Examination of the Social Skills of Primary School 1st Grade Children Who Lived Their Early Childhood Period in the Pandemic

Yıl 2022, , 1016 - 1041, 14.11.2022

Nuray Koç

https://doi.org/10.33715/inonusaglik.1155682

Cited By: 2

Öz

This research aims to examine the social skills of 6-7 year-old primary school children who have lived through the pandemic process in their early childhood, in terms of family and teacher dimensions. The research has been designed with convergent parallel mixed design. With the typical case sampling method, the study group has been consisted of 67 children attending the 1st grade of a primary school in Bursa. The quantitative data of the study have been collected from the parents and teachers of the children with the "Preschool Social Skills Assessment Scale" developed by Ömeroğlu et al. (2012). The qualitative data of the study have been obtained through a semi-structured interview form with 4 primary school first grade teachers and 4 first grade parents. In addition, the researcher has made observations by attending the class for 30 minutes with the students once a week for 3 months. In the quantitative results of the study, the "skills to manage their emotions" remained at the lowest score among all dimensions. While there was a significant difference in favor of girls in "academic support skills", according to family opinions, according to teachers' opinions, there was a significant difference in favor of boys in terms of "friendship skills". In the correlation analysis between the family and the teacher, a positive relationship has been found between the views of family and teachers in the dimensions of initial skills (r: 0.312), academic support skills (r: 0.266) and friendship skills (r: 0.276). In the qualitative aspect of the study, it has been revealed that the pandemic had the most impact on the "emotional management skills", however, peer bullying and digital addiction were very common.

Anahtar Kelimeler

Early childhood, Pandemic, Social skills, Early childhood, Pandemic, Social skills

ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNİ PANDEMİ SÜRECİNDE YAŞAMIŞ İLKOKUL 1. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL BECERİLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırma, erken çocukluk dönemlerini pandemi sürecinde yaşamış 6-7 yaşlarındaki ilkokul 1. sınıf öğrencilerinin sosyal becerilerini aile ve öğretmen boyutlarıyla incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma yakınsayan paralel karma desen ile tasarlanmıştır. Çalışma grubunu tipik durum örnekleme yöntemi ile Bursa ilindeki bir özel ilkokulun 1. sınıfına devam eden 67 çocuk oluşturmuştur. Araştırmanın nicel verileri Ömeroğlu ve diğerleri (2012) tarafından geliştirilen “Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği” ile çocukların velilerinden ve öğretmenlerinden toplanmıştır. Araştırmanın nitel verileri 4 ilkokul birinci sınıf öğretmeni ve 4 birinci sınıf velisi ile yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla elde edilmiştir. Ayrıca araştırmacı 3 ay boyunca haftada bir gün öğrencilerle 30 dakika derse girerek gözlem yapmıştır. Araştırmanın nicel sonuçlarında tüm boyutlar arasında “duygularını yönetme becerileri” en düşük puanda kalmıştır. Aile görüşlerine göre “akademik destek becerilerinde” kızların lehine anlamlı fark çıkarken, öğretmen görüşlerine göre “arkadaşlık becerileri” boyutunda erkeklerin lehine anlamlı fark olduğu ortaya çıkmıştır. Aile ve öğretmenlerden toplanan veriler arasında yapılan korelasyon analizinde başlangıç becerileri (r: 0.312), akademik destek becerileri (r: 0.266) ve arkadaşlık becerileri (r: 0.276) boyutlarında aile ve öğretmen görüşleri arasında pozitif ilişki bulunmuştur. Araştırmanın nitel boyutunda ise pandeminin en çok “duygularını yönetme becerileri” üzerinde etkisi olduğu, bununla beraber akran zorbalığının ve dijital bağımlılığın çok sık görüldüğü belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Erken çocukluk, Pandemi, Sosyal beceri

