Analysis on social and cultural life in Antiokheia in the Seleukos Period

Yıl 2018, , 645 - 660, 01.10.2018

Nurgül Yıldırım , Meltem Temizkan

https://doi.org/10.24289/ijsser.463166

Cited By: 2

Öz

Antiokheia (Antioch) was made capital city by Macedonian Seleucid Empire
which annexed most of the Near East lands in 300 BC and reconstruction activity
started by Seleucid kings to make it prosper like any capital city.  Since the reconstruction activities beared
the traces of Macedonian and Greek overtones, it caused a great disintegration
aspect of local fabric of the area and this disintegration was not limited to
reconstruction activities and it is accepted that it affected all social areas
over time. Seleucids largely relied on the immigrant Macedonian and Greek
population in Antiokheia and in its vicinity to dominate the rich local
culture. In this new social stratification that they build to achieve
aforementioned aim, was shaped by giving local man the positions in lover or
medium level administrative authorization. By the revolts in Antiokheia against
the attempts of changing the belief system that existed before and during the
the Seleucid Era, it is observed that the dominant factions in the city showed
resistance to keep their own culture.  In
this study, analysis of the Seleucid Kingdom' decision to make Antiokheia the
capital, efforts of making it a magnificent royal center which reflects their
own Greek culture, the effect of this on the already existed cultural
background that belongs to the solid local factions and on social life of these
factions who brought the local culture into existence are aimed.   

Anahtar Kelimeler

Seleukos, Antiokheia, Orontes, Katoikia

Seleukoslar döneminde Antiokheia’da sosyal ve kültürel yaşam üzerine analizler

Öz

M. Ö. 300 yılı Antiokheia’nın (Antakya) Yakındoğu topraklarının önemli
bir bölümünü ele geçiren Makedon Seleukoslar tarafından başkent ilan edildiği
ve bir başkente yakışır imar faaliyetlerinin başlatıldığı yılı temsil etmiştir.
Başlatılan bu imar faaliyetlerinin çoğunlukla Makedon ve Yunan izleri taşıması,
kentin yerel dokusuyla uyumu noktasında büyük ayrışmalara neden olmuş, bu
ayrışmanın yalnızca imar faaliyetleriyle sınırlı kalmayıp zamanla tüm sosyal
alanları etkilediği kabul edilmiştir. Zengin yerel kültür üzerinde egemenlik
kurmak amacıyla Seleukoslar büyük ölçüde Antiokheia ve yakın çevresindeki göçmen Yunan ve Makedon
nüfusa güvenmiştir. Bu doğrultuda oluşturdukları yeni sosyal tabakalaşma yerli
erkeklere yönetimlerinin alt ve orta kademelerinde yer vermeleriyle
şekillenmiştir. Antiokheia’da Seleukoslar öncesi dönemde ve Seleukoslar’ın
egemenlikleri döneminde var olan inanç sisteminin değiştirilmesi yönünde
yapılan faaliyetler sonucunda çıkan isyanlarla birlikte kentte baskın rol
oynayan halkların kendi kültürlerini sürdürme noktasında direniş içerisine
girdikleri de gözlemlenmiştir. Bu çalışmada,
Seleukoslar’ın Antiokheia’yı başkent olarak belirlemeleri ve hızla kendi
kültürleri olan Yunan etkilerinin yansıtıldığı görkemli bir krali merkez kurma
çabalarının,  bu kentte var olan yerli
unsurlara ait sağlam kültürel birikime etkisinin ve özellikle yerel kültürü var
eden unsurlara ait sosyal yaşamı etkileyen izlerin analizi amaçlanmıştır. 

