Poetry in Arabs: Human in Oral, Visual and Written Culture

Yıl 2021, Sayı: 14, 267 - 296, 31.12.2021

Ferruh Kahraman

https://doi.org/10.52886/ilak.1018727

Cited By: 1

Öz

The subject of the work is poetry in Arabs: Human in oral culture, visual and written culture. Its problem is the universality of the Qur’ān and the religion of Islām, which has been revealed to Arabs who have a oral tradition and advanced literature. Looking at modern cultural and communication studies, it is stated that people of oral culture are more backward than people of written and visual culture, their abstract thoughts do not develop, their inner world does not deepen, their individuality is weak, they do not have critical thinking, and they are closed and conservative. Looking at the history of Islām, the opposite situation is encountered. Because Jahiliyya (Pre-Islāmic) Arabs have an oral culture, but are not backward from other written societies according to their period; on the contrary, they are the most advanced societies in the world in literature. Muhammad, the prophet of the last religion (PBUH) is also illiterate. But the religion he brought has guided many people in the past, as well as today it guides people with written, visual and digital culture. Culture and civilization are constantly changing. The revolution created by visual and written culture, as claimed in communication studies, is also not new. There has been writing since unknown periods of history; there is also visual culture. People have written, read and created images such as cave paintings, sculptures and icons since the earliest times, and they have also read them visually. The aim of the present study is to explain the universality of the Qur’ān, which has been revealed to Arabs who had a visual culture; its importance is to explain that Arab poetry appeals not only to oral culture, but also to visual, written, digital and new cultures that will develop. In the study, the qualitative method was selected and the document examination technique was applied. Works about oral culture, visual and written culture were discussed; Islāmic sources about language and statement were addressed.

Anahtar Kelimeler

Arabic Language and Rhetoric, Poetry, Culture, Statement, Visual, Writing

Araplarda Şiir: Sözlü, Görsel ve Yazılı Kültürde İnsan

Öz

Çalışmanın konusu, Araplarda şiir: Sözlü, görsel ve yazılı kültürde insandır. Problemi ise sözel bir kültüre ve ileri bir edebiyata sahip olan Araplara indirilen Kur’ân-ı Kerîm ve İslâm dininin evrenselliğidir. Günümüz kültür ve iletişim çalışmalarına bakıldığında sözlü kültür insanlarının yazılı ve görsel kültür insanlarına göre daha geri olduğu, soyut düşüncelerinin gelişmediği, iç dünyalarının derinleşmediği, bireyselliklerinin zayıf olduğu, eleştirel düşünceye sahip olmadığı, kapalı ve tutucu oldukları ifade edilmektedir. Oysa İslâm tarihine bakıldığında tam tersi bir durumla karşılaşılmaktadır. Zira Cahiliye Arapları sözlü bir kültüre sahip olmalarına rağmen diğer yazılı toplumlardan geri değildir; aksine edebiyatta dünyanın en ileri toplumlarıdır. Son dinin peygamberi Hz. Muhammed (s.a.s.) de ümmîdir. Ancak onun getirdiği din geçmişte pek çok insana rehberlik ettiği gibi günümüzde de yazılı, görsel ve dijital kültüre sahip insanlara yol göstermektedir. Kültür ve medeniyet sürekli değişmektedir. İletişim çalışmalarında iddia edildiği gibi görsel ve yazılı kültürün oluşturduğu devrim de yeni değildir. Tarihin bilinmeyen dönemlerinden beri yazı vardır; görsel kültür de vardır. İnsanlar ilk dönemlerden beri yazı yazmışlar, okumuşlar ve mağara resimleri, heykeller ve ikonlar gibi görseller yaratmışlar ve bunları da görsel olarak okumuşlardır. Çalışmanın amacı görsel bir kültüre sahip Araplara indirilen Kur’ân’ın evrenselliğinin açıklanması; önemi ise Arap şiirinin sadece sözlü kültüre değil, görsel, yazılı, dijital ve gelişecek olan yeni kültürlere de hitap ettiğinin açıklanmasıdır. Çalışmada nitel yöntem seçilmiş, doküman inceleme tekniği uygulanmıştır. Sözel, görsel ve yazılı kültürle ilgili çalışmalar değerlendirilmiş; dil ve beyânla ilgili İslâmî eserlere müracaat edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Arap Dili ve Belagatı, Şiir, Kültür, Beyân, Görsel, Yazı

