Araştırma Makalesi
Yıl 2018,
Cilt: 17 Sayı: 1, 82 - 101, 15.01.2018
Öz
Bu çalışma kaynaştırma eğitimi alan öğrencilerin
ebeveynlerinin gereksinimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla
yapılan çalışmada “Kaynaştırma Eğitimi Alan Öğrencilerin Ailelerinin Gereksinimlerini
Belirleme Ölçeği” kullanılmıştır.
Türkiye’nin çeşitli illerinde kaynaştırma eğitimi alan öğrencilerin 70 anne ve
55 baba olmak üzere toplam 125 ebeveynden oluşan bir örneklem grubundan veri
toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS_17.0 istatistik paket programıyla ve
betimsel istatistik yöntemleriyle analiz edilmiştir. Araştırma sonunda ebeveynlerin
sırasıyla sosyal destek, bilgi, yardım ve uyarlama gereksinimlerinin olduğu,
annelerin babalara göre daha fazla gereksinimlerinin olduğu belirlenmiştir. Bu
gereksinimler çocuğun cinsiyetine göre ölçeğin tamamında anlamlı bir fark
oluşturmazken, çocuğun yaşına göre çevresel düzenleme gereksinimi boyutunda,
ebeveynlerin aylık gelirine göre bilgi ve yardım gereksinimi boyutlarında ve
çocuğun aldığı tanıya göre sosyal destek, bilgi ve yardım gereksinimi
boyutlarında anlamlı farklılıklar oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Aile gereksinimlerini belirleme ölçeği kaynaştırma eğitimi kaynaştırma eğitimi alan çocuğa sahip ailelerin gereksinim ölçeği
Kaynakça
- Akalın, S. (2014). Okul öncesi eğitim kurumlarında çalışan rehber öğretmenlerin kaynaştırma uygulamalarına ilişkin gereksinimleri. International Journal of Early Childhood Special Education, 6(1), 115-142. Akçamete, G. ve Kargın, T. (1996). İşitme engelli çocuğa sahip ailelerin gereksinimlerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(2), 7-24. Aksoy, P. (2010). Ebeveynlerin okul öncesi dönemde kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications (11-13 Kasım, Antalya, ss.518, 527). Almarsi, N.,Palisano, R.J., Dunst, C., Chiarello, L.A., O’Neil, M.E. &Polansky, M. (2011). Profiles of family needs of children and youth with cerebral palsy. Child: Care, Health And Development, 38(6), 798-806. Altun, T. ve Gülben, A. (2009). Okul öncesinde özel gereksinim duyan çocukların eğitimindeki uygulamalar ve karşılaşılan sorunların öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 253-272. Artan, İ. ve Balat, G. (2003). Okul öncesi eğitimcilerin entegrasyona ilişkin bilgi ve düşüncelerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(1), 65-80. Balaban, M., Yılmaz, Ö. ve Yıldızbaş, F. (2009). Okul Öncesi Eğitimde Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. 1st International Turkey Educational Researches Congress. 1-3 Mayıs, Çanakkale. Balboni, G. &Pedrabisi, L., (2000). attitudes of italian teachers and parents toward school inclusion of students with mental retardation: The role of experience. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 35(2), 148-159. Bailey, D. B. &Simeonsson, R. J. (1988). Assessing needs of families handicapped infants. The Journal of Special Education, 22(1), 117-127. Bailey, D. B. &Blasco, P. M. (1990). Parents' perspectives on a written survey of family needs. Journal of Early Intervention, 14(3), 196-203. Bailey, Skinner, D., Correa, Arcia, Reyes-Blanes, Rodriguez, Vazquez-Montilla & Skinner, M. (1999). Needs and supports reported by Latino families of young children with developmental disabilities. American Journal of Mental Retardation, 104(5), 437-451. Batu, S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri, Özel Eğitim Dergisi, 2(4), 35-45. Bertule, D. & Vetra, A. (2014) The family needs of parents of preschool children with cerebral palsy: The impact of child’s gross motor and communications functions. Medicina. 50(6), 323–328. Bilen, E. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarında Karşılaştıkları Sorunlarla İlgili Görüşleri ve Çözüm Önerileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.[Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Brown, H. K., Ouellette-Kuntz, H., Hunter, D., Kelley, E., & Cobigo, V. (2012). Unmet needs of families of school-aged children with an autism spectrum disorder. Journal of Applied Research in Intellectual Disabilities, 25, 497–508. doi:10.1111/j. 1468-3148.2012.00692.x Buran, C. F., Sawin, K., Grayson, P. & Criss, S. (2009) Family needs assessment in Cerebral Palsy Clinic. Journal for Specialists in pediatric Nursing, 14, 86–93. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (11. Baskı). Ankara: PEGEM Cavkaytar, A., Ardıç, A. ve Aksoy, V. (2014). Aile gereksinimlerini belirleme aracının geçerlik ve güvenirliğinin güncellenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(2) 1-12. Chiu, C.,Turnbull, A.P. &Summers, J.A. (2013). What families need: validation of the family needs assessment for taiwanese families of children with intellectual disabilityand developmental delay. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 38(4), 247-258. Cunningham, S.J., (1985). Nationalization and the Zambian Copper Mining Industry, Doktora Tezi, Edinburg Üniversitesi. Çulhaoğlu-İmrak, H. (2009). Okul Öncesi Dönemde Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Ve Ebeveyn Tutumları İle Kaynaştırma Eğitimi Uygulanan Sınıflarda Akran İlişkilerinin İncelenmesi. (Yüksek lisans tezi) Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.[Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Dalzell, J., Nelson, H., Haigh, C., Williams, A. &Monti, P., (2007). Involving families who have deaf children using a family needs survey: A Multi-Agency Perspective. Child Care Health Development, 33(5), 576-85. Demir, K. M. ve Açar, S. (2011). Kaynaştırma eğitimi konusunda tecrübeli sınıf öğretmenlerinin görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 719-732. Deretarla, E. (2000). Kaynaştırma Uygulaması Yapan İlköğretim Okullarının 3. Sınıfına Devam Eden Normal İşiten Ve İşitme Engelli Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerilerinin İncelenmesi.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Diken, İ. H. (1998). Sınıfında Zihinsel Engelli Çocuk Bulunan Ve Bulunmayan Sınıf Öğretmenlerinin Zihinsel Engelli Çocukların Kaynaştırılmasına Yönelik Tutumlarının Karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu. Diken, H. İ. ve Sucuoğlu, B. (1999). Sınıfında zihin engelli çocuk bulunan ve bulunmayan sınıf öğretmenlerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasına yönelik tutumlarının karşılaştırılması. Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 25-39. Dikici-Sığırtmaç, A., Hoş, G. ve Abbak, B.S. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara yönelik kullandıkları çözüm yolları ve önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(4), 205-223. Ellis, J. T., Luiselli, J. K., Amirault, D., Byrne, S., O’Malley Cannon, B., Taras, M., Wolongevicz, J. & Sisson, R. W. (2002). Families of children with developmental disabilities: assessment and comparison of self-reported needs in relation to situational variables. Journal of Developmental and Physical Disabilities, 14, 191–202. Engin, A. O.,Tösten, R., Kaya, M. D. ve Köselioğlu, Y. S. (2014). İlköğretim öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamasıyla ilgili tutum ve görüşlerinin değerlendirilmesi (Kars ili örneği). Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,13(1), 27-44. D’Amato, E. &Yoshida, R.K.,(1991). Parental needs: an educational life cycle perspective. Journal of Early Intervention, 15, 246-254. Gottlieb, J. & Leyser, Y. (1996). Attitudes of public school parents toward mainstreaming: changes over a decade. Journal of Instructional Psycholody, 23(4), 12-28. Gowen, J.W., Christy, D.S. & Sparling, J. (1993). Informational needs of parents of young children with special needs. Journal of Early Intervention, 17(2), 194-210. Gözün, Ö. ve Yıkmış, A. (2004). Öğretmen adaylarının kaynaştırma konusunda bilgilendirilmelerinin kaynaştırmaya yönelik tutumlarının değişimindeki etkililiği, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2) 65-77. Granlund, M. & Roll-Pettersson, L. (2001). The perceived needs of support of parents and classroom teachers—a comparison of needs in two micro-systems. European Journal of Special Needs of Education, 16, 225–244. Gupta, A. & Singhal, N. (2005). Psychosocial support for families of children with autism. Asia Pacific Disability Rehabilitation Journal, 16(2), 62-83. Henderson, L.W. Aydlett, L.A. & BaileyJr, D.B. (1993). Evaluating family needs surveys: do standard measures of reliability and validity tell us what we want to know?. Journal of Psychoeducational Assessment, 11, 208-219. Kaner, S. (2004). Engeli çocukları olan anne-babaların algıladıkları stres, sosyal destek ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri, Ankara. Karamanlı, D. (1998). Okul Öncesi Dönemde