Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of Information Levels about Alternative / Complementary Treatment Methods of Pediatric Nurses

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 147 - 156, 25.12.2019
https://doi.org/10.33715/inonusaglik.579960

Öz

This
study was conducted with the aim of determining the information levels of
alternative / complementary treatment methods of pediatric nurses.Our
descriptive study was conducted between 01.03.2018 - 31.05.2018. It was
conducted using a questionnaire with 112 nurses who agreed to participate in
the survey. The nurses who participated in my research reported,  in relation to TAT, 69.6% didn’t know the
methods used by their patients, 35.7% received information from the internet,
93.8% didn't take part in the education process, 64.3 % should be given
pre-graduation and post-graduation education. While the nurses have information
about 36.6% acupuncture, 37.5% of music therapy, 49.1% herbal treatments, 33.9%
massage and meditation method,  they
stated that have no information about 59.8% aromatherapy,  55.4% biotechnology, 86.6% ayurveda, 79.5%
hypnotherapy, 30.4%  dietary support,
73.2% reflexology, 83.9% reiki, 54.5% color therapy,  84.8% 
alexander technique. According to the results of our study, pediatric nurses
did not have enough knowledge about the use of alternative / complementary
treatment methods of children and their parents and has been determined that
nurses should be
supported by trainings related to these treatment methods

Kaynakça

  • Araz NÇ, Taşdemir HS & Kılıç SP. Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinin tıp dışı görüşlerinin değerlendirilmesi, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2012;1(4):239–251.
  • Aşiret GD, Düğer Ü, Kapucu S, Kurne AT & Krabudak R.Multiple skleroz hastalarının tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanım durumlarının belirlenmesi, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2017;6(3):1–6.
  • Aydın D, Çiftçi EK, Kahraman S & Şahin N. Annelerin alternatif tedavi uygulamaları, The Journal of Pediatric Research, 2015;2(4): 212–218.
  • Bebiş H, Akpunar D, Coşkun S & Özdemir S. Meme kanserli hastaların tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanımı: literatür taraması, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 2014; 11(2):6–14.
  • Bozkaya ÖG, Akgün İ, Birgi E, Çinkoğlu A, Gög K & Karadeniz D. Anne babaların çocuklarında uyguladıkları alternatif tıp yöntemleri, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2008; 22(3):129–135.
  • Bülbül SH, Turgut M & Köylüoǧlu S. Çocuklarda tıp dışı alternatif uygulamalar konusunda ailelerin görüşleri, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 2009;52(4): 195–202.
  • Çamurdan Ç & Gül A. Complementary and alternative medicine use among undergraduate nursing & midwifery students in Turkey, Nurse Education in Practice, (2013);13(5):350–354.
  • Gözüm S, Tezel A & Koç M. Complementary alternative treatments used by patients with cancer in eastern Turkey, Cancer Nurs, 2003; 26(3):230–236.
  • Güngörmüş Z & Kıyak E. Aǧrı yaşayan bireylerin tamamlayıcı ve alternatif tedaviye ilişkin bilgi, tutum ve davranışlarının deǧerlendirilmesi, Ağrı, 2012;24(3): 123–129.
  • Güven ŞD, Muz G, Ertürk NE & Özcan A. Hipertansiyonlu bireylerde tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanma durumu. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 2013;2(3): 25–47.
  • Halcón LL, Chlan LL, Kreitzer MJ & Leonard BJ. Complementary therapies and healing practices: faculty/student beliefs and attitudes and the implications for nursing education, Journal of Professional Nursing, 2003; 19(6):387–397.
  • Holroyd E, Zhang AL, Suen LKP & Xue CCL. Beliefs and attitudes towards complementary medicine among registered nurses in Hong Kong. International Journal of Nursing Studies, 2008; 45(11): 1660–1666.
  • Kav S, Hanoğlu Z & Algıer L. Türkiyede kanserli hastalarda tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerinin kullanımı : literatür taraması. International Journal of Hematology and Oncology, 2007; 18(1): 32–38.
  • Koçdaş M. Hekim, hemşire ve hastaların tamamlayıcı ve alternatif tedavi konusunda bilgi , tutum ve davranışları. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, 2013.
  • Köksoy S. Yataklı sağlık kuruluşlarında çalışan doktor , hemşire ve ebelerin tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerini bilme ve kullanma durumları. Yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin, 2008.
  • Muslu GK & Öztürk C. Tamamlayıcı ve alternatif tedaviler ve çocuklarda kullanımı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 2018;51(1): 62–67.
  • Sağkal T, Demiral S, Odabaş H & Altunok E. Kırsal kesimde yaşayan yaşlı bireylerin tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerini kullanma durumları. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 2013;27(1): 19–26.
  • Tokem Y. Astımlı hastalarda tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanımı. Tüberküloz ve Toraks Dergisi, 2006; 54(2), 189–196.
  • Topaloǧlu N, Yıldırım Ş, Tekin M, Uludaǧ A & Özgen K. Türkiye’nin batısında solunum yolu enfeksiyonu geçiren çocuklarda alternatif tedavi uygulamaları. Güncel Pediatri, 2013;11(1): 23–26.
  • Törüner E, Uysal G, Hanoğlu Z & Algıer L. Pediatrik onkoloji hastalarında tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerinin kullanımı: Bir literatür taraması. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2009; 2(3):102–109.
  • Turan N, Öztürk A & Kaya N. Hemşirelikte yeni bir sorumluluk alanı : tamamlayıcı terapi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2010;3 (1), 103–108.
  • Uzun Ö & Tan M. Nursing students’ opinions and knowledge about complementary and alternative medicine therapies. Complementary Therapies in Nursing and Midwifery, 2004; 10(4): 239–244.
  • Yavuz M, İlçe, AÖ, Kaymakçı Ş, Bildik G & Dıramalı A. Meme kanserli hastaların tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerini kullanma durumlarının incelenmesi. Türkiye Klinikleri J Med Sci, 2007;27: 680–686.

