BibTex RIS Kaynak Göster

Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri

Yıl 2016, Cilt: 15 Sayı: 3, 0 - 0, 01.06.2016
https://doi.org/10.17051/io.2016.07530

Öz

Küreselleşmenin ve bilgi toplumu olmanın bir getirisi olarak ortaya çıkan yaşam boyu öğrenme, beşikten mezara kadar öğrenmeyi temele alarak bireylerin yaşamları boyunca öğrenmeyi öğrenen bireyler olmalarını sağlamayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda yaşam boyu öğrenme de etkili olan eğitim kurumlarının ve özelliklede öğretmenlerin yaşam boyu öğrenmedeki rolleri ve yeterlikleri önem kazanmaktadır. Araştırma ile öğretmenlerin cinsiyet, yaş, branş, hizmet süresi, fakülte, öğrenim durumu ve çalıştığı okul durumuna göre yeterlikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Tarama modeline göre hazırlanmış çalışmanın evrenini ve örneklemini 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Kahramanmaraş ili merkezinde ilkokul, ortaokul ve lisede görev yapan tesadüfi olarak seçilen 295 öğretmen oluşturmaktadır. Öğretmenlere “Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri (YBÖY)” ölçeği uygulanarak veriler toplanmıştır. Araştırmanın sonucunda öğretmenlerin YBÖY’i ve alt boyutlarında çok düzeyinde yeterlikleri olduğu saptanmıştır. Öğretmenlerin cinsiyet, yaş, branş, hizmet süresi, fakülte, öğrenim durumu ve çalıştığı okul durumuna göre YBÖY ve alt boyutlarına yönelik görüşleri değerlendirilmeye alınmıştır.  Bu sonuçlar doğrultusunda yaşam boyu öğrenmeye yönelik uygulamaların desteklenmesi, artırılması ve bilgi ve iletişim teknolojileri ile bütünleşmesinin gerekliliği vurgulanmıştır.