Entegrasyon Sınıflarında Bulunan 5-6 Yaş Grubundaki Normal Çocukların ve Sınıf Öğretmenlerinin Zihinsel Engelli Çocukların Sosyal Uyum Davranışları Hakkındaki Algılamalarının İncelenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi) Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi (11. Baskı). Ankara: Nobel. Kargın, T., Acarlar, F. ve Sucuoğlu, B. (2003). Öğretmen, yönetici ve anne-babaların kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 4(2), 55-76. Kaya, İ. (2005). Anasınıfı Öğretmenlerinin Kaynaştırma (Entegrasyon) Eğitimi Uygulamalarında Yeterlilik Düzeylerinin Değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Kayaoğlu, H. (1999). Bilgilendirme Programının Normal Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Ortamındaki İşitme Engelli Çocuklara Yönelik Tutumlarına Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi)Ankara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Kaytez, Durualp ve Kadan, (2015). Engelli çocuğu olan ailelerin gereksinimlerinin ve stres düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 4(1), 19. Keller-Wright, R. A. (1998). Parentalviews Of Inclusion Of Children With Disabilities In The Preschool Setting. (Yüksek lisans tezi) Texas TechUniversity, Special Education, Lubbock. Kılıç, A. F. (2011). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Engelli Öğrencilerin Kaynaştırılmasına Yönelik Bilgilendirilmelerinin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşlerinin Değişmesindeki Etkililiği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur. Kırcaali-İftar, G. (1998a). Özel Gereksinimli Bireyler ve Özel Eğitim. S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim içinde (s. 1-14). Anadolu Üniversitesi: Eskişehir. Kırcaali-İftar, G. (1998b). Kaynaştırma ve Destek Özel Eğitim Hizmetleri. S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim içinde (s. 17-26). Anadolu Üniversitesi: Eskişehir. Koçyiğit, S. (2015). Ana sınıflarında kaynaştırma eğitimi uygulamalarına ilişkin öğretmen-rehber öğretmen ve ebeveyn görüşleri, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 391-415. Mert, E. (1997). Farklı Engel Grubunda Çocuğu Olan Anne ve Babalarının Gereksinimlerinin Karşılaştırılması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Abant İzzet Baysal Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. Metin, N. ve Çakmak, H. (1998). İlköğretim Okullarındaki Eğitimcilerin Özürlü Çocuklarla Normal Çocukların Kaynaştırıldığı Programlar Hakkındaki Düşüncelerinin İncelenmesi. 8. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, 128-129, Edirne. Metin, N. (1999). Engelli çocuğa sahip ailelerin kaynaştırma programlarına yaklaşımı ve katılımı. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1(1), 28-33. Milli Eğitim Bakanlığı, Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (MEB-EARGED), (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi, Kaynak kitaplar dizisi, Ankara. Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim, T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Resmi İstatistik Programı Yayını (2016). <http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/18024009_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2015_2016.pdf> adresinden 01 Temmuz 2017 tarihinde indirilmiştir. Mudekunye, J. &Ndamba, G. T. (2011). Views of parents on theinclusion of childrenwith specialneeds in physical education in Masvingo. Zimbabwe, Journal of African Studiesand Development, 3(1), 9-14. Okagaki, L., Diamond K.E., Kontos S.J. & Hestenes L.L. (1998). Correlates of young children's interactions with classmates with disabilities, Early Childhood Research Quarterly, 13(1), 67-86. Okyay, Ö. (2006). Sınıfında Engelli Çocuk Bulunan ve Bulunmayan Okul Öncesi Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya Yönelik Görüşlerinin Karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Öncül, N. ve Batu, S. (2004). Kaynaştırma Uygulaması Yapılan Bir İlköğretim Okulunda Normal Çocuk Annelerinin Kaynaştırma Uygulamasına İlişkin Görüşleri. 14. Ulusal Özel Eğitim Kongresi, Bolu. Özbaba, N. (2000). Okul Öncesi Eğitimcilerin ve Ailelerinin Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar İle Normal Çocukların Entegrasyonuna (Kaynaştırılmasına) Karşı Tutumları.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Özsoy, A. S., Özkahraman, Ş. ve Çallı, F. (2006). Zihinsel engelli çocuk sahibi ailelerin yaşadıkları güçlüklerin incelenmesi,Aile ve Toplum Eğitim, Kültür ve Araştırma Dergisi, 3(9), 68-76. Öztürk, Y. (2011). Engelli Çocuğu olan Ailelerin Gereksinimlerinin ve Aile Yükünün Belirlenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Haliç Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Palisano, R.J.,Almarsi, N., Chiarello, L.A., Bagley, M.N &Magss, J. (2010). Family needs of parents of children and youth with cerebral palsy. Child Care Health Development, 36(1), 85-92. Rafferty, Y. & Griffin, K. W. (2005). Benefits and risks of reverse inclusion for preschoolers with and without disabilities: perspectives and parents and providers. Journal of Early Intervention, 27 (3), 173-192. Reyes-Blanes, M., Correa, V.I., Bailey, Jr., D.B. (1999). Perceived needs of and support for puerto ican mothers of young children with disabilities. Topics in Early Childhood Special Education, 19(1), 54-63. Ryndak, D., Downing, L., Morrison, A., & Williams L. (1996). Parent perceptions of educational settings and services for children with moderate or severe disabilities. Remedial and Special Education, 17(2),106-118 Sahay, A., Prakash, J., Khaique, A. & Kumar, P. (2013). Parents of intellectually disabled children: a study of their needs and expectations. International Journal of Humanities and Social Science Invention, 2(7), 1-8. Sart, H. Z., Ala, H., Yazlık, Ö. ve Yılmaz, F. K. (2004). Türkiye’de kaynaştırma eğitiminde nerede?: eğitimciye öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya. Siklos, S. &Kerns, K. A.(2006). Assessing need for social support in parents of children with autism and down syndrome.Journal of Autism and Developmental Disorders, 36(7), 921-933. Sucuoğlu, B. (1995). Özürlü çocuğu olan anne babaların gereksinimlerinin belirlenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2(1), 10-18. Sucuoğlu, B. (1996). Kaynaştırma programlarında anne baba katılımı, Özel Eğilim Dergisi, 2(2) 25-43. Sucuoğlu, B. ve Akalın, S. (2010). Kaynaştırma sınıflarına alternatif bir bakış: çevresel davranışsal değerlendirme ile öğretimsel özelliklerin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1) 19-37. Sünbül, A.M. ve Sargın, N. (2002). Okul Öncesi Dönemde Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Tutumları: Konya İli Örneği. XI. Eğitim Bilimleri Kongresi. 23-26 Ekim, Yakın Doğu Üniversitesi, Lefkoşa, KKTC. Şanlı, E., (2012). Özel Eğitim ve Rehablitasyon Merkezlerine Devam Eden Zihin Engelli Çocuğu Olan Ailelerin Gereksinimlerin Belirlenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun. Temel, F. (2000). Okul öncesi eğitimcilerinin engellilerin kaynaştırılmasına ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, 148 -155. Temir, D. (2002). Normal Çocuk Annelerinin Kaynaştırma Uygulamasına İlişkin Görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Tuş, Ö. ve Çifci-Tekinarslan, İ. (2013). Okul öncesi kaynaştırma eğitimine devam eden özel gereksinimli çocukların karşılaştıkları güçlüklerin annelerin görüşlerine göre belirlenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 35, 151-165. Uysal, A. (2003). Kaynaştırma Uygulaması Yapan Öğretmenlerin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşleri. 13. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, 121-135, Ankara:Kök Üstün, A ve Yılan, G. (2003). Okul öncesi öğretmenlerinin, zihinsel engelli çocukların kaynaştırma yoluyla eğitimlerine ilişkin sahip oldukları tutumlar. Eurasian Journal of Education Research, 13. Varlıer, G. (2004). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Anadolu Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Yıkmış, A. ve Sazak Pınar, E. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin kaynaştırmaya yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1),7-22. Yıkmış, A., Şahbaz, Ü. ve Peker, S. (1998). Özel Eğitim Danışmanlığı Ve Kaynaştırma Dersinin Öğretmen Adaylarının Kaynaştırmaya Yönelik Tutumlarına Etkisi, 8. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, 163-167, Edirne. Wang, P., Michaels, C.A., (2009). Chinese families of children with severe disabilities: family needs and available support. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, (1)
Yıl 2018,
Cilt: 17 Sayı: 1, 82 - 101, 15.01.2018
Öz
The aim of
this study is to determine the needs of parents with children in inclusive
education. "The Scale for Determining the Needs of Parents with Students
in Inclusive Education" was used for the purpose of this study. Data was
gathered from a sample group consisting of 125 parents, 70 mothers and 55
fathers of children in inclusive education in various cities of Turkey. SPSS_17.0
statistical package program and descriptive statistical methods were used for
the analysis of collected data in the research process. The results show that parents
respectively had needs for social support, information, assistance and
adaptation, and furthermore that the mothers in general had higher needs than
the fathers. Additionally the results show that there is no significant
correlation between needs and the gender of the child. However there is a significant
correlation between needs for environmental adjustment and the age of the
child. Also there is a significant correlation between needs for information
and assistance and the monthly income of the parents. Finally the results show
a significant correlation between needs for social support, information and
assistance and the disability of the child
Anahtar Kelimeler
Family needs determinatioın scale family needs scale of determining the needs of parents with children in inclusive education
Kaynakça
- Akalın, S. (2014). Okul öncesi eğitim kurumlarında çalışan rehber öğretmenlerin kaynaştırma uygulamalarına ilişkin gereksinimleri. International Journal of Early Childhood Special Education, 6(1), 115-142. Akçamete, G. ve Kargın, T. (1996). İşitme engelli çocuğa sahip ailelerin gereksinimlerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(2), 7-24. Aksoy, P. (2010). Ebeveynlerin okul öncesi dönemde kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications (11-13 Kasım, Antalya, ss.518, 527). Almarsi, N.,Palisano, R.J., Dunst, C., Chiarello, L.A., O’Neil, M.E. &Polansky, M. (2011). Profiles of family needs of children and youth with cerebral palsy. Child: Care, Health And Development, 38(6), 798-806. Altun, T. ve Gülben, A. (2009). Okul öncesinde özel gereksinim duyan çocukların eğitimindeki uygulamalar ve karşılaşılan sorunların öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 253-272. Artan, İ. ve Balat, G. (2003). Okul öncesi eğitimcilerin entegrasyona ilişkin bilgi ve düşüncelerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(1), 65-80. Balaban, M., Yılmaz, Ö. ve Yıldızbaş, F. (2009). Okul Öncesi Eğitimde Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. 1st International Turkey Educational Researches Congress. 1-3 Mayıs, Çanakkale. Balboni, G. &Pedrabisi, L., (2000). attitudes of italian teachers and parents toward school inclusion of students with mental retardation: The role of experience. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 35(2), 148-159. Bailey, D. B. &Simeonsson, R. J. (1988). Assessing needs of families handicapped infants. The Journal of Special Education, 22(1), 117-127. Bailey, D. B. &Blasco, P. M. (1990). Parents' perspectives on a written survey of family needs. Journal of Early Intervention, 14(3), 196-203. Bailey, Skinner, D., Correa, Arcia, Reyes-Blanes, Rodriguez, Vazquez-Montilla & Skinner, M. (1999). Needs and supports reported by Latino families of young children with developmental disabilities. American Journal of Mental Retardation, 104(5), 437-451. Batu, S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri, Özel Eğitim Dergisi, 2(4), 35-45. Bertule, D. & Vetra, A. (2014) The family needs of parents of preschool children with cerebral palsy: The impact of child’s gross motor and communications functions. Medicina. 50(6), 323–328. Bilen, E. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarında Karşılaştıkları Sorunlarla İlgili Görüşleri ve Çözüm Önerileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.[Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Brown, H. K., Ouellette-Kuntz, H., Hunter, D., Kelley, E., & Cobigo, V. (2012). Unmet needs of families of school-aged children with an autism spectrum disorder. Journal of Applied Research in Intellectual Disabilities, 25, 497–508. doi:10.1111/j. 1468-3148.2012.00692.x Buran, C. F., Sawin, K., Grayson, P. & Criss, S. (2009) Family needs assessment in Cerebral Palsy Clinic. Journal for Specialists in pediatric Nursing, 14, 86–93. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (11. Baskı). Ankara: PEGEM Cavkaytar, A., Ardıç, A. ve Aksoy, V. (2014). Aile gereksinimlerini belirleme aracının geçerlik ve güvenirliğinin güncellenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(2) 1-12. Chiu, C.,Turnbull, A.P. &Summers, J.A. (2013). What families need: validation of the family needs assessment for taiwanese families of children with intellectual disabilityand developmental delay. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, 38(4), 247-258. Cunningham, S.J., (1985). Nationalization and the Zambian Copper Mining Industry, Doktora Tezi, Edinburg Üniversitesi. Çulhaoğlu-İmrak, H. (2009). Okul Öncesi Dönemde Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Ve Ebeveyn Tutumları İle Kaynaştırma Eğitimi Uygulanan Sınıflarda Akran İlişkilerinin İncelenmesi. (Yüksek lisans tezi) Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.[Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Dalzell, J., Nelson, H., Haigh, C., Williams, A. &Monti, P., (2007). Involving families who have deaf children using a family needs survey: A Multi-Agency Perspective. Child Care Health Development, 33(5), 576-85. Demir, K. M. ve Açar, S. (2011). Kaynaştırma eğitimi konusunda tecrübeli sınıf öğretmenlerinin görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 719-732. Deretarla, E. (2000). Kaynaştırma Uygulaması Yapan İlköğretim Okullarının 3. Sınıfına Devam Eden Normal İşiten Ve İşitme Engelli Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerilerinin İncelenmesi.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Diken, İ. H. (1998). Sınıfında Zihinsel Engelli Çocuk Bulunan Ve Bulunmayan Sınıf Öğretmenlerinin Zihinsel Engelli Çocukların Kaynaştırılmasına Yönelik Tutumlarının Karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu. Diken, H. İ. ve Sucuoğlu, B. (1999). Sınıfında zihin engelli çocuk bulunan ve bulunmayan sınıf öğretmenlerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasına yönelik tutumlarının karşılaştırılması. Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 25-39. Dikici-Sığırtmaç, A., Hoş, G. ve Abbak, B.S. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara yönelik kullandıkları çözüm yolları ve önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(4), 205-223. Ellis, J. T., Luiselli, J. K., Amirault, D., Byrne, S., O’Malley Cannon, B., Taras, M., Wolongevicz, J. & Sisson, R. W. (2002). Families of children with developmental disabilities: assessment and comparison of self-reported needs in relation to situational variables. Journal of Developmental and Physical Disabilities, 14, 191–202. Engin, A. O.,Tösten, R., Kaya, M. D. ve Köselioğlu, Y. S. (2014). İlköğretim öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamasıyla ilgili tutum ve görüşlerinin değerlendirilmesi (Kars ili örneği). Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,13(1), 27-44. D’Amato, E. &Yoshida, R.K.,(1991). Parental needs: an educational life cycle perspective. Journal of Early Intervention, 15, 246-254. Gottlieb, J. & Leyser, Y. (1996). Attitudes of public school parents toward mainstreaming: changes over a decade. Journal of Instructional Psycholody, 23(4), 12-28. Gowen, J.W., Christy, D.S. & Sparling, J. (1993). Informational needs of parents of young children with special needs. Journal of Early Intervention, 17(2), 194-210. Gözün, Ö. ve Yıkmış, A. (2004). Öğretmen adaylarının kaynaştırma konusunda bilgilendirilmelerinin kaynaştırmaya yönelik tutumlarının değişimindeki etkililiği, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2) 65-77. Granlund, M. & Roll-Pettersson, L. (2001). The perceived needs of support of parents and classroom teachers—a comparison of needs in two micro-systems. European Journal of Special Needs of Education, 16, 225–244. Gupta, A. & Singhal, N. (2005). Psychosocial support for families of children with autism. Asia Pacific Disability Rehabilitation Journal, 16(2), 62-83. Henderson, L.W. Aydlett, L.A. & BaileyJr, D.B. (1993). Evaluating family needs surveys: do standard measures of reliability and validity tell us what we want to know?. Journal of Psychoeducational Assessment, 11, 208-219. Kaner, S. (2004). Engeli çocukları olan anne-babaların algıladıkları stres, sosyal destek ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri, Ankara. Karamanlı, D. (1998). Okul Öncesi Dönemde Entegrasyon Sınıflarında Bulunan 5-6 Yaş Grubundaki Normal Çocukların ve