Kaynakça

• Adams, L. S. (2014). Social and Economic Life in Second Temple Judea. Lousville, Kentucky: Westminster John Knox Press.
• Akalın, A. (2006). Hellenleştirmede Bir Yerleşim Öğesi: Katoikia, Tarih Araştırmaları Dergisi, C. 25, S. 39, 65-74.
• Aperghis, G. G. (2004). The Seleukid Royal Economy: The Finances and Financial Administration of the Seleukid Empire. New York: Cambridge University Press.
• Bekaroğlu, M. (2016). Hellenistik Ve Roma’da Politeuma Nedir? , Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, C. 9, S. 44, 627-631.Bevan, E. R. M. A. (1966). The House of Seleukos vol. 1. New York: United States of America.
• Billows, R. A. (1990). Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State. London: University of California Press.
• Bouchier, E. S. (1921). A Short History of Antioch, 300 B.C. 1268 A. D. London: Forgotten Books, Classic Reprint Series.
• Bruce, F. F. (1984). Jews and Christians in The Lycus Valley, Bibliotheca Sacra 141,by Dallas Theological Seminary, 3‐15.
• Bryce, T. (2014). Ancient Syria: A Three Thousand Year History. Oxford: Oxford University Press.
• Cohen, G. M. (1978). Seleucid Colonies. Wiesbaden, Steiner.
• Cohen, G. M. (1995). The Hellenistic Settlements in Europe, the Islands, and AsiaMinor. Oxford, England: University of California Press.
• Cohen, G. M. (2006). The Hellenistic Settlements In Syria, The Red Sea Basin, andNorth Africa. London, England: University of California Press.
• Christensen-Ernst, J. (2012). Antioch on the Orontes: A History and a Guide. Lanham, Maryland: Hamilton Books.
• Dillon, M.- Garland, L. (2010). Ancient Greece: Social and Historical Documents from Archaic Times to the Death of Alexander The Great. by Routledge.Dinç, Y. (2015). Antakya (Hatay) Şehir Coğrafyası. Hatay: Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Dinç, Y. Üçeçam Karagel D. (2017). Antakya Şehri’nin Kuruluşu ve Mekansal Gelişimi, Türkiye Coğrafyası Araştırmaları, Ankara: Pegem Akademi, 571-596.
• Diodorus S. (1983). Bibliothekes Istorikes (Çev. R. M. Geer). Londra: Harvard University Press, Cambridge, Massachusets, W. Heinemann Ltd.
• Downey, G. (1961). A History of Antioch in Syria From Seleucus to the Arab Conquest. Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
• Downey, G. (1963). Ancient Antioch. Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
• Droysen, J. D. (2007). Büyük İskender Tarihi. (çev. Bekir Sıtkı Baykal). İstanbul: Dharma Yayınları.
• Erdemir Palaz, H. , Erdemir, H. (2010). Kudüs’te Yahudi İsyanı ve Yahudiler, History Studies International Journal of History, Ortadoğu Özel Sayısı, Middle East Special Issue, Samsun, Turkey, 117-136.
• Fant, C. E. , Reddish, G. M. (2003). A Guide to Biblical Sites in Greece and Turkey. New York: Oxford University Press.
• Freeman, C. (2013). Mısır, Yunan ve Roma, Antik Akdeniz Uygarlıkları. Ankara: Dost Kitabevi.
• Grainger, J. D. (1990a). Seleukos Nikator –Constructing a Hellenistic Kingdom. New York: Routledge.Grainger, J. D. (1990b). The Cities of Seleukid Syria. Clarendon Press.
• Ḥaddad, J. M. (1949). Aspects of Social Life in Antioch in the Hellenistic-Roman Period. Hafner Publishing Company.
• Heckel, W. (2008). The Conquests of Alexander the Great. Cambridge: Cambridge University Press.
• İplikçioğlu, B. (1990). Eskiçağ Tarihinin Anahatları I. İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları.
• İplikçioğlu, B. (2007). Hellen ve Roma Tarihinin Anahatları. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
• Justinus, M. J. (2011). Justin: Epitome of the Philippic History of Pompeius Trogus: Volume II. New York: Oxford University Press.
• Karahan, Ü. O. (2017). Hellenistik Ve Roma Döneminde Batı Anadolu’daki Yahudi Yerleşmeleri Ve Hakları, Uluslararası Tarih Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, S. 18, 399-416.
• Kurt, M. (2010). Roma Cumhuriyeti’nin Anadolu Politikası Ve Pergamon (Bergama) Krallığı’nın Rolü, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, S. 23, 97–111.
• Malalas, J. (1984). The Chronicle. (İng. Çev. Elizabeth Jeffreys, Michael Jeffreys and Roger Scott). Melbourne: Australian Association for Byzantine Studies.
• Mansel, A. M. (2014). Ege ve Yunan Tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Martin, T. R. (2012). Eski Yunan Tarihöncesinden Hellenistik Çağ’a. İstanbul: Say Yayınları.