Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

BİLGİSAYARLI TOMOGRAFİ SİMÜLASYON EĞİTİMİNİN ÖĞRENCİ EĞİTİMİ ÜZERİNE ETKİSİ: UZAKTAN EĞİTİM ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 3, 965 - 976, 14.11.2022
https://doi.org/10.33715/inonusaglik.1111766

Öz

Bu çalışmadaki amacımız, BT cihazını simüle edebilen ve çevrimiçi çalışabilen simülasyon programının, öğrencilerin bilgi ve becerileri üzerine etkisinin ve öğrencilerin bu eğitim ile ilgili tutumlarının araştırılmasıdır. Tıbbi Görüntüleme Teknikler (TGT) programının birinci sınıfında öğrenim gören ve çalışmaya katılmayı kabul eden meslek yüksekokulu öğrencilerine, araştırmacılar tarafından hazırlanan anket soruları simülasyon eğitimi öncesi ve sonrası uygulanmıştır. Elde edilen veriler, uygun istatistiksel yöntemlerle değerlendirilmiştir. Öğrencilerin %55.4’ünün teknoloji kullanma becerisi iyi olduğu, %94.6’sının BT ile ilgili daha önce eğitim almadığı belirlenmiştir. Hasta bilgileri girildikten sonra yapılması gereken işlemler konusunda eğitim öncesinde %42.9’luk bir bilgi düzeyi varken eğitim sonrasında bu oran %67.9’a yükselmiştir. Eğitim öncesi ve sonrası arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p<0.001). Simülasyon eğitimi, öğrencilerin radyasyon güvenliği ve radyasyon sağlığı açısından önemi büyüktür. Tekrarlı çekim ve sanal ortamda kazanılan tecrübe ile hasta başında yapılabilecek olası hatalar azaltılabilmektedir. Böylece, hasta ve personel dozunda azalma sağlanabilir. Çalışmamızın sonuçları, öğrencilerin, mesleki staja başlamadan önce BT cihazı hakkında daha fazla bilgi sahibi olacaklarını göstermiştir. Simülasyon sonrasında katılımcıların BT protokol uygulama basamaklarına ilişkin bilgilerinde artış olmuştur. Simülasyon programında, çocuk ve yetişkin hastalarda kullanılması gereken protokoller ve verilen doz parametreleri daha detaylı olarak denenebilir ve optimum değer ve protokoller tespit edilebilir.

