Öğretmenlerin Sınıf İçi Değerlendirme Zamanları ve Sıklıkları: Nevşehir İli Örneği

Yıl 2018, , 2151 - 2169, 01.12.2018

Tuba Acar-erdol Hülya Yıldızlı

https://doi.org/10.17051/ilkonline.2019.506988

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmanın amacı,
öğretmenlerin sınıf içi değerlendirme zamanlarının, sıklıklarının, sınavlara
verdikleri önem derecesinin ve sınıf içi değerlendirmeye yönelik eğitim
ihtiyaçlarının belirlenmesidir. Araştırma betimsel araştırma modeli ile
yürütülmüştür. Araştırmanın
çalışma grubunu Nevşehir ilinde ilkokul, ortaokul ve lise düzeyinde devlet
okullarında görev yapan, her okul düzeyinden 96 olmak üzere toplam 288 öğretmen
oluşturmuştur.  Araştırmada veri toplama
aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu kullanılmıştır.
Elde edilen verilerin analizi betimsel istatistiklerden frekans ve yüzde ile
yapılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin en çok
öğretimden sonra ve ünitelerin sonunda değerlendirme yaptıkları, öğretmenlerin
çoğunluğunun bir ders süresinin beşte birinden daha azını değerlendirmeye
ayırdıkları, değerlendirme zamanlarına ve ölçütlere yönelik öğrencileri çoğu
zaman bilgilendirdikleri, soruları çoğu zaman kazanımlara göre hazırladıkları,
çoğunluğunun bir ders saatinde ortalama 20 sorudan daha az soru sordukları ortaya
çıkmıştır. Öğretmenlerin çoğu sınavları çok önemli bulduklarını ve sınıf içi
değerlendirmeye yönelik eğitim ihtiyaçlarının olmadığını belirtmişlerdir.
Bulgular doğrultusunda alanyazına katkıda bulunabilecek yorum ve önerilere yer
verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sınıf içi değerlendirme, Biçimlendirici Değerlendirme, Toplam Değerlendirme, Değerlendirme Sıklığı