PEDİATRİ HEMŞİRELERİNİN ALTERNATİF/TAMAMLAYICI TEDAVİ YÖNTEMLERİNE İLİŞKİN BİLGİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 147 - 156, 25.12.2019
https://doi.org/10.33715/inonusaglik.579960

Öz

Bu araştırma pediatri hemşirelerinin
alternatif/tamamlayıcı tedavi yöntemlerine (TAT) ilişkin bilgi düzeylerini
belirlemek amacı ile yapılmıştır. Tanımlayıcı tipte olan araştırmamız
01.03.2018- 31.05.2018 tarihleri arasında araştırmaya katılmayı kabul eden 112
hemşire ile anket formu kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmamıza katılan
hemşirelerin TAT ile ilgili olarak  %69.6’sı
hastalarının kullandığı yöntemleri bilmediğini, %35.7’si bilgiyi internetten
edindiklerini, %93.8’i eğitim süreçlerinde yer almadığını, %64.3’ü mezuniyet
öncesi ve sonrası eğitim verilmesi gerektiğini bildirmiştir. Hemşirelerin %36.6’sının
akupuntur,  %37.5’inin müzik terapi,
%49.1’inin bitkisel tedaviler, %33.9’u masaj ve meditasyon yöntemi ile ilgili bilgiye
sahip iken; %59.8’i aromaterapi %55.4’ü biyotedavi, %86.6’sı ayurveda,  %79.5’i hipnoterapi %30.4’ü diyet desteği,
%73.2’si refleksoloji, %83.9’u reiki, %54.5’i renklerle terapi,  %84.8’i aleksandır tekniği ile ilgili
bilgilerinin olmadığını belirtmiştir. Çalışmamızda elde edilen sonuçlara göre
pediatri hemşirelerinin çocuk ve ebeveynlerinin alternatif/tamamlayıcı tedavi
yöntemlerini kullanma durumları ile ilgili yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve
hemşirelerin bu tedavi yöntemleri ile ilgili eğitimlerle desteklenmesi
gerektiği belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Araz NÇ, Taşdemir HS & Kılıç SP. Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinin tıp dışı görüşlerinin değerlendirilmesi, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2012;1(4):239–251.
  • Aşiret GD, Düğer Ü, Kapucu S, Kurne AT & Krabudak R.Multiple skleroz hastalarının tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanım durumlarının belirlenmesi, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2017;6(3):1–6.
  • Aydın D, Çiftçi EK, Kahraman S & Şahin N. Annelerin alternatif tedavi uygulamaları, The Journal of Pediatric Research, 2015;2(4): 212–218.
  • Bebiş H, Akpunar D, Coşkun S & Özdemir S. Meme kanserli hastaların tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanımı: literatür taraması, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 2014; 11(2):6–14.
  • Bozkaya ÖG, Akgün İ, Birgi E, Çinkoğlu A, Gög K & Karadeniz D. Anne babaların çocuklarında uyguladıkları alternatif tıp yöntemleri, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2008; 22(3):129–135.
  • Bülbül SH, Turgut M & Köylüoǧlu S. Çocuklarda tıp dışı alternatif uygulamalar konusunda ailelerin görüşleri, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 2009;52(4): 195–202.
  • Çamurdan Ç & Gül A. Complementary and alternative medicine use among undergraduate nursing & midwifery students in Turkey, Nurse Education in Practice, (2013);13(5):350–354.
  • Gözüm S, Tezel A & Koç M. Complementary alternative treatments used by patients with cancer in eastern Turkey, Cancer Nurs, 2003; 26(3):230–236.
  • Güngörmüş Z & Kıyak E. Aǧrı yaşayan bireylerin tamamlayıcı ve alternatif tedaviye ilişkin bilgi, tutum ve davranışlarının deǧerlendirilmesi, Ağrı, 2012;24(3): 123–129.