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

  • Aggarwal, R., Grantcharov, T. P., Eriksen, J. R., Blirup, D., Kristiansen, V. B., Funch-Jensen, P. ve Darzi, A. (2006). An evidence-based virtual reality training program for novice laparoscopic surgeons. Ann Surg. 244, 310-314.
  • Alinier, G. (2007). A typology of educationally focused medical simulation tools. Med Teach, 29(8), 243-250.
  • Bashan, İ., Rooney, D. M. ve Cooke, J. M. (2017). The use of simulation in continuing professional development: A comparison of family physicians’ awareness in mersin and in ann-arbor. TJFMPC. (11)1, 29-37.
  • Bor, D. (2016). Radyasyon sağlık riskleri ve tanısal incelemelerde korunma (ss. 137-203). Ankara: Dünya Tıp.
  • Bradley, P. (2006). The History of simulation in medical education and possible future directions. Med Educ. 40, 254-262.
  • Erinjeri, J. P. ve Bhalla, S. (2006). Redefining radiology education for first-year medical students: shifting from a passive to an active case-based approach. Acad Radiol.13, 789–796.
  • Evci Kiraz, E. D., Türk, G., Denat, Y., Bulut, S., Şahbaz, M., Tuğrul, E. ve Gerçek, E. (2019). Beceri eğitiminde simülasyon kullanımının öğrencilerin anksiyete, öğrenme tutumları ve beceri düzeylerine etkisi. Hemşirelik Bilimi Dergisi, 2 (1), 17-22.
  • Ewertsson, M., Allvin, R., Holmström, I. K. ve Blomberg, K. (2015). Walking the bridge: Nursing students' learning in clinical skill laboratories. Nurse Educ. Pract, 15(4), 277-283.
  • Gaba, D. M. (2007). The future vision of simulation in healthcare. Simul Healthc. 2(2), 126-135.
  • Gürol, A., Balcı Akpınar, R. ve Ejder Apay, S. (2016). Simulasyon uygulamalarının öğrencilerin beceri düzeylerine etkisi. Kocatepe Tıp Dergisi, 17(3), 99-104.
  • Kaya, T., Özkan, R. ve Adapınar, B. (1997). Temel radyoloji tekniği (ss. 316-325). İstanbul: Güneş&Nobel Tıp.
  • Lala, M. M., Williams, T. R., Mendiratta, V., Ahmed, H. ve Bonnett, J. W. (2015). Simulation center training as a means to improve resident performance in percutaneous noncontinuous ct-guided fluoroscopic Procedures with Dose Reduction. AJR. 204(4), 376-383.
  • McGaghie, W. C., Issenberg, S. B., Petrusa, E. R. ve Scalese, R. J. (2010). A Critical review of Simulation-Based Medical Education research: 2003-2009. Med Educ., 44, 50-63.
  • Mıdık, Ö. ve Kartal, M. (2010). Simulasyona dayalı tıp eğitimi. Marmara Med. J., 23(3), 389-399.
  • Miller, Z. A., Amin, A., Tu, J., Echenique, A. ve Winokur, R.S. (2018). Simulation-based training for interventional radiology and opportunities for improving the educational paradigm. Tech Vasc Interventional Rad., 22, 35-40.
  • Özmen K., Sunar A., Küçük B. N. ve Avan B. T. (2020). Odyoloji alanında eğitim amaçlı bir bilgisayar tabanlı simülatörün geliştirilmesi: Bir pilot çalışma, eğitim teknolojisi kuram ve uygulama. ETTP, 10(1), 95-116.
  • Ricketts, B. (2011). The role of simulation for learning within preregistration nursing education. A literature review. Nurse Educ. Today, 31, 650-654.
  • Roh, Y., Lee, W. S., Chung, H. S. ve Park, Y. M. (2013). The effects of simulationbased resuscitation training on nurses’ self-efficacy and satisfaction. Nurse Educ. Today, 33, 123-128.
  • Mirza S. ve Athreya S. (2018). Review of simulation training in interventional radiology. Academic Radiology, 25(4), 529-539.
  • Terzioğlu, F., Kapucu, S., Özdemir, L., Boztepe, H., Duygulu, S., Tuna, Z., ve Akdemir, N. (2012). Simülasyon yöntemine ilişkin hemşirelik öğrencilerinin görüşleri. HUHEMFAD, 19(1), 16-23.
  • Towbin, A. J., Paterson, B. E. ve Chang, P. J. (2008). Informatics in radiology computer-based simulator for radiology: An educational tool. RSNA. 28(1), 309-316.

Effect of Computerized Tomography Simulation Education on Student Education: A Distance Education Example

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 3, 965 - 976, 14.11.2022
https://doi.org/10.33715/inonusaglik.1111766

Öz

The aim of this study is to investigate the effect of the simulation program that can simulate the CT device and work online on the knowledge and skills of the students and the attitudes of the students related to this education. The questionnaires prepared by the researchers were applied before and after simulation training to vocational school students who were studying in the first year of the Medical Imaging Techniques (MIT) program and who accepted to participate in the study. The obtained data were evaluated by appropriate statistical methods. It was determined that 55.4% of the students had good technology use skills, and 94.6% of them not received any training on CT before. While there was a 42.9% level of knowledge about the procedures to be performed after the patient information was entered before the training, this rate increased to 67.9% after the training. A statistically significant difference was found between before and after the training (p<0.001). Simulation education is of great importance in terms of radiation safety and radiation health of students. The results of our study showed that students will have more knowledge about CT device before starting their professional internship. After the simulation, there was an increase in the knowledge of the participants about the CT protocol implementation steps. In the simulation program, the protocols to be used in pediatric and adult patients and the dose parameters given can be tried in more detail and the optimum values and protocols can be determined.

