Türk siyasi tarihi bir nevi darbe ve
muhtıralar tarihi olarak bilinmektedir.
Osmanlı’da başlayan bu gelenek, özellikle Tanzimat sonrası askeri
bürokrasi ve paşaların siyaset üzerindeki etkinliği ile devam etmiş, zira 1876
ve 1908’de, öncülüğünü askerlerin yapmış olduğu padişaha karşı meşrutiyet
dayatmalarını, 1913’teki Babı-âli baskını izlemiştir.
Türk siyasetinde darbeyle gelen askeri
vesayet düzeni veya statükosunun kurulmasında, aslında birbiriyle çoğu kez içi
içe geçmiş olan bazı etkenlerden söz edilebilir. Bu bağlamda Osmanlı’dan beri
gelen bir darbe kültürünün yanında 27 Mayıs’ın bu konuda önemli işlev gördüğü
söylenebilir. Diğer yandan Türkiye’nin 1950’li yıllarının başlangıcında üyesi
olduğu NATO ittifakı ve ABD’nin bu tarihten itibaren Türkiye üzerinde,
özellikle ordu üzerinde kurmaya başladığı etkinin, darbeler süreciyle kimi
zaman açıkça kimi zamanda daha örtülü destek vererek sivil hükümetler sorun
yaşadığı tüm hususları, darbecilerle çözdüğü gerçeği ortadadır.
Bu bağlamda söz konusu bu çalışmanın
temel amacı, Türkiye’de siyaseti dar alana hapsederek demokrasimizin bodur
kalmasında doğrudan etkili olan askeri darbelere dayalı vesayet statükosunun
nasıl oluştuğu analiz edilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 30 Ağustos 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 |
İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.