Senaryo-Temelli Simülasyon Yönteminin Öğrencilerin Öz– Etkinlik Algı Düzeyleri Üzerindeki Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 1, 13 - 17, 20.01.2019

Esra Akın Korhan Ayşe Akbıyık Merve Kırşan Emre Namık Derya Uzelli Yılmaz Burcu Ceylan Yasemin Tokem

Öz

Senaryo-Temelli Simülasyon Yönteminin Öğrencilerin Öz– Etkinlik Algı Düzeyleri Üzerindeki Etkisi

 

Amaç: Bu araştırmada, senaryo-temelli simülasyon yönteminin hemşirelik öğrencilerinin öz-etkinlik algıları üzerindeki etkinliğinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Yarı deneysel tipte olan araştırma, 2017-2018 eğitim ve öğretim yılı İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümünde Hemşirelik Esasları dersini alan ve temel hemşirelik beceri laboratuvarına ve çalışmaya katılım sağlayan 129 öğrenci ile gerçekleştirildi. Araştırmada, Hemşirelik Esasları dersi beceri laboratuvarı uygulamasında senaryo-temelli simülasyon yöntemi kullanıldı. Laboratuvar eğitimi öncesinde ve sonrasında öz-etkinlik ölçeği ile öğrencilerin öz-etkinlik algı düzeyleri belirlendi. Verilerin çözümlenmesinde tanımlayıcı istatistikler; iki ortalama arasındaki farkın analizi için “paired samples t test” kullanıldı. Bulgular: Hemşirelik öğrencilerinin laboratuvar eğitimi öncesinde ve sonrasında öz-etkinlik ölçeğinden aldıkları puan ortalamaları eğitim öncesinde 71.50±11.23, eğitim sonrasında 74.43±10.22 olarak saptandı. Temel hemşirelik beceri eğitiminde kullanılan senaryo-temelli simülasyon yönteminin öğrencilerin öz-etkinlik algılarının artışına önemli ölçüde katkı sağladığı belirlendi (p< .001). Sonuç: Çalışmada, temel hemşirelik beceri laboratuvarına entegre edilen senaryo-temelli simülasyon yönteminin öğrencilerin öz-etkinlik algı düzeylerinde belirgin artış sağladığı tespit edildi. Laboratuvar eğitiminde bu yöntemin kullanımı ile ilgili olarak öğrencilerden pozitif geri bildirimler alındı. Bu bağlamda, senaryo temelli simülasyon yönteminin temel hemşirelik beceri eğitimine entegre edilmesinin öğrencilerin öz-etkinlik algısını belirgin düzeyde arttıracağı ve öğrencilerin klinik ortama hazır olmalarına da katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar
Kelimeler: Öğrenci, simülasyon, senaryo temelli simülasyon, öz-etkinlik

 

Effect of Scenario-Based Simulation Method on Self-Efficacy Perception Levels of Students

 

Objective: It was aimed to determine the effect of scenario-based simulation method on self-efficacy perceptions of nursing students. Material and Method: This study, which has a semi-experimental design, was carried out with 129 students who were attending Fundamentals of Nursing course and who participated in the basic nursing skills laboratory and studied in the 2017-2018 academic year in Faculty of Health Sciences in Izmir Kâtip Çelebi University. Scenario-based simulation method was used in the practice of Fundamentals of Nursing Skill laboratory in this study. Self-efficacy perception levels of the students were determined before and after the laboratory practice. Descriptive statistics in the analysis of data; “paired samples t test” to analyse the difference between two means were used. Findings: It was determined that the mean score of the nursing students’ obtained from self-efficacy scale before and after the laboratory practice were 71.50±11.23 and 74.43±10.22, respectively. It was determined that scenario-based simulation method used in basic nursing skills training contributed to the increase of self-efficacy perceptions significantly (p< .001). Conclusion: In the study, scenariobased simulation method integrated into basic nursing skills laboratory was found to provide a significant increase in self-efficacy perception level of the students. Positive feedbacks were received from students regarding the use of this method in laboratory training. In this context, it was concluded that integrating the scenario-based simulation method into the basic nursing skills training will significantly increase the students’ selfefficacy perception and contribute to the students being ready for clinical environment.

