İş Özellikleri ve Örgüt Kültürünün İş Erteleme Davranışı Üzerindeki Etkisinde Dış Kontrol Odaklılığın Düzenleyici Rolü

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 24, 257 - 283, 30.06.2024

Ahmet Karkı , Gokben Bayramoğlu

https://doi.org/10.25204/iktisad.1391441

Öz

Bu çalışmada amaç, iş özellikleri ve örgüt kültürü değişkenlerinin iş erteleme üzerindeki etkisini incelemek ve bu etkide dış kontrol odaklılığın düzenleyicilik rolünün olup olmadığının belirlenmesidir. İş erteleme hem günlük yaşamda hem de profesyonel ve akademik alanlarda yaygın bir sorun olarak kabul edilmekte ve örgütsel verimliliği olumsuz yönde etkilemektedir. Literatürde, erteleme davranışının çoğunlukla bireysel faktörlerle, özellikle öz-düzenleme ve zaman yönetimi becerilerindeki eksikliklerle ilişkilendirildiği; ancak durumsal görevle ilgili ve kişisel özelliklerin etkileşiminin yeterince ele alınmadığı görülmektedir. Bu bağlamda mevcut çalışma, erteleme davranışını daha kapsamlı bir şekilde anlamayı ve öngörmeyi amaçlayarak bu faktörlerin etkileşimini değerlendirmektedir. Araştırmanın örneklemini, Türkiye’nin yedi farklı bölgesinde bulunan büyük şehirlerde yaşayan 714 kamu görevlisi oluşturmaktadır. Yapılan analizler, iş özellikleri ile klan ve adhokrasi kültürü algılarının iş erteleme davranışı üzerinde istatistiksel olarak anlamlı ve negatif etkilere sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Buna karşın hiyerarşi ve piyasa kültürü algılarının iş erteleme davranışı üzerinde pozitif ve anlamlı etkileri olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, iş özellikleri ve örgüt kültürünün iş erteleme davranışı üzerindeki etkilerinde dış kontrol odaklılığın düzenleyici bir role sahip olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Erteleme, İş Erteleme, Örgüt Kültürü, İş Özellikleri, dış kontrol odağı

Moderator Role of External Locus of Control on the Impact of Job Characteristics and Organizational Culture on Work Procrastination

Öz

The objective of this study is to examine the impact of job characteristics and organizational culture variables on procrastination in the workplace and to determine whether external locus of control plays a moderating role in this effect. Procrastination is widely recognized as a significant issue in both daily life and professional/academic spheres, adversely affecting organizational efficiency. The literature often links procrastination behavior primarily to individual factors, particularly deficiencies in self-regulation and time management skills, while the interaction between situational/task-related factors and personal characteristics is not adequately considered. Thus, this study aims to provide a more comprehensive understanding and prediction of procrastination behavior by evaluating the interplay of these factors. The sample consists of 714 public officials residing in major cities across seven different regions of Turkey. The findings reveal that perceptions of clan and adhocracy cultures have significant negative effects on procrastination behavior, whereas perceptions of hierarchy and market cultures exhibit positive and significant effects. Moreover, it was found that external locus of control has a moderating role in the impact of job characteristics and organizational culture on procrastination behavior.

Anahtar Kelimeler

Procrastination, Work Procrastination, Organizational Culture, Job Characteristics, external control of focus

Kaynakça

• Aiken, L. S. ve West, S. G. (1991). Multiple regression: testing and interpreting interactions. Sage Publications.