Sınıf Öğretmenlerinin Zihinsel Engelli Çocukların Sosyal Uyum Davranışları Hakkındaki Algılamalarının İncelenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi) Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi (11. Baskı). Ankara: Nobel. Kargın, T., Acarlar, F. ve Sucuoğlu, B. (2003). Öğretmen, yönetici ve anne-babaların kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 4(2), 55-76. Kaya, İ. (2005). Anasınıfı Öğretmenlerinin Kaynaştırma (Entegrasyon) Eğitimi Uygulamalarında Yeterlilik Düzeylerinin Değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Kayaoğlu, H. (1999). Bilgilendirme Programının Normal Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Ortamındaki İşitme Engelli Çocuklara Yönelik Tutumlarına Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi)Ankara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Online]: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden 21 Şubat 2017 tarihinde indirilmiştir. Kaytez, Durualp ve Kadan, (2015). Engelli çocuğu olan ailelerin gereksinimlerinin ve stres düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 4(1), 19. Keller-Wright, R. A. (1998). Parentalviews Of Inclusion Of Children With Disabilities In The Preschool Setting. (Yüksek lisans tezi) Texas TechUniversity, Special Education, Lubbock. Kılıç, A. F. (2011). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Engelli Öğrencilerin Kaynaştırılmasına Yönelik Bilgilendirilmelerinin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşlerinin Değişmesindeki Etkililiği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur. Kırcaali-İftar, G. (1998a). Özel Gereksinimli Bireyler ve Özel Eğitim. S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim içinde (s. 1-14). Anadolu Üniversitesi: Eskişehir. Kırcaali-İftar, G. (1998b). Kaynaştırma ve Destek Özel Eğitim Hizmetleri. S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim içinde (s. 17-26). Anadolu Üniversitesi: Eskişehir. Koçyiğit, S. (2015). Ana sınıflarında kaynaştırma eğitimi uygulamalarına ilişkin öğretmen-rehber öğretmen ve ebeveyn görüşleri, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 391-415. Mert, E. (1997). Farklı Engel Grubunda Çocuğu Olan Anne ve Babalarının Gereksinimlerinin Karşılaştırılması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Abant İzzet Baysal Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. Metin, N. ve Çakmak, H. (1998). İlköğretim Okullarındaki Eğitimcilerin Özürlü Çocuklarla Normal Çocukların Kaynaştırıldığı Programlar Hakkındaki Düşüncelerinin İncelenmesi. 8. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, 128-129, Edirne. Metin, N. (1999). Engelli çocuğa sahip ailelerin kaynaştırma programlarına yaklaşımı ve katılımı. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1(1), 28-33. Milli Eğitim Bakanlığı, Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (MEB-EARGED), (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi, Kaynak kitaplar dizisi, Ankara. Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim, T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Resmi İstatistik Programı Yayını (2016). <http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/18024009_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2015_2016.pdf> adresinden 01 Temmuz 2017 tarihinde indirilmiştir. Mudekunye, J. &Ndamba, G. T. (2011). Views of parents on theinclusion of childrenwith specialneeds in physical education in Masvingo. Zimbabwe, Journal of African Studiesand Development, 3(1), 9-14. Okagaki, L., Diamond K.E., Kontos S.J. & Hestenes L.L. (1998). Correlates of young children's interactions with classmates with disabilities, Early Childhood Research Quarterly, 13(1), 67-86. Okyay, Ö. (2006). Sınıfında Engelli Çocuk Bulunan ve Bulunmayan Okul Öncesi Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya Yönelik Görüşlerinin Karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Öncül, N. ve Batu, S. (2004). Kaynaştırma Uygulaması Yapılan Bir İlköğretim Okulunda Normal Çocuk Annelerinin Kaynaştırma Uygulamasına İlişkin Görüşleri. 14. Ulusal Özel Eğitim Kongresi, Bolu. Özbaba, N. (2000). Okul Öncesi Eğitimcilerin ve Ailelerinin Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar İle Normal Çocukların Entegrasyonuna (Kaynaştırılmasına) Karşı Tutumları.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Özsoy, A. S., Özkahraman, Ş. ve Çallı, F. (2006). Zihinsel engelli çocuk sahibi ailelerin yaşadıkları güçlüklerin incelenmesi,Aile ve Toplum Eğitim, Kültür ve Araştırma Dergisi, 3(9), 68-76. Öztürk, Y. (2011). Engelli Çocuğu olan Ailelerin Gereksinimlerinin ve Aile Yükünün Belirlenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Haliç Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Palisano, R.J.,Almarsi, N., Chiarello, L.A., Bagley, M.N &Magss, J. (2010). Family needs of parents of children and youth with cerebral palsy. Child Care Health Development, 36(1), 85-92. Rafferty, Y. & Griffin, K. W. (2005). Benefits and risks of reverse inclusion for preschoolers with and without disabilities: perspectives and parents and providers. Journal of Early Intervention, 27 (3), 173-192. Reyes-Blanes, M., Correa, V.I., Bailey, Jr., D.B. (1999). Perceived needs of and support for puerto ican mothers of young children with disabilities. Topics in Early Childhood Special Education, 19(1), 54-63. Ryndak, D., Downing, L., Morrison, A., & Williams L. (1996). Parent perceptions of educational settings and services for children with moderate or severe disabilities. Remedial and Special Education, 17(2),106-118 Sahay, A., Prakash, J., Khaique, A. & Kumar, P. (2013). Parents of intellectually disabled children: a study of their needs and expectations. International Journal of Humanities and Social Science Invention, 2(7), 1-8. Sart, H. Z., Ala, H., Yazlık, Ö. ve Yılmaz, F. K. (2004). Türkiye’de kaynaştırma eğitiminde nerede?: eğitimciye öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya. Siklos, S. &Kerns, K. A.(2006). Assessing need for social support in parents of children with autism and down syndrome.Journal of Autism and Developmental Disorders, 36(7), 921-933. Sucuoğlu, B. (1995). Özürlü çocuğu olan anne babaların gereksinimlerinin belirlenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2(1), 10-18. Sucuoğlu, B. (1996). Kaynaştırma programlarında anne baba katılımı, Özel Eğilim Dergisi, 2(2) 25-43. Sucuoğlu, B. ve Akalın, S. (2010). Kaynaştırma sınıflarına alternatif bir bakış: çevresel davranışsal değerlendirme ile öğretimsel özelliklerin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1) 19-37. Sünbül, A.M. ve Sargın, N. (2002). Okul Öncesi Dönemde Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Tutumları: Konya İli Örneği. XI. Eğitim Bilimleri Kongresi. 23-26 Ekim, Yakın Doğu Üniversitesi, Lefkoşa, KKTC. Şanlı, E., (2012). Özel Eğitim ve Rehablitasyon Merkezlerine Devam Eden Zihin Engelli Çocuğu Olan Ailelerin Gereksinimlerin Belirlenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun. Temel, F. (2000). Okul öncesi eğitimcilerinin engellilerin kaynaştırılmasına ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, 148 -155. Temir, D. (2002). Normal Çocuk Annelerinin Kaynaştırma Uygulamasına İlişkin Görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Tuş, Ö. ve Çifci-Tekinarslan, İ. (2013). Okul öncesi kaynaştırma eğitimine devam eden özel gereksinimli çocukların karşılaştıkları güçlüklerin annelerin görüşlerine göre belirlenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 35, 151-165. Uysal, A. (2003). Kaynaştırma Uygulaması Yapan Öğretmenlerin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşleri. 13. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, 121-135, Ankara:Kök Üstün, A ve Yılan, G. (2003). Okul öncesi öğretmenlerinin, zihinsel engelli çocukların kaynaştırma yoluyla eğitimlerine ilişkin sahip oldukları tutumlar. Eurasian Journal of Education Research, 13. Varlıer, G. (2004). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Anadolu Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Yıkmış, A. ve Sazak Pınar, E. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin kaynaştırmaya yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1),7-22. Yıkmış, A., Şahbaz, Ü. ve Peker, S. (1998). Özel Eğitim Danışmanlığı Ve Kaynaştırma Dersinin Öğretmen Adaylarının Kaynaştırmaya Yönelik Tutumlarına Etkisi, 8. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, 163-167, Edirne. Wang, P., Michaels, C.A., (2009). Chinese families of children with severe disabilities: family needs and available support. Research and Practice for Persons with Severe Disabilities, (1)
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Ocak 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 17 Sayı: 1 |