8284 Vakası: Ekşi Sözlük’te Cinsiyetçi Kamusallığın Yeniden Üretilmesi

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 1, 45 - 76, 10.06.2015

Gülten Aslantürk Hasan Turgut

https://doi.org/10.24955/ilef.305267

Cited By: 7

Öz

Ataerkil söylemin meşruiyet noktalarından birini oluşturan kamusal-özel alan ayrımı feminist
söylem açısından her zaman sorunlu olmuştur. II. Dünya Savaşı sonrasında kadın istihdamındaki
artış, kadına kamusal alanda görünürlük kazandırmasına rağmen kamusallığın erkek egemen
niteliği varlığını sürdürmüştür. Özel alan önemsiz mahrem ilişkilerin alanı olarak görülürken
kamusal alan, ortak iyinin üretildiği alan olarak kabul edilmiştir. Bununla birlikte kadının
kamusal alandaki mevcudiyeti yok sayılmış ve ortak iyi olarak tasavvur edilen fallogosentrik
(erkek-sözü merkezciliği) bir dil üzerinden tesis edilmiştir. Bu dil, iki ana eksende şekillenmiştir.
Bunlar kadının, erkeğin mülkiyeti olarak tanımlanması ve kadın doğasına atfedilen kusurlu
varoluştur. Bu iki ana eksenin dilde görünür hale geldiği pratik, kadın bedenini merkeze alan
mülkiyetçi ve cinsiyetçi söylemdir. Bu çalışmada 8 Mart 2013 (Dünya Kadınlar Günü) tarihinde
yeni medyada kamusallık niteliği taşıyan Ekşi Sözlük’e 8284 kadın yazarın alınması sonrasında
sözlükte açılan 403 başlık ele alınarak cinsiyetçi kamusallığın ekşi sözlük içerisinde yeniden
üretimi post-yapısalcı bir bakış açısıyla incelenmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Dil, Ekşi Sözlük, fallogosentrizm, kamusallık, post-yapısalcılık

The 8284 Case: The Re-Production of Sexist Public Sphere in Ekşi Sözlük

Öz

The difference between the public sphere and private sphere, which constitutes one of the
legacy points of the patriarchial discourse, has always been an issue for feminist discourse.
Although the increase in women’s employment after World War II has imparted the visibility
of woman in the public sphere, yet, this did not change the male-oriented character of
the publicity. While the private sphere has been approved as the sphere of unimportant
intimate relations, the public sphere has been accepted as a sphere where common good is
produced. Additionally, the presence of women in the public sphere has been ignored and a
phallogocentric language has been established that is envisioned as the common good. This
language is formed in two main axes: Woman is defined as the possession of man and the
defective existences referred to woman’s nature. These two main axes appear practical in the
language as possessive and sexist discourse centered on woman’s bodies. This study aims to
examine the reproduction of the sexist publicty after the participation of 8284 women authors
at 8 March 2013 (International Women’s Day ) in Ekşi Sözlük which is a website that can be
accepted as having a potential of publicity in the new media. The 403 headlines which are
related with this case are discussed with a post-structuralist view.

