Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Bir Vergi Planlaması Aracı Olarak Devir Müessesesinin Değerlendirilmesi

Yıl 2017, , 94 - 106, 15.12.2017
https://doi.org/10.20860/ijoses.332275

Öz

Vergi planlaması; mükelleflerin imkanlarıyla ödemeleri
gereken vergi arasındaki ilişkiyi belirlemeleri, yasalara aykırı olmayan
girişim ve uygulamalarıyla ödemeleri gereken vergi tutarını asgariye indirme
çabalarını ifade etmektedir.
Vergiler,
mükellef açısından bir maliyet unsuru olarak değerlendirilebilecek olup,
mükellefler vergi ödemelerini ve dolayısıyla vergi yüklerini azaltmak; vergi
sonrası gelirlerini artırarak yatırımlara ayırabilecekleri fonları artırmak,
küresel rekabet ortamı içinde rekabet güçlerini yükseltmek, kayıt dışı ekonomi
gibi nedenlerle vergi planlaması yapma yoluna gitmektedirler. Bu açıdan vergi
kanunlarımızda yer alan muaflık, istisna ve indirimlere ilişkin düzenlemeler,
uygun amortisman yönteminin seçilmesi, alacak ve borç senetlerinde reeskont
uygulaması, yenileme fonu, şüpheli alacak karşılığı ayrılması gibi çeşitli
yöntemlerden yararlanılabilmektedir. Bu çerçevede Kurumlar Vergisi Kanunu’nda
(KVK) yer alan devir müessesesi de bir vergi planlaması aracı olarak
kullanılabilecektir. KVK’nın 19/1. maddesine göre devir, tam mükellef kurumlar
arasında kayıtlı değerler üzerinden ve bir bütün halinde devralma suretiyle
gerçekleştirilen işlemlerdir. KVK’nın 9. maddesine göre de kurumların ticari
faaliyetlerden doğan zararları belli şartların gerçekleşmesi durumunda, sonraki
dönemlerde doğan kazançlardan indirilebilmektedir.
Bu açıdan devir müessesesinin vergi planlaması yapmak isteyen işletmeler
açısından kullanılabilecek araçlardan biri olduğu görülmektedir. Mükellefler
devir müessesesinden yararlanarak daha az vergi ödeme imkanına kavuşacakları
için bunu bir vergi planlaması aracı olarak kullanabileceklerdir. 