• Akın, Ö. (2019). İş özellikleri ve işe adanmışlığın çalışanın işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi. Journal of Politics, Economy and Management (JOPEM), 2(2), 2-18. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/908863
• Aksu, A., İra, N., Yalçınkaya, M. ve Yurttaş, A. (2017). Öğretim elemanlarının işi erteleme davranış düzeyleri ile a-tipi kişilik düzeyleri arasındaki ilişkiler. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(5), 2445-2458. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/360501
• Akyüz, A. M. ve Kılıç, M. (2021). İş özellikleri ile perma iyi oluş modelinin anlam ve bağlanma boyutları arasındaki ilişki; Gümüşhane eğitim kurumları örneği. The Journal of International Scientific Researches, 6(3), 323-337. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1773271
• Ayandele, I. A. ve Nnamseh, M. P. (2014). Hackman and Oldham job characteristics model (JCM) and Akwa Ibom state civil servants’ performance. Canadian Social Science, 10, 89-97. https://api.semanticscholar.org/CorpusID:142505386
• Aydıntan, B ve Göksel, A. (2012). Cameron-Freeman-Quınn örgüt kültürü tipolojileri ekseninde örgüt kültürü farklılaşma dinamikleri. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 53-62. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/185031
• Aydoğan, D. ve Özbay, Y. (2012). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı, öz-yeterlilik açısından açıklanabilirliğinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(3), 1-9. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/209691
• Balkıs, M. (2013). Academic procrastination, academic life satisfaction and academic achievement: the mediation role of rational beliefs about studying. Journal of Cognitive & Behavioral Psychotherapies, 13(1), 57-74. https://jebp.psychotherapy.ro/vol-xiii-no-1-2013/academic-procrastination-academic-life-satisfaction-academic-achievement-mediation-role-rational-beliefs-about-studying/
• Baltacı, A. (2017). Erteleme davranışı eğilimi ve beş faktörlü kişilik özellikleri arasındaki ilişkiler: Okul yöneticileri üzerine bir araştırma. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 56-80. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/336366
• Bankacı, U. (2019). Örgüt kültürünün akademisyenlerin erteleme eğilimleri üzerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
• Baron, R. M. ve Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality And Social Psychology, 51(6), 1173-1182. https://doi.org/10.1037//0022-3514.51.6.1173
• Beheshtifar, M., Hoseinifar, H. ve Moghadam, M. (2011). Effect procrastination on work-related stress. European Journal of Economics, Finance and Administrative Sciences, 38(38), 59-64.
• Beswick, G., Rothblum, E. D. ve Mann, L. (1988). Psychological antecedents of student procrastination. Australian psychologist, 23(2), 207-217. https://doi.org/10.1080/00050068808255605
• Binder, K. (2000). The effects of an academic procrastination treatment on student procrastination and subjective well-being (Unpublished Doctoral Dissertation), Carleton University.
• Boysan, M. ve Kiral, E. (2017). Associations between procrastination, personality, perfectionism, self-esteem and locus of control. British Journal of Guidance & Counselling, 45(3), 284-296. https://doi.org/10.1080/03069885.2016.1213374
• Burka, J. B. ve Yuen, L. M. (1983). Procrastination: Why you do it, what to do about it. Reading, MA. Addison-Wesley.
• Burmaoğlu, S., Polat, M. ve Meydan, C. H. (2013). Örgütsel davranış alanında ilişkisel analiz yöntemleri ve Türkçe yazında aracılık modeli kullanımı üzerine bir inceleme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 13-26. https://dergipark.org.tr/tr/download/journal-file/20332
• Cameron, K. S. ve Quinn, R. E. (2011). Diagnosing and changing organizational culture. (M. G. Gülcan ve N. Cemaloğlu, Çev.) John Wiley & Sons.
• Chauhan, R. S., MacDougall, A. E., Buckley, M. R., Howe, D. C., Crisostomo, M. E. ve Zeni, T. (2020). Better late than early? Reviewing procrastination in organizations. Management Research Review, 43(10), 1289-1308. https://doi.org/10.1108/MRR-09-2019-0413
• Coote, E. A. (1987). Procrastination in the workplace: a study of the dispositional and situational determinants of the delay behavior at work (Unpublished Doctoral Dissertation). The Graduate School of Tulane University. USA.
