Amaç: Fizyoterapi ve rehabilitasyon eğitiminin amacı, öğrencilere mesleki uygulamaları için elzem olan temel motor becerileri ve klinik yeterlilikleri kazandırmaktır. Bu amaçla uygulamalı eğitimin kalitesinin artırılmasına yönelik birçok yöntem ortaya atılmış olup bunlardan biri de motor imgelemedir (Mİ). Ancak kullanılan yöntemlerin farklı öğrenme stillerini tercih eden bireylere uygun olup olmadığı ve bu uygulamaların akademik başarılarına etki edip etmediği belirsizliğini korumaktadır. Bu çalışmanın amacı farklı öğrenme stillerini tercih eden fizyoterapi öğrencilerinin Mİ yeteneklerinin ve akademik başarılarının karşılaştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma tek merkezli, kesitsel bir çalışmadır. 214 fizyoterapi öğrencisinin Mİ yetenekleri Hareket İmgeleme Anketi-3 ile, öğrenme stili tercihleri ise Kolb Öğrenme Stilleri Envanteri-3 ile değerlendirilmiş ve öğrencilerin ‘Genel Akademik Not Ortalamaları’ alınmıştır.
Bulgular: Farklı öğrenme stillerini tercih eden öğrencilerin Mİ yetenekleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Öğrencilerin öğrenme stillerine göre akademik başarıları arasında anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). En yüksek akademik başarıya sırasıyla; yerleştiren, ayrıştıran, özümseyen ve en düşük akademik başarıya değiştiren öğrenme stillerini tercih eden öğrenciler sahiptir (Ortalama: 2,86, 2,73, 2,65 ve 2,20). Farklı akademik yıllarda eğitim gören öğrencilerin öğrenme stilleri farklılık göstermiştir (p<0,05).
Sonuç: Öğrenme stilindeki farklılıklar bireylerin akademik başarısını etkilemektedir. Motor beceri ediniminde sıklıkla kullanılan bir teknik olan MI farklı öğrenme stillerinde uygulanabilir bir teknik olarak düşünülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Fizyoterapi ve rehabilitasyon eğitimi, motor imgeleme, öğrenme stilleri.
Fizyoterapi ve rehabilitasyon eğitimi Öğrenme stilleri Motor imgeleme
Objective: The aim of physiotherapy and rehabilitation education is to equip students with essential motor skills and clinical competencies. Various methods have been proposed to enhance the quality of practical training, one of which is motor imagery (MI). However, the suitability of MI for different learning styles and its impact on academic achievement remain unclear. This study aimed to compare MI abilities and academic achievement among physiotherapy students with different learning style preferences.
Material and Methods: This single-center, cross-sectional study included 214 physiotherapy students. MI abilities were assessed using the Movement Imagery Questionnaire-3 and learning style preferences were determined with the Kolb Learning Styles Inventory-3. Students’ grade point averages (GPAs) were recorded.
Results: No statistically significant differences were found in MI abilities among students with different learning style preferences (p> 0.05). However, academic achievement differed significantly according to learning styles (p <0.05). Students with an accommodating learning style had the highest academic achievement, followed by those with converging and assimilating styles, while students with a diverging learning style had the lowest academic performance (Mean GPA: 2.86, 2.73, 2.65, and 2.20, respectively). Additionally, learning style preferences varied significantly across academic years (p <0.05).
Conclusion: Differences in learning styles affect individuals' academic success. MI, a technique frequently used in motor skill acquisition, is a technique that can be applied to individuals who adopt different learning styles.
Keywords: Physiotherapy and rehabilitation education, learning styles, motor imagery.
Physiotherapy and rehabilitation education Learning styles Motor imagery
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Fizyoterapi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 25 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 23 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 10 Sayı: 3 |
Licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.