Anahtar Kelimeler

Language, Ekşi Sözlük, Phallogocentrism, Publicity, Post-structuralism

Kaynakça

• ARMOUR, E. (1997) Questions of proximity: “Woman’s Place” in Derrida and Irigaray. Hypatia, 12 (1) s.63-78.
• BAUDRILLARD, J. (2010) Sessiz yığınların gölgesinde. Çev. Oğuz Adanır. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• BEAUVOIR, S. D. (1993) “Kadın” ikinci cins.Çev. Bertan Onaran. İstanbul: Payel Yayınevi.
• BERG, M. (1991) Contradictions: poststructuralism and feminism. Women; Sex and Sexuality Part- II, 17 (1), s.50-70.
• BRAIDOTTI, R. (2015) Cyberfeminism with a difference. [Çevrimiçi]. http://www.let. uu.nl/womens_studies/rosi/cyberfem.htm [Erişim Tarihi: 09/03/2015].
• BORA, A. (2004) Feminizm: sınırlar ve ihlal imkanı. Birikim. http://www. birikimdergisi.com/‘dan ulaşılabilir.
• BUTLER, J. (2008) Olumsal temeller: feminizm ve “postmodernizm” sorusu. Çev. Feride Evren Sezer. Çatışan feminizmler- felsefi fikir alışverişi. İstanbul:Metis Yayınları, s. 44-68.
• BUTLER, J. (2012) Cinsiyet belası. Çev. Başak Ertür. İstanbul: Metis Yayınları.
• CASTELLS, M. (2013) İsyan ve umut ağları. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
• CHANTER, T. (2009) Psikanalitik ve postyapısalcı feminizm ve Deleuze. Cogito, 58, s.93-130.
• COVINO, D. C. (2004) Amending the abject body. New York: State University of New York Press.
• CURRAN, J. (2012) Reinterpreting the Internet. CURRAN, J, FENTON, N. ve
• FREEDMAN, D. (der.) içinde. Misunderstanding the Internet. New York: Routledge, s.3-34.
• ÇOBAN, B. (2005) Lacan. RİGEL, N. vd. (der.) içinde. Kadife karanlık- 21. yüzyıl iletişim çağını aydınlatan kuramcılar. İstanbul: Su Yayınevi.
• ÇOLAK, B. (2011) Yapıt okuma; bedenin içerisi - dışarısı; Kiki Smith’in çalışmalarında bedensel süreçler ve abjection. Fe Dergi 3(1), s.38 – 46.
• DANIELS, J. (2009) Rethinking cyberfeminism(s): race, gender and embodiment.
• WSQ: Women’s Studies Quarterly, 37 (1&2), s.102-124.
• DERRIDA, J. (2011) Gramatoloji. Çev.İsmet Birkan. Ankara: BilgeSu Yayınları.
• DİREK, Z. (2009) Simone de Beauvoir: abjeksiyon ve eros etiği.Cogito, 58, s.11-39.
• DURUDOĞAN, H. (2012) Unes femmes: Kristeva, psikanaliz ve kadın. DİREK, Z. (der.) içinde. Cinsiyetli olmak- sosyal bilimlere feminist bakışlar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• FENTON, N. (2012) The Internet and social networking. CURRAN, J, FENTON, N. ve FREEDMAN, D. (der.) içinde. Misunderstanding the Internet. New York: Routledge, s. 123-149.
• GERBAUDO, P. (2014) Twitter ve sokaklar. Çev. Osman Akınhay. İstanbul: Agora Kitaplığı.
• GÜLTEKİN, L. (2012) Nezihe Meriç’in ilk dönem öykülerinde kadın bakış açısı. Atılım Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), s. 67-78.
• IRIGARAY L. (1980) When our lips speak together. Women; Sex and Sexuality Part- II, 6 (1), s. 69-79.
• IRIGARAY, L. (1995) The question of the other. Yale French Studies, 87, s.7-19.
• IRIGARAY, L. (2006) Ben sen biz-farklılık kültürüne doğru. Çev. Sabri Büyükdüvenci ve Nilgün Tutal. Ankara: İmge Kitabevi.
• JAMESON, F. (2013) Dil hapishanesi. Çev. Mehmet H. Doğan. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• KÖSE, E. (2013) Cinsiyet/toplumsal cinsiyet ikiciliği üzerine eleştirel yaklaşımlar ya da doğa “doğal mıdır?. Doğu Batı, 64, s. 37-53.
• KRISTEVA, J. (2004) Korkunun güçleri- iğrençlik üzerine deneme. Çev. Nilgün Tutal. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• KRISTEVA, J. (2007) Ruhun yeni hastalıkları. Çev. Nilgün Tutal. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• LACAN, J. (2006) Ecrits. Çev. Bruce Fink. New York-London: W.W. Norton & Company.
• LACAN, J. (2012) Benim öğrettiklerim. Çev. Murat Erşen. İstanbul: Monokl Yayınları.
• LACAN, J .(2013) Fallusun anlamı. Çev. Saffet Murat Tura. İstanbul: Altıkırkbeş Yayın.
• LÜKÜSLÜ, D. (2011) Bilişim teknolojileriyle örgütlenen gençlik hareketleri ve yeni bir siyaset arayışı. AYDEMİR, A.T. (der.) içinde. Katılımın “e-hali”: gençlerin sanal alemi. İstanbul: Alternatif Bilişim Derneği, s.48-68.
• MADAN, S. (2010) Postyapısalcılık ve postmodernizm. Çev. Abdülbaki Güçlü. İstanbul: Kırkgece Yayınları.
• MARSHALL, G. (1999) Sosyoloji sözlüğü. Çev. Osman Akınhay ve Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• ÖÇAL, K. A., (2011) Dişil dil ve ekofeminist bağlamda Latife Tekin ve Muinar. Yayınlanmamış Tez (Yüksek Lisans), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• PAASONEN, S. (2011) Revisiting cyberfeminism. Communications, 36, s.335-352.
• SARTRE, J. P. (2013a) Varoluşçuluk. Çev. Asım Bezirci. İstanbul: Say Yayınları.
• SARTRE, J.P. (2013b) Varlık ve hiçlik. Çev. Turhan Ilgaz ve Gaye Çankaya. İstanbul: İthaki Yayınları.
• SCHIPPERS, B. (2010) Kristeva’s time?. Feminist Theory, 11(1) , s. 85-94.
• STEVENSON, N. (2008) Medya Kültürleri. Çev. Göze Orhon ve Barış Engin Aksoy. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• TURA, S.M, (2010) Freud’dan Lacan’a psikanaliz. İstanbul: Kanat Kitap.
• TURKLE, S. (1999) Cyberspace and identity. Contemporary Sociology, 28 (6), s.643-648.
• WILDING, F. (2015) Where is feminism in cyberfeminism?. [Çevrimiçi]. http:// faithwilding.refugia.net/wherefem.html [Erişim Tarihi: 09/03/2015].
• WRIGHT, E. (2002) Lacan ve Postfeminizm. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Everest Yayınları.
• YÜKSEL, M. (2003) Modernleşme ve mahremiyet. Kültür ve İletişim, 6 (1) , s.75-109