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

  • Aggarwal, R., Grantcharov, T. P., Eriksen, J. R., Blirup, D., Kristiansen, V. B., Funch-Jensen, P. ve Darzi, A. (2006). An evidence-based virtual reality training program for novice laparoscopic surgeons. Ann Surg. 244, 310-314.
  • Alinier, G. (2007). A typology of educationally focused medical simulation tools. Med Teach, 29(8), 243-250.
  • Bashan, İ., Rooney, D. M. ve Cooke, J. M. (2017). The use of simulation in continuing professional development: A comparison of family physicians’ awareness in mersin and in ann-arbor. TJFMPC. (11)1, 29-37.
  • Bor, D. (2016). Radyasyon sağlık riskleri ve tanısal incelemelerde korunma (ss. 137-203). Ankara: Dünya Tıp.
  • Bradley, P. (2006). The History of simulation in medical education and possible future directions. Med Educ. 40, 254-262.
  • Erinjeri, J. P. ve Bhalla, S. (2006). Redefining radiology education for first-year medical students: shifting from a passive to an active case-based approach. Acad Radiol.13, 789–796.
  • Evci Kiraz, E. D., Türk, G., Denat, Y., Bulut, S., Şahbaz, M., Tuğrul, E. ve Gerçek, E. (2019). Beceri eğitiminde simülasyon kullanımının öğrencilerin anksiyete, öğrenme tutumları ve beceri düzeylerine etkisi. Hemşirelik Bilimi Dergisi, 2 (1), 17-22.
  • Ewertsson, M., Allvin, R., Holmström, I. K. ve Blomberg, K. (2015). Walking the bridge: Nursing students' learning in clinical skill laboratories. Nurse Educ. Pract, 15(4), 277-283.
  • Gaba, D. M. (2007). The future vision of simulation in healthcare. Simul Healthc. 2(2), 126-135.
  • Gürol, A., Balcı Akpınar, R. ve Ejder Apay, S. (2016). Simulasyon uygulamalarının öğrencilerin beceri düzeylerine etkisi. Kocatepe Tıp Dergisi, 17(3), 99-104.
  • Kaya, T., Özkan, R. ve Adapınar, B. (1997). Temel radyoloji tekniği (ss. 316-325). İstanbul: Güneş&Nobel Tıp.
  • Lala, M. M., Williams, T. R., Mendiratta, V., Ahmed, H. ve Bonnett, J. W. (2015). Simulation center training as a means to improve resident performance in percutaneous noncontinuous ct-guided fluoroscopic Procedures with Dose Reduction. AJR. 204(4), 376-383.
  • McGaghie, W. C., Issenberg, S. B., Petrusa, E. R. ve Scalese, R. J. (2010). A Critical review of Simulation-Based Medical Education research: 2003-2009. Med Educ., 44, 50-63.
  • Mıdık, Ö. ve Kartal, M. (2010). Simulasyona dayalı tıp eğitimi. Marmara Med. J., 23(3), 389-399.
  • Miller, Z. A., Amin, A., Tu, J., Echenique, A. ve Winokur, R.S. (2018). Simulation-based training for interventional radiology and opportunities for improving the educational paradigm. Tech Vasc Interventional Rad., 22, 35-40.
  • Özmen K., Sunar A., Küçük B. N. ve Avan B. T. (2020). Odyoloji alanında eğitim amaçlı bir bilgisayar tabanlı simülatörün geliştirilmesi: Bir pilot çalışma, eğitim teknolojisi kuram ve uygulama. ETTP, 10(1), 95-116.
  • Ricketts, B. (2011). The role of simulation for learning within preregistration nursing education. A literature review. Nurse Educ. Today, 31, 650-654.
  • Roh, Y., Lee, W. S., Chung, H. S. ve Park, Y. M. (2013). The effects of simulationbased resuscitation training on nurses’ self-efficacy and satisfaction. Nurse Educ. Today, 33, 123-128.
  • Mirza S. ve Athreya S. (2018). Review of simulation training in interventional radiology. Academic Radiology, 25(4), 529-539.
  • Terzioğlu, F., Kapucu, S., Özdemir, L., Boztepe, H., Duygulu, S., Tuna, Z., ve Akdemir, N. (2012). Simülasyon yöntemine ilişkin hemşirelik öğrencilerinin görüşleri. HUHEMFAD, 19(1), 16-23.
  • Towbin, A. J., Paterson, B. E. ve Chang, P. J. (2008). Informatics in radiology computer-based simulator for radiology: An educational tool. RSNA. 28(1), 309-316.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Klinik Tıp Bilimleri
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Süreyya Nur 0000-0002-8504-5309

Canan Birimoglu Okuyan 0000-0002-7339-6072

Gökçe Ataç 0000-0002-4145-8275

Turan Şahmaran 0000-0003-3708-6162

Proje Numarası Yok
Yayımlanma Tarihi 14 Kasım 2022
Gönderilme Tarihi 30 Nisan 2022
Kabul Tarihi 16 Eylül 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 10 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Nur, S., Birimoglu Okuyan, C., Ataç, G., Şahmaran, T. (2022). BİLGİSAYARLI TOMOGRAFİ SİMÜLASYON EĞİTİMİNİN ÖĞRENCİ EĞİTİMİ ÜZERİNE ETKİSİ: UZAKTAN EĞİTİM ÖRNEĞİ. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 10(3), 965-976. https://doi.org/10.33715/inonusaglik.1111766