Siyasal İktidarların Kamuflaj Örtüsü: Medya ve Gerçekliğin Yeniden Üretimi

Yıl 2016, Sayı: 42, 157 - 172, 22.07.2016

Barış Yetkin

Öz

Çeşitli nedenlerden dolayı kimi zaman, siyaset ve haber retoriğinin birbiriyle örtüştüğü ya da benzeştiği görülür. Siyasal iktidar ve medya ortak çıkarlar etrafında, çerçeveleme, metaforlaştırma, örtmece benzeri söylem stratejileri uygularlar. Kasıtlı ya da kasıtsız olarak devreye sokulan tüm bu stratejiler, bireylerin hesaplama sistemini sekteye uğratılması ve bilinçlerinin manipüle edilmesi işlevine sahiptir. Tüm bunlar, nihai olarak, ideolojik amaçlarına ulaşmak isteyen iktidar sahiplerinin ya da iktidara aday olanların siyasal kamuflaj uygulamalarını desteklerler.

Bu kapsam içinde yer alan çalışmada, iktidar-medya ilişkilerinin bir sonucu olarak gerçekliğin imal edilmesi ve bu sahte gerçekliklerde ideolojinin söylemi kullanarak gizlenebildiği incelenmektedir. Siyasal iletişimin bütününü temsil edebilecek biçimde üretilen gerek siyasala gerek medyaya ait metinlerde örtmecelerin kullanım ve kamuflajın uygulanış biçimleri betimsel olarak belirlenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Siyasal İletişim, Medya, Söylem, Örtmece, Kamuflaj

The Camouflage Cover of Political Power: Media and Remanufacturing Reality

Öz

Sometimes for several reasons, politics and the news is seen as similar or overlapping of rhetoric. Political power and the media around common interests, with the framing, metaphorizing, implement discursive strategies similar euphemism. All these strategies that are activated intentionally or unintentionally have function of disrupted individuals’ calculation system and manipulation of their consciousness. All these, ultimately, support to camouflage applications of power holders or candidates to power who want to achieve their ideological objectives.

Within this content of the work, it was investigated being manufacturing of reality by government-media relations and how it was possible to hide using the rhetoric of ideology within these pseudo-realities. The application of euphemism and camouflage in political communication that represents the totality of generated descriptive texts has been studied as the application of to determine.

