The Role of Emotional Contagion in Interpersonal Communication: A Research on Teacher-Student Communication

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 1, 87 - 108, 17.07.2019

Ayşegül Liman Kaban

Öz

Interpersonal communication is central to our everyday lives. Emotional awareness plays an important role in successful interpersonal communication. In this study, emotional contagion was examined from the perspective of interpersonal communication. Drawing on emotional contagion theory, it was hypothesized that followers’ portrayal of verbal and non-verbal affective cues can be ‘caught on’ by their teacher and that the teacher will adopt a similar affective state to those expressed by their students. Qualitative research technique was used and in this study, focus group interviews were conducted to establish causal evidence that emotional contagion may occur. The study was conducted at a vocational school in Kartal with 6 vocational teachers and 6 other teachers. Through this qualitative study, we sought to enhance the representativeness of the findings from the focus group interviews and provide evidence of emotional contagion occurring in actual teacher-student relationships. Consequently, the findings from this study confirmed that emotional contagion can indeed occur in classes and suggest some important implications for communication processes and outcomes. The present study aims to make a microanalysis and avoids making a generalization about all teachers but it must be taken into consideration that the experiences of teachers who are participants of the focus group study is a representation of reality.

Anahtar Kelimeler

Interpersonal communication, emotion, emotional contagion, qualitative research

Kişilerarası İletişimde Duygusal Bulaşmanın Rolü: Öğretmen Öğrenci İletişimi Üzerine Bir Araştırma

Öz

Kişilerarası iletişim
hayatımızın merkezini oluşturur. Duygusal farkındalık başarılı kişilerarası
iletişim kurmada önemli rol oynar. Bu çalışmada duygusal bulaşma kişilerarası
iletişim açısından incelenmiştir. Duygusal bulaşma kuramına göre öğrencilerin
sözlü ve sözsüz iletişim ipuçları öğretmen tarafından yakalanabilir, aynı
durumun tersi öğrenciler tarafından da deneyimlenebilir. Bu araştırmada nitel
araştırma tekniklerinden odak grup görüşmesi kullanılmıştır ve odak grup
görüşmelerinde duygusal bulaşmanın ortaya çıkmasındaki nedensel ipuçları bulunmaya
çalışılmıştır. Çalışma Kartal’da bir meslek lisesinde 6 meslek dersi, 6 kültür
dersi öğretmeniyle iki farklı odak grup görüşmesi gerçekleştirilerek
yürütülmüştür. Bu odak grup görüşmeleri sayesinde öğretmen öğrenci ilişkisinde
duygusal bulaşmanın var olup olmadığı anlaşılmaya çalışılmıştır. Sonuç olarak,
araştırmada bulunanlar göstermiştir ki duygusal bulaşma sınıfta gerçekleşen
öğretmen- öğrenci ilişkilerinde ortaya çıkabilir. Çalışma iletişim süreçleri ve
çıktıları hakkında önemli tavsiyeler içermektedir. Mikro bir analizi amaçlayan
bu çalışma bütün öğretmenlerle ilgili bir genelleme yapmaktan kaçınmaktadır.
Öte yandan odak grup görüşmelerinde ifade edilen düşüncelerin bir gerçeğin
temsili olduğu görmezden gelinmemelidir.

Anahtar Kelimeler

Kişilerarası iletişim, duygu, duygusal bulaşma kuramı, nitel araştırma

Kaynakça

• Anderson, C., Dacher, K., & Oliver, J. P. (2003), “Emotional convergence between people over time”, Journal of Personality & Social Psychology, ss. 1054 – 1068. Akşit, B.T. (1992), “Medikal araştırmalarda etik sorunlar”, Türk Tabipler Birliği’nin düzenlediği ‘Sağlık Kongresi’ne Sunular’ bildirisi. 8-11 Mart. Sheraton Oteli. Ankara, ss. 2. Altunışık, R., Çoşkun, R., Yıldırım, E. ve Bayraktaroğlu, S. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. 6.Baskı, Sakarya: Sakarya Kitabevi. Anık, C. (2007), Eğiticinin Performansını Niteleyen Faktörler, Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 43, 133-168. Banner, J., & Cannon, H. (1997). “The elements of teaching”, New Haven: Yale University Press, pp. 3. Fidan, Mehmet (2009), “İletişim Kurmak İstiyorum”, Konya: Tablet Kitapevi, ss. 45. Forgas, J.P., & Locke, J. (2005), “Affective influences on causal inferences: The effects of mood on attributions for positive and negative interpersonal episodes”. Cognition and Emo-tion, 19 (7), pp. 1071-1081. Hatfield, E., Cacioppo, J., & Rapson, R. L. (1994), “Emotional contagion”, New York: Cambridge University Press. Işık, M. (2000), “İletişimden Kitle İletişimine”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayın-ları, Konya Kaypakoğlu, S. (2008), “Kişilerarası İletişim: Cinsiyet Farklılıkları, Güç ve Çatışma”, Derin Yayınları, ss. 27. Lee, S. J. (2007), “The relations between the student-teacher trust relationship and school suc-cess in the case of Korean middle schools”, Educational Studies, 33(2), pp. 209- 216. McCombs, B., & Whisler, J. (1997), “The learner-centered classroom and schools: Strategies for enhancing student motivation and achievement”. San Francisco, CA: Jossey-Bass. Noddings, N. (1988), “Schools face crisis in caring”, Education Week, 8(14), pp. 32.Noddings, N. (1992), “The challenge to care in schools: An alternative approach to education”, Teachers College Press, New York. Pianta, R. C. (1994), “Patterns of relationships between children and kindergarten teachers”, Journal of School Psychology, 32, pp. 115-31. Siyez, Diğdem M. (2010), “Kişilerarası İlişkilerin Başlangıcı ve Gelişimi”.