Kaynakça

• Adams, J. L. (2008). Preschool aggression within the social context: a study of families, teachers, and the classroom environment. Unpublished doctoral dissertation, Florida State University, Florida, USA.
• Akça, F. ve Koç Çilekçiler, N. (2019). Okul öncesi dönemdeki çocukların en çok etkilendiği çizgi film karakterleri ve bu karakterlerle özdeşleşmelerinin yol açabileceği dijital tehlikeler. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6, 403−433.
• Alisinanoğlu, F., Türksoy, E. ve Karabulut, R. (2020). Pandemi Sürecinde çocukluk dönemi korkuları. Uluslararası Beşeri Bilimler ve Eğitim Dergisi, 6 (14), 447-568.
• Aral, N. ve Doğan-Keskin, A. (2018). Examining 0-6 year olds‘ use oftechnological devices from parents of view. The Turkish Journal on Addiction, 5(2), 317-348.
• Bozkurt, A. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi süreci ve pandemi sonrası dünyada eğitime yönelik değerlendirmeler: Yeni normal ve yeni eğitim paradigması. Açık öğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(3), 112-142.
• Brooks, S. K., Webster, R. K., Smith, L. E., Woodland, L., Wessely, S., Greenberg, N. ve Rubin, G. J. (2020). The psychological impact of quarantine and how to reduce it: rapid review of the evidence. Lancet (London, England), 395(10227), 912–920.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegema Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2016). Araştırma deseni, nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (S.B. Demir, Çev. Ed.), Ankara: Eğiten Kitap.
• Crick, N. R. ve Grotpeter, J.K. (1995). Relational agression, gender, and socialpsychological adjustment. Child Development, 66, 710-722.
• Çalık, T., Özbay, Y., Özer, A., Kurt, T. ve Kandemir, M. (2009). İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Zorbalık Statülerinin Okul İklimi. Prososyal davranışlar, temel ihtiyaçlar ve cinsiyet değişkenlerine göre incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(60), 555-576.
• Çelik, Ş. ve Çak, E. (2021). Covid-19 pandemi sürecinin aile üzerine etkisi. Gevher Nesibe Journal of Medical & Health Sciences, 6(11), 43-49.
• Çepni, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (7. baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
• Davies, P. (2000). Contributions from qualitative research. H. T. O. Davies, M. N. Sandra ve P. C. Smith (Eds), What works? Evidence-based policy and practice in public service içinde (ss. 291-316). Bristol, UK: Policy Press.
• Dereli-İman, E. (2013). Çocuklar için Sosyal Problem Çözme Ölçeği’nin 6 yaş grubu için Türkiye uyarlaması ve kul öncesi davranış problemleri ile sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 479-498.
• Dişçi, S. (2019). Okul öncesi dönemde çocukların sosyal değerleri ile sosyal becerileri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi). Trakya Üniversitesi, Edirne.
• Dockett, S. ve Perry, B. (2001). Starting school: effective transitions. Early Childhood Research & Practice, 3(2), 1-19.
• Döğer, S. S. ve Kılınç, F. E (2021). 4-6 yaş çocuğa sahip ailelerin covid-19 pandemi sürecinde çocukları ile iletişimlerinin incelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (10), 480-496.
• Ece-Bülbül, N. (2008). 4 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Ekiz, T., Ilıman, E. ve Dönmez, E. (2020). Bireylerin sağlık anksiyetesi düzeyleri ile covid-19 salgını kontrol algısının karşılaştırılması. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 6(1), 139-154.
• Elibol, G. S. (2008). 5 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Erol, M. ve Erol, A. (2020). Koronavirüs pandemisi sürecinde ebeveynleri gözünden ilkokul öğrencileri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 529-551.
• Gökler M. E. ve Turan Ş. (2020) Covid-19 pandemi̇si̇ süreci̇nde problemli̇ teknoloji̇ kullanımı. Estüdam Halk Sağlığı Dergisi, 5(2), 108–114.
