Öz
TRT Türk halk müziği repertuvarı, Türk halk çalgıları icracılığında ortak repertuvar olarak kullanılmaktadır. Bu Türk halk çalgıları arasında bağlama ise, Türk halk müziğinde öne çıkan başlıca çalgılardan biridir. Bağlama icrasında, büyük ölçüde THM repertuvarı kullanılmasının yanı sıra farklı müzik türlerine ait eserlerin ya da bağlama için bestelenen yeni eserlerin kullanıldığı da bilinmektedir. Bu durumun, bağlamanın farklı müzik türlerine ve icra çeşitlerine kolaylıkla uyum sağlayabilme ve günümüzde bağlama icracılarının ulaştığı geniş icra kapasitesine sahip olma özelliğinden kaynaklandığını söylemek mümkündür. Dolayısıyla zengin bir icra alt yapısına sahip olan bağlamanın günümüzde ulaştığı icra seviyesi göz önünde bulundurulduğunda, çalgı performansına dayalı enstrümantal repertuvara yönelik bir ihtiyaç ortaya çıkmaktadır. Araştırmada, bağlama icrasında kullanılan mevcut enstrümantal repertuvar çeşitli açılardan değerlendirilmiştir. Araştırmada, bağlamanın çok zengin bir icra alt yapısına sahip olduğu, mevcut THM repertuvarının yanında alternatif veya yeni/yenilikçi repertuvar çalışmalarının olduğu, bağlama icracılarının enstrümantal repertuvar ihtiyacından dolayı hâlihazırda farklı müzik türlerinin repertuvar alanlarına girdiği ulaşılan başlıca sonuçlardır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Algı, S. (2013). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlarda Geleneksel Türk Sanat Müziği Destekli Bağlama Öğretiminin Öğrencilerin Bağlama Çalma Becerisi Ve Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı Müzik Eğitimi Bilim Dalı, Konya.
- Gerçek, İ.H. Haşhaş, S. (2009). Türk Müziğinde Basit Makamlar ve Bu Makamların Bağlama Sazında İcrası. İstanbul: Bakanlar Medya.
- Kınık, M. (2013). Bağlama Eğitiminde Popüler Müzik Eserlerinden Yararlanma: Orhan Gencebay Örneği. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 4 (7), 128-136.
- Özdek, A. (2012). Ulusal Müzik Eğitiminde Halk Müziğinin Yeri: Türkiye-Azerbaycan Örneği, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı Müzik Eğitimi Bilim Dalı, Konya.
- Sayan, E. (2003). Müziğimize Dair. Ankara: ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayıncılık.
- Stokes, M. (1998). Türkiye’de Arabesk Olayı. (Çev. Hale Eryılmaz) İstanbul: İletişim Yayınları.
- Tanrıkorur, C. (2000). “Türk Halk Mûsıkîsi ve Klasik Türk Mûsıkîsi”, (Ed. Salih Turhan), Türk Halk Müziğinde Çeşitli Görüşler. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı.
- Tanrıkorur, C. (2003). Müzik Kültür Dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
- Yahya Kaçar, G. (2012). Türk Mûsıkîsi Üzerine Görüşler, (2.Baskı), Ankara: Maya Akademi.
Öz
TRT Turkish folk music repertoire is used as a common repertoire in the performance of Turkish folk instruments. Among these Turkish folk instruments, the baglama is one of the main instruments that stand out in Turkish folk music. In baglama performance, it is known that works belonging to different musical genres or new works composed for the baglama are used, as well as the use of the THM repertoire to a large extent. It can be said that this is due to the ability of the baglama to easily adapt to different types of music and types of performance, and to have a large performance capacity that baglama players today reach. Therefore, given the level of performance that the baglama, which has a rich performing infrastructure, has reached today, there is a need for an instrumental repertoire based on instrument performance. In the study, the existing instrumental repertoire used in baglama performance was evaluated from various angles. The main results of the study are that the baglama has a very rich performing infrastructure, there are alternative or new/innovative repertoire works next to the existing THM repertoire, baglama performers are already entering the repertoire areas of different musical genres due to the need for instrumental repertoire.
Kaynakça
- Algı, S. (2013). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlarda Geleneksel Türk Sanat Müziği Destekli Bağlama Öğretiminin Öğrencilerin Bağlama Çalma Becerisi Ve Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı Müzik Eğitimi Bilim Dalı, Konya.
- Gerçek, İ.H. Haşhaş, S. (2009). Türk Müziğinde Basit Makamlar ve Bu Makamların Bağlama Sazında İcrası. İstanbul: Bakanlar Medya.
- Kınık, M. (2013). Bağlama Eğitiminde Popüler Müzik Eserlerinden Yararlanma: Orhan Gencebay Örneği. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 4 (7), 128-136.
- Özdek, A. (2012). Ulusal Müzik Eğitiminde Halk Müziğinin Yeri: Türkiye-Azerbaycan Örneği, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı Müzik Eğitimi Bilim Dalı, Konya.
- Sayan, E. (2003). Müziğimize Dair. Ankara: ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayıncılık.
- Stokes, M. (1998). Türkiye’de Arabesk Olayı. (Çev. Hale Eryılmaz) İstanbul: İletişim Yayınları.
- Tanrıkorur, C. (2000). “Türk Halk Mûsıkîsi ve Klasik Türk Mûsıkîsi”, (Ed. Salih Turhan), Türk Halk Müziğinde Çeşitli Görüşler. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı.
- Tanrıkorur, C. (2003). Müzik Kültür Dil. İstanbul: Dergâh Yayınları.
- Yahya Kaçar, G. (2012). Türk Mûsıkîsi Üzerine Görüşler, (2.Baskı), Ankara: Maya Akademi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Ekim 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 2 |
İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.