OFİS YAPILARINDA BİYOMİMETİK TABANLI UYARLANABİLİR CEPHELERİN İNCELENMESİ

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 547 - 571, 01.01.2025

Zeynep Masmas , Hakan İmert

Öz

Günümüzde ofis yapılarının kurumsal dünyada büyümeyi teşvik eden, çalışanların refahını ve performansını artıran ekosistemlere dönüştüğü görülmektedir. Bu bağlamda çalışma kapsamında ofis binalarında cephe tasarım yöntemleri içerisinde biyomimetik yaklaşımdan etkilenen yapı kabuklarının olumlu etkilere yol açabileceği düşünülmektedir. Bu etkileri açıklığa kavuşturmak için biyomimetik tasarımın potansiyel uyarlanabilirlik ile etkileşimi üzerine araştırma yapılarak dünya çapındaki çeşitli ofis binalarından seçilen örnekler analiz edilmiştir. Uyarlanabilir cephe tasarımlarının biyomimetik tasarımın alt parametrelerine olan uyumuna göre çıkan sonuçların değerlendirilmesi yapılmıştır. Çalışmada araştırmanın örneklemine dair veriler toplanarak, nitel araştırma yöntemiyle analiz edilmiştir. Enerji etkinlik ve biyomimetik arasında bağlantılar kurularak gözleme dayalı olarak elde edilen bulgular değerlendirilmiş, uyarlanabilir cephe tasarımlarının biyomimetik yaklaşımın alt parametrelerine olan uyumu ortaya konmuş, sürdürülebilir ve sonuç olarak enerji etkin tasarımların oluşmasında biyomimetik cephelerin etkin rol oynayabileceği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Uyarlanabilir Cephe, Ofis Yapıları, Yapı Kabuğu., Biyomimetik