  • Güven ŞD, Muz G, Ertürk NE & Özcan A. Hipertansiyonlu bireylerde tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanma durumu. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 2013;2(3): 25–47.
  • Halcón LL, Chlan LL, Kreitzer MJ & Leonard BJ. Complementary therapies and healing practices: faculty/student beliefs and attitudes and the implications for nursing education, Journal of Professional Nursing, 2003; 19(6):387–397.
  • Holroyd E, Zhang AL, Suen LKP & Xue CCL. Beliefs and attitudes towards complementary medicine among registered nurses in Hong Kong. International Journal of Nursing Studies, 2008; 45(11): 1660–1666.
  • Kav S, Hanoğlu Z & Algıer L. Türkiyede kanserli hastalarda tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerinin kullanımı : literatür taraması. International Journal of Hematology and Oncology, 2007; 18(1): 32–38.
  • Koçdaş M. Hekim, hemşire ve hastaların tamamlayıcı ve alternatif tedavi konusunda bilgi , tutum ve davranışları. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, 2013.
  • Köksoy S. Yataklı sağlık kuruluşlarında çalışan doktor , hemşire ve ebelerin tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerini bilme ve kullanma durumları. Yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin, 2008.
  • Muslu GK & Öztürk C. Tamamlayıcı ve alternatif tedaviler ve çocuklarda kullanımı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 2018;51(1): 62–67.
  • Sağkal T, Demiral S, Odabaş H & Altunok E. Kırsal kesimde yaşayan yaşlı bireylerin tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerini kullanma durumları. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 2013;27(1): 19–26.
  • Tokem Y. Astımlı hastalarda tamamlayıcı ve alternatif tedavi kullanımı. Tüberküloz ve Toraks Dergisi, 2006; 54(2), 189–196.
  • Topaloǧlu N, Yıldırım Ş, Tekin M, Uludaǧ A & Özgen K. Türkiye’nin batısında solunum yolu enfeksiyonu geçiren çocuklarda alternatif tedavi uygulamaları. Güncel Pediatri, 2013;11(1): 23–26.
  • Törüner E, Uysal G, Hanoğlu Z & Algıer L. Pediatrik onkoloji hastalarında tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerinin kullanımı: Bir literatür taraması. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2009; 2(3):102–109.
  • Turan N, Öztürk A & Kaya N. Hemşirelikte yeni bir sorumluluk alanı : tamamlayıcı terapi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2010;3 (1), 103–108.
  • Uzun Ö & Tan M. Nursing students’ opinions and knowledge about complementary and alternative medicine therapies. Complementary Therapies in Nursing and Midwifery, 2004; 10(4): 239–244.
  • Yavuz M, İlçe, AÖ, Kaymakçı Ş, Bildik G & Dıramalı A. Meme kanserli hastaların tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerini kullanma durumlarının incelenmesi. Türkiye Klinikleri J Med Sci, 2007;27: 680–686.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Klinik Tıp Bilimleri
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Emriye Hilal Yayan 0000-0003-0075-4171

Yeliz Suna Dağ Bu kişi benim 0000-0002-4547-5494

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 19 Haziran 2019
Kabul Tarihi 2 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yayan, E. H., & Suna Dağ, Y. (2019). PEDİATRİ HEMŞİRELERİNİN ALTERNATİF/TAMAMLAYICI TEDAVİ YÖNTEMLERİNE İLİŞKİN BİLGİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 7(2), 147-156. https://doi.org/10.33715/inonusaglik.579960