BibTex RIS Kaynak Göster

EVALUATION COMPETENCIES and ATTITUDE SCALE: VALIDITY and RELIABILITY STUDY

Yıl 2015, Sayı: 3, 16 - 29, 01.04.2015

Öz

The aim of the research is to develop a reliable and valid scale to determine teacher and teacher candidates’ evaluation competencies and attitudes. After literature review 24 items were created and consulted for experts’ opinion. The final version of the form was applied to 48 teachers and 218 teacher candidates in the province of Eskisehir. Factor analysis was conducted for the data. According to the results of factor analysis, unhandled 2 items were removed from the scale. The scale consisted of 22 items, ranging from factor loadings .479 with .755 As a result of the rotation of the scale, it was composed of four factors. These factors are “Identification of Evaluation Competence ", “Evaluation Competencies ", "Negative Evaluation Attitudes” and "Positive Evaluation Attitudes”. Cronbach's alpha internal reliability coefficient was found as .84. Described variance of the scale was 48.435. Item-total correlation values of the scale were respectively .287 with .609. Item-total correlation values of the scale were changing between .287 and .609. Consequently, 4 factor structures with 5 likert-type “Evaluation Competencies and Attitude Scale” was developed.

Kaynakça

  • Acat, M. B., & Demir, E. (2010). İlköğretim programlarındaki alternatif değerlendirme yöntemlerinin uygulanmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 337-356.
  • Alıcı, D. (2008). Öğrenci performansının değerlendirilmesinde kullanılan diğer ölçme araç ve yöntemleri, Ed. S. Tekindal. Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, 127-165.
  • Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2007). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, Geliştirilmiş
  • İkinci Baskı. Anı Yayıncılık. Ankara Balcı, A. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler, Ankara: Pegem Akademi
  • Bıçak, B. ve Çakan, M. (2004). Lise öğretmenlerinin sınıf içi ölçme ve değerlendirme uygulamalarına dönük görüşleri. Milli Eğitim Bakanlığı, Orta Öğretimde Yeniden
  • Yapılanma Sempozyumu, Bildiri, Ankara Biggs, J. & Moore, P. (1993). The process of learning, 3rd. ed. Australia: Prentice Hall.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Comrey, A. L. & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis. Hillsdale, NJ: Erlbaum
  • Çalık, S. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yenilenen ilköğretim programlarının ölçme ve değerlendirme süreci hakkındaki düşünceleri üzerine bir araştırma. 16. Eğitim Bilimleri
  • Kongresinde Sunulmuş Bildiri. Demirel, Ö. (2008). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Eroğlu, A. (2008). Faktör analizi. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik
  • Teknikleri içinde Ankara: Asil Yayın Dağıtım. s. 321-331
  • Erkuş, A. (2006). Sınıf Öğretmenleri için Ölçme ve Değerlendirme: Kavramlar ve Uygulamalar, Ekinoks Yayınları. Ankara
  • Fitzpatrick, J. L., Sanders, J. R., & Worthen, B. R. (2004). Program evaluation: Alternative approaches and practical guidelines. Pearson: USA.
  • Gelbal, S. & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
  • Gorsuch, R. L. (1990). Common factor analysis versus component analysis: Some well and little known facts. Multivariate Behavioral Research, 25(1), 33-39.
  • Gözütok, D., Ö. E. Akgün ve C. Karacaoğlu (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri. 17-39.
  • Guilford, J.P. (1954). Psychometric Methods. McGraw-Hill Education.
  • Güven, S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede kullandıkları yöntem ve tekniklerin belirlenmesi. 10. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulmuş bildiri,
  • Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu Kahramanoğlu, R. & Ay, Y. (2013). Examination of the primary teacher candidates’ special field competence perceptions as to different variables, International Journal of Turkish
  • Literature Culture Education, 2(2), 285-301. Kahyaoğlu, M. ve Yangın S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz-yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 73-84.
  • Karaca, E. (2004). Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerine İlişkin Likert
  • Tipi Bir Yeterlik Algısı Ölçeğinin Geliştirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.10, 2004.
  • MEB. (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
  • MEB. (2008). Öğretmen Yeterlikleri. Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlikleri.
  • Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. Nartgün, Z. (2008). Öğretmen adayları için ölçme ve değerlendirme genel yeterlik algısı ölçeği
  • Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2): 85-94. Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5, 58.
  • Tavşancıl, E., (2010). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. 4. Baskı Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tekin, H. (1993). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, 8. Baskı, Yargı Yayınları, Ankara.
  • Tschannen-Moran, M., ve Woolfolk Hoy, A. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783–805.
  • Turgut, M.F. (1990). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları, 7. Baskı. Saydam Matbaacılık: Ankara.
  • Turgut, M. F. (1997). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metodları. Ankara: Yargıcı Matbaası.
  • Yanpar, T. (1992). Ankara İlkokullarındaki İkinci Devre Öğretmenlerinin öğretmenlik mesleği ve konu alanlarıyla ilgili eğitim ihtiyaçları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
  • Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yapıcı, M. ve C. Demirdelen (2007). İlköğretim 4. sınıf programına ilişkin öğretmen görüşleri.
  • İlköğretim Online, 6(2), 204- 212. Yüksel, İ., & Sağlam, M. (2012). Eğitimde program değerlendirme. Anakara: Pegem Akademi.

DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Yıl 2015, Sayı: 3, 16 - 29, 01.04.2015

Öz

Araştırmanın amacı öğretmen ve öğretmen adaylarının değerlendirme yeterliklerini ve tutumlarını belirlemek amacıyla geçerli ve güvenilir bir ölçek geliştirmektir. Deneme formu için 24 madde, alan yazın taranarak oluşturulmuş uzman görüşlerine başvurulmuştur. Form Eskişehir ilinde görev alan 48 öğretmene ve 218 öğretmen adayına uygulanmıştır. Elde edilen veriler için faktör analizi yapılmıştır. Faktör analizi sonucunda işlemeyen 2 madde ölçekten çıkarılmıştır. Faktör yükleri .479 ile .755 arasında değişen 22 madde ölçeği oluşturmuştur. Döndürme işlemi sonucunda ölçeğin 4 faktörden oluştuğu görülmüştür. Bu faktörler; “Değerlendirme Yeterliklerini Tanımlama”, “Değerlendirme Yeterlikleri”, “Olumsuz Değerlendirme Tutumları” ve “Olumlu Değerlendirme Tutumları” dır. Ölçeğin Cronbach Alpha iç güvenirlik katsayısı. 84 olarak bulunmuştur. Ölçeğin açıklanan varyans değeri 48.435 olarak belirlenmiştir. Ölçeğin madde-toplam test korelasyon değerlerinin. 287 ile. 609 arasında değiştiği görülmüştür. Sonuç olarak 5’li likert yapıda 4 faktörlü “Değerlendirme Yeterlikleri ve Tutum Ölçeği” geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • Acat, M. B., & Demir, E. (2010). İlköğretim programlarındaki alternatif değerlendirme yöntemlerinin uygulanmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 337-356.
  • Alıcı, D. (2008). Öğrenci performansının değerlendirilmesinde kullanılan diğer ölçme araç ve yöntemleri, Ed. S. Tekindal. Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, 127-165.
  • Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2007). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, Geliştirilmiş
  • İkinci Baskı. Anı Yayıncılık. Ankara Balcı, A. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler, Ankara: Pegem Akademi
  • Bıçak, B. ve Çakan, M. (2004). Lise öğretmenlerinin sınıf içi ölçme ve değerlendirme uygulamalarına dönük görüşleri. Milli Eğitim Bakanlığı, Orta Öğretimde Yeniden
  • Yapılanma Sempozyumu, Bildiri, Ankara Biggs, J. & Moore, P. (1993). The process of learning, 3rd. ed. Australia: Prentice Hall.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Comrey, A. L. & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis. Hillsdale, NJ: Erlbaum
  • Çalık, S. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yenilenen ilköğretim programlarının ölçme ve değerlendirme süreci hakkındaki düşünceleri üzerine bir araştırma. 16. Eğitim Bilimleri
  • Kongresinde Sunulmuş Bildiri. Demirel, Ö. (2008). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Eroğlu, A. (2008). Faktör analizi. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik
  • Teknikleri içinde Ankara: Asil Yayın Dağıtım. s. 321-331
  • Erkuş, A. (2006). Sınıf Öğretmenleri için Ölçme ve Değerlendirme: Kavramlar ve Uygulamalar, Ekinoks Yayınları. Ankara
  • Fitzpatrick, J. L., Sanders, J. R., & Worthen, B. R. (2004). Program evaluation: Alternative approaches and practical guidelines. Pearson: USA.
  • Gelbal, S. & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
  • Gorsuch, R. L. (1990). Common factor analysis versus component analysis: Some well and little known facts. Multivariate Behavioral Research, 25(1), 33-39.
  • Gözütok, D., Ö. E. Akgün ve C. Karacaoğlu (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri. 17-39.
  • Guilford, J.P. (1954). Psychometric Methods. McGraw-Hill Education.
  • Güven, S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede kullandıkları yöntem ve tekniklerin belirlenmesi. 10. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulmuş bildiri,
  • Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu Kahramanoğlu, R. & Ay, Y. (2013). Examination of the primary teacher candidates’ special field competence perceptions as to different variables, International Journal of Turkish
  • Literature Culture Education, 2(2), 285-301. Kahyaoğlu, M. ve Yangın S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz-yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 73-84.
  • Karaca, E. (2004). Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerine İlişkin Likert
  • Tipi Bir Yeterlik Algısı Ölçeğinin Geliştirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.10, 2004.
  • MEB. (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
  • MEB. (2008). Öğretmen Yeterlikleri. Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlikleri.
  • Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. Nartgün, Z. (2008). Öğretmen adayları için ölçme ve değerlendirme genel yeterlik algısı ölçeği
  • Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2): 85-94. Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5, 58.
  • Tavşancıl, E., (2010). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. 4. Baskı Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tekin, H. (1993). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, 8. Baskı, Yargı Yayınları, Ankara.
  • Tschannen-Moran, M., ve Woolfolk Hoy, A. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783–805.
  • Turgut, M.F. (1990). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları, 7. Baskı. Saydam Matbaacılık: Ankara.
  • Turgut, M. F. (1997). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metodları. Ankara: Yargıcı Matbaası.
  • Yanpar, T. (1992). Ankara İlkokullarındaki İkinci Devre Öğretmenlerinin öğretmenlik mesleği ve konu alanlarıyla ilgili eğitim ihtiyaçları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
  • Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yapıcı, M. ve C. Demirdelen (2007). İlköğretim 4. sınıf programına ilişkin öğretmen görüşleri.
  • İlköğretim Online, 6(2), 204- 212. Yüksel, İ., & Sağlam, M. (2012). Eğitimde program değerlendirme. Anakara: Pegem Akademi.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA58GD34HG
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Yusuf Ay Bu kişi benim

