PUBLIC RELIGION AND THE EFFECTS OF THE MEDIA ON PUBLIC RELATIONSHIP AND RELIGION

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 1, 345 - 363, 26.06.2019

Cem Zafer

Öz

Every period of the same age of religion as humanity has played a decisive role in human and social life. In the past, the religious phenomenon that shaped the lives of the people of the past has begun to be affected in human life and a structure called "pious religion" has emerged. The emerging popular religiosity; to an unofficial structure through the inclusion of different elements according to the understanding of the religious people.

Popular religiosity is influenced by many factors, including the traditions and customs, the inclusion of new accepted religious old habits, the misrepresentation of people's religious rules / cases, and the misapplication of life under the name of religion.

The widespread use of technological elements in the changing and developing times and their use for mass communication has resulted in the fact that the so-called popular religion soon reached larger masses and became more common. In this widespread misinformation given through the religious programs offered in the media organs is also a great influence.

Anahtar Kelimeler

Religion, Religiosity, Folk Religion, Media and Religion, Religious Programs

HALK DİNDARLIĞI, MEDYANIN HALK DİNDARLIĞI VE DİN ANLAYIŞINDAKİ ETKİLERİ

Öz

İnsanlıkla aynı yaşta olan din olgusu her dönem insan ve toplum hayatında belirleyici bir rol üstlenmiştir. Geçmişten günümüze insanların yaşamlarını şekillendiren din olgusu geçen zaman içinde insan yaşayışlarından da etkilenmeye başlamış ve “halk dindarlığı” olarak nitelendirilen bir yapı ortaya çıkmıştır. Ortaya çıkan halk dindarlığı; dinin halkın anlayışına göre farklı unsurların dahil edilmesi yoluyla resmi olmayan bir yapıya kavuşması olarak özetlenebilir.

Halk dindarlığı hususu pek çok unsurdan etkilenmektedir bunların başında gelenek ve görenekler, yeni kabul edilen dine eski alışkanlıkların dahil edilmesi, insanların dine dair kuralları/olguları yanlış yorumlamaları, yanlış uygulamaları din adı altında yaşamaları şeklinde örneklendirmek mümkündür.

Değişen ve gelişen zaman içinde teknolojik unsurların yaygınlaşması ve bunların kitle iletişimi amacıyla kullanılması halk dindarlığı olarak adlandırılan yapının kısa zamanda daha büyük kitlelere ulaşması ve daha yaygın bir hal almasına neden olmuştur. Bu yaygınlaşmada medya organlarında sunulan din programları aracılığıyla verilen yanlış bilgilerin de büyük etkisi vardır.

Anahtar Kelimeler

Din, Dindarlık, Halk Dindarlığı, Medya ve Din, Dini Programlar

Kaynakça

• Akpınar, Turgut (1999). Türklerin Din ve Hukuk Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Arslan, Mustafa (2002). Türk Popüler Dindarlığı Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma Çorum Örneği, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Çelenk, Sevilay (2005). TV. Temsil Kültür. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Çelik, Celalettin (2002). “Değişim Sürecinde Merkez-Çevre İlişkileri ve Çevresel Dini Yönelişler”. İslamiyat, C. V, S. 4.
• Çelik, Celalettin (2002). Şehirleşme ve Din. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Davie, Grace (2005). Modern Toplumda Din. Özge Çelik (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Diyanet İşleri Başkanlığı (2014). Türkiye’de Dini Hayat Araştırması. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Enderun, Mehmet Akif (2008). Beyaz Perdenin Din Algısı. İzmir: Işık Yayınları.
• Gellner, Ernest (1994). Postmondernizm, İslam ve Us. Bülent Peker (Çev.), Ankara: Ümit Yayınları.
• Giddens, Anthony (2000). Sosyoloji. H. Özel, C. Güzel (Haz.), İstanbul: Ayraç Yay.
• Günay, Ünver; Ecer, Vehbi (1999). Toplumsal Değişme, Tasavvuf, Tarikatlar ve Türkiye. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
• Günay, Ünver (1998). Din Sosyolojisi. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Günay, Ünver; Güngör, Harun (2003). Başlangıçtan Günümüze Türklerin Dini Tarihi. İstanbul: Rağbet Yayınları.
• Günay, Ünver; Güngör, Harun; Tastan, Vahap (2001). Ziyaret Fenomeni, Üzerine Bir Din Bilimi Araştırması. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
• Kahraman, Hasan Bülent (2007). Postmodernite ve Modernite Arasında Türkiye. İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Köse, Ali, Ayten, Ali (2010). Türbeler – Popüler Dindarlığın Durakları. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Mardin, Şerif (1990). Din ve İdeoloji. İstanbul: İletişim Yayınları. Menekşe, Ö mer ( 2005). “ Türk Sinemasında Din v e Din Adamı İmajı”. 2 .Uluslararası Dini Yayınlar Kongresi, Tebliğler-Müzakereler, Ankara.
• Ocak, Ahmet Yaşar (2001). Türkler Türkiye ve İslam Yaklaşım Yöntem ve Yorum Denemeleri. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Okumuş, Ejder (2005). Gösterişçi Dindarlık. İstanbul: Özgü Yayıncılık.
• Tanyu, Hikmet (1997). Ankara ve Çevresinde Adak ve Adak Yerleri. Ankara.
• Uygun, Hamdi (1992). “Halktaki Din Adamı İmajı ve Din Görevlilerinden Beklentileri”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), 19 Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
• Ünal, Mustafa (2002). “Türk Medyasının Halk İnanışlarına Bakışı”, Halk Kültürlerinin Medya Açısından Değerlendirilmesi Uluslararası Sempozyumu, Sakarya, 12-14 Aralık.