, H., İlhan Şen., A. & Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul Dışı Bilimsel Etkinliklerin 9. Sınıf Öğrencilerinin Enerji Konusunu Günlük Hayatla İlişkilendirme Düzeyine Etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(2).
• Kavak, N., Tufan Y. V& Demirelli H. (2006). Fen-Teknoloji Okuryazarlığı ve İnformal Fen Eğitimi: Gazetelerin Potansiyel Rolü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26 (3), 17-28
• Kıyıcı, F. B., & Yığıt, E. A. (2010). Sınıf Duvarlarının Ötesinde Fen Eğitimi: Rüzgar Santraline Teknik Gezi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(1).
• Laçin Şimşek, C. (Ed.) (2011). Okul Dışı Öğrenme Ortamları ve Fen Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of Biological Education, 40(2), 89-90.
• Lien, H. A. (2007). The Benefits of Outdoor Education Experiences on Today’s Youth. In annual meeting of the North American Association For Environmental Education, Virginia Beach Convention Center, Virginia.
• MEB, (2012). Özel Öğretim Kurumları Standartlar Yönergesi. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Okullar Genel Müdürlüğü. 27 Haziran 2017, http://amasya.meb.gov.tr/download/ozelogretim/download/standartyonergesi.pdf
• Miles, M. B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis : an expanded sourcebook. (2nd Edition). Calif. : SAGE Publications.
• Orion, N. & Hofstein, A. (1994). Factors That İnfluence Learning During A Scientific Field Trip in A Natural Environment. Journal of Research in Science Teaching, 31(10), 1097–1119.
• Özür, N.(2010). Sosyal Bilgiler Dersinde Sınıf Dışı Etkinliklerin Öğrenci Başarısına Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Öztürk, G. (2009). Okulda Eğitimle Bütünleştirilmiş Mekân Dışı Eğitim. Milli Eğitim, 181, 131-145.
• Payne, M. R. (1985). Using the Outdoors to Teach Science: A Resource Guide for Elementary and Middle School Teachers.
• Saban, A. (2009). Öğretmen Adaylarinin Öğrenci Kavramina ilişkin Sahip Oldukları Zihinsel imgeler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326.
• Selanik Ay, T., & Erbasan, Ö. (2016). Views of Classroom Teachers about the Use of out of School Learning Environments. Journal of Education and Future, (10), 35.
• Şensoy, G. (2014). Vatandaşlık bilgisi konularının öğretiminde okul dışı sahaların etkili kullanımı (Ordu İli Örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Giresun Üniversitesi, Giresun.
• Tatar, N., & Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve Teknoloji Dersi Öğretmenlerinin Okul Dışı Eğitime Yönelik Görüşleri. İlköğretim Online, 11(4).
• Taşçı, G. & Soran, H. (2008). Hücre Bölünmesi Konusunda Çoklu Ortam Uygulamalarının Kavrama ve Uygulama Düzeyinde Öğrenme Başarısına Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(34), 233 – 243.
• Thomas, G. (2010). Facilitator, Teacher, Or Leader? Managing Conflicting Roles in Outdoor Education. Journal of Experiential Education, 32(3), 239-254.
• Türkmen, H. (2010). İnformal (Sınıf-Dışı) Fen Bilgisi Eğitimine Tarihsel Bakış ve Eğitimimize Entegrasyonu. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(39), 46-59.
• Yücel, E. Ö., & Özkan, M. (2013). 2013 Fen Bilimleri Programının 2005 Fen ve Teknoloji Programıyla Çevre Konuları Açısından Karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 237-265.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.