• Daft, R. L. (2015). Örgüt kuramları ve tasarımını anlamak. (Ö. T. Özmen, Çev.) Ankara: Nobel Yayınları.
• Damar, A. ve Eskiler, E. (2017). The impact of spiritual leadership on empowerment and work procrastination. In SHS Web of Conferences ([Konferans sunumu]. ERPA 2017, 37, p.01056, EDP Sciences. https://doi.org/10.1051/shsconf/20173701056
• Demir, Ö. (2017). Erteleme eğilimi ve baş etme yolları araştırmaları bulgularının dini erteleme açısından yorumlanması. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 747-780. https://dergipark.org.tr/en/pub/befdergi/issue/33599/350151
• Doğan, T., Kürüm, A. ve Kazak, M. (2014). Kişilik özelliklerinin erteleme davranışını yordayıcılığı. Başkent University Journal Of Education, 1(1), 1-8. https://buje.baskent.edu.tr/index.php/buje/article/view/3
• Dwyer, S., Richard, O. ve Chadwick, K. (2003). Gender diversity in management and firm performance: The influence of growth orientation and organizational culture. Journal of Business Research, 56(12), 1009-1019. https://doi.org/10.1016/S0148-2963(01)00329-0
• Ercan, E. (2007, 25-27 Mayıs). Kurum kültürünü analiz etmede Quinn ve Cameron’un rekabetçi değerler analizi. XV. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi içinde (s. 266-271). Sakarya, Türkiye. http://www.yonorg.sakarya.edu.tr/doc/15YonOrgKongreBildirileri-25-27-05-2007.pdf
• Erdem, R. (2007). Örgüt kültürü tipleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Elazığ il merkezindeki hastaneler üzerinde bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 63-79, https://www.ajindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423880379.pdf
• Eren, M. Ş., Tokgöz, E. ve Saylan, O. (2014). Stratejik insan kaynakları yönetiminin işgören katılımı üzerindeki etkisi: iş zenginleştirme ve güçlendirmenin düzenleyici etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2), 89-106. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/194233
• Eroğluer, K. ve Boztoprak, H. (2021). İş Zenginleştirmenin Yenilikçilik Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Destek Algısının Düzenleyici Rolü. JOEEP: Journal of Emerging Economies and Policy, 6 (Özel Sayı), 111-122. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1885395
• Fee, R. L. ve Tangney, J. P. (2000). Procrastination: A means of avoiding shame or guilt?. Journal of Social Behavior and Personality, 15(5), 167-184. https://eds.s.ebscohost.com/eds/pdfviewer/pdfviewer?vid=0&sid=dfddb47e-a0e5-4e0c-9bdd-0382b28c3f56%40redis
• Ferrari, J. R. (1991). Self-handicapping by procrastinators: Protecting self-esteem, social-esteem, or both?. Journal of Research in Personality, 25(3), 245-261. https://doi.org/10.1016/0092-6566(91)90018-L
• Ferrari, J. R. (2001). Procrastination as self‐regulation failure of performance: effects of cognitive load, self‐awareness, and time limits on ‘working best under pressure’. European journal of Personality, 15(5), 391-406. https://doi.org/10.1002/per.413
• Ferrari, J. R., Díaz-Morales, J. F., O’Callaghan, J. ve Argumedo, K. D. (2007). Frequent behavioral delay tendencies by adults international prevalence rates of chronic procrastination. Journal of Cross-Cultural Psychology, 38(4), 458-464. https://doi.org/10.1177/0022022107302314
• Ferrari, J. R., Johnson, J. L. ve Mccown, W. G. (1995). Procrastination and task avoidance: Theory, research, and treatment. Springer Science & Business Media.
