THE EFFECT OF PSYCHODRAMA ON HEALING OF PSYCHOSOMATIC DISORDERS

Yıl 2015, Sayı: 5, 310 - 323, 01.08.2015

Pervin Nedim Bal Özlem Şener

Öz

This study aims to determine that some psychosomatic pains are not grounded only on physiological or biological foundations, these pains may be psychogenic, or they may even originate from negative past experiences evolved in growth phases in childhood and stored in the memory, and that the person may decrease the pain level by confronting these past experiences via psychodrama. Two scales were used to measure the pain of the 60 students who reported having a psychosomatic pain in Fatih University. The first scale was “One-Dimensional Numeric Pain Evaluation Scale”, which was tested for validity and reliability by Tulunay-Tulunay (2000); the second one was “Multidimensional McGill Melzack Pain Questionnaire”, which was adapted by Yazıcı, Eti, Arslan, Olgun (1998). 18 volunteer students were chosen from those who had the highest pain levels according to the scales. 9 of these 18 students were randomly identified as experimental and the other 9 as control group. In consequence of psychodrama sessions, it was found that by confrontation with traumatic childhood schemas and their influences on daily life, group members had developed awareness about some psychosomatic pain reasons. Therefore, their pain levels decreased in the group by time. As it was expected, data analysis showed that there was a significant difference between pretest and posttest scores of experimental group, so it can be concluded that the psychodrama program was effective on relieving psychosomatic pains. Moreover, it was recommended that this study might be supported by other psychodrama groups and also by neurobiological measurements.

Anahtar Kelimeler

Psychosomatic, Psychodrama, Pains, Group Psychotherapy

PSİKOSOMATİK HASTALIKLARIN İYİLEŞTİRİLMESİNDE PSİKODRAMANIN ETKİSİ

Öz

Bu araştırmanın amacı bazı psikosomatik ağrıların azalmasında psikodrama grup çalışmasının etkisini incelemektir. Psikosomatik ağrısı olduğunu ifade eden 60 üniversite öğrencisinin ağrı ölçümleri yapılmıştır. Bu ölçümler için, 2000 yılında geçerlilik ve güvenirliğinin yapıldığı Tek Boyutlu Sayısal Ağrı Ölçeği ve geçerlik güvenirliğinin 1998’de yapıldığı Çok Boyutlu McGill Melzack Ağrı Soru Formu kullanılmıştır. Bu ölçek ve form sonucunda ağrıyı algılama seviyeleri puanlanmıştır. Buna göre ağrı seviyesi en yüksek çıkan 38 öğrenciden çalışmaya katılmaya gönüllü olan 18 öğrenci seçilmiştir. Bu 18 öğrencinin de 9’u (5 kız 4 erkek) rastgele yöntemle Psikodrama Deney Grubuna seçilmiş, diğer 9 öğrenci de kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Psikodrama grup oturumları uygulayarak, deney grubunun organ dilini kullanarak duygularını dile getirmeleri ve duyguları ile ilgili daha fazla içgörü kazanmaları sağlanmıştır. Böylece organ dilini kullanan üyelerin kendileri hakkında farkındalıkları artarken, çocukluklarındaki travmatik şemalarla ve bu şemaların güncel yaşamlarına etkisi ile yüzleşmeleri sağlanarak ağrı seviyelerinin azalması hedeflenmiştir. Verilerin analizi sonucunda, Psikodrama grup çalışmasının etkili olduğu ve psikosomatik ağrıları azalttığı ortaya çıkmıştır. Oturumlar sonunda grup üyelerinin çoğu somatik ağrılarının azaldığını sözlü olarak da ifade etmişlerdir. Bu çalışmanın başka psikodrama çalışmaları ile ve nörobiyolojik ölçümlerle de desteklenebileceği önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Psikosomatik, Psikodrama, Ağrılar, Grup Psikoterapi