Kaynakça

• Ahmed b. Hanbel, Müsned. 6 Cilt. Beyrût: Dâru Sadr, ts.
• Aykut, Aygül. “Güncel Sistemden Estetik Eğitimine Bir Öneri: Görsel Kültür Kuramı”. Turkish Studies 8/9 (2003), 705-714.
• Barnard, Malcolm. Sanat Tararım ve Görsel Kültür. çev. Güliz Korkmaz. Ankara: Ütopya, 2002.
• Blachére, Régis. Târîhu’l-edebil’l- ‘Arabî. Dımeşk: Dâru’l-Fikr, 1404/1984.
• Bozkurt, Nebi. “Şecere”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2010, 38/433.
• Buhârî, Ebû Abdillâh. Sahîhu’l-Buhârî. 1-8 Cilt. İstanbul: el-Mektebetü’l-İslâmiyye, ts.
• Cumâhî, Muhammed b. Sellâm. Tabakâtü fuhûli’ş-şuarâ. Kahire: Dâru’l-Maârif, 1952.
• Çetin, Nihat Mazlum. Eski Arap Şiiri. İstanbul: Kapı Yayınları 2011.
• Demirayak, Kenan. Arap Edebiyatı Tarihi 1. Kayseri: Fenomen Yayınları, 2019.
• Durmuş, İsmail. “Harf”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1997, 16/158-163.
• Düttmann, Alexander Garcia. “The ABC of Visual Culture”, Journal of Visual Culture 1/1 (2002), 101-103.
• Edmonson, Munro E. Lore: An Introduction to the Science of Folklore and Literature. New York: Holt, 1971.
• Ferruh, Ömer. Târîhu’l-edebil’l- ‘Arabî. Beyrût: Dâru’l-İlm li’l-melâyin, 1401/1981.
• Fîrûzâbâdî, Mecdüddîn. el-Kāmûṣu’l-muḥîṭ. Beyrût: Müessesetü’r-Risâle, 1408/1987.
• Gans, Herbert J. Popüler Kültür ve Yüksek Kültür. çev. Emine Onaran. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2005.
• Havelock, Eric. Preface to Plato. Cambridge: Belknap Press, 1963.
• Hökelekli, Hayati. “His/Duyu”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2001, 10/8-12.
• İbn Sînâ, Ali b. Sînâ. Avicenna’s de Anima. nşr. Fazlur Rahman. London: University of Durham, 1970.
• İbnü’l-Arabî, Muhyiddin. el-Fütûhâtü’l-Mekkeiye. Kahire: el-Heyetü’l-Mısriyyetü’l-Amme li’l-Kitâb, 1985/1405.
• Jenks, Chris. “The Centrality of the Eye in Western Culture”, Visual Culture (London: Routledge, 1995), 1-25.
• Kahraman, Ferruh. “Alfabenin İcadı ve Harflerin Kökeni”, Marife 20/2 (2020), 763-785.
• Kahtânî, Müzekkir Nâsır. “en-Nizâmü’ş-şefeviyyü fî makalâti’l-muhdesîn”. Câmiatü hıdûdu’ş-şimâliyye, Mecelletü buhûsi külliyeti’l-âdab 10/1 (2019), 1-27.
• Kahtânî, Müzekkir Nâsır. “eş-Şi‘rü’l-câhiliyyü beyne’n-nizâmi’ş-şefeviyyi ve ta’sîli’l-kitâbeti”, Câmiatü Bâbil, Mecelletü külliyeti’t-terbiyeti’l-esâsiyye 39/1 (2018), 679-690.
• Katt, Muhammed el-Beşir. en-Nesrü’l-fenniyyü ve nakdühü ınde’l-Arab mine’ş-şifâhiyye ile’l-kitâbiyye, et-Türâsü’l-Arabî 107/1 (2007), 7-107.
• Kellner, Douglas. “Yeni teknolojiler/Yeni Okuryazarlıklar”. Eğitim Bilimleri Dergisi 2/1 (2002), 105-132.
• Kırca, Celal. “Âd”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1988, 1/33-334.
• Köker, Eser. Kitapta Kurutulmuş Çiçekler. Ankara: Dipnot Yayınları, 2020.
• Kur’ân-ı Kerîm ve Türkçe Anlamı. çev. Hüseyin Atay – Yaşar Kutluay. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1979.
• Lotman, Juri. The Structure of the Artistic Tex. Michigan: University of Michigan, 1977.
• McLuhan, Marshall. Gutenberg Galaksisi. çev. Gül Çağalı Güven. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2020.
• Müslim, Ebu’l-Huseyn. Sahîhu Müslim. 8 Cilt. İstanbul: el-Mektebetü’l-İslâmiyye, ts.
• Nesâî, Ali b. Şuayb. Sünenü Nesâî. 6 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411/1991.
• Ong, Walter J. Sözlü ve Yazılı Kültür. çev. Sema Postacıoğlu, İstanbul: Metis Yayınları, 2020.
• Ragıb el-İsfehânî. el-Müfredât fî garîbi’l-Kur’ân. Beyrût: Dâru’l-Ma‘rife, b.y.
• Sanders, Barry. Öküzün A’sı. çev. Şehnaz Tahir. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2020.
• Suyûtî, Celâlüddîn Abdürrahmân. el-Muzhir fî ulûmi’l-luga ve envâihâ. Kahire: Dâru İhyâi Kütübi’l-Arabiyye, ts.
• Şengül, İdriş. “Kıssa” Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2002, 25/498-501.
• Tavin, Kevin - Anderson, David. “Teaching (Popular) Visual Culture”. Art Education 50/4 (2003), 194-196.
• Teftâzânî, Sa‘düddîn. Şerhu’l-‘Akâid. nşr. Ahmed Hicâzî el-Sekâ. Kahire: Mektebetü’l-külliyyât el-Ezheriyye, 1408/1988.
• Tirmîzî, Îsâ b. Sevre es-Sülemî. Sünenü Tirmîzî. 6 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Garbi’l-İslâmî, 1998.
• Ubeydullah, Muhammed. “el-Va‘yü bi’şifâhiyyeti ve’l-kitâbeti ınde’l-Arab”. Havliyyetü âdabi ve’l-ulûmi’l-ictimâiyye 34/399 (2014), 7-112.
• Zağb, Ahmed. Cemâliyyetü’ş-şi‘ri’ş-şifâhî. Cezâyir: Câniatü Yûsuf b. Hıdde, Doktora tezi, 2006-2007, 1-410.