• Galvin, B. M., Randel, A. E., Collins, B. J. ve Johnson, R. E. (2018). Changing the focus of locus (of control): A targeted review of the locus of control literature and agenda for future research. Journal of Organizational Behavior, 39(7), 820-833. https://doi.org/10.1002/job.2275
• Ghobadian, A. ve Gallear, D. N. (1996). Total quality management in SMEs. Omega, 24(1), 83-106. https://doi.org/10.1016/0305-0483(95)00055-0
• Göker, H. ve Kaplan, M. (2020). Psikolojik sermayenin iş erteleme üzerindeki etkisi: psikolojik iyi oluşun düzenleyici rolü. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30(1), 273-289. https://doi.org/10.18069/firatsbed.622171
• Göncü Köse, A. ve Metin, U. B. (2018). Linking leadership style and workplace procrastination: The role of organizational citizenship behavior and turnover intention. Journal of prevention & intervention in the community, 46(3), 245-262. https://doi.org/10.1080/10852352.2018.1470369
• Gröpel, P. ve Steel, P. (2008). A mega-trial investigation of goal setting, interest enhancement, and energy on procrastination. Personality and individual differences, 45(5), 406-411. https://doi.org/10.1016/j.paid.2008.05.015
• Grund, A. ve Fries, S. (2018). Understanding procrastination: A motivational approach. Personality and Individual Differences, 121, 120-130. https://doi.org/10.1016/j.paid.2017.09.035
• Guise, M. T. (1988). Test of Hockman and Oldham's job characteristics model in a post-secondary educational setting (Unpublished Master Dissertation). College of Education Brock University. St. Catharines, Ontario
• Gupta, R., Hershey, D. A. ve Gaur, J. (2012). Time perspective and procrastination in the workplace: An empirical investigation. Current Psychology, 31, 195-211. https://doi.org/10.1007/s12144-012-9136-3
• Güğerçin, U. ve Korkmazyürek, H. (2020). Erteleme davranışının öncülleri olarak dış kontrol odaklılık ve rol çatışması: ampirik bir çalışma. Business & Management Studies: An International Journal, 8(1), 711-730. https://doi.org/10.15295/bmij.v8i1.1409
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Hackman, J. R. ve Oldham, G. R. (1975). Development of the job diagnostic survey. Journal of Applied Psychology, 60(2), 159‐170. https://doi.org/10.1037/h0076546
• Hackman, J. R. ve Oldham, G. R. (1980). Work redesign. Reading, MA: Addison-Wesley.
• Häfner, A., Oberst, V. ve Stock, A. (2014). Avoiding procrastination through time management: An experimental intervention study. Educational Studies, 40(3), 352-360. https://doi.org/10.1080/03055698.2014.899487
• Harriott, J. ve Ferrari, J. R. (1996). Prevalence of procrastination among samples of adults. Psychological reports, 78(2), 611-616. https://doi.org/10.2466/pr0.1996.78.2.611
• Haycock, L. A., McCarthy, P. ve Skay, C. L. (1998). Procrastination in college students: The role of self‐efficacy and anxiety. Journal of counseling & development, 76(3), 317-324. https://doi.org/10.1002/j.1556-6676.1998.tb02548.x
• Hen, M. (2018). Causes for procrastination in a unique educational workplace. Journal of Prevention & Intervention in the Community, 46(3), 215-227. https://doi.org/10.1080/10852352.2018.1470144
• Hofstede, G. (1998). Identifying organizational subcultures: An empirical approach. Journal of Management Studies, 35(1), 1-12. https://doi.org/10.1111/1467-6486.00081
• Hooijberg, R. ve Petrock, F. (1993). On cultural change: Using the competing values framework to help leaders execute a transformational strategy. Human resource management, 32(1), 29-50. https://doi.org/10.1002/hrm.3930320103
• Igo, T. ve Skitmore, M. (2006). Diagnosing the organizational culture of an Australian engineering consultancy using the competing values framework. Construction Innovation, 6(2), 121-139. https://doi.org/10.1108/14714170610710659
• Janssen, T. ve Carton, J. S. (1999). The effects of locus of control and task difficulty on procrastination. The Journal of Genetic Psychology, 160(4), 436-442. https://doi.org/10.1080/00221329909595557
• Jones, G. (2013). Organizational theory, design, and change (Seventh Edition b.). New York: Pearson.
