Determination of the First and Emergency Aid Program Students' Occupational Practice Making Situations and Self-Sufficiency on These Issues

Yıl 2019, , 170 - 177, 25.12.2019

Perihan Gürbüz , Gülsüm Yetiş , Zehra Deniz Çırak

https://doi.org/10.33715/inonusaglik.628804

Cited By: 8

Öz

The purpose of this research is to evaluate the
Primary and Emergency Care Program students’; number of applications of the
professional practices  which are
prescribed in their duty, authority and responsibilities, and their feeling of
self-sufficiency in these issues. This descriptive study was conducted in the 2017-2018 academic year with 62
actively educating students in the 2nd year of First and Emergency Program of
Vocational School of Health Services. The data were collected by the
researchers using the data forms prepared, before the end of the spring
semester exam. The data were analyzed with computer by frequency and
percentage, chi-square analysis. Results were evaluated at 95% confidence
interval and p <0.05 significance level.The students
stated that they could not find the opportunity to implement the specified
applications in ratios of; 83.9% assistment in case of emergency delivery, 50%
defibrillator usage, 49.2% endotracheal intubation, 22.6% cardiopulmonary
resuscitation, 21.3% bleeding control, 19.4% fracture stabilization. Also; it
was found that students who had experienced; cardiopulmonary resuscitation,
defibrillator use, and emergency delivery at least one time felt more
sufficient in these applications when compared to those who had no experience
(p˂ 0.05). According to these findings, it is considered that making the necessary
arrangements for increasing the application opportunities and establishing
educational occasions on makets and / or simulation, in the fields where the
students do not have sufficient application opportunities will contribute
positive effects on the education and qualification levels of the students.

Anahtar Kelimeler

First and emergency aid, student, professional practice

İLK VE ACİL YARDIM PROGRAMI ÖĞRENCİLERİNİN MESLEKİ UYGULAMALARI YAPMA VE YETERLİ HİSSETME DURUMLARININ BELİRLENMESİ

Öz

Bu
araştırmanın amacı; mezun durumunda olan İlk ve Acil Bakım Teknikerliği
programı öğrencilerinin görev, yetki ve sorumlulukları dahilinde yapmaları
öngörülen mesleki uygulamaları yapma sayıları ile bu konularda kendilerini
yeterli hissetme durumlarının değerlendirilmesidir.

Tanımlayıcı
türde yapılan bu araştırma 2017-2018 eğitim-öğretim yılında, bir Sağlık
Hizmetleri Meslek Yüksekokulu İlk ve Acil Yardım Programı 2. sınıfında aktif
öğrenim gören 62 öğrenci ile yapıldı. Veriler araştırmacılar tarafından
hazırlanan veri formları kullanılarak, bahar yarıyıl sonu sınavı öncesinde,
sınıf ortamında toplandı. Elde
edilen verilerin analizleri bilgisayar ortamında frekans ve yüzdelik, ki kare
analizi ile yapıldı. Sonuçlar %95'lik güven aralığında, anlamlılık p<0.05
düzeyinde değerlendirildi.Öğrencilerin; %83.9’u acil doğum
durumunda doğuma yardım, %50’si defibrilatör kullanımı, %49.2’si endotrakeal entübasyon,
%22.6’sı kardiyopulmoner resusitasyon, %21.3’ü kanama kontrolü, %19.4’ü kırık
stabilizasyonu uygulama fırsatı bulmadıklarını ifade etti. Ayrıca;
kardiyopulmoner resusitasyon uygulaması, defibrilatör kullanımı ve acil doğum
uygulamasını, en az bir kere deneyimlemiş olan öğrencilerin, hiç uygulama
deneyimi olmayan öğrencilere göre, bu konularda kendilerini anlamlı olarak
yüksek oranlarda yeterli hissettikleri bulundu (p˂ 0.05).Bu bulgular doğrultusunda öğrencilerin
uygulama imkanlarının arttırılması için gerekli düzenlemelerin yapılmasının,
yeterli uygulama imkanı bulamadıkları konularda da maket ve/veya simülasyon
üzerinde eğitim ortamlarının oluşturulmasının öğrencilerin eğitim ve yeterlilik
düzeylerine olumlu katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

öğrenci, mesleki uygulama, yeterli hissetme

Kaynakça

• Aminizadeh, M. (2019). Comparing the effects of two different educational methods on clinical skills of emergency intermediate technician: A quasi-experimental research. Journal of Education and Health Promotion, 8.
• Barnard, B., Sandbach, D. D., Nicholls, T. L., Wilson, A. W., & Ercole, A. (2019). Prehospital determinants of successful resuscitation after traumatic and non-traumatic out-of-hospital cardiac arrest. Emerg Med J, emermed-2018-208165.
• Çelikli, S. (2016). Kuruluştan Bugüne Paramedik Eğitiminde Standardizasyon Çabaları Ve Kıriıma Noktaları. Hastane Öncesi Dergisi, 1(2), 39-54. Gazete, R. (26.03.2009). Ambulans ve Acil Bakım Teknikerleri ile Acil Tıp Teknisyenlerinin Çalışma Usul Ve Esaslarına Dair Tebliğ Retrieved from http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2009/03/20090326-4.htm.
• Gündüz, T., Arserim, S. K., Limoncu, M. E., & Balcı, Ö. (2018). İlk Ve Acil Yardım Teknikerliğinde Eğitimin Değerlendirilmesi. Hastane Öncesi Dergisi, 3(2), 121-129. Mercan, N. C. (2017). Paramedik Eğitimi Uygulama Alanlarinda Yaşanan Sorunlar Çaliştayi Sonuç Raporu. Hastane Öncesi Dergisi, 2(2), 127-134.
• Ohbe, H., Isogai, S., Nakajima, M., Jo, T., Matsui, H., Fushimi, K., & Yasunaga, H. (2019). Physician‐manned prehospital emergency care in tertiary emergency centers in Japan. Acute Medicine & Surgery.
• Reynolds, T. A., Sawe, H., Rubiano, A. M., Do Shin, S., Wallis, L., & Mock, C. N. (2017). Strengthening health systems to provide emergency care Disease Control Priorities: Improving Health and Reducing Poverty. 3rd edition: The International Bank for Reconstruction and Development/The World Bank.
• Tosun U, K. Ç., Kılıç S, Özer M, Yıldıran N. (2009). İlk, Yeni Mezun Paramediklerin İlk ve Acil Yardım Teorik/Uygulamalı Eğitim Düzeyi ve Yeterlilik Algıları. TAF Preventive Medicine Bulletin, 8(4), 291-296.
• Yıldırım, D., Sarı, E., Gündüz, S., & Yolcu, S. (2014). Paramedik Eğitiminin Dünü ve Bugünü Past and Present of Paramedic Education. Smyrna Tıp Dergisi. Yıldırım, G. Ö. (2017). Paramedİk Öğrencilerin Acil Tıp Kliniğinde Uyguladıklari Tıbbi Becerilerin Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(1), 9-19.