Anahtar Kelimeler

Political Communication, Media, Discourse, Euphemism, Camouflage

Kaynakça

• Althusser, Louis, (2006). Yeniden Üretim Üzerine, Alp Tümertekin ve Işık A. Ergüden (çev.), İstanbul: İthaki Yayınları.
• Bennett W. L., Lawrence R. G. ve Livingston S., (2006). “None Dare Call It Torture: Indexing and the Limits of Press Independence in the Abu Ghraib Scandal”, Journal of Communication, (56), s.467–485.
• Bourdieu, Pierre, (1997). Televizyon Üzerine, Turhan Ilgaz (çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Chomsky, Noam, (2007). Demokrasi ve Eğitim, Ender Abaoğlu (çev.), İstanbul: BGST Yayınları.
• Crespo-Fernandez, Eliecer, (2014). “Euphemism And Political Discourse in The British Regional Press”, Brno Studies in English, 40(1), s.5-26.
• Çelik, Cengiz, (2011). “Türkiye Türkçesinde Örtmece ve Tabu Kelimeler”, Doğu Akdeniz Üniversitesi Lisansüstü Eğitim, Öğretim ve Araştırma Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Mağusa, Kıbrıs.
• Demirci, Kerim, (2008). “Örtmece (Euphemism) Kavramı Üzerine”, Milli Folklor, 20(77), s.21-34.
• van Dijk, Teun A., (1988). News as Discourse, New Jersey: Lawrance Erlbaum Associates Inc..
• van Dijk, Teun A., (1994). “Söylemin Yapıları İktidarın Yapıları”, Mehmet Küçük (der. ve çev.), Medya, İktidar İdeolojiAnkara: Ark Yayınları, s.271-327.
• van Dijk, Teun A., (2003). “Söylem ve İdeoloji: Çok Anlamlı Bir Yaklaşım”, Nurcan Ateş (çev.), Barış Çoban ve Zeynep Özarslan (der.), Söylem ve İdeoloji, İstanbul: Su Yayınları, s. 14-112.
• Duverger, Maurice, (1984). Politikaya Giriş, Semih Tiryakioğlu (çev.), İstanbul: Varlık.
• Entman, Robert M., (2003). “Cascading Activation: Contesting the White House’s Frame After 9/11”, Political Communication, 20(4), s.415-432.
• Entman, Robert M., (2007). “Framing Bias: Media in the Distribution of Power”, Journal of Communication, (57), s.163-173.
• Erdoğan, İrfan, (2011). İletişimi Anlamak, Ankara: Pozitif.
• Foa, Marcello, (2006). “Görünmez Tehlike: Spin Doktorları Medya Etik Kurallarını Nasıl Atlarlar”, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. (20), s.205-210.
• Foucault, Michel, (2007). İktidarın Gözü, Işık Ergüden (çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları,
• Freud, Sigmund, (1999). Totem ve Tabu, Niyazi Berkes (çev.) İstanbul: Sayfa Yayınları.
• Güngör, Ahmet, (2006). “Türkiye’de Yeni Bir İletişim Eğilimi: Spin Doctor”, II. Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu 21.Yüzyılda Halkla İlişkilerde Yeni Yönelimler, Sorunlar ve Çözümler, Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi, s.305-318.
• Hall, Stuart, (1994) “İdeolojinin Yeniden Keşfi: Medya Çalışmalarında Baskı Altında Tutulanın Geri Dönüşü”, Mehmet Küçük (der.), Medya, İktidar ve İdeoloji, Ankara: Ark Yayınevi, s.57-103.
• Hall, Stuart, (1997). “İdeoloji ve İletişim Kuramı”, Süleyman İrvan (der.), Medya, Kültür, Siyaset, Ankara: Ark Yayınevi, s.101-126.
• Hojati, Alireza, (2012). “A Study of Euphemisms in the Context of English-speaking Media”, International Journal of Linguistics, 4(4), s.552-562.
• İrvan, Süleyman, (1994-1995). “Demokratik Sistemde Medyanın Rolü”, Birikim, (68-69), s.78-83.
• Keith, Allan, (2012.) “X-phemism and Creativity”. Lexis. E-Journal in English Lexicology (7), s.5–42.
• Keith, A. ve Burridge, K., (2006). Forbidden Words. UK: Cambridge University Press.
• Keskin, Fatih, (2011). Politik Profesyoneller ve Uzmanlar, Ankara: De Ki Yayınları.
• Livingston, S. ve Bennett, W. L., (2003). “Gatekeeping, Indexing, and Live-Event News: is Technology Altering The Construction Of News?”, Political Communication, 20(4), s.363-380.
• McCombs, M. E. ve Shaw D. L., (1972). “The Agenda-Setting Function of Mass Media”, The Public Opinion Quarterly, 36(2), s.176-187.
• McGlone, M. S., Beck, G. ve Pfiester A., (2006). “Contamination and Camouflage in Euphemisms”, Communication Monographs, 73(3), s.261-282.
• McQuail, Denis, (2010). “Hesap Verilebilirlik ve Gazeteciliğin Regülasyonu”, Bülent Çaplı ve Hakan Tuncel (der.), Televizyon Haberciliğinde Etik, Ankara: Fersa Matbaacılık, s.125-143.
• Meyer, Michel, (2009). Retorik, İsmail Yergüz (çev.), Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Meyer, Thomas, (2002). Medya Demokrasisi: Medya Siyaseti Nasıl Sömürgeleştirir, Ahmet Fetti (çev.), İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Mihas, Elena, (2005). “Non-Literal Language in Political Discourse”, Lingustics, (5), s.124-139.
• Noelle-Neumann, Elisabeth, (1997). “Suskunluk Sarmalı Kuramının Medyayı Anlamaya Katkısı”, Süleyman İrvan (der.), Medya, Kültür, Siyaset, Ankara: Ark Yayınevi, s. 223-232.
• Özgen, E. ve Bayraktar, N., (2014). “Spin Doktor Tehdidi Altında Halkla İlişkiler”, Marmara İletişim Dergisi, (21), s.1-18
• Pinker, Steven, (2005). “So How Does the Mind Work?”, Mind & Language, 20(1), s.1-24.
• Ringen, Stein, (2010). Demokrasi Ne Yarar? Özgürlük ve Ahlaki Yönetim Üzerine; Nusrettin Elhüseyni (çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınevi.
• Ryabova, Maria, (2013). “Euphemisms and Media Framing”, European Scientific Journal, 9(32), s.33-44.
• Shaw, Eugene F., (1979). “Agenda-Setting and Mass Communication Theory”, International Communication Gazette, 25(96), s.96-105.
• Scheufele, D. A. ve Tewksbury, D., (2007). “Framing, Agenda Setting and Priming: Evolution of Three Media Effects Model”, Journal of Communication, 57(1), s.9-20.
• Shoemaker P. ve Reese S. D., (1997). “İdeolojinin Medya İçeriği Üzerindeki Etkisi”, Süleyman İrvan (der.), Medya, Kültür, Siyaset, Ankara: Ark Yayınevi, s. 99-138.
• Schopenhauer, Arthur, (2012). Haklı Çıkma Sanatı, Ülkü Hıncal (çev.), İstanbul: Sel Yayınevi.
• Tokgöz, Oya, (1998). “Kamu Yönetiminde Medyanın Rolü”, Amme İdaresi Dergisi, 31(1), s.45-56.
• Ustakara, F. ve Aydemir, M., (2015). “Şeytanın Avukatı’ndan Başkanın Adamları’na: Asimetrik İletişim ve Spin Döngüsünde Gerçeklik Üretimi”, Selçuk İletişim Dergisi, 9(1), s.72-93.
• Wodak, Ruth, (2012).“Language, Power and Identity”, Language Teaching, 45(2), s.215-233.
• Yetkin, Barış, (2010). Popülizm ve Özal–Erdoğan, Antalya: Y.A.R. Müdafaa-i Hukuk Yayınları.