THE EXODUS: SCHOOL ADMINISTRATORS’ RETURN TO TEACHING

Yıl 2016, Sayı: 8, 127 - 150, 01.06.2016

Başak Coşkun Demirpolat

Öz

The criteria for becoming a public school principal in Turkey have been changed broadly by a regulation published on 10 July 2014. After the changes, about 10 thousand principals and tens of thousands assistant principals had to leave the administrative positions and were reappointed as teachers. The aim of this study is to and to find out the perceptions about the new regulation and dig into former administrators’ experiences in the teacher role. For this aim, this study was constructed by qualitative research approach and phenomenological design. The study was carried out with nine volunteers, who are members of different teacher unions and were school administrators for more than 10 years. Data was collected using semi-structured interview technique and analyzed on QSR Nvivo 10 qualitative data analysis program, using descriptive analysis approach. After the analysis it was observed that the teachers had some criticisms towards the regulation and the situation of the school management today. It was found out that there were both advantages and problems of returning to teaching post. In the light of these findings, it was advised that before the release of any regulation, policy makers should take the perspectives of the stakeholders into consideration and review the legal structure of the regulation, in addition the educational needs of these teachers should be met as soon as possible.

Anahtar Kelimeler

school administrators, return to teaching, regulation

BÜYÜK GÖÇ: OKUL YÖNETİCİLERİNİN ÖĞRETMENLİĞE DÖNÜŞÜ

Öz

Milli Eğitim Bakanlığı’na (MEB) bağlı devlet okullarında yönetici olabilmenin koşulları, 10 Haziran 2014’te yayınlanan MEB'e Bağlı Eğitim Kurumlarına Yönetici Görevlendirilmesine Dair Yönetmelikle büyük oranda değişince on bine yakın okul müdürü ve on binlerce müdür yardımcısı yöneticilik görevini bırakıp öğretmenliğe dönmek zorunda kalmışlardır. Bu araştırmanın amacı, bu öğretmenlerin yönetici atama yönetmeliğiyle ilgili görüşlerini ve öğretmen rolündeki deneyimlerini ortaya koymaktır. Nitel araştırma yaklaşımı ve fenomonolojik desenle yürütülen çalışmaya farklı sendikalara üye ve 10 yıldan daha fazla yöneticilik görevi üstlendikten sonra öğretmenliğe dönen dokuz gönüllü katılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanan veriler QSR Nvivo 10 nitel veri analiz programında betimsel yaklaşımla analiz edilmiştir. Bulgular katılımcıların yönetmeliğe yönelik eleştirileri ve okullarda yönetimlerinin durumuna ilişkin görüşlerini ortaya koymuştur. Yöneticilikten öğretmenliğe dönmenin olumlu ve de olumsuz yanları olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Bu doğrultuda yönetmelikler hazırlanmadan önce paydaşların görüşlerinin dikkate alınması, yönetmeliklerin hukuki yapısının değerlendirilmesi ve öğretmenliğe döndürülmüş okul yöneticilerinin ihtiyaç duyabilecekleri eğitimlerin ivedilikle sağlaması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

