COMPARISON OF PERSUASIASIVE AND STYLE FACTORS IN POLITICAL SPEECHES WITH SOCIO-DEMOGRAPHICAL ATTRIBUTES OF VOTERS IN ACCORDANCE WITH THEIR POLITICAL PREFERENCES

Yıl 2016, , 87 - 105, 12.12.2016

Murat Başarır

https://doi.org/10.20860/ijoses.279878

Cited By: 2

Öz

This study aims to determine whether the persuasive and style factors in the leaders’ speeches differentiate with the socio-demographical attributes of the voters based on the identification of their political opinions or not.

 In accordance with this purpose, a field study has been done using questionnaire technique from quantitative approaches in province of Sanlıurfa. Descriptive statistics, factor analysis, one-way ANOVA and independent sample t test have been used in analysis of data collected in the study. As a result of analyses conducted, it has been concluded that the dimensions of persuasive components and the dimensions of style scale have been assigned differently meaning depending upon the voters’ socio-demographical characteristics.

While all of the style dimensions differentiate from socio-demographical variables, the persuasion dimensions show difference with only education and political opinion from independent variables. When considered the differentiations determined, the voters’ persuasibility changes depending on learning and political opinion. On the other hand, when analyzed the differentiations between the style dimensions and independent variables, it is reached to the findings supporting that the education and income level will decrease while the voters’ participation in the statements related to conflict style of the speeches. The study has a unique structure from its equivalents in the body of literature due to carrying out assessments about the persuasive components and styles in the leaders’ speeches by asking questions to the voters. 

Anahtar Kelimeler

Political speech, voter, persuasion, style

POLİTİK KONUŞMALARDAKİ İKNA VE ÜSLUP FAKTÖRLERİNİN SEÇMENLERİN SOSYO DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİ İLE SİYASİ TERCİHLERİNE GÖRE KARŞILAŞTIRILMASI

Öz

Bu çalışmada, liderlerin konuşmalarındaki ikna faktörleri ile üslup faktörlerinin, seçmenlerin sosyo-demografik özellikleri ile siyasi düşüncelerini tanımlamalarına bağlı olarak farklılaşıp farklılaşmadığının tespit dilmesi amaçlanmaktadır.

Bu amaç doğrultusunda, Şanlıurfa ilinde nicel yaklaşımlardan anket tekniği kullanılarak saha çalışması yapılmıştır. Çalışmada toplanan verilerin analizinde betimleyici istatistikler, faktör analizi, tek yönlü ANOVA ve bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. Yapılan analizler neticesinde, ikna bileşenleri boyutları ile üslup ölçeği boyutlarının, seçmenlerin sosyo-demografik özelliklerine bağlı olarak farklı anlamlandırıldığı sonucuna ulaşılmıştır.

Üslup boyutlarının tamamı sosyo-demografik değişkenlerle farklılaşma sergilerken; ikna boyutları bağımsız değişkenlerden yalnızca eğitim ve siyasi düşünceyle farklılaşma göstermektedir. Tespit edilen farklılaşmalar değerlendirildiğinde, öğrenmeye ve sahip olunan siyasi düşünceye bağlı olarak, seçmenlerin ikna edilebilirlikleri değişmektedir. Diğer yandan üslup boyutlarıyla bağımsız değişkenler arasındaki farklılaşmalar incelendiğinde, konuşmalardaki çatışmacı üsluba ilişkin söylemlere seçmenlerce desteğin, eğitim ve gelir seviyesi arttıkça azalacağını destekleyen bulgulara ulaşılmaktadır. Çalışma, liderlerin konuşmalarındaki ikna bileşenleri ile çatışma ve uzlaşma bağlamındaki üsluplarına yönelik söylemleri, seçmenlere sorarak değerlendirmeler yapmasından dolayı benzerlerinden ayrılmaktadır.

 

Anahtar Kelimeler

Politik konuşma, seçmen; ikna;üslup

Kaynakça

• AKDAĞ, Mustafa (2009). “İnternetin Siyasal İletişimdeki Yeri ve Önemi”, (Editör: Abdullah Özkan), Siyasetin İletişimi. İstanbul: Tasam Yayınları, 293-308.
• AKTAŞ, Şerif (2007). Edebiyatta Üslup ve Problemleri, Ankara: Akçağ Yayınları.
• AL-FAKİ, Ibrahim, Mohamed (2014). Political Speeches of Some African Leaders from a Linguistic Perspective. International Journal of Humanities and Social Science,4(3), 180-198.
• ANIK, Cengiz (2000). Siyasal İkna, Ankara: Vadi Yayınları.
• ARISTOTALES (2008). Retorik, (Çev: Mehmet H.Doğan). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• ATKINSON, Rita L., ATKINSON, Richard C., SMITH, Edward E., BEM, Daryl J and NOLEN-HOEKSAMA, Susan (2002). Psikolojiye Giriş, (Çev: Yavuz Alogan), Ankara: Arkadaş Yayınevi.
• AZİZ, Aysel (2007). Siyasal İletişim. (2.Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
• BALCI, Ali (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem Teknik ve İlkeler, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• BARUT, Basri, ve ALTUNDAĞ, C. Sinan (2005). “Globalleşen Dünyada Bir Siyasal İkna Unsuru Olarak Vaatler (3 Kasım 2002 Türkiye Milletvekili Genel Seçimleri İle 2 Kasım 2004 ABD Başkanlık Seçimleri Karşılaştırmalı Örneğiyle)”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 4 (1), 80-90.
• BAYRAM, Fatih (2010). “Ideology and Political Discourse: A Critical Discourse Analysis of Erdoğan’s Political Speech”, ARECLS, (7), 23-40.
• CATELLANI, Patrizia, BERTOLOTTI, Maura and COVELLI, Venusia (2013). “Counterfactual Communication in Politics: Features and Effects on Voters”, (Eds:, Isabella Poggi), In Multimodal Communication in Political Speech, Berlin: Springer-verlag, 75-84.
• CHARTERIS-BLACK, Jonathan (2011). Politicians and Rhetoric: The Persuasive Power of Metaphor, Palgrave Macmillan.
• ÇEVİKOĞLU, Hasan (1999). Kur’an-ı Kerim’de Edebi Üslup, Doktora Tezi, Harran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstütüsü, Şanlıurfa.
• DAMLAPINAR, Zülfikar ve BALCI, Şükrü (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Seçimler, Adaylar, İmajlar, Konya: Literatürk Academia.
• DİVLEKCİ, Celalettin (2007). “Tarihsel Süreç İçerisinde Üslüba İlişkin Tanım Çabaları ve Bir Tanım Denemesi(1)”, AÜİFD, XLVIII, (2), 117-133.
• DOĞAN, Adem ve GÖKER, Göksel (2013). Siyasal İletişim Araştırmaları, Ankara: Nobel Yayınları.
• DURSUN, Çiler (2001). Tv Haberlerinde İdeoloji, Ankara: İmge Kitabevi.
• GÜNAY, V. Doğan (2013). Söylem Çözümlemesi, İstanbul: Papatya Yayınları.
• HARMANCI, Mehmet (2012). İslam Felsefesinde metaforik Üslup, Ankara: Hece Yayınları.
• JAMIESON, Harry (1996). İletişim ve İkna, (Çev: Nejdet Atabek ve Banu Dağtaş), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• KAZAN, Ramazan (2005) Edebî Üslûp Açısından Hadis Metinleri, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• KÖKER, Eser (2007). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası, Ankara: İmge Kitabevi.
• KROSTENKO, Brian A. (2004). “Text and Context in the Roman Forum: The Case of Cicero’s First Catilinarian 1.” (Eds: Walter Jost and Wendy Olmsted), in a Companion to Rhetoric And Rhetorical Criticism, Blackwell Publishing, 38-57.
• LAUER, Janice M. (2004). Invention in Rhetoric and Composition, USA: Parlor Press.
• MEYER, Michel (2009). Retorik, (Çev: İsmail Yerguz), Ankara: Dost Kitabevi.
• NELSON, John, S; MEGILL, Allan; McCLOSKEY, Donald (2002). “Araştırma Retoriği”, (Derleyen ve Tercüme: Hüsamettin Arslan), Retorik, Hermeneutik ve Sosyal Bilimler. İstanbul: Paradigma.
• ÖNAL, Mehmet (2008). Edebi Dil ve Üslup. Atatürk Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (36), 23-46.
• ÖZKAN, Abdullah (2004). Siyasal İletişim. İstanbul: Nesil Yayınları.
• POLAT, Veli (2008). Politik Konuşma ve Politik Söylenme, İstanbul: Derin Yayınları.
• POWELL, Larry and COWART, Joseph (2003). Political Campaign Communication. Boston, Pearson Education Publishers.
• SÖNMEZ, Aykar (2008). Batı Retoriğinin Genel Terimleri Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
• SÖZEN, Edibe (2014). Söylem Belirsizlik, Mübadele, Bilgi/Güç ve Refleksivite, Ankara: Birleşik Yayınları.
• TEPEBAŞILI, Fatih (2016). Retorik Konuşma Sanatı Söz Bilimi, Konya: Çizgi Kitabevi.
• THEODORAKUPULOS, Vas Th. (2004). Attika Retoriğine Giriş. (Çeviren:Sema Sandalcı). İstanbul: Arkeloji ve Sanat Yayınları.
• YÜKSEL, A. Haluk (2005). İkna ve Konuşma, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.