Kaynakça

• Arslan S. & Gönenç Sorguç A. (2007). Mimari Tasarım Paradigmasında Biomimesis'in Etkisi. Gazi Mimarlık Mühendislik Fakültesi Dergisi, 22(2):451-460.
• Arslan Selçuk, S. (2009). Proposal For A Non-Dimensional Parametric İnterface Design İn Architecture: A Biomimetic Approach (PhD Thesis). Middle East Technical University, Ankara.
• Aslan, D. (2019). Binalar Aracılığıyla Yağmur Suyu Toplama Stratejilerine Biyomimetik Bir Yaklaşım (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Attia, S. (2016). Evaluation of adaptive facades: The case study of Al Bahr Towers in the UAE. QScience Connect, Shaping Qatar’s Sustainable Built Environment-2 2017:6 http://dx.doi.org/10.5339/connect.2017.qgbc.6
• Aydın Yazıcıoğlu, B. (2020). Yapı Kabuklarının Termoregülasyonu: Biyomimetik Bir Yaklaşım (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Aziz, M. S. & El sherif, A. Y. (2016). Biomimicry As An Approach For Bio-inspired Structure With The Aid Of Computation. Alexandria Engineering Journal, 55, 707-714. Doi: 10.1016/j.aej.2015.10.015
• Beukers, A. (1999). Lightness: The İnevitable Renaissance Of Minimum Energy Structures. 010 Publishet, Rotterdam.
• Dent, R. (1972). Principles Of Pneumatic Architecture, Halsted Press Division John Wiley & Sons Inc., New York.
• Erşahin, E. (2022). Biyomimetik Bina Kabukları: Bir Meta-Analiz (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Fecheyr-Lippens, D. & Bhiwapurkar, P. (2017). Applying Biomimicry To Design Building Envelopes That Lower Energy Consumption İn A Hot-Humid Climate. Architectural Science Review, 60 (5), 360-370. Doi: 10.1080/00038628.2017.1359145
• Gate, C. & Dhabi, A. (2012). Case Study: Capital Gate, Abu Dhabi. Ctbuh Journal. Issue 2, pp.11-17. 569
• Gökşen, F., Güner, C. & Koçhan, A. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma İçin Ekolojik Yapı Tasarım Kriterleri. Akademia Disiplinlerarası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(1), 92-107.
• Gündoğdu, E. (2020). Cephe Sistemlerinin Enerji Etkinliği Üzerine Biyomimetik Bir Değerlendirme, (Doktora Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Gündoğdu, E. & Arslan, D. (2020). Energy-Efficient Facade And Biomimicry İn Architecture. GU J Sci, Part C, 8(4): 922-935.
• İmert, H. (2023), Robotik İmalat Sürecinde Bir Eşik: ICD/ITKE Biyomimetik Araştırma Pavyonları. Ege Mimarlık Dergisi, 2023-3 (119), 68-73.
• Karadağ, I. & Çakmaklı, A. B. (2020). Interface of the Natural Ventilation Systems with Building Management Systems. Periodica Polytechnica Architecture, 51(2), pp. 178–188. https://doi.org/10.3311/PPar.15700
• Karaduman Ercan, S. (2018). Biyomimetik Strüktürlerin Örneklerle İrdelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
• Khelil, S. (2015). Biomimicry: Towards A Living Architecture İn Hot And Arid Regions (Master Dissertation). University Of Biskra, Biskra.
• Küçük M. & Arslan H. İ. (2020). Investigation of Diagrid Structures Over Gherkin Tower. 3rd International Conference of Contemporary Affairs in Architecture and Urbanism (ICCAUA-2020), Alanya, Türkiye.
• Melaragno, M. (1991). An Introduction To Shell Structures, And The Science Of Vaulting. Van Nostrand Reinhold, New York.
• Mohamed, N. A., Bakr, A. F. & Hasan, A. E. (2019) Energy Efficient Buildings in Smart Cities: Biomimicry Approach. Is This The Real World? Perfect Smart Cities vs. Real Emotional Cities. Proceedings of Real Corp 2019, 24th International Conference on Urban Development, Regional Planning and Information Society. pp. 257-267. ISSN 2521-3938
• Otto, F. & Rasch, B. (1995). Finding Form: Towards An Architecture Of The Minimal. Deutscher Werkbund Bayern, Berlin. Özdemı̇r N. B. & Selçuk, S. A. (2016). Tree Metaphor In Architectural Design. International Journal of Architecture and Urban Studies, 1(1), 64-76.
• Öztürk, Z. K., Ferah, B., Tunca, C. (2022). Tarihi yarımada semt parkları örneklerinde mekânsal kalite farklılıklarının PPS Mekân Diyagramı Üzerinden Değerlendirilmesi, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(1): 54-65.
• Paker, B., & Taş, N. (2017). Sürdürülebilir Yapım Sürecinde Mimarın Yapısal Atık Oluşumuna Etkisi. Yalvaç Akademi Dergisi, 2(1), 88-98.
• Schnädelbach, H. (2010). Adaptive Architecture – A Conceptual Framework, Proceedings of Media City, 197, 522-538.
• Susam, K., & Özdemir, Ş. (2024). Sağlık Yapılarının Biyofilik Tasarım Kriterlerine Göre İncelenmesi: İstanbul Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi Örneği. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 36-52. https://doi.org/10.47769/izufbed.1501884
• Topham, S. (2002). Blow Up. Prestel - Verlag, Munich.
• Velasco, R., Brakke, A. P., & Chavarro, D. (2015). Dynamic Façades And Computation: Towards An Inclusive Categorization Of High Performance Kinetic Façade Systems. Communications in Computer and Information Science, 527, 172-191. https://doi.org/10.1007/978-3-662-47386-3_10
• Vincent, J. F.V., Bogatyreva O. A., Bogatyrev N. R., Bowyer A. & Pahl A. K., (2006). Biomimetics: its practice and theory. J. R. Soc. Interface, 3, 471–482 http://doi.org/10.1098/rsif.2006.0127
• Webb, S. (2005). The Integrated Design Process Of Ch2. Environment Design Guide, 1-10. http://www.jstor.org/stable/26148277
• Williams, H. A. (2003). Zoomorphic-New Animal Architecture, Laurence King Publishing Ltd., New York.
• Zari, M. (2007). Biomimetic Approaches To Architectural Design For Increased Sustainability, The SB07 NZ Sustainable Building Conference, Paper number: 033, Auckland, New Zealand.
• İNTERNET KAYNAKLARI
• URL-1. (2024). https://www.ytur.net/yurtdisi/almanya/munih/munih-olimpiyat-stadyumu (Son Erişim Tarihi: 09.03.2024)
• URL-2. (2024). https://en.wikipedia.org/wiki/Sydney_Opera_House (Son Erişim Tarihi: 10.07.2024)
• URL-3. (2017). https://valencia.lbsfilm.at/loceanografic/ (Son Erişim Tarihi: 10.07.2024)
• URL-4. (2022). https://www.re-thinkingthefuture.com/case-studies/a2962-capital-gate-tower-by-rmjm-a-structural-marvel/2022 (Son Erişim Tarihi: 17.03.24)
• URL-5. (2013). https://www.archdaily.com/395131/ch2-melbourne-city-council-house-2-designinc/51cc71b2b3fc4be56b00007a-ch2-melbourne-city-council-house-2-designinc-photo?next_project=no 2024 (Son Erişim Tarihi: 09.10.24)