İsmail Yüksel Bu kişi benim

M. Bahaddin Acat Bu kişi benim

Leman Pehlivan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Ay, Y., Yüksel, İ., Acat, M. B., Pehlivan, L. (2015). DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi(3), 16-29.
AMA Ay Y, Yüksel İ, Acat MB, Pehlivan L. DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. INES Journal. Nisan 2015;(3):16-29.
Chicago Ay, Yusuf, İsmail Yüksel, M. Bahaddin Acat, ve Leman Pehlivan. “DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 3 (Nisan 2015): 16-29.
EndNote Ay Y, Yüksel İ, Acat MB, Pehlivan L (01 Nisan 2015) DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 3 16–29.
IEEE Y. Ay, İ. Yüksel, M. B. Acat, ve L. Pehlivan, “DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”, INES Journal, sy. 3, ss. 16–29, Nisan 2015.
ISNAD Ay, Yusuf vd. “DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 3 (Nisan 2015), 16-29.
JAMA Ay Y, Yüksel İ, Acat MB, Pehlivan L. DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. INES Journal. 2015;:16–29.
MLA Ay, Yusuf vd. “DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 3, 2015, ss. 16-29.
Vancouver Ay Y, Yüksel İ, Acat MB, Pehlivan L. DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ VE TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. INES Journal. 2015(3):16-29.