Keywords: Student, simulation, scenario based simulation, self-efficacy

Anahtar Kelimeler

Öğrenci, simülasyon, senaryo temelli simülasyon, öz-etkinlik

Kaynakça

• Alinier, G., Hunt, W.B., & Gordon, R. (2004). Determining the value of simulation in nurse education: Study design and initial results. Nurse Education in Practice, 4(3), 200-207.
• Bambini, D., Washburn, J., & Perkins, R. (2009). Outcomes of clinical simulation for novice nursing students: Communication, confidence, clinical judgment. Nursing Education Perspectives, 30(2), 79-82.
• Baxter, P., Akhtar-Danesh, N., Valaitis, R., Stanyon, W., & Sproul, S. (2009). Simulated experiences: Nursing students share their perspectives. Nurse Education Today, 29(8), 859-866.
• Eşer, İ., Orkun, N., Çetin, P. (2017). Hemşirelik imajı ve 1950’li yıllarda bir seri ilan. DEUHFED, 10(4), 275-278.
• Ewertsson, M., Allvin R., Holmström I.K., & Blomberg, K. (2015). Walking the bridge: nursing students’ learning in clinical skill laboratories. Nurse Education in Practice, 15(4), 277-283.
• Göriş, S., Bilgi N., & Bayındır S.K. (2014). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(2), 25-29.
• Gözüm, S., & Aksayan, S. (1999). Öz-etkililik-yeterlilik ölçeği’nin Türkçe formunun güvenirlik ve geçerliliği. Atatürk Üniv. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(1), 21-34.
• Himes, D., Ravert, P., & Tingey, C. (2009). Engaging Nursing students in the fundamental skill lab: Scenario based simulations. Clin Simulation Nurs., 5(3), e-140.
• Hsu, L.L., Chang W.H., & Hsieh, S.I. (2015). The Effects of scenario-based simulation course training on nurses’ communication competence and self-efficacy: A randomized controlled trial. Journal of Professional Nursing, 31(1), 37-49.
• Jeffries, P. R. (2005). A framework for designing, implementing, and evaluating simulations used as teaching strategies in nursing. Nurs Educ Perspect, 26(2):96-103.
• Li, A. M. L. (2016). Simulation-based clinical skill training to promote effective clinical learning with simulation evaluation rubrics in nursing education. International Journal of Information and Education Technology, 6(3), 237-242.
• Mikkelsen, J., Reime M.H., & Harris A.K. (2008). Nursing students’ learning of managing cross-ınfections - scenario-based simulation training versus study groups. Nurse Education Today, 28(6), 664-671.
• Morgan, R. (2006). Using clinical skills laboratories to promote theorypractice ıntegration during first practice placement: An Irish perspective. Journal of Clinical Nursing, 15(2), 155-161.
• Moule, P., Amanda W., Sales R., & Lockyer, L. (2008). Student Experiences and mentor views of the use of simulation for learning. Nurse Education Today, 28(7), 790-797.
• Scholz, U., Doña B.G., Shonali, S.S., & Schwarzer, R. (2002). Is general self-efficacy a universal construct? psychometric findings from 25 countries. European Journal of Psychological Assessment, 18(3), 242-251.
• Sharpnack, PA. & Madigan, E.A. (2012). Using Low-Fidelity Simulation with Sophomore Nursing Students in a Baccalaureate Nursing Program. Nurs Educ Perspect, 33(4): 264-265.
• Terzioğlu, F., Kapucu, S., Özdemir, L., Boztepe, H., Duygulu, S., Tuna, Z., et al. (2012). Simülasyon yöntemine ilişkin hemşirelik öğrencilerinin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 19(1): 16-23.
• Türetgen, İ.Ö., & Cesur, S. (2007). Öz etkinlik ölçeği’nin psikometrik özellikleri-II, http://toad.edam.com.tr/olcek/oz-etkinlik-olcegi. Erişim Tarihi: 16.05.1028
• Tosun, N., Oflaz, F., Akyüz, A., Kaya, T., & Yava, A. (2008). “Hemşirelik yüksek okulu öğrencilerinin intörn eğitim programından beklentileri ile program sonunda kazanım ve önerilerinin değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi, 50: 164-171.
• Uysal, N. (2016). Improvement of nursing students’ learning outcomes through scenario-based skills training. Revista Latino-Americana de Enfermagem, 24(0): e2790.
• Ünver, V., & Başak T. (2016). Simülasyona dayalı eğitimde senaryo yazma süreci. Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi Cerrahi Hemşireliği Özel Sayısı, 2(1): 70-78.
• Wagner, D., Bear, M., & Sander J. (2009). Turning simulation into reality: Increasing student competence and confidence. J Nurs Educ., 48(8): 465-467.
• Wilson, M., Shepherd, I., Kelly, C., & Pitzner, J. (2005). Assessment of a low-fidelity human patient simulator for the acquisition of nursing skills. Nurse Education Today, 25(1):56-67.
• Yiğitbaş, Ç., & Yetkin A. (2003). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin özetkililik-yeterlik düzeyinin değerlendirilmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 7(1): 6-1.
• Zengin, N. (2007). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinde öz-etkililikyeterlilik algısı ve klinik uygulamada yaşanılan stresle ilişkisinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 10(1): 49-57