okul yöneticileri, öğretmenliğe dönüş, yönetmelik

Kaynakça

• Açıkalın, A. ve Özkan, M. (2015). Bir öğrenim çevresi olarak okulu yönetmek. Ankara: Pegem Akademi.
• Akçadağ, T. (2014). Okul yöneticilerinin bakış açılarıyla yöneticilerin yetiştirilme, atama ve yer değiştirmeleri; sorunlar ve çözümler. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,1(29), 135-150.
• Akturan, U., ve Esen, A. (2008).Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Akyüz, Y. (1978). Türkiye’de öğretmenlerin toplumsal değişimdeki etkileri (1848- 1940).Ankara: Doğan Basımevi.
• Aslanargun, E. (2011). Türkiye’de okul yönetimi ve atama yönetmelikleri. NWSA: Education Sciences, 6(4), 2646-2659.
• Bloor, M., ve Wood, F. (2006). Keywords in qualitative methods. London: Sage.
• Çepni, S., Cerrah, L. ve Bacanak, A. (2002).Sınıf öğretmenliği yapan fen öğretmenlerinin branş öğretmenliğine dönüş nedenleri ve döndüklerinde karşılaştıkları sorunlar.V. Ulusal Fen Ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı(281-283). Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi Yayınları.
• Daşçı, E., ve Cemaloğlu, N. (2015). İlköğretim kurumu yöneticilerinin liderlik tarzları ile öğretmenlerin yaşadıkları yıldırma (mobbing) arasındaki ilişki. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19,129-166.
• Demir, M. K., ve Arı, E. (2013). Öğretmen sorunları-Çanakkale ili örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 107-126.
• Erginer, A., ve Köse, M. F. (2012). Okul yöneticiliğini tercih ve ayrılma nedenlerine ilişkin nitel bir çalışma, NWSA: Qualitative Studies, 7(4), 14-28.
• Germann, P. J. (1988). Development of the attitude toward science in school assessment and its use to investigate the relationship between science achievement and attitude toward science in school. Journal of Research in Science Teaching,25(8), 689-703.
• Habacı, İ., Karataş,E., Adıgüzelli, F., Ürker, A., ve Atıcı, R. (2013). Öğretmenlerin güncel sorunları. Turkish Studies,8(6), 263-277.
• Haycock, K. (1998). No more settling for less.Thinking,4(1), 3-12.
• Haznedar, B. (2010, Kasım). Türkiye’de yabancı dil eğitimi: reformlar, yönelimler ve öğretmenlerimiz. Sözlü bildiri, International Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya.
• Husserl, E. (2012). Ideas: General introduction to pure phenomenology. NY: Routledge.
• Korkmaz, İ.,ve Serin, M. K. (2014). Branş değiştiren sınıf öğretmenlerinin yeni durumlarına ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 497-514.
• MEB (2014). Millî Eğitim Bakanlığına Bağlı Eğitim Kurumları Yöneticilerinin Görevlendirilmelerine İlişkin Yönetmelik.10.06.2014 tarih ve 29026 sayılı Resmi Gazete.
• Nye, B., Konstantopoulos, S., veHedges, L. V. (2004). How large are teacher effects? Educational Evaluation and Policy Analysis,26(3) 237-257.
• Özmen, F., (2004, Temmuz). Sınavla atanan ilköğretim okulu yöneticilerinin öğretmenlerin mesleki gelişimindeki etkililik düzeyleri, Malatya örneği. Sözlü bildiri, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
• Sarıkaya, E., ve Uzuner, Y. (2013). İşitme engelli çocukların okuma-yazma öğrenmelerine ilişkin öğretmen görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi,1(1), 31-61.
• Seggie, F. N., ve Bayyurt, Y. (2015). Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Serin, M. K.,ve Korkmaz, İ. (2014). Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının analizi. Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,15(1), 497-514.
• Shannon, G. S., ve Bylsma, P. (2007). Nine characteristics of high-performing schools: a research-based resource for schools and districts to assist with improving student learning. USA: Washington Office of Superintendent of Public Instruction.
• Silverman, D. (1993). Interpreting qualitative data: Methods for anal sing talk, text and interaction. London: Sage.
• Stronge, J. H.,ve Hindman, J. L. (2003). Hiring the best teachers. Educational Leadership, 60(8), 48-52.
• Şahin, A. (2011). Öğretmen algılarına göre etkili öğretmen davranışları. Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1) 239-259.
• Tonbul, Y., ve Sağıroğlu, S. (2012). Okul müdürlerinin zorunlu yer değiştirme uygulamasına ilişkin bir araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,2(2), 313-339.
• Tüysüz, C.,Özer, B., Bozkurt, N., ve Özdemir, S. (2013). Branş değişikliği ile yan alanlarına geçen sınıf öğretmenlerin yaşadıkları bu değişime ilişkin görüşleri: Hatay ili örneği. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,6(15), 265-290.
• Yıldırım, A. ve Şimsek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Yılmaz, K.,Altınkurt, Y., Karaköse, T., ve Erol, E. (2012). Okul yöneticilerine uygulanan zorunlu yer değiştirme uygulaması hakkında okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi,3(3), 65-83.