Kaynakça

  • Akdoğan, A. (2016). Kamu Maliyesi, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Akdoğan, A. (2014). Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Amadasun, A. B. Igbinosa, S. O. (2011). “Strategies For Effective Tax Planning”. Franklin Business & Law Journal, Issue (2).
  • Bilici, N. (2014). Türk Vergi Sistemi, C. 2, Ankara: Savaş Yayınevi.
  • Bilici, N., Bilici, A. (2013). Kamu Maliyesi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Çakır, M. (2016, Ocak). “Agresif Vergi Planlaması Yöntemi Olarak Transfer Fiyatlandırması ve Türkiye Düzenlemelerinin Değerlendirilmesi”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 328.
  • Eroğlu, O. (2014). Kurumlar Vergisinde Vergi Planlaması, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • Gökmen, S. (2014, Ocak). “Zararlı Şirketlerin Devir Yoluyla Birleşmesinde Karşılaşılan Bir Çelişki”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 304. Gültekin, M. (1979). “Vergilerin İşletmeler Üzerindeki Etkileri”, Vergi Sorunları Dergisi, 1979.
  • İbiş, C. (2004, Temmuz-Ağustos). “İşletmelerde Vergi Planlaması”, Mali Çözüm Dergisi, Sayı 68.
  • İnelli, E. (2010, Kasım). “İştirak Ettiği Şirketi Devralan Kurumlarda Devir Sonrası Bilançoda Öz Sermayenin Tespitine İlişkin Özellikli Bir Durum”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 351.
  • Kolotoğlu, O. (2014, Nisan). “Zararlı Veya Borca Batık Şirketlerin Bünyesinde Devir Yoluyla Birleşme”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 307.
  • Oktar, C. (2004). İşletmelerde Vergi Planlaması Ve Türkiye Örneği, İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Öner, E. (2015). Türk Vergi Sistemi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Özmen, M. A., (2007). 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu Rehberi ve Revizyon, Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
  • Saraçoğlu, F. (2005). İşletmelerin Vergilendirilmesi Ve Kurumlaşma, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Şenyüz, D. (2007a). Açıklama Ve Yorumlu 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu, Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
  • Şenyüz, D. (2007b). Türk Vergi Sistemi, Ankara: Yaklaşım Yayınları.
  • Şişman, B. (2003). İşletmelerde Vergi Planlaması Yöntemleri, Ankara: Yaklaşım Yayınları.
  • Türk, Y., Buyruk, A. Ö. (2016, Mayıs). “Tasfiye, Birleşme, Devir İle Bölünme İşlemleri Ve Vergisel Sonuçları – II”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 417.
  • Türk, Y., Buyruk, A. Ö. (2015, Kasım). “Tasfiye, Birleşme, Devir İle Bölünme İşlemleri Ve Vergisel Sonuçları – I”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 411.
  • Vural, İ. (2009). Yorum ve Açıklamalarla Kurumlar Vergisi Kanunu, Ankara: Gelirler Kontrolörleri Derneği Yayını.
  • Yıldırım, A., Demiraslan, İ. (2006, Ekim). “Vergi Planlaması Çalışmaları Çerçevesinde, Yatırım İndirimi İstisnasında 2006 Yılında Yapılan, 2007 Ve 2008 Yıllarında Yapılacak Tercihin Belirlenmesi (Tercihte Başabaş Noktası Analizi)”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 302, Http://Vergidunyasi.Com.Tr/Dergiler.Php?İd=4467.
  • Yusufoğlu, A. (2016, Mart). “Türk Vergi Sisteminde Seçimlik Vergi Planlaması Araçları Ve Kısıtlayıcı Düzenlemeler”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 330.

Evaluation of the Transfer Facility as a Tax Planning Tool

Yıl 2017, , 94 - 106, 15.12.2017
https://doi.org/10.20860/ijoses.332275

Öz

Tax
planning refers to the efforts of the taxpayers to determine the relationship
between the taxpayer's possibilities and the required taxes, and to minimize
the amount of taxes required to be paid by means of non-contrary initiatives
and practices. Taxes are regarded as a cost element in terms of taxpayers. So
taxpayers are going to make tax planning by reason of decreasing tax payments
and hence tax burdens, raising after-tax revenues, increasing their competitive
power in the global competition environment, unregistered economy. In this
respect, various methods can be used in our tax laws such as exemptions,
exemptions and deductions for discounts, selecting the appropriate depreciation
method, rediscounting receivables and debt securities, refunding funds,
reserving doubtful receivables. In this context, the transfer institution which
is included in the Corporate Tax Law (CTL) can also be used as a tax planning
tool. According to article 19/1 of the CTL, the transfer is the transactions
carried out by the acquirer over the registered values of the full-fledged
taxpayer institutions and as a whole. According to article 9 of the CTL, the
losses arising from the commercial activities of the institutions can be
deducted from the gains arising in subsequent periods if certain conditions are
met. From this point of view, it seems that the transfer facility is one of the
tools that can be used in terms of businesses planning to make tax planning.
Taxpayers will be able to use this as a tax planning tool because they will
have the opportunity to pay less tax by making use of the transfer
establishment.

