Bu araştırma, özel eğitim öğretmenleri ile ebeveynler arasındaki iş birliği kurma durumlarını, bu süreçte karşılaşılan sorunları ve tarafların bu sorunlara karşı geliştirdikleri başa çıkma stratejilerini incelemektedir. Nitel araştırma desenine uygun olarak yürütülen çalışmada, beş özel eğitim öğretmeni ve 7–11 yaş aralığında özel gereksinimli çocuğa sahip on ebeveyn ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara aynı dört soru yöneltilmiş ve görüşmeler ortalama 20 dakika sürmüştür. Elde edilen veriler, karşılıklı beklentiler, iş birliği kurma biçimleri, yaşanan sorunlar ve çözüm stratejileri olmak üzere dört ana tema çerçevesinde analiz edilmiştir. Bulgular, hem öğretmenlerin hem de ebeveynlerin temel amacının çocukların gelişimini desteklemek olduğunu ortaya koymakla birlikte, taraflar arasında beklenti ve yaklaşımlarda önemli farklılıklar olduğunu da göstermektedir. Öğretmenler, ebeveynlerin yeterli katılım göstermemesi, çocuklarını yeterince tanımamaları ve iletişim eksikliği nedeniyle iş birliğinin sekteye uğradığını belirtmiştir. Ebeveynler ise öğretmenlerin yeterince yenilikçi olmaması ve gözle görülür gelişim sağlanamaması nedeniyle sürecin verimli işlemediğini ifade etmiştir. Öğretmenlerin teknolojiyi kullanarak sürdürülebilir iletişim kurma çabalarına rağmen, ebeveynlerin çoğunluğu çözüm olarak okul değişikliğini tercih etmiştir. Çalışma, iş birliğinin artırılmasına yönelik önerilerle tamamlanmıştır.
EF.24.11[D30]
This study examines the collaboration between special education teachers and parents, the challenges encountered in this process, and the coping strategies employed by both parties. Conducted using a qualitative research design, the study involved semi-structured interviews with five special education teachers and ten parents of children with special needs aged 7–11. All participants responded to the same four questions, and each interview lasted approximately 20 minutes. The data obtained were analyzed under four main themes: mutual expectations, forms of collaboration, encountered problems, and coping strategies. The findings revealed that while both teachers and parents share the common goal of supporting the child's development, significant differences exist in their expectations and approaches. Teachers reported that insufficient parental involvement, limited knowledge of their children’s needs, and a lack of ongoing communication hindered effective collaboration. Parents expressed dissatisfaction with teachers’ lack of innovation and the absence of noticeable progress in their children. Although teachers made efforts to maintain consistent communication through digital tools — sending reminders, instructional videos, and requesting video feedback from home activities — many parents chose to change schools rather than engage in problem-solving. The study concludes with suggestions to enhance collaboration between teachers and parents in special education settings.
Special Education Special Education Teachers Parents Cooperation
Fırat Üniversitesi Etik Kurulu 17.08.2023 tarih 2023/15 sayılı oturumda (17825) çalışmanın etik kurallara uygun olduğuna oy birliği ile karar verilmiştir.
Fırat Üniversitesi
EF.24.11[D30]
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Çocuk Gelişimi Eğitimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | EF.24.11[D30] |
Yayımlanma Tarihi | 5 Ağustos 2025 |
Gönderilme Tarihi | 14 Haziran 2025 |
Kabul Tarihi | 29 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 11 Sayı: 2 |
International Journal of Field Educatİon (IJOFE)
ISSN: 2149-3030