• Gupta, A., ve Goplani, M. (2020). Impact of Covid-19 on Educational Institutions in India. UGC Care Journal, 31(21), 661-671. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.32141.36321
• Gülay Ogelman, H., Güngör, H. ve Göktaş, İ. (2021). Covid-19 ve yeni dönemdeki okula uyum süreci: Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education (IJTASE), 10(1), 11-24.
• Gültekin, Z. ve Sayıl, M. (2005). Akran Zorbalığını belirleme ölçeğinin geliştirme çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 15, 47-61.
• Güzelyurt, T. ve Nayci, Ö. (2021). Technology Addiction in Preschool Perıod: An Analysis on Illustrated Children's Books. Kastamonu Eğitim Dergisi, 29(2), 326-333.
• Imran, N., Zeshan, M. ve Pervaiz, Z. (2020). Mental health considerations for children & adolescents in COVID-19 Pandemic. Pakistan Journal of Medical Sciences, 36 (COVID19-S4). https://doi.org/10.12669/ pjms.36.COVID19-S4.2759
• İnan, H. Z. (2020). Covid-19 pandemi sürecinde okul öncesi eğitimin yeniden yapılandırılması. Milli Eğitim Dergisi, 49 (1), 831-849.
• Johnson, R. B. ve Onwuegbuzie, A. J. (2004). Mixed methods research: A research paradigm whose time has come. Educational Researcher, 33(7), 14-26.
• Kadan, G., Aysu, B. ve Aral, N. (2020). Covid 19 sürecinde çocuklar: gelişimsel ihtiyaçlar ve öneriler. ÇAKÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(2), 360-379.
• Kandemir, M. (2006). İlköğretimde algılanan sınıf içi empatik atmosfer ile benlik algısı arasındaki etkileşimin akran zorbalığı ile ilişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kılıç, Ş. (2015). Çocuk ruh sağlığına etki eden faktörler: Anne babalık davranışları, kardeş ve akran ilişkileri, televizyon ve bilgisayar. A. Güngör- Aytar (Ed.). Ruh sağlığı. içinde (ss. 10-60). Ankara: Hedef Yayınları.
• Konca, A. S. ve Çakır, T. (2021). Pandemi sürecinde uzaktan eğitim ile okul öncesi eğitimden ilkokula geçiş hakkında veli görüşleri. Yaşadıkça Eğitim, 35(2), 520-545.
• Larsson, J. O., Bergman, L. R., Earls, F. ve Rydelius, P. A. (2004). Behavioral profiles in 4–5 year-old children: normal and pathological variants. Child psychiatry and human development, 35(2), 143-162
• Lynch, S. A. ve Simpson, C. G. (2010). Social skills: Laying the foundation for success. Dimensions of Early Childhood, 38(2), 3-12.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Calif : SAGE Publications.
• McBryde, C., Ziviani, J. ve Cuskelly, M. (2004). School readiness and factors that influence decision making. Occupational Therapy International, 11(4), 193-208.
• Okatan, Ö. ve Tagay, Ö. (2021). İlkokul velilerinin görüşlerine göre covıd-19 pandemisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17(2), 309-328.
• Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Çakan, M., Aydoğan, Y., Çakmak, E.K., Akduman, G.G., …Karayol, S. (2012). Okul Öncesi Sosyal Beceri Destek Projesi (OSBEP). Ankara: Tübitak.
• Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Çakan, M., Aydoğan, Y., Çakmak, E. K., Akduman, G.G., …Karayol, S. (2014). Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği anne-baba formuna ait norm değerlerinin belirlenmesi ve yorumlanması. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 102-115.
• Öztürk, E. D., Kuru, G. ve Yıldız, C. D. (2020). Covid-19 pandemi günlerinde anneler ne düşünür çocuklar ne ister? Anne ve çocuklarının pandemi algısı. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 204-220.
• Özdoğan, A. Ç. ve Berkant, H. G. (2020). Covıd-19 pandemi dönemindeki uzaktan eğitime ilişkin paydaş görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 13-43.
• Özyürek A. ve Çatinkaya (2021). Covıd-19 pandemi döneminde aile ve ebeveyn-çocuk ilişkilerinin incelenmesi, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 96-106.