Kaynakça

  • Akdoğan, A. (2016). Kamu Maliyesi, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Akdoğan, A. (2014). Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Amadasun, A. B. Igbinosa, S. O. (2011). “Strategies For Effective Tax Planning”. Franklin Business & Law Journal, Issue (2).
  • Bilici, N. (2014). Türk Vergi Sistemi, C. 2, Ankara: Savaş Yayınevi.
  • Bilici, N., Bilici, A. (2013). Kamu Maliyesi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Çakır, M. (2016, Ocak). “Agresif Vergi Planlaması Yöntemi Olarak Transfer Fiyatlandırması ve Türkiye Düzenlemelerinin Değerlendirilmesi”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 328.
  • Eroğlu, O. (2014). Kurumlar Vergisinde Vergi Planlaması, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • Gökmen, S. (2014, Ocak). “Zararlı Şirketlerin Devir Yoluyla Birleşmesinde Karşılaşılan Bir Çelişki”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 304. Gültekin, M. (1979). “Vergilerin İşletmeler Üzerindeki Etkileri”, Vergi Sorunları Dergisi, 1979.
  • İbiş, C. (2004, Temmuz-Ağustos). “İşletmelerde Vergi Planlaması”, Mali Çözüm Dergisi, Sayı 68.
  • İnelli, E. (2010, Kasım). “İştirak Ettiği Şirketi Devralan Kurumlarda Devir Sonrası Bilançoda Öz Sermayenin Tespitine İlişkin Özellikli Bir Durum”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 351.
  • Kolotoğlu, O. (2014, Nisan). “Zararlı Veya Borca Batık Şirketlerin Bünyesinde Devir Yoluyla Birleşme”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 307.
  • Oktar, C. (2004). İşletmelerde Vergi Planlaması Ve Türkiye Örneği, İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Öner, E. (2015). Türk Vergi Sistemi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Özmen, M. A., (2007). 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu Rehberi ve Revizyon, Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
  • Saraçoğlu, F. (2005). İşletmelerin Vergilendirilmesi Ve Kurumlaşma, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Şenyüz, D. (2007a). Açıklama Ve Yorumlu 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu, Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
  • Şenyüz, D. (2007b). Türk Vergi Sistemi, Ankara: Yaklaşım Yayınları.
  • Şişman, B. (2003). İşletmelerde Vergi Planlaması Yöntemleri, Ankara: Yaklaşım Yayınları.
  • Türk, Y., Buyruk, A. Ö. (2016, Mayıs). “Tasfiye, Birleşme, Devir İle Bölünme İşlemleri Ve Vergisel Sonuçları – II”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 417.
  • Türk, Y., Buyruk, A. Ö. (2015, Kasım). “Tasfiye, Birleşme, Devir İle Bölünme İşlemleri Ve Vergisel Sonuçları – I”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 411.
  • Vural, İ. (2009). Yorum ve Açıklamalarla Kurumlar Vergisi Kanunu, Ankara: Gelirler Kontrolörleri Derneği Yayını.
  • Yıldırım, A., Demiraslan, İ. (2006, Ekim). “Vergi Planlaması Çalışmaları Çerçevesinde, Yatırım İndirimi İstisnasında 2006 Yılında Yapılan, 2007 Ve 2008 Yıllarında Yapılacak Tercihin Belirlenmesi (Tercihte Başabaş Noktası Analizi)”, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı 302, Http://Vergidunyasi.Com.Tr/Dergiler.Php?İd=4467.
  • Yusufoğlu, A. (2016, Mart). “Türk Vergi Sisteminde Seçimlik Vergi Planlaması Araçları Ve Kısıtlayıcı Düzenlemeler”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 330.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Fatih Saraçoğlu

Muharrem Çakır

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2017
Gönderilme Tarihi 2 Ağustos 2017
Kabul Tarihi 2 Ekim 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017

Kaynak Göster

APA Saraçoğlu, F., & Çakır, M. (2017). Bir Vergi Planlaması Aracı Olarak Devir Müessesesinin Değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(8), 94-106. https://doi.org/10.20860/ijoses.332275

İndeksler / Indexes

İdealOnline, INDEX COPERNİCUS [ICI], Eurasian Scientific Journal Index [ESJI], ISAM [Makaleler Veri Tabanı], SOBIAD, Scilit, 

tarafından dizinlenmekte, 


TÜBİTAK/ULAKBİM(TR) SBVT tarafından izlenmektedir.


by.png


Dergimizde yayımlanan makaleler, aksi belirtilmediği sürece, Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası (CC BY 4.0) ile lisanslanır. Dergiye yayımlanmak üzere metin yollayan tüm yazar ve çevirmenlerin, gönderdikleri metnin yegâne telif sahibi olmaları ya da gerekli izinleri almış olmaları beklenir. Dergiye metin yollayan yazar ve çevirmenler bu metinlerin CC BY 4.0 kapsamında lisanslanacağını, aksini sayı editörlerine en başında açıkça beyan etmedikleri müddetçe, peşinen kabul etmiş sayılırlar.