• Kanten, P. ve Kanten, S. (2016). The antecedents of procrastination behavior: personality characteristics, self-esteem and self-efficacy. Press Academia Procedia, 2(1), 331-341. https://doi.org/10.17261/Pressacademia.2016118653
• Kaşlı, M. (2007). İş özellikleri modelinin otel işletmelerinde uygulanabilirliğine yönelik bir araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(2), 159-174. https://dergipark.org.tr/tr/pub/doujournal/issue/66657/1042939
• Kayış, E. ve Gülcan, M. G. (2020). Cameron-Quinn örgüt kültürü tipleri ile yenilikçilik arasındaki ilişkinin incelenmesi. R&S-Research Studies Anatolia Journal, 3(1), 95-106. https://doi.org/10.33723/rs.676946
• Khoshouei, M. S. (2017). Prediction of procrastination considering job characteristics and locus of control in nurses. Journal of Holistic Nursing and Midwifery, 27(2), 27-35. https://doi.org/10.18869/ACADPUB.HNMJ.27.2.27
• Kışlalı, İ. (2010). İş ve kişilik özelliklerinin çalışan girişimciliği yönelimine etkisinde kontrol mekanizmalarının rolü (Doctoral dissertation). Marmara Üniversitesi. İstanbul.
• Kim, H. (2014). Transformational leadership, organizational clan culture, organizational affective commitment, and organizational citizenship behavior: A case of South Korea's public sector. Public Organization Review, 14, 397-417. https://doi.org/10.1007/s11115-013-0225-z
• Klassen, R. M., Krawchuk, L. L. ve Rajani, S. (2008). Academic procrastination of undergraduates: Low self-efficacy to self-regulate predicts higher levels of procrastination. Contemporary Educational Psychology, 33(4), 915-931. https://doi.org/10.1016/j.cedpsych.2007.07.001
• Knaus, W. J. (2000). Procrastination, blame, and change. Journal of Social Behavior & Personality, 15(5), 153-166. https://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=asn&AN=10625404&lang=tr&site=ehost-live
• Koç, F., Şahin, N. K. ve Özbek, V. (2014). Hizmet hataları ve algılanan kalite arasındaki ilişki üzerinde değiştirme maliyetinin düzenleyici etkisi: küçük işletmeler ve hizmet satın aldıkları muhasebecilere yönelik bir uygulama. Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 7(14), 21-46, https://dergipark.org.tr/tr/pub/ppad/issue/61007/906077
• Kumral, T., Paksoy, M. ve Bozkurt, S. (2018). Kontrol odağı ve işyeri prokrastinasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi: tekstil sektöründe bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33(2), 499-515. https://doi.org/10.24988/deuiibf.2018332757
• Lin, H. (2018). The effect of inclusive leadership on employees’ procrastination. Psychology, 9(4), 714-727. https://doi.org/10.4236/psych.2018.94045
• Lonergan, J. M. ve Maher, K. J. (2000). The relationship between job characteristics and workplace procrastination as moderated by locus of control. Journal of Social Behavior and Personality, 15(5), 213-224. https://www.proquest.com/scholarly-journals/relationship-between-job-characteristics/docview/1292314650/se-2
• Makarov, U. (2011). Networking or not working: A model of social procrastination from communication. Journal of Economic Behavior & Organization, 80(3), 574-585. https://doi.org/10.1016/j.jebo.2011.05.016
• Malachowski, D. (2005). Wasted time at work costing companies billions. https://apexassisting.com/wasted-time-at-work-costing-companies-billions/
• Metin, U. B., Taris, T. W. ve Peeters, M. C. W. (2016). Measuring procrastination at work and its associated workplace aspects. Personality and Individual Differences, 101, 254-263. http://dx.doi.org/10.1016/j.paid.2016.06.006
• Milgram, N. A., Gehrman, T. ve Keinan, G. (1992). Procrastination and emotional upset: A typological model. Personality And Individual Differences, 13(12), 1307-1313. https://doi.org/10.1016/0191-8869(92)90173-M
• Milgram, N. A., Sroloff, B. ve Rosenbaum, M. (1988). The procrastination of everyday life. Journal of Research in Personality, 22(2), 197-212. https://doi.org/10.1016/0092-6566(88)90015-3
• Ntsebeza, C. (2011). The role of leader-member-exchange in mediating the relationship between work locus of control and job satisfaction. (Doctoral dissertation, University of the Witwatersrand).