Kaynakça

• Acar, M. ve Anıl, D. (2009). Sınıf öğretmenlerinin performans değerlendirme sürecindeki değerlendirme yöntemlerini kullanabilme yeterlikleri, karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. TÜBAV Bilim Dergisi, 2(3), 354-363. Adams, T. L, ve Hsu, J. W. Y. (1998). Classroom assessment: Teachers’ conceptions and practices in mathematics. School Science and Mathematics, 98, 174–180. Airasian, P. W. ve Russell, M. K. (2008). Classroom assessment concepts and applications. New York: McGraw-Hill Higher Education. Aktaş, M. C., ve Aktaş, D. Y. (2012). Öğretmenlerin yeni ortaöğretim matematik öğretim programında önerilen ölçme araçlarına karşı tutumlarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3),261-282. Alaz, A ve Yarar, S. (2009). Ölçme-değerlendirme sürecinde sınıf öğretmenlerinin tercihleri ve sebepleri. The first intenational congress educational research. 1-3 May, Çanakkale/Turkey. http://www.eab.org.tr/eab/oc/egtconf/pdfkitap/indexb.php?link=2 American Federation of Teachers, National Council on Measurement in Education, ve National Education Association (AFT, NCME, ve NEA). (1990). Standards for teacher competence in educational assessment of students. http://buros.org/standards-teacher-competence-educational-assessment-students adresinden 27 Aralık 2017 tarihinde indirilmiştir. Amrein, A.L. ve Berliner, D.C. (2002). High-stakes testing, uncertainty, and student learning Education Policy Analysis Archives, 10(18). http://epaa.asu.edu/epaa/v10n18/ adresinden 24 Ağustos 2017 tarihinde indirilmiştir. Atjonen, P. (2014). Teachers’ views of their assessment practice. Curriculum Journal, 25(2), 238-259. Arı, A. (2010). Öğretmenlere göre proje ve performans görevlerinin uygulanmasında karşılaşılan sorunlar. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 34(9), 32-55. Au, W. (2007). High-stakes testing and curricular control: A qualitative metasynthesis. Educational Researcher, 36(5), 258-267. Bal, A. P. (2009). İlköğretim beşinci sınıf matematik öğretiminde uygulanan ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarının öğretmen ve öğrenci görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana. Bangert-Drowns, R. L., Kulik, J. A. ve Kulik, C. L. C. (1991). Effects of frequent classroom testing. The Journal of Educational Research, 85(2), 89-99. Doi. 10.1080/00220671.1991.10702818. Baykul, Y. (1999). İlköğretimde etkili öğretme ve öğrenme öğretmen el kitabı, Modül 3: İlköğretimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: MEB Yayınları. Birgin, O. (2010). 4-5. sınıf Matematik Öğretim Programında öngörülen ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarının öğretmenler tarafından uygulanabilirliği (Yayımlanmamış doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon. Birgin, O., ve Baki, A. (2012). Sınıf öğretmenlerinin ölçme-değerlendirme uygulama amaçlarının yeni matematik öğretimi programı kapsamında incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37 (165), 152-167. Birgin, O., ve Gürbüz, R. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının ölçme ve değerlendirme konusundaki bilgi düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 163-179. Black, H. D. (1983). Introducing diagnostic assessment. Innovations in Education ve Training International, 20(1), 58-63. Black, P., Harrison, C., Lee, C., Marshall, B. ve Wiliam, D. (2004). Working inside the black box: Assessment for learning in the classroom. Phi Delta Kappan, 86(1), 8–21. Black, P., Wilson, M. ve Yao, S. (2011). Road maps for learning: A guide to the navigation of learning progressions. Measurement: Interdisciplinary Research and Perspectives, 9(2–3), 71–103. Black, P. ve Wiliam, D. (1998). Inside the black box: Raising standards through classroom assessment. Phi Delta Kappan, 80, 139–148. Blosser, P. E. (1991). How to ask the right questions. NSTA Press. Brookhart, S. M. (1997). A theoretical framework for the role of classroom assessment in motivating student effort and achievement. Applied Measurement in Education, 10(2), 161-180. Brookhart, S. M. (2009). Assessment and examinations. In I. J. Saha ve A. G. Dworkin (Eds.). International handbook of research on teachers and teaching (pp.723-738). Springer Science+Business Media, LLC. Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E. Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Cansız, M. (2008). Öğretmenlerin yeni ortaöğretim matematik öğretim programının ölçme değerlendirme boyutuna bakışlarının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon. Christensen, L.B., Johnson, R.B. ve Turner, L.A. (2010). Research methods, design, and analysis 11th ed. Allyn and Bacon/Pearson, Boston, MA. Çalık, S. (2007). “Sınıf öğretmenlerinin yenilenen ilköğretim programlarının ölçme ve değerlendirme süreci hakkındaki düşünceleri üzerine bir araştırma”, 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi 5-7 Eylül 2007. Çalışkan, İ. (2009). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarını kullanma becerileri ile fen ve teknoloji öğretmen ve öğretmen adaylarının bu yaklaşımlarla ilgili görüşleri hakkında durum belirleme çalışması Ankara ili ve Hacettepe üniversitesi örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Çelikkaya, T., Karakuş, U. ve Öztürk-Demirbaş, Ç. (2010). Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin ölçme-değerlendirme araçlarını kullanma düzeyleri ve karşılaştıkları sorunlar. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 57-76. Çiftçi, Z. B., Akgün, L., ve Deniz, D. (2013). Dokuzuncu sınıf matematik öğretim programı ile ilgili uygulamada karşılaşılan sorunlara yönelik öğretmen görüşleri ve çözüm önerileri. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 3(1), 1-21. Doğan, N., Karakaya, İ. ve Gelbal, S. (2007). İlköğretim öğretmenlerinin ölçme araçlarıyla ilgili yeterlik algıları ve bu araçları kullanma durumları. I.Ulusal İlköğretim Kongresi Bildiri CD’si, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Ankara. Demirel, Ö. (1998). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Türkçe Öğretimi, İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları, 131-145. http://www.turkofoni.org/files/_zcan_dem_rel-t_rk_e___retiminde__l_me_ve_de_erlendirme.pdf adresinden 1 Ocak 2018 tarihinde indirilmiştir. Duban, N. ve Küçükyılmaz, E. A. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının alternatif ölçme-değerlendirme yöntem ve tekniklerinin uygulama okullarında kullanımına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 7(3), 769-784. Earl, L. (2013). Assessment as learning: Using classroom assessment to maximize student learning. Thousand Oaks, CA: Corwin Press. Ellis, A., K. (2014). Exemplars of curriculum theory. New York: Eye On Education Inc. Erdal, H. (2007). 2005 İlköğretim Matematik Programı ölçme değerlendirme kısmının incelenmesi (Afyonkarahisar İli Örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar. Gelbal, S. ve Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145. Gök, B. ve Şakin, A. E. (2009). The multiple uses of assessment methods in 4th and 5th grades and the competency levels of teachers. Education and Science, 34(153), 127-143. Gömleksiz, M. ve Erkan, S. (2016). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara. Nobel yayıncılık. Güven, B. ve Eskitürk, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede kullandıkları yöntem ve teknikler. E. Erginer (Edt.), XVI.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı, Cilt: 3, s. 504-511, Ankara: Detay Yayıncılık. Harlen, W. (2005). Teachers' summative practices and assessment for learning–tensions and synergies. Curriculum Journal, 16(2), 207-223. Karakuş, F. (2010). Ortaöğretim matematik dersi öğretim programında yer alan alternatif ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarına yönelik öğretmen görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2), 457-488. Karakuş, M. ve Yeşilpınar, M. (2013). İlköğretim altıncı sınıf matematik dersinde uygulanan etkinliklerin ve ölçme-değerlendirme sürecinin incelenmesi: Bir durum çalısması. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(1), 35-54. Keeley, P., Eberle, F., ve Farrin, L.(2005). Uncovering student ıdeas in science, vol. 1: 25 formative assessment probes. California: Corwin ve NSTA Press. Kilmen, S. ve Kösterelioğlu, İ. (2017). Öğretmenlerin tamamlayıcı değerlendirme yaklaşımlarına yönelik görüşlerinin CHAID analizi ile incelenmesi. İlköğretim Online, 16(1), 256-273. Marzano. R.J. (2006). Classroom assessment ve grading that work. ASCD. McMillan., J.H. (2013). Why we need research on classroom assessment. J.H. McMillan (Ed.) Research on Classroom Assessment. (s. 3-16). London: Sage Publications. McMillan, J. H. (2015). Sınıf içi değerlendirme, etkili ölçütlere dayalı etkili bir öğretim için ilke ve uygulamalar A. Arı (Çev. Ed.). Konya: Eğitim Yayınevi. MEB. (2017). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf adresinden 27 Aralık 2017 tarihinde indirilmiştir. Metin, M. ve Birişçi, S. (2011). Farklı branşlardaki ilköğretim öğretmenlerinin alternatif durum belirleme hakkındaki düşünceleri. Eğitim ve Bilim, 36(159), 141-154. Mertler, C. A. (2004). Secondary teachers' assessment literacy: Does classroom experience make a difference?. American Secondary Education, 33(1), 49-64. Moss, C. M. ve Brookhart, S. M. (2009). Advancing formative assessment in every classroom: A guide for instructional leaders. ASCD. Nazlıçiçek, N. ve Akarsu, F. (2008). Physics, chemistry and mathematics techers’ approaches to assessment tools and their assessment practices. Egitim ve Bilim, 33(149), 18-29. Nicholson, D. J. ve Anderson, J. O. (1993). A time and place for observations: Talking with primary teachers about classroom assessment. Alberta Journal of Educational Research, 39, 363–374. Özdemir, S.M. (2010). İlköğretim öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarına ilişkin yeterlikleri ve hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 787-816. Özenç, M. (2013). Sınıf öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Dicle University Journal of Ziya Gokalp Education Faculty, 21, 157-178. Özenç, M. ve Çakır, M. (2015). Sınıf öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme yeterliklerinin belirlenmesi. İlköğretim Online, 14(3), 914-933. Saefurrohman. (2015). Classroom assessment preference of Indonesian Junior High School Teachers in English as foreign language classes. Journal of Education and Practice, 6(36). 104-110. Shepard, L. A. (2000). The role of assessment in a learning culture. Educational Researcher, 29(7), 4-14. Shepard, L., Hammerness, K., Darling-Hammond, L., Rust, F., Snowdown, J.B., Gordon, E., Gutierez, C., ve Pacheco, J., (2005). In Darling-Hammond ve Bransford, J., (Eds) Preparing teachers for a changing world: What teachers should know and be able to do (s.275-326). San Francisco, CA: Jossey-Bass. Stiggins, R. ve Chappuis, J. (2005). Using student-involved classroom assessment to close achievement gaps. Theory Into Practice, 44(1), 11–18. Toptaş, V. (2011). Sınıf öğretmenlerinin matematik dersinde alternatif ölçme ve değerlendirme yöntemlerinin kullanımı ile ilgili algıları. Eğitim ve Bilim, 36(159), 205-219. Ünsal, H. (2013). Yeni öğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. İlköğretim Online, 12(3), 635-658. Watt, H. M. (2005). Attitudes to the use of alternative assessment methods in mathematics: A study with secondary mathematics teachers in Sydney, Australia. Educational Studies İn Mathematics, 58(1), 21-44. Wiliam, D. ve Black, P. (1996). Meanings and consequences: A basis for distinguishing formative and summative functions of assessment?. British Educational Research Journal, 22(5), 537-548. Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Programına ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim-Online, 6(2), 204-212.
• Yıldırım, Ö., Çıkrıkçı-Demirtaşlı, N. ve Akbaş, U. (2012). The opinions of mathematics teachers on homework and in-class assessment: TIMSS 1999 and TIMSS 2007 periods. Education and Science, 37(163), 126-142.