DIGITALIZATION, SOCIAL MEDIA AND RISK SOCIETY

Yıl 2022, , 141 - 158, 15.07.2022

İlknur Beyaz Özbey

https://doi.org/10.53791/imgelem.1053815

Cited By: 5

Öz

DIJITALLEŞME, SOSYAL MEDYA VE RISK TOPLUMU

Öz

Dijitalleşme, internetin kullanımının genişlemesiyle birlikte teknolojik gelişmelere paralel olarak çeşitli bilgi ve içeriklerin sayısallaştırılması anlamına gelmektedir. Teknolojik dönüşümün yanı sıra verilerin depolanması ve aktarımını kapsayan dijitalleşmenin birçok alanda etkisi bulunmaktadır. İnternet kullanımının her alanda artmış olması, bilgi ve iletişim teknolojilerinde gerçekleşen yenilikler, haber takibinden alış veriş yapmaya, iletişim kurmaktan eğlenceye kadar hemen hemen her alanda etkili olmaktadır. Sözü edilen yeni medya ortamı ise, milyonlarca insanın yüzbinlerce sitenin ve bloğun etrafında aktif olma durumunu gündeme getirmiştir. Günümüz dünyasında dijital ortam ve sosyal medya gibi iletişim araçlarının sunmuş olduğu platformlar belirli riskleri de içermektedir. Bu anlamda çalışmanın konusunu dijitalleşme, sosyal medya ve risk toplumu oluşturmaktadır. Çalışmanın temel problemi, dijitalleşmenin iletişim ağı üzerindeki etkisinin ve geniş kitlelere hitap eden sosyal medya kullanımının risk toplumu ekseninde analizini gerçekleştirmektir. Bu problem çerçevesinde, modernliğin üretmiş olduğu risklerde, bireysel karar mekanizmasının ve bireysel güvenlik örüntülerinin etkili olması beklenirken; küresel ölçekte karşılan riskler söz konusu olduğunda bireysel olarak korunmanın pek mümkün olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Aynı zamanda dijitalleşme ve sosyal medya kullanımı ile birlikte günümüz dünyasında karşılaşılan risk ve tehlikelerin farklı bir boyuta taşınması ise, ulaşılan bir diğer sonucu oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme, Medya, Sosyal Medya, Risk, Risk Toplumu

Kaynakça

• Alexander, J. C. ve Smith, P. (1996). Social Science and Salvation: Risk Society As Mythical Discourse. Zeitschrift für Soziologie,25(4), 251-262.
• Bauman, Z. (2003). Modernlik ve Müphemlik, İ. Türkmen (Çev. ), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Beck, U. (2006). Living İn The World Risk Society, Economy and Society, 35(3), 329 345.
• Beck, U. (2011). Risk Toplumu Başka Bir Modernliğe Doğru, K. Özdoğan ve B. Doğan (Çev.), İstanbul: İthaki Yayınları.
• Boudia, S. ve Nathalie, J. (2007). Risk and Risksocietyin Historical Perspective, History and Technology, 23(4), 317-331.
• Browne, K. (2014). Sosyolojiye Giriş, İ. Kaya (Çev.), İstanbul: Say Yayınları.
• Denney, D. (2005). Risk and Society, California: SAGE Publications.
• Esgin, A. (2013). İmal Edilmiş Belirsizlikler Çağının Sosyolojik Yönelimi: Ulrich Beck ve Anthony Giddens Kaynaklı “Risk Toplumu” Tartışmaları, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(3), 683-696.
• Giddens, A. (2000). Elimizden Kayıp Giden Dünya, O. Akınhay (Çev.). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Giddens, A. (2010). Modernite ve Bireysel Kimlik: Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum, Ü. Tatlıcan (Çev), İstanbul: Say Yayınları.
• Giddens, A. ve Pierson, C. (2001). Modernliği Anlamlandırmak, S. Uğurkulak ve M. Sağlam (Çev.), İstanbul: Alfa Yayınları.
• Korenich, L., Lascu, D., Manrai, L. ve Manrai, A. (2013). Social Media Past, Present and Future, Companion to the Future of Marketing, 10(3), 234-249.
• Köse, H. (2007). Yeni Risk Tanımlamaları Bağlamında Küresel Medya, Selçuk İletişim, 5(1), 42-51.
• McDool, E., Powell, P., Roberts, J. ve Taylor, K. (2016). Social Media Use and Children’s Wellbeing, IZA: Institute of Labor Economics.
• Miller, D., Costa, E., Haynes, N., McDonald, T., Nicolescu, R., Sinanan, J., Spyer, J., Venkatraman, S. ve Wang, V. X. (2016). How The World Changed Social Media, London: UCL Press.
• Newman, N., Dutton, W. H. ve Blank, G. (2012). Social Media in the Changing Ecology of News: The Fourth and Fifth Estates in Britain, International Journal of Internet Science, 7 (1), 6–22.
• Özkan, A. (2011). Küreselleşme Sürecinde Medya ve Siyaset: “Medya Gücü” mü, “Gücün Medyası” mı?, Stratejik Öngörü. TASAM, 121-126.
• Parlak, B. (2017). Dijital Çağda Eğitim: Olanaklar ve Uygulamalar Üzerine Bir Analiz, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), 1741-1759.
• Pidgeon, N. (2008). Uncertainty and Risk, R. Löfstedt (Ed.), içinde, Risk, Uncertainty and Social Controversy: From Risk Perception and Communication to Public Engagement (349-363). London: Earthscan.
• Rayner, S. (1987). The social and cultural construction of risk. Branden B. Johnson, Vincent T. Covello (Ed.), içinde, Risk and relativism in science for policy (5-27). Tokyo: D. Reidel Publishing Company.
• Schumacher, A., Shin, W. ve Erol, S. (2016). Automation, Digitization and Digitalization and Their İmplications for Manufacturing Processes, Innovation and Sustainability Scientific Conference, Bucharest, Romania.
• Siddiqui, S. ve Singh, T. (2016). Social Media its Impact With Positive and Negative Aspects, International Journal of Computer Applications Technology and Research, 5(2), 71 – 75.
• Solmaz, B., Tekin, G., Herzem, Z. ve Demir, M. (2013). İnternet ve Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Bir Uygulama, Selçuk Üniversitesi İletişim Dergisi, 7(4). 23-32.
• Taşel, F. (2020). Dijitalleşmenin Ticarete ve Ekonomiye Etkisi. Beykoz Akademi Dergisi, 8(2), 127-137.
• Tuncer, A. S. (2013). Sosyal Medya, F. Zeynep Özata (Ed.). Sosyal Medyanın Gelişimi (2-26). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
• URL-1 http://www.aljazeera.com.tr/al-jazeera-ozel/sosyal-medyanin-guvenlik-riskleri (Erişim Tarihi: 12.11.2021).
• Vogelsang, M. (2010). Digitalization in Open Economies. New York: Physica-Verlag.
• Vural, Z. B. A. ve Bat, M. (2010). Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege üniversitesi iletişim fakültesine yönelik bir araştırma, Journal of Yasar University, 20(5), 3348‐3382.
• Yankın, F. B. (2019). Dijital Dönüşüm Sürecinde Çalışma Yaşamı, Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 7(2). 1-38).