KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALANINDA ÜST DÜZEY YÖNETİCİLERİN KİŞİSEL DEĞERLERİNİN ROLÜ

Yıl 2020, , 86 - 96, 29.02.2020

Deniz Börü , Dilek Güngörmez

https://doi.org/10.25204/iktisad.664034

Cited By: 1

Öz

Bu çalışma, şirketlerde Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) politikalarının belirlenmesinde ve uygulanmasında üst düzey yöneticilerin kişisel değerlerinin örtük rolü üzerine kuramsal bir çerçeve sunmayı amaçlamaktadır. Buradan hareketle çalışmada öncelikle bugünün iş dünyasında bir değer olarak KSS’nin güncel tanım ve kapsamı ele alınmıştır. Devamında kişisel değerler ile KSS arasındaki kritik bağı kuran yakın dönem çalışmalar ve sonuçlarına yer verilmiştir. Son olarak kurumların üst düzey yöneticilerinin bir yansıması olduğu ve bu nedenle KSS’nin “kurumsal” olmadan önce bir yönetici değeri olduğu önermesi kavramsal düzeyde desteklenmiştir.

Anahtar Kelimeler

KSS, kişisel değerler, üst düzey yönetici değerleri, yönetsel takdir yetkisi

THE ROLE OF EXECUTIVES’ PERSONAL VALUES IN THE FIELD OF CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY

Öz

This study aims to provide a theoretical framework on the implicit role of the executive personal values in building and implementing Corporate Social Responsibility (CSR) policies in corporations. From this point of view, primarily the current concept and content of CSR is examined. Afterwards, the recent studies and their results establishing the critical link between personal values and CSR are included. Finally, it is tried to support the proposal that corporations are the reflection of their executives and CSR is a managerial value before its “corporateness”.

Anahtar Kelimeler

CSR, personal values, executives’ values, managerial discretion

Kaynakça

• Aktan, C. & Börü, D. (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”. Coşkun Can Aktan (Ed.), Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk içinde, (ss.11-36), İstanbul: İGİAD Yayınları.
• Chin, M.K., Hambrick, D.C. & Treviño, L.K. (2013). Political Ideologies of CEOs: The Influence Of Executives’ Values On Corporate Social Responsibility. Administrative Science Quarterly, 58, 197–232.
• Collier, J., & Esteban, R. (2007). Corporate Social Responsibility and Employee Commitment. Business Ethics: A European Review, 16(1), 19-33.
• Costas, J., & Kärreman, D. (2013). Conscience As Control–Managing Employees Through CSR. Organization, 20(3), 394-415.
• Deren Van Het Hof, S. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Şirketlerin ve Sivil Toplum Kuruluşlarının Anlayışları. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 28, 153-183.
• Dolan, S. L., & Altman, Y. (2012). Managing By Values: The Leadership Spirituality Connection. People & Strategy, 35(4), 20–26.
• Duarte, F. (2010). Working With Corporate Social Responsibility in Brazilian Companies: The Role of Managers’ Values in the Maintenance of CSR Cultures. Journal of Business Ethics, 96(3), 355–368.
• Dursun, İ. T., & Köseoğlu, Y. (2016). Üst Kademe Teorisi’ni Yeniden Düşünmek: Üst Yönetim Ekiplerinin Bilişsel Özellikleri & Teorik Açıdan Kapsamı ve Önemi. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 4(4), 117-133.
• Fry, L. W., & Nisiewicz, M. S. (2013). Maximizing The Triple Bottom Line Through Spiritual Leadership. Stanford University Press.
• Groves, K. S., & LaRocca, M. A. (2012). Does Transformational Leadership Facilitate Follower Beliefs in Corporate Social Responsibility? A Field Study of Leader Personal Values and Follower Outcomes. Journal of Leadership & Organizational Studies, 19(2), 215-229.
• Gürel, T. (2010). Kurumsal Sosyal Sorumlulukta Yeni Yaklaşımlar ve Tartışılan Konular. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(3), 111-122.
• Hemingway, C.A. & Maclagan, P.W. (2004). Managers’ Personal Values As Drivers of Corporate Social Responsibility, Journal of Business Ethics, 50, 33-44.
• Jenkins, H. (2006). Small Business Champions for Corporate Social Responsibility, Journal of Business Ethics, 67(3), 241-256.
• Jiang, Z. 2009). An Empirical Examination of The Relationship Between Corporate Social Responsibility Orientation and Personal Values of Manager. International Conference on Information Management, Innovation Management and Industrial Engineering. DOI 10.1109/ICIII.2009.147.
• Kocakula, Ö. & Altınoğlu, A.E. (2017). Narsistik Kişilik Özelliklerinin Karar Süreçlerine Etkisi. İstanbul Journal of Social Sciences. 18, 50-68.
• Lips-Wiersma, M., & Nilakant, V. (2008). Practical Compassion: Towards A Critical Spiritual Foundation For Corporate Responsibility. In J. Biberman & L. Tishler (Eds.), Spirituality in Business. Theory Practice, And Future Directions. New York: Palgrave MacMillan.
• Petrenko, O. V., Aime, F., Ridge, J., & Hill, A. (2016). Corporate Social Responsibility or CEO Narcissism? CSR Motivations and Organizational Performance. Strategic Management Journal, 37, 262–279.
• Schneider, A. (2014). Embracing Ambiguity – Lessons From The Study of Corporate Social Responsibility Throughout The Rise and Decline of the Modern Welfare State. Business Ethics: A European Review, 23(3),293-308.
• Suchman, M. C. (1995). Managing Legitimacy: Strategic and Institutional Approaches. Academy of management review, 20(3), 571-610.
• Swanson, D. L. (2008). “Top Managers as Drivers for Corporate Social Responsibility”, in A. Crane et al. (eds.), The Oxford Handbook of Corporate Social (Oxford University Press, Norfolk), 227–248.
• Tang, Y., Qian, C., Chen, G., & Shen, R. (2015). How CEO Hubris Affects Corporate Social (Ir)Responsibility. Strategic Management Journal, 36, 1338–1357.
• Taylı, A. (2014). Sosyal Sorumluluğun İlişkili Olduğu Yaşam Değerleri. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 42.
• Treviño, L. K., Brown, M., & Hartman, L. P. (2003). A Qualitative Investigation of Perceived Executive Ethical Leadership: Perceptions From Inside and Outside The Executive Suite. Human relations, 56(1), 5-37.
• Tuna, M., Bircan, H., & Yeşiltaş, M. (2012). Etik Liderlik Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması: Antalya Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(2), 143-155.
• Türker, D., & Özmen, Y. S. (2018). Grounding Managerial Values Towards Social Responsibility on An Ideological Framework. Social Responsibility Journal, 14(3), 516-526.
• Uzkesici, N. (2005). Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmelerde Paydaş Beklentilerinin Karşılanmasında Yeni Fırsatlar ve Tuzaklar, Kurgu Dergisi, 21, 69-84.
• Vurgun, L. & Öztop, S. (2011). Yönetim ve Örgüt Kültüründe Değerlerin Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (3), 217-230.
• Wood, D. J. (2010). Measuring Corporate Social Performance: A Review. International Journal of Management Reviews, 12(1), 50-84.
• Žukauskas, B., Vveinhardt, J. & Andriukaitienė R. (2018). Integrating Role of the Values in the Context of Management Culture and Corporate Social Responsibility. Management Culture and Corporate Social Responsibility. DOI: 10.5772/intechopen.70627.