Kaynakça

  • Adıgüzel, O., Batur, H. Z. ve Ekşili, N. (2014). Kuşakların Değişen Yüzü ve Y Kuşağı ile Ortaya Çıkan Yeni Çalışma Tarzı: Mobil Yakalılar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), 165-182.
  • Akbaş, O. ve Özdemir, M. (2002). Avrupa Birliğinde Yaşam Boyu Öğrenme. Milli Eğitim Dergisi, 155-156. [Online]: http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/155-156/akbas.htm adresinden 30 Ocak 2015 tarihinde indirilmiştir.
  • Akkoyunlu, B. (2008). Bilgi Okuryazarlığı ve Yaşam Boyu Öğrenme. 8th International Educational Technology Conference (IETC), 06-09 May 2008, s. 30-34, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Aksoy, M. (2013). Kavram Olarak Hayat Boyu Öğrenme ve Hayat Boyu Öğrenmenin Avrupa Birliği Serüveni. Bilig, 64, 23-48.
  • Balay, R. (2004). Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 61-82.
  • Berberoğlu, B. (2010). Yaşam Boyu Öğrenme ile Bilgi ve İletişim Teknolojileri Açısından Türkiye’nin Avrupa Birliği’ndeki Konumu. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 5(2), 113-126.
  • Beycioğlu, K. ve Konan, N. (2008). Yaşam Boyu Öğrenme ve Avrupa Eğitim Politikaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (24), 369-382.
  • Budak, Y. (2009). Yaşamboyu Öğrenme ve İlköğretim Programlarının Hedeflemesi Gereken İnsan Tipi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(3), 693-708.
  • CEC (Commission of The European Communities). (2000). A Memorandum on Lifelong Learning. Commission Staff Working Paper, Brussels, 30.10.2000, SEC(2000) 1832.
  • Çolakoğlu, J. (2002). Yaşam Boyu Öğrenmede Motivasyonun Önemi. Milli Eğitim Dergisi, 155-156. [Online]: http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/155-156/colakoglu.htm adresinden 30 Ocak 2015 tarihinde indirilmiştir.
  • Demiralay, R. ve Karadeniz, Ş. (2008). İlköğretimde Yaşam Boyu Öğrenme için Bilgi Okuryazarlığı Becerilerinin Geliştirilmesi. Cypriot Journal of Educational Sciences, 2(6), 89-119.
  • Demirel, M. (2009). Implications of Lifelong Learning on Educational Institutions. Cypriot Journal of Educational Sciences, 4, 199-211.
  • Demirel, M. (2009). Yaşam Boyu Öğrenme ve Teknoloji. Proceedings of 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), 6-8 May 2009, s. 696-703. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Demirel, M. ve Yağcı, E. (2012). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 100-111.
  • Diker Coşkun, Y. ve Demirel, M. (2011). Yükseköğretimde Yaşam Boyu Öğrenme. Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar (UYK-2011), 27-29 Mayıs 2011, İstanbul; Bildiri Kitabı, 3. Cilt, Bölüm XIV, Sayfa 2067-2075.
  • Diker Coşkun, Y. ve Demirel, M. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
  • Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerine Yönelik Algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 237-252.
  • Epçaçan, C. (2013). Yaşam Boyu Öğrenme Becerilerinin Ders Kitaplarında Yer Alma Düzeyine Örnek Bir İnceleme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 353-379.
  • Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2012). Yaşam Boyu Öğrenme Nedir? Kavram ve Kapsamı Üzerine Bir Değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2(3), 34-48.
  • Haseski, H. İ., Şahin, Y. L., Yılmaz, E. ve Erol, O. (2014). Facebook Kullanım Amaçları İle Yaşamboyu Öğrenme Eğilimleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(2), 331-351.
  • İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 101-114.
  • Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
  • Karakuş, C. (2013). Meslek Yüksek Okulu Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 26-35.
  • Kenar, N. (2005). Yaşam Boyu Öğrenme. MESS Eğitim Vakfı. [Online]: http://www.messegitim.com.tr/ti/587/0/YASAM-BOYU-OGRENME. adresinden 13 Mart 2015 tarihinde indirilmiştir.
  • Kılıç, Ç. (2014). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenmeye Yönelik Algıları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 79-87.
  • Köğce, D., Özpınar, İ., Mandacı Şahin, S. ve Aydoğan Yenmez, A. (2014). Öğretim Elemanlarının 21. Yüzyıl Öğrenen Standartları ve Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 185-213.
  • Köksal, N. and Çöğmen, S. (2013). Pre-service Teachers as Lifelong Learners: University Facilities for Promoting Their Professional Development. Eğitim Araştırmaları-Eurasian Journal of Educational Research, 53, 21-40.
  • MEB. (2014). Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi ve Eylem Planı. [Online]: http://hbogm.meb.gov.tr//meb_iys_dosyalar/2014_12/23105226_hbostratejibelgesi_2014_2018.pdf adresinden 13 Mart 2015 tarihinde indirilmiştir.
  • Oral, B. ve Yazar, T. (2015). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Algılarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 1-11.
  • Ödemiş, İ. S. (2014). Havacılık Teknolojileri ve Yaşam Boyu Öğrenme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(32), 512-519.
  • Özçiftçi, M. ve Çakır, R. (2015). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ve Eğitim Teknolojisi Standartları Özyeterliklerinin İncelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 1-19.
  • Polat, C. ve Odabaş, H. (2008). Bilgi Toplumunda Yaşam Boyu Öğrenmenin Anahtarı: Bilgi Okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu Bildiri Kitabı, Antalya, 27-30 Mart 2008.
  • Selvi, K. (2011). Teachers’ Lifelong Learning Competencies. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 61-69.
  • Soran, H., Akkoyunlu, B. ve Kavak, Y. (2006). Yaşam Boyu Öğrenme Becerileri ve Eğiticilerin Eğitimi Programı: Hacettepe Üniversitesi Örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 201-210.
  • Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri Düzeyinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(16), 394-417.
  • The World Bank. (2003). Lifelong Learning in the Global Knowledge Economy: Challenges for Developing Countries. A World Bank Report, The World Bank, Washington, D.C.
  • Toprak, M. ve Erdoğan, A. (2012). Yaşamboyu Öğrenme: Kavram, Politika, Araçlar ve Uygulama. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(2), 69-91.
  • Uslu, T., Şahin, D. R. ve Çam, D. (2012). Yaş ve Kuşak Farklılıklarına Göre İnternet ve Bilgi Teknolojileri Kullanımının Düzeyi, Yarattığı Tekno-Politik Stres ve Sonuçları. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 7(1), 76-93.
  • Uzunboylu, H. and Hürsen, Ç. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 449-460.
  • Yavuz Konokman, G. ve Yanpar Yelken, T. (2012). Öğretim Elemanlarının Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. 2. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, 27-29 Eylül 2012, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Bolu.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Pınar Erten Bu kişi benim

İbrahim Yaşar Kazu

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 15 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Erten, P., & Kazu, İ. Y. (2016). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. İlköğretim Online, 15(3). https://doi.org/10.17051/io.2016.07530
AMA Erten P, Kazu İY. Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. İOO. Temmuz 2016;15(3). doi:10.17051/io.2016.07530
Chicago Erten, Pınar, ve İbrahim Yaşar Kazu. “Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri”. İlköğretim Online 15, sy. 3 (Temmuz 2016). https://doi.org/10.17051/io.2016.07530.
EndNote Erten P, Kazu İY (01 Temmuz 2016) Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. İlköğretim Online 15 3
IEEE P. Erten ve İ. Y. Kazu, “Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri”, İOO, c. 15, sy. 3, 2016, doi: 10.17051/io.2016.07530.
ISNAD Erten, Pınar - Kazu, İbrahim Yaşar. “Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri”. İlköğretim Online 15/3 (Temmuz 2016). https://doi.org/10.17051/io.2016.07530.
JAMA Erten P, Kazu İY. Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. İOO. 2016;15. doi:10.17051/io.2016.07530.
MLA Erten, Pınar ve İbrahim Yaşar Kazu. “Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri”. İlköğretim Online, c. 15, sy. 3, 2016, doi:10.17051/io.2016.07530.
Vancouver Erten P, Kazu İY. Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. İOO. 2016;15(3).