Kültürel Miras Eğitimine İlişkin Sosyal BilgilerÖğretmenlerinin Görüşleri

Yıl 2016, Cilt: 15 Sayı: 1, 0 - 0, 01.01.2016

Merve Avcı Hatice Memişoğlu

https://doi.org/10.17051/io.2016.58630

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmada, Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin kültürel miras eğitimine ilişkin görüşleri ve sosyal bilgiler dersinde ne düzeyde yer verildiğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemi ile yapılan bu çalışmada içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma, 2013-2014 eğitim öğretim döneminde Ankara’da bulunan 15 ortaokulda gerçekleştirilmiştir. 34 Sosyal Bilgiler öğretmeninin görüşlerini ortaya koymuştur. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin kültürel miras konusuna önem verdikleri görülmüş ve Sosyal Bilgiler dersi kapsamında yer almasının önemli olduğu sonucuna varılmıştır. Öğretmenlerin görüşlerine göre, Sosyal Bilgiler programında kültürel miras konularının ve eğitiminin yeterli olmadığı, özellikle programda yapılacak düzenlemeler ve zenginleştirmeler ile kültürel miras konularının daha etkili öğretilebileceği sonucuna ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler: Sosyal Bilgiler, Kültürel Miras Eğitimi, Öğretmen

Kaynakça

• KAYNAKÇA
• Akay, S. (2006). Somut olmayan kültürel mirasın tarih araştırmalarında kaynak olma özelliği. Milli Folklor Dergisi, Sayı 70, s.41.
• Akurgal, E. (1998). Türkiye’nin Kültür Sorunları ve Anadolu Uygarlıklarının Dünya Tarihindeki Önemi. Ankara: Bilgi Yayınevi. s.5.
• Arıkan, İ. ve Doğan, Y. (2013). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Kültürel Mirasla İlgili Başarı Düzeyleri ve Tutumlarının Bazı Değişkenlerce İncelenmesi (Adıyaman Örneği). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (5), 30-64.
• Bean, G. (1999). Eskiçağda Güney Kıyılar. (çev. İ. Delemen ve S. Çokay). İstanbul: Arion Yayınevi.s.51.
• Bostancı, E. (2011). Kültürel Miras İçin Zenginleştirilmiş Gerçeklik Uygulamaları. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 17 (3), 133-142.
• Cırık, İ. (2008). Çok Kültürlü Eğitim ve Yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 27-40.
• Darçın, Şahin, İ. (2010). Yerel Kültür Mirasının Dijitalleştirilmesi ve Halk Kütüphaneleri: Yalova Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dönmez, C. & Yeşilbursa, Cemil C. (2014). Kültürel Miras Eğitiminin Öğrencilerin Somut Kültürel Mirasa Yönelik Tutumlarına Etkisi. Elementary Education Online, 13 (2), 425-442.
• Endresen, K. (1999). Sustainable Tourism and Cultural Heritage “A Review of Development Assistance and its Potential to Promote Sustainability”. NWHO. s.5
• Kaplan, M. (1999). Kültür ve Dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.s.22-23.
• Kaya, R. & Güven, A. (2012). İlköğretim Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Bilgiler Derslerinde Tarih Konularının İşlenişi ve Tarihin Değeri ile İlgili Görüşleri. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7 (2), 675-691
• Kılcan, B. & Akbaba, B. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretim Programında Yer Alan Kültürel Mirasa Duyarlılık Değerine İlişkin Öğrenci Algılarının İncelenmesi. Zeitschrift für die Welt der Türken. Journal of World of Turks, 5 (3), 113-137.
• Koca, S. (2003). Türk Kültürünün Temelleri. Ankara: Başkent Matbaacılık, s.2.
• Kurtdede Fidan, N. ve Selanik Ay, T. (2013). Öğretmen Adaylarının “Kültürel Miras” Kavramına İlişkin Metaforları. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (12), 1135-1152.
• Lenzerini, F. (2011). Intangible Cultural Heritage: The Living Culture of Peoples. The European Journal of International Law, 22 (1). 111-112.
• MEB.(2005).İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi 6-7. Sınıflar Öğretim Programı ve Kılavuzu, 99.
• Oğuz, Ö. (2001). Küreselleşme ve Ulusal Kalıt Kavramları Arasında Türk Halk Bilimi. Milli Folklor Dergisi, 13 (50), 5-8.
• Özbaş, B. (2012). İlköğretim Sosyal Bilgiler Derslerinde Kültürel Miras Eğitimi. M. Safran (ed.) Sosyal Bilgiler Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.746-752.
• Özdaşlı, K. ve Çelikkol, Ö. (2012). Psikolojik Sözleşme: Kavramsal Çerçeve ve Bir İçerik Analizi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (7), 141-154.
• Prott & Patrick, V. Lyndel, O’Keefe, J. (1992). “Cultural Heritage or Cultural Property?” International Journal of Cultural Property. Vol 1, Issue 2. 311.
• Sert, G., Kurtoğlu, M., Akıncı, A. & Seferoğlu, Sadi S. (2012). Öğretmenlerin Teknoloji Kullanma Durumlarını İnceleyen Araştırmalara Bir Bakış: Bir İçerik Analizi Çalışması. Akademik Bilişim Uşak Üniversitesi, 1-8.
• Skeates, R. (2000). Debating The Archaeological Heritage. London: Gerald Duckworth and Co. Ltd.s.16.
• Skounti, A. (2011). Kayıp Halka: UNESCO Dünya Mirası ve Somut Olmayan Kültürel Miras. Milli Folklor Dergisi, 23 (89), 30-31.
• Tunç Şahin, C. (2011). Yerel Tarih Uygulamalarının Başarıya ve Öğrenci Ürünlerine Etkisi. Uluslar arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4 (16), 454-462.
• Ültanır, G. (2003). Eğitim ve Kültür İlişkisi- Eğitimde Kültürün Hangi Boyutlarının Genç Kuşaklara Aktarılacağı Kaygısı. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (3), 291-309.
• Yeşilbursa, Cemil C. (2013). Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Somut Kültürel Mirasa Yönelik Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (2), 405-420.
• Yıldırım,A.& Şimşek, H.(2004).Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Ankara.