• Özdemir, A. (2006). Farklı örgüt kültürü olan işletmelerde zaman yönetimi üzerine ampirik bir araştırma:Bursa ili örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Özer, B. U. ve Saçkes, M. (2011). Effects of academic procrastination on college students’ life satisfaction. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 12, 512-519. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.02.063
• Özer, B. U., Saçkes, M. ve Tuckman, B. W. (2013). Psychometric properties of the tuckman procrastination scale in a Turkish sample. Psychological Reports, 113(3), 874-884 https://doi.org/10.2466/03.20.PR0.113x28z7
• Prem, R., Scheel, T. E., Weigelt, O., Hoffmann, K. ve Korunka, C. (2018). Procrastination in daily working life: A diary study on within-person processes that link work characteristics to workplace procrastination. Frontiers in Psychology, 9:1087. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2018.01087
• Pychyl, T. A. ve Flett, G. L. (2012). Procrastination and self-regulatory failure: An introduction to the special issue. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 30, 203-212. https://doi.org/10.1007/s10942-012-0149-5
• Pychyl, T. A. ve Sirois, F. M. (2016). Procrastination, emotion regulation, and well-being. Procrastination, health, and well-being içinde (s. 163-188). Academic Press.
• Ramzi, F. ve Saed, O. (2019). The Roles of self-regulation and self-control in procrastination. Psychology and Behavioral Science International Journal, 13(3):555863. http://dx.doi.org/10.19080/PBSIJ.2019.13.555863
• Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2001). Örgütsel psikoloji. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Sari, W. L. ve Fakhruddiana, F. (2019). Internal locus of control, social support and academic procrastination among students in completing the thesis. International Journal of Evaluation and Research in Education, 8(2), 363-368. https://doi.org/10.11591/ijere.v8i2.17043
• Schein, E. H. (1985). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey-Bass.
• Schouwenburg, H. C. (2004). Procrastination in Academic Settings: General Introduction. In H. C. Schouwenburg, C. H. Lay, T. A. Pychyl ve J. R. Ferrari (Eds.), Counseling the procrastinator in academic settings (pp. 3–17). American Psychological Association https://doi.org/10.1037/10808-001
• Schouwenburg, H. C. ve Lay, C. H. (1995). Trait procrastination and the big-five factors of personality. Personality and Individual differences, 18(4), 481-490. https://doi.org/10.1016/0191-8869(94)00176-S
• Senecal, C., Koestner, R. ve Vallerand, R. J. (1995). Self-regulation and academic procrastination. The Journal of Social Psychology, 135(5), 607-619. https://doi.org/10.1080/00224545.1995.9712234
• Siruri, M. M. ve Cheche, S. (2021). Revisiting the Hackman and Oldham job characteristics model and Herzberg’s two factor theory: Propositions on how to make job enrichment effective in today’s organizations. European Journal of Business and Management Research, 6(2), 162-167. https://doi.org/10.24018/ejbmr.2021.6.2.767
• Smircich, L. (1985). Is the concept of culture a paradigm for understanding organizations and ourselves. P. J. Frost, L. F. Moore, M. R. Louis, C. C. Lundberg ve J. E. Martin (Ed.), Organizational culture içinde (s. 55-72). Sage Publications, Inc.