• Rashid T. (2010). Development of social skills among children at elementary level. Bulletin of Education and Research, 32(1), 69-78.
• Rolland E. ve Galloway D. (2002). Classrom infulences on bullying. Centre for Behavioral Research, 44, 299-300.
• Santrock, J. W. (1997). Life span development. Brown Benchmark Publishers, London.
• Sapsağlam, Ö. (2018). Social media awareness and usage in pre-school children. International Journal of Eurasia Social Sciences, 9(31), 728-746.
• Sarman, A., Tuncay, S. ve Sarman, E. (2020). COVID 19 pandemi sürecinde medyanın 3-18 yaş arasındaki çocuklar üzerindeki olumsuz psikolojik etkisinin önlenmesi. Van Sağlık Bilimleri Dergisi, 13, 69-75.
• Schonfeld, D. J. ve Demaria, T. (2015). Providing psycho social support to children and families in the after math of disasters and crises. Pediatrics, 136(4), 1120-1130.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
• Tarkoçin, S., Alagöz, N. ve Boğa, E. (2020). Okul öncesi dönem çocuklarının pandemi sürecinde (COVID- 19) davranış değişiklikleri ve farkındalık düzeylerinin anne görüşlerine başvurularak incelenmesi. Turkish Studies, 15(6), 1017-1036. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.44338
• Taylor, M. R., Kingsley, E.A., Garry, J. S. ve Raphael, B. (2008). Factors influencing psychological distress during a disease epidemic: Data from Australia’s first outbreak of equine influenza, BMC Public Health, 8(2),1-13.
• Topaç, N. (2021). Şarkı Ağırlıklı Değerler Eğitimi Programı’nın (ŞADEP) 5-6 yaş çocuklarının sosyal becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Tuzcuoğlu, N.,, Aydın, N. ve Balaban, S., (2021). Pandemi döneminde okul öncesi dönem çocukları ve annelerinin psikososyal açıdan etkilenme durumunun anne görüşleri doğrultusunda incelenmesi. Temel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-13.
• Uysal, H. ve Dinçer, Ç. (2012). Okul öncesi dönemde akran zorbalığı. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(4), 454-467.
• Walker, S. (2005). Gender differences in the relationship between young children's peer-related social competence and individual differences in theory of mind. The Journal of Genetic Psychology, 166(3), 297-312. doi: 10.3200/GNTP.166.3.297-312.
• Webster-Stratton, C. ve Reid, M. J. (2004). Strengthening social and emotional competence in young children-the foundation for early school readiness and success ıncredible years class¬room social skills and problem-solving curriculum. Infants and Young Children, 17 (2), 96-113.
• Weir, K. (2020). Life after covid-19: making space for growth. American Psychological Association, 51(4). https://www.apa.org/monitor/2020/06/covid-life-after adresinden 02.08.2022 tarihinde erişildi.
• World Health Organization (WHO). (2020). Coronavirus disease (COVID-19) Pandemic. World Health Organization. https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019.
• Yaşar, S. (2021). Pandemi sonrası okula uyum sürecine yönelik okul psikolojik danışmanlarının görüşleri. Muş Alparslan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 114-127.
• Yaşar-Ekici, F. (2015). Okul öncesi eğitime devam eden çocukların sosyal becerileri ile aile özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 1-33.
• Yılmaz, M. (2020). Okul öncesi eğitime devam eden 57-68 aylık çocukların okul kaygıları ile sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi). İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Zhang, W. R., Wang, K., Yin, L., Zhao, W. F., Xue, Q., Peng, M., ...Wang, H. X. (2020). Mental health and psychosocial problems of medical health workers during the COVID-19 epidemic in China. Psychotherapy and Psychosomatics, 89(4), 242-250.
• Zhu H., Wei L. ve Niu P. (2020). The novel coronavirus outbreak in Wuhan, China. Global Health Research and Policy, 5(6), 1-3.