Loading [a11y]/accessibility-menu.js
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

HAYAT BOYU ÖĞRENME KURUMU OLAN HALK EĞİTİMİ MERKEZİ ÖĞRETMEN VE USTA ÖĞRETİCİLERİN YETİŞKİN EĞİTİMİ SÜREÇLERİNDE YAŞADIKLARI SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Yıl 2021, Cilt: II Sayı: II, 41 - 58, 31.12.2021

Öz

Bu araştırmanın amacı, “Hayat Boyu Öğrenme faaliyetlerinin düzenlendiği kurumlardan biri olan halk eğitimi merkezi öğretmen ve usta öğreticilerin yetişkin eğitimi faaliyetleri sürecinde yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri nelerdir?” sorusunu incelemektir. Çalışma nitel araştırma desenlerinden durum çalışması yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Amaçlı örneklem yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemi ve kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi kullanılarak belirlenen çalışma grubu, 2019-2020 eğitim öğretim yılı Batı Karadeniz Bölgesi A ili, B halk eğitimi merkezinde kursiyerler tarafından en çok tercih edilen ve ders yılı içinde süreklilik gösteren kurslarda öğretmen ve öğretici olarak görev yapan farklı branşlarda, kadrolu sekiz öğretmen, lisans mezunu altı usta öğretici, genel lise/meslek lisesi mezunu beş usta öğreticiden oluşmaktadır. Araştırmada nitel veri toplama yöntemlerinden görüşme tekniğinde görüşme formu yaklaşımı esas alınarak standartlaştırılmış açık uçlu görüşme yöntemine uygun olarak yarı yapılandı¬rılmış sorulardan oluşan görüşme formu kullanılmıştır. Toplanan veriler betimsel analiz ve içerik analizi yöntemine göre analiz edilmiştir. Analizler sonucunda, halk eğitimi merkezinde çalışan öğretmen ve usta öğreticilerin yetişkin eğitimi süreçlerinde, kursiyerler, eğitimciler (kendileri), öğretme-öğrenme üretim ortamları ders araç-gereçleri, öğretim programları ilgili sorunlar yaşadıkları belirlenmiştir. Öğretmen ve usta öğreticilerin bu sorunlara karşı çözüm önerileri görüşleri ise: kursiyerler, eğitimcilerin kişisel ve mesleki gelişimleri, yöneticiler, öğretim programları, kurumsal tanıtım, öğretme-öğrenme üretim ortamları, ders araç-gereçleri yönünde olduğu tespit edilmiştir. Araştırma kapsamımda öğretmen ve usta öğreticilere yetişkin eğitimcisi olmaları bakımından yetişkin eğitimi ile ilgili eğitimler verilmesi, öğretme-öğrenme üretim ortamlarının çağın gerektirdiği düzeyde yeniden yapılandırılması ve öğretim programlarının yetişkin eğitimine göre tasarlanması, hayat boyu öğrenme hedeflerinin etkili bir şekilde gerçekleşmesinde önemli bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Teşekkür

Sayın hocam Yrd. Doç. Dr. Süleyman GÖKSOY' teşekkürlerimi saygıyla sunarım.

Kaynakça

  • Akın Kösterilioğlu, M. (2019). Yetişkin Eğitimiyle İlişkili Temel Kavramlar. (Editör: Figen Ereş). Yetişkin Eğitimi ve Hayat Boyu Öğrenme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 19.
  • Bilir, M. (2013). Yetişkin Eğitiminin Tarihsel Gelişimi. (Editör: Ahmet Yıldız ve Meral Uysal) Yetişkin Eğitimi İstanbul: Kalkedon Yayınları, 29.
  • Çelebi, N. (Ed.). (2016). Küreselleşme ve Mesleki Eğitim (1.Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Demirkan, Ö. (2019). Türk Eğitim Sisteminde Hayat Boyu Öğrenme Uygulamaları. (Editör: Figen Ereş). Yetişkin Eğitiminde Hayat Boyu Öğrenme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 110.
  • Devlet Planlama Teşkilatı. (2001). Hayat boyu eğitim veya örgün olmayan eğitim özel ihtisas komisyonu raporu. Ankara.
  • Doğan, S. ve Varank, İ. (2014). Türkiyede Yetişkin Öğrenme Profilinin Politika Analizi Kapsamında Değerlendirilmesi. Ankara.
  • Dolanbay, T. (2014). Hayat Boyu Öğrenme Sürecinde Halk eğitimi Merkezlerinin Yaşadığı Yönetsel Sorunlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Batın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bartın.
  • Ekiz, D. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (5.Basım). Ankara.
  • Ereş, F. (Ed.). (2019). Yetişkin Eğitimi ve Hayat Boyu Öğrenme (1.Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Kaya, E. (2016). Yaşam Boyu Yetişkin Eğitimi (1.Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Keskinkılıç Kara, B. (2019). Hayat Boyu Öğrenmenin Amacı, Kapsamı ve Tarihsel Gelişimi. (Editör: Figen Ereş). Yetişkin Eğitimi ve Hayat Boyu Öğrenme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 95.
  • Kocabatmaz, H. (2019). Yetişkin Eğitiminin Tanımı ve Kapsamı. (Editör: Figen Ereş). Yetişkim Eğitimi ve Hayat Boyu Öğrenme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 1-2.
  • Komşu, U. C. (2017). Halk eğitimi Merkezlerinde Görev Yapan Eğiticilerin Yaşamboyu Öğrenme Yeterlikleri: Mersin Örneği. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 10 (1), 121.
  • Kurt, İ. (2014). Yetişkin Eğitimi (1.Basım). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • MEB. (2015). vizyon-misyon/duyuru/8851. Aralık 12, 2019 tarihinde https://www.meb.gov.tr. adresinden alınmıştır.
  • MEB. (2016). Birimlerimiz. Aralık 11, 2019 tarihinde https://hbogm.meb.gov.tr. adresinden alınmıştır.
  • MEB. (2018, Nisan 11). Duyurular. Aralık 12, 2019 tarihinde http://hbogm.meb.gov.tr/. adresinden alınmıştır.
  • MEB. (2018). Misyon/Vizyon. Aralık 13, 2019 tarihinde https://hbogm.meb.gov.tr. adresinden alınmıştır.
  • MEB. (2018). Türkiye’de Hayat Boyu Öğrenmenin Önemi. Aralık Cumartesi, 2019 tarihinde http://www.hbo.gov.tr. adresinden alınmıştır.
  • Miser, R. (2002). “Küreselleşen” Dünyada Yetişkin Eğitimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 56-57.
  • Saban, A.ve Ersoy, A. (2017). Eğitimde Nitel Araştırma Deseni. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sabancı, A.ve Rodoplu, D. E. ( 2013). Halk Eğitim Merkezlerinin Denetiminde Karşılaşılan Sorunlar. e-international journal of educational research, 4 (2), 61-62.
  • Samanc, O. ve Ocakcı, E. (2017). Hayat Boyu Öğrenme. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (24), 712-715.
  • Samancı, O. Ve Mazlumoğlu, M. (2019). Halk Eğitim Merkezlerinde Çalışan Öğretmen Ve Yöneticilerin Yetişkin Eğitimine İlişkin Görüşler. The Journal of Academic Social Science Studies, 84.
  • Selçuk, M. (2017). Halk Eğitimi Merkezlerinin Krşılaştığı Sorunlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
  • Terzioğlu Barış, E. (2013). Türkiye’nin AB Üyeliği Sürecinde Hayat Boyu Öğrenmede Yetişkin Eğitimcisi Yeterlikleri. Eğitim Bilimleri Dergisi, (38), 155-156.
  • Ünlühisarcıklı, Ö. (2013). Yetişkin Eğitimine Gerktiren Nedenler.(Editör: Ahmet Yıldız, ve Meral Uysal). Yetişkin Eğitimi İstanbul: Kalkedon Yayınları, 87.
  • Vuranok.T. T. (2016). Küreselleşme ve Mesleki Eğitim. (Editör: Nurhayat Çelebi). Küreselleşme ve Eğitime Yansımaları.Ankara: Kalkedon Yayınları, 254.
  • Yazar, T. (2012). Yetişkin Eğitiminde Hedef Kitle. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (7), 22.
  • Yazar, T. Ve Lala, Ö. (2018). Halk Eğitim Merkezlerinde Karşılaşılan Sorunların Değerlendirilmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 144.
  • Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2018). Sosyak Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11.Basım) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A., Uysal, M. (Ed.). (2013). Yetişkin Eğitimi (2.Baskı). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Yasamda Liderlik
Yazarlar

Özlem Yaman Şipal 0000-0002-9735-0298

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 7 Nisan 2021
Kabul Tarihi 7 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: II Sayı: II

Kaynak Göster

APA Yaman Şipal, Ö. (2021). HAYAT BOYU ÖĞRENME KURUMU OLAN HALK EĞİTİMİ MERKEZİ ÖĞRETMEN VE USTA ÖĞRETİCİLERİN YETİŞKİN EĞİTİMİ SÜREÇLERİNDE YAŞADIKLARI SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi, II(II), 41-58.