Kaynakça

• Aslan F.E., (2006) Ağrının Epidemiyolojisi, 1. Basım, İstanbul: Avrupa Kitapçılık
• Altınay, D. (2003) Psikodrama Grup Psikoterapisi El Kitabı. İstanbul: Sistem Yay.
• Blumenfield M., Strain J. James, (2006) Psychosomatic Medicine, by Lippincott Williams & Wilkins.Yılmaz A., Kumbasar H. (2008) Psikosomatik Hastalıklarda Tedavi. Türkiye Klinikleri J Psychosomatic Special Topics 1(2)
• Dimsdale je, Kefe Fj.(2000) Stres and Psychiatry. Psychological factors affecting medical conditions. ed. Sadock B, Sadock V. Kaplan & Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry. (7th edition). Lippincott Williams & Wilkins.
• Devrimci-Özgüven H, Kundakçı N, Kumbasar H, Boyvat A. (2000) The depression, anxiety, life satisfaction and affective expression levels in psoriasis patients. J Eur Acad Dermatol Venereol, 14:267-271.
• Dökmen Ü. (2004), Sosyometri ve Psikodrama, Ankara: Sistem Yay.
• Fortune DG, Richards HL, Griffiths CE, Main CJ. (2002) Psychological stress, distress and disability in patients with psoriasis: consensus and variation in the contribution of illness perceptions, coping and alexithymia. Br J Clin Psychol; 41:157-174
• Güzeldemir, M.E. (1995) Pain Assessment Methods, Gülhane Military Medical FacuIty, Department of Anesthesiology and Reanimation, Sendrom Tıp Dergisi, Ankara, Turkey ss.11-21)
• Joukamaa M. (2005) Alexithymia across the life span. Personality and behavioural disorders. European Psychiatry.
• Karadağ F.,Özdel O.,Oğuzhanoğlu N.,Ergin Ş., Kaçar N. (2010) Psöriyazis hastalarında psikodrama: Stres ve stresle baş etme, Anadolu Psikiyatri Dergisi; 11:220-227
• Koptagel, İ.G. (1996) Tıpsal Psikoloji: Tıpta Davranış Bilimleri. Ankara: Güneş Yay.
• Köroğlu, E.-Güleç, C. (2007) Psikiyatri Temel Kitabı (3. Baskı) Ankara: Hyb Yay.
• Masson, R. L.; Jacobs, E. E.; Harvill; R. L. & Schimmel, C. J. (2012). Grup Danışmanlığı: Stratejiler ve Beceriler. Pegem Akademi, Ankara. (Çev. Yrd Doç. Dr. Pervin NEDİM BAL; 2014). 329-372.
• Özkan Saltık T. (2012) Geleneksel Tıpta İyileşmenin İnanç Boyutu Üzerine Kuramsal Yaklaşımlar, Milli Folklör Dergisi; Sayı:95.
• Özmen E. Aydemir Ö. Bayraktar E. (1997) Genel Tıpta Psikiyatrik Sendromlar, Ankara: Heybe Yay.
• Öztürk, Orhan.(1989) Ruh Sağlığı ve Bozuklukları.Evrim Yay., İstanbul.
• Özbek A, Leutz G. (1987) Psikodrama, Grup Psikoterapisinde Sahnesel Etkileşim. Ankara: Grup Psikoterapileri Derneği,
• Picardi A, Mazzotti E, Gaetano P, Cattaruzza MS, Baliva G, Melchi CF, et al.(2005) Stress, social support, emotional regulation, and exacerbation of diffuse plaque psoriasis. Psychosomatics; 46:556-564.
• Schützenberger-Ancelin A. (1995) Psikodrama Yöntemlerinin Bir Özet Sunumu. Özbek, A. (Çev.), Bulut, I.; Aktaş, A. M. ve Kumbasar, H. (Eds.), Grup Psikoterapileri Derneği Yayın No.4, Ankara
• Waller E, Scheidt CE.(2004) Somatoform disorders as disorders of affect regulation: a study comparing the TAS-20 with nonself-report measures of alexithymia. J Psychosom Res. 57:239-247.
• Yalom I. (1998) Kısa Süreli Grup Terapileri: İlkeler ve Teknikler. Şahin, N. H. (Çev.), Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları