Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KÂR AMACI GÜTMEYEN TELEVİZYON KANALLARININ KURUMSAL İTİBARI: TRT ÖRNEĞİ

Yıl 2022, , 32 - 55, 27.05.2022
https://doi.org/10.47107/inifedergi.977244

Öz

İzleyicilerle iletişim, kurumsal stratejinin merkezi bir odağı haline gelmiştir. Bir kurumu daha şeffaf hale getiren herhangi bir iletişim, paydaşların faaliyetlerini daha sağlıklı bir şekilde değerlendirmesini sağlayarak iyi bir itibar kazanmalarını neden olmaktadır. Bu çalışmada sosyo-demografik özelliklerin kâr amacı gütmeyen kurumlar arasında yer alan ve kamu hizmeti yayıncılığı yapan TRT’nin kurumsal itibarını oluşturmadaki rolü tespit edilmeye çalışılmıştır. TRT’nin kurumsal itibar algısını RepTrak ölçeğinden faydalanılarak ortaya çıkarmayı amaçlayan bu araştırma, Karadeniz bölgesinde yaşayan ve kolayda örneklem yoluyla belirlenen 385 kişiyle veri toplama aracı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda başarılı itibar yönetimi özellikle evli kadın katılımcılar arasında anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmektedir. Analiz yenilikçilik ve vatandaşlık alt boyut puanlarının yüksek eğitimli katılımcılar için önemli olduğunu göstermektedir. Ayrıca kurumun itibar algısının aylık geliri 2001-5000TL arası olan katılımcılar arasında daha yüksektir. Ulaşılan sonuçlar doğrultusunda, izleyicilerin TRT’nin yenilikçi yaklaşımı ve vatandaşlığa yönelik uygulamalarıyla kurumsal entegrasyonunu ve kurumsal sadakatini pekiştirdiği söylenebilir.

Kaynakça

  • Ahn, J., Shamim, A. & Park, J. (2021). Impacts of cruise industry corporate social responsibility reputation on customers’ loyaty: Mediatng role of trust and identification.
  • Ahn, J., Shamim, A. & Park, J. (2021). Impacts of cruise industry corporate social responsibility reputation on customers’ loyalty: Mediating role of trust and identification. International Journal of Hospitality Management, 92, 102706.
  • Aladwan, S. A., Alshami, S. I. (2021). The impact of service excellence and service innovation on organisational reputation: quantitative evidence from Jordanian public sector. The TQM Journal.
  • Alnıaçık, E., Alnıaçık, Ü. ve Genç, N. (2010). Kurumsal itibar bileşenlerinin algılanan önemi demografik özelliklerden etkilenmekte midir?. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(23), 93-114.
  • Akgöz, E. (2010). Turizm işletmelerinde itibar yönetimi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10 (19).
  • Argüden, Y. (2003). İtibar Yönetimi. Ar-Ge Danışmanlık, 9-12.
  • Avcı, K. (2019). Üniversite iç paydaşlarının kurumsal itibar algısı: Bolu İzzet Abant Üniversitesi kurumsal itibar araştırması. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 12(1), 42-63.
  • Bartikowski, B., Walsh, G. & Beatty, S. E. (2011). Culture and age as moderators in the corporate reputation and loyalty relationship. Journal of Business Research, 64(9), 966-972.
  • Baruah, L., Panda, N. M. (2020). Measuring corporate reputation: a comprehensive model with enhanced objectivity. Asia-Pacific Journal of Business Administration.
  • Baygül, Ö. Ş. B. (2008). Kurumsal itibarın ölçümü: Türkiye'ye yönelik ölçek geliştirme çalışması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Eskişehir.
  • Baysal, B. S. (2015). Fombrun itibar katsayı ölçeği çerçevesinde bir itibar vaka çalışması: Arçelik. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(8), 859-886.
  • Blasco-Blasco, O., Pérez, P. J. & Vila, L. E. (2019). A System of indicators for evaluating public broadcasting corporations. Springer, Cham. In Communication: Innovation & Quality, 21-36.
  • Blery, E. K., Katseli, E. & Tsara, N. (2010). Marketing for a non-profit organization. International Review on Public and Nonprofit Marketing, 7(1), 57-68.
  • Cambridge Dictionartüy (2021). Reputation, https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/reputation, Erişim Tarihi: 09.04.2021.
  • Cengiz, E., Kırkbir, F. (2007). Kâr amacı gütmeyen kurumlarda müşteri memnuniyeti ve hizmet kalitesi ilişkisi: Karadeniz Bölgesi örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), 263-285.
  • Coşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
  • Cravens, K. S., Oliver, E. G. (2006). Employees: The key link to corporate reputation management. Business Horizons, 49(4), 293-302.
  • Çakırkaya, M. (2010). Parakende sektöründe itibar yönetimi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi, Karaman.
  • Dahlgren, P. M. (2019). Selective exposure to public service news over thirty years: The role of ideological leaning, party support and political interest. The International Journal of Press/Politics, 24(3), 293-314.
  • Dentchev, A., Heene, A. (2004). Managing the reputation of restructuring corporations: Send the right signal to the right stakeholder, Journal of Public Affairs, 4(1), 56-70.
  • Doorley, J., Garcia, H. F. (2020). Reputation management: The key to successful public relations and corporate communication. Routledge. Dökmen, Ü. (2001). İletişim Çalışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Dörtok, A. (2004). Kurumsal İtibarınızdan Kaç Sıfır Atabilirsiniz. İstanbul: Rota Yayınları.
  • Eroğlu, E., Solmaz, B. (2012). Kurumsal itibar araştırması ve bir uygulama örneği. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(4), 1-18.
  • Fombrun, C. J., Boss, C. (2004). The reputation quotient, part:1 developing a reputation quotient. The Gague Delahaye Medialink’s Newsletter of Worldwide Communications Research, 14(3), 1.
  • Fombrun, C. J., Van, R. C. (1996). The reputational landscape. Corporate Reputation Review, 1(1)/2, 5-13.
  • Gardberg, N. A. (2017). Corporate reputation: Fashion, fad, or phenomenon?. Corporate Reputation Review, 20(3), 177-180.
  • Gibson, D., Gonzales, J. L. & Castanon, J. (2006). The importance of reputation and the role of public relations. Public Relations Quarterly, 51(3), 15.
  • Gray, E. R., Balmer, J. M. T. (1998). Managing corporate image and corporate reputation. Long Range Planning, 31, 695-702.
  • Güler, B. (2009). Televizyon yayınlarında çocuk ve çocuk sorunlarının işlenişi: TRT’de çocuk temalı yayınların analizi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Gürsoy, A. B. (1999). TRT ve BBC ana haber bültenlerinin kamu haberciliği açısından karşılaştırmalı analizi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
  • Haupt, B., Azevedo, L. (2021). Crisis communication planning and nonprofit organizations. Disaster Prevention and Management: An International Journal.
  • Hair, J. F., Ringle, C. M. & Sarstedt, M. (2011). PLS-SEM: Indeed a silver bullet. Journal of Marketing Theory and Practice, 19(2), 139-152.
  • Hoynes, W. (2007). Public broadcasting for the 21st century: Notes on an agenda for reform. Critical Studies in Media Communication, 24(4), 370-376.
  • Islam, T., Islam, R., Pitafi, A. H., Xiaobei, L., Rehmani, M., Irfan, M. & Mubarak, M. S. (2021). The impact of corporate social responsibility on customer loyalty: The mediating role of corporate reputation, customer satisfaction, and trust. Sustainable Production and Consumption, 25, 123-135.
  • İlhan, H. (2013). Kamu hizmeti sağlayıcıları olarak kar amacı gütmeyen kuruluşlar. Yönetim ve Ekonomi. Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 95-104.
  • Jacobs, L., Meeusen, C. & D’Haenens, L. (2016). News coverage and attitudes on immigration: Public and commercial television news compared. European Journal of Communication, 31(6), 642-660.
  • Johnson, C. (2012) Branding Television. London: Routledge.
  • Keh, H. T., Xie, Y. (2009). Corporate reputation and customer behavioral intentions: The roles of trust, identification and commitment. Industrial Marketing Management, 38(7), 732-742.
  • Kıran, A. B., Durmuş, E. ve Sucu, N. N. (2019). Öğretmenlik mesleğindeki itibar kaybı nedenleri üzerine bir inceleme. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 8-13.
  • Ko, W. W., Liu, G. (2020). The transformation from traditional nonprofit organizations to social enterprises: an institutional entrepreneurship perspective. Journal of Business Ethics, 1-18.
  • Langer, J., LeRoux, K. (2017). Developmental culture and effectiveness in nonprofit organizations. Public Performance & Management Review, 40(3), 457-479.
  • Lee, D., Zhang, Y. (2020). The value of public organizations’ diversity reputation in women’s and minorities’ job choice decisions. Public Management Review, 1-20.
  • Lowe, G.F., Palokangas, T. (2010). Heritage brand management in public service broadcasting. Reinventing Public Service Communication: European Broadcasters and Beyond. (Ed. Petros Iosifidis). Basingstoke: Palgrave Macmillan, 128–141.
  • Manohar, S., Mittal, A. & Marwah, S. (2019). Service innovation, corporate reputation and word-of-mouth in the banking sector. Benchmarking: An International Journal.
  • Njoku, J. U., Nwachukwu, J. C. (2020). Reputatıon and integrıty as major components for a successful publıc enterprıse. Nigerian Journal of Business Education (NIGJBED), 7(2), 274-286.
  • MacLeod, J. S. (1967). The effect of corporate reputation on corporate success. Management Review, 56(10), 67-71.
  • Oded, S., Yuchtman, Y. E. (1997). Reputation, image, prestige and goodwill: An interdisciplinary approach to organizational standing. Human Relations, 50(11), 1361-1381.
  • Oktar, Ö. F., Çarıkçı, İ. H. (2012). Farklı paydaşlar açısından itibar algılamaları: Süleyman Demirel Üniversitesi’nde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(15), 127-148.
  • Özbay, D., Selvi, Y. (2014). Kurumsal itibarın ölçümü: Bir model önerisi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 2014, 25 (76).
  • Özyurt, M. N. B. (2019). Kriz iletişiminin marka ve itibar yönetimi açısından değerlendirilmesi Torku süt krizi. Kadir Has Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Pentecost, R., Andrews, L. (2010). Differences between students and non‐students' willingness to donate to a charitable organisation. International Journal of Nonprofit and Voluntary Sector Marketing, 15(2), 122-136.
  • Pérez, A., del Bosque, I. R. (2013). The effect of corporate associations on consumer behaviour. European Journal of Marketing.
  • Principi, A., Carlos C. & Giovanni L. (2012). Motivations of older volunteers in three European countries. International Journal of Manpower.
  • Ryoo, Y., Yu, H. & Han, E. (2021). Political youTube channel reputation (PYCR): development and validation of a multidimensional scale. Telematics and Informatics, 101606.
  • Sargeant, A., Ford, J. & West, D. C. (2000). Widening the appeal of charity. International Journal of Nonprofit and Voluntary Sector Marketing, 5(4), 318-332.
  • Sánchez‐Torné, I., Morán‐Álvarez, J. C. & Pérez‐López, J. A. (2020). The importance of corporate social responsibility in achieving high corporate reputation. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 27(6), 2692-2700.
  • Seitel, Fraser. (2017). The practice of public relations, 13th ed. Pearson Education: Harlow.
  • Strömbäck, J., Esser, F. (2014). Mediatization of politics: Towards a theoretical framework, Mediatization of Politics. (Ed. Frank Esser and Jesper Strömbäck) London: Palgrave Macmillan, 3-28.
  • Şatır, Ç., Sümer, F. E. (2008). Kurum itibarının bileşenleri üzerine bir araştırma: Sağlık hizmeti üreten bir kamu kurumunda iç paydaşlar itibarı nasıl algılıyor?. Selçuk İletişim, 5(2).
  • Taşdelen, B., Taşlı, H. (2019). Kurumsal itibarın ölçülmesi: Gümüşhane Üniversitesinin iç paydaşları tarafından algılanışı. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 9(1), 96-122.
  • TDK (Türk Dil Kurumu). 2019. http://www.tdk.gov.tr, Erişim Tarihi:17.10.2019.
  • Yirmibeş, S. (2010). Kurumsal itibar yönetimi ve kamuya bağlı bir kurumda kurumsal itibarın ölçülmesi üzerine bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
  • URAL, Ebru Güzelcik (2012). Kurumsal itibarı ölçme yöntemi olarak Türkiye itibar endeksi ve endeks sonuçlarından hareketle Türkiye'de elektronik sektörünün itibarı üzerine bir değerlendirme. AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 2012, 3.7, 7-20.
  • Yumurtacı, A. (2019). Tarihsel süreçte Almanya’da kar amacı gütmeyen kuruluşların gelişimi ve yapısı. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 9(17), 119-143.
  • Walsh, G., Beatty, S. E. (2007). Customer-based corporate reputation of a service firm: scale development and validation. Journal of The Academy of Marketing Science, 35(1), 127-143.
  • Wartick, S. L. (2002). Measuring corporate reputation: Definition and data. Business & Society, 41(4), 371-392.
  • Weaver, P.H. (1988). The suicidal corporation: How big business fails America. New York: Cato Institute.
  • Webster, N. (1995). Webster's third new international dictionary of the English language, unabridged (Vol. 1). Merriam-Webster.
Toplam 68 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Radyo-Televizyon
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Birgül Taşdelen 0000-0003-0281-3892

Dilek Turan Eroğlu 0000-0002-1760-6127

Hande Taşlı 0000-0002-4105-9776

Yayımlanma Tarihi 27 Mayıs 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Taşdelen, B., Turan Eroğlu, D., & Taşlı, H. (2022). KÂR AMACI GÜTMEYEN TELEVİZYON KANALLARININ KURUMSAL İTİBARI: TRT ÖRNEĞİ. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İNİF E-Dergi), 7(1), 32-55. https://doi.org/10.47107/inifedergi.977244