• Solomon, L. J. ve Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31(4), 503-509. https://doi.org/10.1037/0022-0167.31.4.503
• Spector, P. E. (1988). Development of the work locus of control scale. Journal of Occupational Psychology, 61(4), 335‐340. https://doi.org/10.1111/j.2044-8325.1988.tb00470.x
• Spyridaki, E. ve Galanakis, M. (2022). Locus of control theory, productivity, job satisfaction, and procrastination: A systematic literature review in the organizational context of the 21st century. Psychology, 12(12), 965-970. https://doi.org/10.17265/2159-5542/2022.12.008
• Steel, P. (2007). The Nature of Procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. American Psychological Association, 133(1), 65-94. https://doi.org/10.1037/0033-2909.133.1.65
• Steel, P. ve Klingsieck, K. B. (2016). Academic procrastination: Psychological antecedents revisited. Australian Psychologist, 51(1), 36-46. https://doi.org/10.1111/ap.12173
• Steel, P., Brothen, T. ve Wambach, C. (2001). Procrastination and personality, performance, and mood. Personality and individual differences,30(1), 95-106. https://doi.org/10.1016/S0191-8869(00)00013-1
• Şimşek, M. Ş., Akgemci, T. ve Çelik, A. (2011). Davranış bilimlerine giriş ve örgütlerde davranış. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Throop, N. ve Yosof, R. (2021). The contribution of employee consideration of future consequences and cultural values on work procrastination (Master Thesis). Linnæus University. Sweden.
• Tuckman, B. W. (1991). The development and concurrent validity of the procrastination scale. Educational and psychological measurement, 51(2), 473‐480. https://doi.org/10.1177/0013164491512022
• Ünüvar, T. G. (2006). An integrative model of job characteristics, job satisfaction, organizational commitment, and organizational citizenship behavior. (A Thesis Submitted to The Graduate School Of Social Sciences of Middle East Technical University). Ankara
• van Eerde, W. (2015). Time management and procrastination. M. D. Mumford ve M. Frese (Ed.), The psychology of planning in organizations: Research and applications içinde (s. 312-333). (Series in organization and management). Routledge. https://pure.uva.nl/ws/files/2479879/177644_TM_and_procrastination_Van_Eerde_15.pdf
• Varoğlu, D. (1986). Relationship of job characteristics to satisfaction and motivation: A study on academicians (Unpublished Master’s Thesis). Middle East Technical University. Ankara
• Yağışan, N., Sünbül, A. M. ve Yücalan, Ö. B. (2007). Eğitim fakültesi güzel sanatlar ve diğer bölüm öğrencilerinin benlik imgesi ve denetim odaklarının karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (17), 595-607. https://dergipark.org.tr/tr/pub/susbed/issue/61793/924235
• Yeşilyaprak, B. (1990). Denetim odağının belirleyicileri ve değişime ilişkin araştırmalar: Bir eleştirel değerlendirme. Psikoloji Dergisi, 7(25), 41-52.
• Yıldırım, N. Y. N. (2014). Üniversite öğrencilerinde erteleme davranışının mükemmeliyetçilik ve denetim odağı ile ilişkisinin incelenmesi (Doctoral dissertation). Necmettin Erbakan Üniversitesi. Konya.
• Yörük Karakılıç, N. (2019). Cameron ve Quinn örgüt kültürü ölçeğinin güvenirlik ve geçerliğinin test edilmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 19-30. https://doi.org/10.33707/akuiibfd.509126
• Yu, T. ve Wu, N. (2009). A review of study on the competing values framework. International journal of business and management, 4(7), 37-42, https://doi.org/10.5539/ijbm.v4n7p37